Lijst met voormalige arbeiders partijen


De Nederlandse; Partij van de Arbeid  vertegenwoordigde het reformistische socialisme in Nederland. De PvdA is de opvolger van de Nederlandse; SDAP en werd in 1945 opgericht. In de jaren 90 gaf de partij de sociaal democratie op en adopteerde de neoliberale ideologie. Sindsdien steunt de PvdA neoliberale privatiseringen en de wetten van het IMF en de Europese Unie. PvdA’ers zijn vaak draaikonten, ze offeren hun idealen snel op voor regeringscoalities. Een linkse partij is de PvdA niet meer te noemen.  


De Duitse; Sozialdemokratische Partei Deutschlands is één van de oudste partijen van Europa. Opgericht in 1869 onder de naam SDAP, kreeg de partij haar huidige naam in 1891. De SPD pleegde haar eerste verraad aan het socialisme in 1914, toen de partij de eerste wereld oorlog steunde. Na de val van de Duitse monarchie in 1918 greep de SPD en de burgerij de macht. Revolutionair socialistische opstanden werden neergeslagen en de SPD stelde zich op als een anti-revolutionaire ‘’socialistische’’ partij. Na de tweede wereld oorlog ging de partij steeds vaker coalities aan met de CDU ( Christen Democratie ). De val van het stalinisme leidde er toe dat de SPD het neoliberalisme introduceerde. Veel arbeiders lieten de partij daarop in de steek en kozen de kant van een nieuwe sociaal democratische partij genaamd; DIE LINKE. 

De Labour Party ( Arbeidspartij ) was tot 1997 de sociaal democratische partij van Groot Brittannië. Voor veel arbeiders was Labour hun partij. Ondanks de pro-kapitalistische houding van de partijleiding bleven veel arbeiders Labour trouw. Eind jaren 80 besloot de partijleiding om het neoliberalisme te omarmen. Revolutionair socialisten binnen de Labour Party werden geroyeerd en de partij nam afstand van het socialisme. In 1997 introduceerde Tony Blair; NEW LABOUR, waarmee de partij voorgoed brak met het socialisme. Vanaf dat jaar was Labour een volledige burgerlijke partij geworden, die het kapitalisme en het IMF trouw dient.  

De Franse; Parti Socialiste is net als de rest van de wereldwijde sociaal democratie totaal verrechtst. De partij werd opgericht in 1969 en was altijd verdeeld tussen rechtse en linkse sociaal democraten. President François Mitterrand van de PS liet in 1985 een Greenpeace schip tot zinken brengen, tijdens zijn presidentschap. Deze terroristische daad liet duidelijk zien aan welke kant de PS stond. In de jaren 90 voerde rechtse sociaal democraten het neoliberalisme in. Tot op de dag van vandaag is de PS een pro-kapitalistische burgerlijke partij, die alleen nog in naam socialistisch is.

Net als de Franse PS, is ook de Waalse; Parti Socialiste niets meer dan een ‘’sociaal’’ liberaal nest van salonsocialisten en aanhangers van de vrije markt dictatuur. Sommigen zeggen dat de Waalse PS nog iets linkser is dan de Vlaamse SP.A. De PS kent een lange traditie van collaboratie met christen democraten en liberalen.

De Vlaamse; Socialistische Partij – Anders is ontstaan toen de Belgische Socialistische Partij werd opgedeeld in een Vlaamse en een Waalse afdeling. De SP.A is een burgerlijke partij, nauwelijks nog links te noemen. Net als de andere sociaal democratische partijen, doet ook de SP.A aan coalitie politiek met neoliberale partijen. In 2011 verlieten de laatste socialisten onder Erik de Bruyn de SP.A. Hun linkse fractie gelooft niet meer dat de SP.A een socialistische partij is.
                           
De Spaanse; Partido Socialista Obrero Español werd in 1878 gesticht als partij voor de Spaanse arbeiders. Na 1917 domineerde anti-revolutionaire socialisten de partij. De PSOE sloot zich aan bij het Volksfront en bestuurde Spanje tussen 1936 en 1939. De Spaanse burgeroorlog werd door de nationalisten van Franco gewonnen. De PSOE werd verboden tot 1975. Na het herstel van de democratie koos de partij voor de monarchie, de sociaal democratie en het kapitalisme. Het marxisme werd afgezworen tijdens een congres in 1979. In de jaren die volgden degenereerde de PSOE volledig in een neoliberale burgerlijke partij.

De Partito Socialista Italiano is in 2007 heropgericht. De huidige PSI is afstammeling van de oude Italiaanse Socialistische Partij, die in 1994 zich zelf ophief. Het waren moeilijke jaren voor de Italiaanse sociaal democraten. De oude PSI leed onder corruptie schandalen en kon nooit de communisten van de communistische partij bijhouden. De nieuwe ‘’socialistische’’partij bied slechts een socialere versie van de vrije markt dictatuur. Breken met het kapitalisme wil deze partij niet.

De Česká Strana Sociálně Demokratická is de sociaal democratische partij van de Tsjechische Republiek. Opgericht in 1878 en verboden door de stalinisten in 1948. Na de val van het stalinisme werd de partij weer legaal en steunde de neoliberale privatiseringsgolf. De partij is nauwelijks links of sociaal te noemen. Net als de rest van de burgerlijke partijen ziet de CSSD graag een verbod op de Tsjechische communistische partij, die nog veel steun geniet.

De Magyar Szocialista Párt is de opvolger van de stalinistische; Hongaarse Socialistische Arbeiders Partij. Na de ondergang van het stalinisme, adopteerde de nieuwe MSZP de sociaal democratie en het kapitalisme. De partij steunde de neoliberale privatiseringen en deed niets om de groeiende ongelijkheid tegen te gaan. Hierdoor verloor de partij het vertrouwen van de Hongaren, die daarop kozen voor rechtse populisten en radicale nationalisten. De MSZP is een pro-kapitalistische partij te noemen, niets socialistisch is te vinden bij deze bende ex-stalinisten. 

De Pan-Hellenic Socialist Movement is één van de grootste verraders van de arbeidersklasse. PASOK werd in 1974, als een democratische socialistische partij opgericht. Jaren was PASOK de enigste grote linkse partij in Griekenland. In 2009 won de partij de verkiezingen alleen om een neoliberaal bewind te voeren. De linkse Griekse stemmers lieten PASOK massaal in de steek en kozen voor de Coalitie van Radicaal Links. Deze coalitie versloeg PASOK en is nu grootste linkse partij van Griekenland. Links en socialistisch is PASOK niet meer, ze zijn het perfecte voorbeeld van de enorme degeneratie der wereldwijde sociaal democratie

De Rassemblement Constitutionel Démocratique bestaat sinds 2011 niet meer. Maar deze pseudo ‘’sociaal democratische’’ partij bestuurde van 1989 tot 2011 de Republiek Tunesië. De RCD was de opvolger van de Destourian Socialist Party, een Arabischsocialistische partij die Tunesië tussen 1963 en 1981 bestuurde. In 1989 werd Ben Ali gekozen tot president, hij bleef tot 2011 dictator. De ideologie van de RCD was officieel de sociaal democratie, maar in werkelijkheid was de partij neoliberaal en pro-kapitalistisch.

De Egyptische; National Democratic Party was tot 2011 de leidende partij van het land. Oorsprong vindt de NDP in de Arabischsocialistische Unie van de president Nasser. De partij werd in 1978 opgericht, maar in tegenstelling tot de Arabischsocialistische Unie was de NDP pro-kapitalitisch. Onder president Mubarak adopteerde de partij het neoliberalisme. Het Egyptische volk kreeg in 2011 genoeg van Mubarak en zijn neoliberale NDP. De revolutie van februari 2011 maakte een einde aan Mubarak en aan het bestaan van de Nationaal Democratische Partij. De NDP was samen met de Tunesische; RCD tot 2011 lid van de ‘’Socialistische’’ Internationale.

De verrechtsing van de sociaal democratie was overal te merken, ook in de Scandinavische landen. In deze landen waren de sociaal democraten bijna altijd aan de macht geweest. Helaas kwam er nooit socialisme. De sociaal democraten geloofde in een ‘’sociale’’ markt economie en maakte nooit de stap naar het socialisme. Eind jaren 80 draaide ook de Scandinavische sociaal democraten bij. De Noorse; Arbeiderpartiet begon met neoliberale privatiseringen en liet haar socialistische idealen in de steek. Het vertrouwen in de sociaal democratie daalt hierdoor ook in Scandinavië.  

De Mexicaanse; Partido Revolucionario Institucional was van 1929 tot 1982 altijd aan de macht, dankzij enorme fraude bij verkiezingen. De partij ziet zich als verdediger van de Mexicaanse revolutie, maar echt voor armen opkomen deed de partij niet. De PRI maakte nooit een einde aan het kapitalisme en liet corruptie en sociale ongelijkheid alleen maar groeien. Officeel is de partij sociaal democratisch, maar de praktijk laat iets anders zien.

De Partido Socialista is de sociaal democratische partij van Portugal. De partij kon het socialisme na de revolutie van 1974 invoeren. Maar de reformistische partij koos voor een kapitalistische economie en liet het socialisme als einddoel uiteindelijk vallen. Het is interessant dat de conservatieven in Portugal zich ook sociaal democratisch noemen. Maar het verschil tussen de PS en de conservatieve; Partido Social Democrata is zeer minimaal. Beidde partijen zijn neoliberaal en pro-kapitalistisch.

Samfylkingin bestuurd samen met de Links Groene Beweging IJsland. De sociaal democraten hebben zich laten inspireren door het Britse; NEW LABOUR.  De Links Groenen Beweging is iets linkser dan de sociaal democraten, maar net zo reformistisch en compromisbereid. IJsland werd zwaar geraakt door de economische crisis van 2008. De kosten van de crisis wil de regering bij de werknemers leggen, die moeten betalen voor de fouten van de grote banken.

Het Indian National Congres bestuurd sinds 1949 onafgebroken de Republiek India. Na de onafhankelijkheid van India, voer de partij een klassieke sociaal democratische koers. De staat had enorm veel te zeggen over de economie. Maar de arbeiders hadden geen insprak, wat tot bureaucratisch mismanagement leidde. Onder invloed van het IMF en buitenlandse kapitalisten, adopteerde de partij een neoliberaal programma. De vrije markt kreeg haar zin en India opende de economie voor buitenlanders.

Misschien wel de grootste verraders aan de reformistische kant zijn de leiders van de Braziliaanse; Partido dos Trabalhadores. Opgericht als arbeiders partij om een einde te maken aan de bittere armoede in het land. Toen de PT aan de macht kwam met Lula da Silva, kwam het grote verraad. Lula voerde geen socialisme in, want zijn coalitiepartners waren daar fel tegen. Brazilië bleef een kapitalistisch land waarin de arbeiders keihard uitgebuit worden, onder het oog van hun eigen ARBEIDERS PARTIJ!  

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme