Het Comité voor een Arbeiders Internationale

Het CWI ( Committee for a Workers International ) is een internationale organisatie van revolutionair socialistische groepen en partijen. Op 20 april 1974 stichtte revolutionair socialisten in Londen het CWI. Het doel van de organisatie is het bereiken van de wereldwijde socialistische radenrepubliek. In het jaar 2012 werkt het CWI binnen 40 landen en haar leden vervullen belangrijke taken binnen de arbeidersbeweging. In Ierland zitten twee CWI leden in het parlement. In het EU parlement heeft het CWI ook een afvaardigde en in Venezuela zitten CWI leden in topposities binnen de vakbonden.

Binnen de socialistische leer behoort het CWI tot de trotskistische vleugel. Daarmee wordt bedoeld dat ze de leer van Karl Marx, Friedrich Engels, Vladimir Lenin en Leon Trotsky volgen. De hedendaagse sociaal democratie en het stalinisme worden door het CWI niet erkend als socialistische ideologieën. Al sinds 1923 keren zich trotskisten tegen de totalitaire leer van het stalinisme. Vele moesten dat met hun dood beknoppen. Joseph Stalin liet meer dan 600.000 leden van de Unie Wijde Communistische Partij vermoorden, omdat hij hun beschuldigde ‘’trotskistisch’’ te zijn.

Met de sociaal democratie waren de relaties ook niet altijd goed. Na de tweede wereld oorlog, besloten trotskisten om te gaan werken binnen de sociaal democratie. Ze hoopte zo de oude arbeiderspartijen weer revolutionair socialistisch te maken. Meestal werden trotskisten geminacht door de leiding van de sociaal democratische arbeiderspartijen.

In Groot Brittannië waren de trotskisten het sterkste in de Britse; Partij van de Arbeid. Daar was de gehele Liverpool leiding in handen van Militant, een trotskistische tendentie binnen de Partij van de Arbeid. De Liverpool stadsraad stond onder het commando van Militant, tot grote woede van de sociaal democratische partijleiding die niets moest hebben van Militant. Dat de trotskisten zich in Liverpool tegen de rechtse regering van Groot Brittannië keerde was natuurlijk onacceptabel voor de bourgeoisie. Na vele conflicten besloot de partijleiding eind jaren 80, om alle revolutionair socialisten uit de Partij van de Arbeid te zetten. Iedereen die lid was van Militant werd geroyeerd. Hierdoor nam het CWI een besluit dat zei dat de sociaal democratie niet meer te redden was. In de jaren 90 verlieten de meeste revolutionair socialisten de oude arbeiderspartijen, die daarop alle socialistische principes overboord wierpen en zich bekeerde tot het neoliberale denken!

Het Comité voor een Arbeiders Internationale, heeft de volgende politieke partijen en organisaties in Europa;

Verenigd Koninkrijk; Socialistische Partij ( Engeland, Wales en Shotland )
Noord Ierland; Socialistische Partij
Republiek Ierland; Socialistische Partij
Oostenrijk; Socialistische Linkse Partij
Zweden; Socialistische Rechtvaardigheid Partij
België; Linkse Socialistische Partij
Nederland; Socialistisch Alternatief, werkt ( nog?) binnen de Socialistische Partij
Duitsland; Socialistisch Alternatief, werkt binnen DIE LINKE
Frankrijk; Revolutionair Links, werkt binnen de Nieuwe Antikapitalistische Partij
Italië; ControCorrente, werkt binnen de Heropgerichte Communistische Partij

In Ierland is het CWI bijzonder actief. Daar werd Joe Higgins van de Socialistische Partij in 1997 gekozen in het Ierse parlement. Voor de rechtse sociaal democratie en het neoliberalisme, een verschrikkelijke tijd. Joe Higgins viel de neoliberale overheid keihard aan en stelde hun rechtse asociale politiek bloot aan het Ierse volk. In 2007 was het feest voor rechts. Higgins verloor zijn zetel, maar ook maar net. Vier jaar hadden de Ierse parlementariërs ‘’rust’’ en konden rustig hun neoliberale politiek uitvoeren. In het EU parlement zou men echter snel kennis maken met Joe Higgins. Hij won een zetel in het Europese Parlement in 2009.

Op Europees niveau vocht Joe Higgins tegen de reactionaire kapitalistische partijen, die vrije markt politiek boven arbeidersrechten stelde. Hij wees op de oneerlijke handel met China, deals met de corrupte Colombiaanse overheid en hij vocht fel tegen het verdrag van Lissabon. De sociaal democraten, christen democraten, liberalen en nationalisten konden hem niet uitstaan. Higgins was een strijder voor de arbeiders, leefde op een arbeiderssalaris en maakte geen compromissen met de burgerlijke partijen!

De Ierse verkiezingen van 2011 waren een grote klap voor het neoliberalisme. Fianna Fail verloor de verkiezingen. Een regering bestaande uit rechtse ‘’sociaal’’ democraten en conservatieven nam het over. Gelukkig veranderde niet veel voor de kapitalisten. De (a)sociaal democraten deden wat hun IMF meesters bevalen. Ierland moet keiharde neoliberale politiek voeren, anders geven de EU en het IMF geen geld. De linkse oppositie won vijf zetels, waarvan twee toebehoorde aan het CWI. Joe Higgins keerde terug naar Ierland, waar hij het nu opneemt tegen de rechtse sociaal democraten en conservatieven.

Het CWI heeft zich altijd tegen het kapitalisme gekeerd. De contrarevoluties in Rusland en in oost Europa zouden een groot nederlaag voor de arbeidersklasse zijn, waarschuwde ze. Het CWI kreeg gelijk. Overal in de wereld werden marxisten teruggedrongen. Leugens over de ‘’mislukking van het communisme’’ werden door de bourgeoisie in de wereld verspreid. De stalinisten en sociaal democraten capituleerde voor dit anticommunistische offensief. De sociaal democratie verrechtste en de communistische partijen verloren massief leden.

Het neoliberalisme vierde haar ‘’overwinning’’ op het socialisme. ‘’De markt is god, concurrentie is koning’’ riepen de aanhangers van het kapitalisme. De sociaal democratie accepteerde die leugen en deed mee met de neoliberale golf, die na 1989 over de wereld vloog. De ‘’Socialistische’’ Internationale keek trots toe, hoe sociaal democratische regeringen hun ‘’ouderwetse’’ idealen opzij zette voor een ‘’modern’’ imago.

In 1999 kwam in Venezuela een voormalige officier aan de macht. Hugo Chavez beloofde een einde te maken aan de armoede in het land. Het CWI was één van de weinige groepen die aangaf dat Chavez een klein burgerlijk type is. Ze waren kritisch over zijn ‘’socialisme van de 21ste eeuw’’. Andere trotskisten waren niet zo kritisch. Ze verheerlijkte het anti-imperialisme en steunde bijna kritiekloos de ‘’Boliviaanse Revolutie’’. Toen contrarevolutionaire militairen in 2002 een staatsgreep pleegde, steunde het CWI wel Hugo Chavez. Ook bij latere verkiezingen gaven ze aan dat een stem op Chavez beter was dan een stem op de burgerlijke oppositie.

In België en Nederland is het CWI vertegenwoordigd in het Nederlandse; Socialistisch Alternatief en de Belgische; Linkse Socialistische Partij. Socialistisch Alternatief is in 1977 opgericht door marxistische leden van de Partij van de Arbeid. Deze marxisten hadden hun eigen krant genaamd; Voorwaarts. In de jaren 80 werd de naam van hun krant veranderd in Offensief. Sindsdien stond Offensief bekend als de krant van de marxisten binnen de PvdA. Maar begin jaren 90 bleek de PvdA geen arbeiderspartij meer te zijn. De trotskistische marxisten stapte uit de Partij van de Arbeid en gingen zelfstandig verder. In 1998 sloten ze zich aan bij de Socialistische Partij. Tien jaar werkte Offensief binnen de SP. 

Ze waren heel kritisch over sociaal democratische koers van de partij. De trotskisten hekelde de reformistische koers en de coalitiepolitiek die Jan Marijnissen voerde. Na de mislukte regeringsdeelname in 2006, begon de SP zich steeds meer te richten op compromissen en samenwerking met de sociaal democraten. Offensief kreeg in 2008 te horen dat ze niet meer welkom waren bij de SP. De partijleiding beweerde dat Offensief een eigen partij was en royeerde iedereen die niet afstand nam van het Offensief lidmaatschap! In september 2010 werd Offensief hernoemt in Socialistisch Alternatief! Haar leden blijven vechten voor een socialistisch alternatief.

De Linkse Socialistische Partij ( Frans; Parti Socialiste de Lutte ) is ontstaan in 1992 tijdens een splitsing. Tot 1992 behoorde de trotskisten tot Vonk, een marxistische vleugel binnen de Belgische Socialistische Partij. Vonk was in 1974 opgericht door jonge trotskisten met het doel om de sociaal democratie weer marxistisch te maken. Na de val van het stalinisme en de opdeling van de Belgische Socialistische Partij, vroegen sommige marxisten zich af of het nog nut had om binnen de sociaal democratie te werken. Die had zich enorm verrechtst en bleek steeds meer neoliberaal te worden. Een gedeelte van Vonk bleef binnen de sociaal democratie bestaan. Andere trotskisten besloten om een eigen politieke partij op te richten genaamd; Militant Links.

Militant Links ging de strijd aan met het Vlaamse nationalisme. Ze werden felle tegenstander van Phillip de Winter en zijn Vlaams Block ( nu Vlaams Belang ). Militant Links stichtte Blokbuster.be een website die het Vlaamse extreemrechtse gedachtegoed in de gaten houdt. Vooral met de rechts nationalistische; Nationalistische Studenten Vereniging waren veel conflicten. In het jaar 2000 werd Militant Links omgedoopt tot Linkse Socialistische Partij. De Franstalige afdeling kreeg de naam; Beweging voor een Socialistisch Alternatief. De naam; Parti Socialiste de Lutte zou de Franstalige afdeling pas rond 2008 krijgen.

In Engeland stonden de trotskistische marxisten na 1990 buiten de Partij van de Arbeid. De rechtse sociaal democraten hadden de partij gezuiverd van alle marxistische invloeden. Men stichtte een eigen politieke partij genaamd; Militante Arbeid. Deze politieke partij kreeg in het jaar 1997 de naam; Socialistische Partij.

De SP pleit voor de oprichting van een nieuwe Britse arbeiderspartij. Ze zeggen dat de Partij van de Arbeid het socialisme heeft verraden en dat de partij niet meer gezien kan worden als instrument van de arbeidersklasse. Sinds vele jaren probeert de SP een alternatief te bieden. Dat blijkt lastig want veel arbeiders stemmen toch nog op de Partij van de Arbeid. Vele doen dat uit vrees voor een rechtse regering, alleen maar om later erachter te komen dat de Partij van de Arbeid, net zo rechts en asociaal regeert als de conservatieven.

Naast de Socialistische Partij heeft Groot Brittannië een tweede trotskistische partij genaamd; Socialistische Arbeiderspartij ( SWP ). De SWP komt niet uit de sociaal democratie en was in 1977 opgericht door Tony Cliff. De SWP en SP zijn beidde trotskistisch, alleen verschillen ze op fundamentele thema’s. De SP is orthodox trotskistisch en beweert dat de Sovjet-Unie een gedegenereerde arbeidersstaat was. De SWP zegt dat de Sovjet-Unie een staatskapitalistische dictatuur was. Ook vindt de SWP dat revolutionair socialisten kunnen samenwerken met anti-imperialistische; moslim fundamentalisten!

In 2007 stichtte het CWI ook een afdeling in Hongkong. Deze afdeling begon haar bestaan als een website genaamd; Chinaworker.info. De website berichtte over het schandalige spel dat de Chinese bourgeoisie speelde met de bureaucraten van de Chinese ‘’Communistische’’ Partij. Ook was men zeer kritisch over de bouw van nieuwe Chinese stadions om de Olympische Spelen van 2008 te houden. Chinaworker.info is ook fel tegen de zogenaamde ‘’liberaal democraten’’ die meer waarde hechten aan vrije markt politiek dan democratische rechten.

Doordat de website zo populair werd, besloot het CWI om naast de site ook een propagandagroep op te richten. Die groep kreeg de naam; Socialistische Actie. Leden van Socialistische Actie zijn jonge mensen, die bewust meemaken hoe het kapitalisme in China hun leven moeilijk maakt. Vaak werkt de groep samen met de leden van de Liga van Sociaal Democraten. Deze linkse sociaal democratische ( niet neoliberaal ingestelde ) groep is fel tegen de dictatoriale houding van China en strijdt tegen de pogingen van de stadsraad van Hongkong om de vrijheden te beperken.

Socialistische Actie brengt elke maand een magazine uit. Het magazine SOCIALIST wordt gedrukt in Hongkong en soms zelfs naar China gesmokkeld. Toen de Chinese overheid erachter kwam dat een kritisch marxistisch magazine in China bestond, werd SOCIALIST verboden. De Chinese geheime politie begon jacht te maken op iedereen die voor SOCIALIST schreef.

Zhang Shujie woonde in Chongqing, waar hij artikels schreef voor SOCIALIST. De geheime politie kwam er achter waar hij woonde. Op een dag werd hij opgepakt en meegenomen. De agenten gaven hem twee keuzen; ‘’werken voor ons of 10 jaar de cel in’’. Zhang Shujie besloot om te doen wat de agenten wouden. Ze eiste dat hij ging spioneren voor de Volksrepubliek China. Hij moest naar Hongkong reizen en daar het CWI bespioneren. De geheime politie dacht dat de Liga van Sociaal Democraten een onderdeel was van het CWI ( wat niet klopt aangezien de Liga sociaal democratisch van aard is ).

Eind 2011 werd Shujie naar Hongkong gestuurd. Maar daar besloot hij om uit China te vluchten. Hij zocht contact met het CWI en met hulp van Joe Higgins vluchtte hij naar Zweden. Daar deed hij zijn verhaal voor Zweedse parlementariërs. Zhang Shujie vertelde over hoe de Chinese overheid sinds 2008 jacht maakt op linkse activisten. Tot kort vreesde de overheid de socialistische dissidenten niet. Maar aangezien de crisis ook China raakt, is de Chinese ‘’Communistische’’ Partij bang geworden voor linkse tegenstanders. Iedereen die kritisch schrijft over de CCP loopt gevaar. Ook maoïsten zijn niet meer veilig voor de staatspolitie. Het is ironisch dat de Chinese staat nu ook revolutionaire maoïsten vervolgd!

In oost Europa is het CWI ook aanwezig. Maar daar is het extra lastig om voor socialistische idealen op te komen. Veel oost Europeanen zijn gehersenspoeld met anticommunistische propaganda. Wie in oost Europa pleit voor socialisme wordt al snel een ‘’smerige communist’’ genoemd. Ook is er veel teleurstelling doordat de sociaal democratische partijen niets doen om het leed van de arbeiders te verzachten. Alle ‘’socialistische’’ partijen zetten zich in voor de vrije markt economie. Het is lastig om in een land zoals Hongarije te pleiten voor democratisch socialisme. Want de Hongaarse Socialistische Partij, beweert democratisch socialistisch te zijn!

De CWI afdeling in Polen had tot kort de naam; Groep voor een Nieuwe Arbeiderspartij. Daarmee wou het CWI in Polen duidelijk maken dat een nieuwe arbeiderspartij noodzakelijk is. Maar doordat veel mensen dachten dat de groep een nieuwe arbeiderspartij was, besloten ze om in 2011 hun naam te veranderen in Socialistisch Alternatief. De Amerikaanse, Poolse, Duitse, Nederlandse en Canadese afdelingen dragen de naam; Socialistisch Alternatief.

Rusland kent ook een CWI afdeling net als Kazakstan. De eerste afdeling van het CWI in Rusland had de naam; Socialistisch Verzet. Socialistisch Verzet was begin jaren 90 opgericht en bestond tot 2009. Helaas bleek dat er altijd veel onenigheid bestond. Sommige leden van Socialistisch Verzet kozen vaak de kant van Rusland tegen het westen. Ook tijdens de Georgisch-Russische oorlog van 2008, kozen vele de kant van Rusland. Dat was natuurlijk een hele foute zet, want het CWI kiest geen kant tijdens imperialistische oorlogen. Na veel debatten verliet een deel van Socialistisch Verzet het CWI. Daarop werd een nieuwe afdeling opgericht genaamd; de Russische Afdeling van het Comité voor een Arbeiders Internationale.

Het CWI zal zich altijd blijven inzitten voor de socialistische radendemocratie. Ondanks alle leugens van stalinisten, liberalen, sociaal democraten en burgerlijke types, vecht het CWI door. De voorspelling van Leon Trotsky uit 1936 is uitgekomen. Het stalinisme heeft gefaald, het kapitalisme heeft nog niet gewonnen! 

Arbeiders van alle landen, verenigd u!!