Door Manuel Kellner - Socialistische Alternatieve Politiek
Die Linke kwam in 2009 met bijna 12 procent van de stemmen in de Bundestag terecht. Dit succes volgde op een protestgolf tegen de asociale politiek van de SPD, de Groenen, het CDU en de liberale FDP met stevige mobilisaties in 2003 en 2004, die uitmondden in het idee ook verzet te bieden op het politieke niveau.
Een week voor de parlementsverkiezingen in Noordrijn-Westfalen (NRW), viel Die Linke van meer dan zes procent terug naar 2,2 procent in Sleeswijk-Holstein. Gevraagd naar op welke partij zij wilden stemmen gaf in een landelijke peiling slechts zeven procent van de ondervraagden aan op Die Linke te gaan stemmen.
Die Linke is flink in beroering gebracht door interne tegenstellingen met betrekking tot hun leidinggevend personeel en dit is net voor de verkiezingen van 13 mei in NRW, een deelstaat met meer dan 13 miljoen kiezers. Hier kwam Die Linke bij de vorige verkiezingen in mei 2010 in het parlement met 5,6 procent van de stemmen, wat overeenkomt met 435.627 stemmen. In mei 2012, kreeg Die Linke in NRW nog 2,5 procent of 194.539 stemmen. Een verpletterende nederlaag… In nationale peilingen valt zij intussen terug naar zes procent, in sommige zelfs naar vijf procent. De crisis van de partij vertaalt zich ook in een verlies aan leden: ze zakte onder de 70.000 geregistreerde leden.
In NRW verloor Die Linke in mei 2012 aan verschillende partijen stemmen: 90.000 aan de SPD, 80.000 aan de Piratenpartij, 30.000 aan de Groenen en zelfs 10.000 aan de liberale FDP. 20.000 van diegenen die voor Die Linke stemden in 2010 zijn in mei 2012 niet gaan stemmen.
De meerderheid van Die Linke in NRW ondersteunt een antikapitalistische of links-reformistische tendens binnen de partij. In Sleeswijk-Holstein is het echter de vleugel die wil meebesturen die dominant is. Binnen de linkerzijde van de partij hebben we steeds de verantwoordelijkheid onderstreept van het meeregeren met de SPD en De Groenen, zoals bijvoorbeeld in Berlijn en in de Länder van het oosten van het land gebeurde, voor de eerdere zware electorale nederlagen van Die Linke, voornamelijk in Berlijn. Nu moeten we echt nadenken waarom ook in NRW Die Linke niet heeft kunnen ontsnappen aan de neerwaartse tendens, vooral omdat in Thüringen, in het oosten van Duitsland, Die Linke wel een goed resultaat heeft behaald bij de recente gemeenteraadsverkiezingen.
Gedoogsteun
Die Linke in NRW kon, tegenover een minderheidsregering van SPD en Groenen (steunend op 90 van de 181 zetels), door druk uit te oefenen op deze regering, een bijdrage leveren aan sociale, democratische en ecologische hervormingen en dit in de positieve zin van het woord. Door de onthouding van Die Linke bij de stemming in het parlement kon de regering van SPD en Groenen indertijd een toevoeging aan de begroting voor 2010 doorvoeren, en vonden ze ook voldoende steun voor de begroting voor 2011. Het ging hier immers niet om neoliberale besparingspakketten, met privatiseringen en sociale afbraak.
Die Linke in NRW kon, tegenover een minderheidsregering van SPD en Groenen (steunend op 90 van de 181 zetels), door druk uit te oefenen op deze regering, een bijdrage leveren aan sociale, democratische en ecologische hervormingen en dit in de positieve zin van het woord. Door de onthouding van Die Linke bij de stemming in het parlement kon de regering van SPD en Groenen indertijd een toevoeging aan de begroting voor 2010 doorvoeren, en vonden ze ook voldoende steun voor de begroting voor 2011. Het ging hier immers niet om neoliberale besparingspakketten, met privatiseringen en sociale afbraak.
Maar in 2012 zag de situatie er anders uit: SPD en Groenen wilden een miljard euro geven aan WestLB, de failliete bank van NRW. Dit was een bank die had meegespeeld in het casino van de financiële markten en verloren had. SDP en Groenen voorzagen ook een zogenaamd compromis met de christendemocratische CDU over het budget voor de scholen. In het algemeen mikte de begroting op bezuinigingen. De groenen en sociaaldemocraten verwierpen de belangrijkste eisen van Die Linke volledig, waarop de parlementsfractie van Die Linke dan ook tegen het begrotingsvoorstel voor 2012 stemde. De parlementsleden van Die Linke deden dit in het volle besef dat ze wel eens hun mandaat konden verliezen, omdat de peilingen behoorlijk slecht waren voor Die Linke.
Zwaktes van Die Linke
De zwakte bij uitstek van Die Linke in NRW, dat erg slecht wordt behandeld door de media en organisatorisch zwak staat, is dat ze er niet in slaagt haar politiek in het parlement te verbinden met politieke bewustwording buiten het parlement. In feite heeft ze, tragisch genoeg, vooral de SPD geholpen om uit haar crisis te geraken want de massa van de mensen en de vakbonden gaan er vooral van uit dat alle positieve maatregelen die genomen werden door de SPD en de sociaaldemocratisch-groene minderheidsregering werden afgedwongen. Verder geloven zelfs onder potentiële kiezers van Die Linke volgens een aantal peilingen heel wat mensen in de noodzaak van een grote begrotingsdiscipline…
De zwakte bij uitstek van Die Linke in NRW, dat erg slecht wordt behandeld door de media en organisatorisch zwak staat, is dat ze er niet in slaagt haar politiek in het parlement te verbinden met politieke bewustwording buiten het parlement. In feite heeft ze, tragisch genoeg, vooral de SPD geholpen om uit haar crisis te geraken want de massa van de mensen en de vakbonden gaan er vooral van uit dat alle positieve maatregelen die genomen werden door de SPD en de sociaaldemocratisch-groene minderheidsregering werden afgedwongen. Verder geloven zelfs onder potentiële kiezers van Die Linke volgens een aantal peilingen heel wat mensen in de noodzaak van een grote begrotingsdiscipline…
Daar komt nog eens bovenop dat er na de succesvolle beweging tegen kernenergie eigenlijk heel weinig massale bewegingen en sociale strijd is geweest in Duitsland. Er zijn waarschuwingsstakingen geweest van de vakbonden ver.di en IG Metall rond looneisen, stakingen die zelfs tamelijk succesvol waren, maar die totaal niet werden verbonden aan bredere eisen tegen het besparingsbeleid. De protestacties tegen de financiële markten, de banken, het begrotingspact van de Europese Unie, enzovoorts zijn tot nu toe nogal zwak gebleven.
We moeten er voor knokken om Die Linke weer op de rails te krijgen en banden tussen de antikapitalistische krachten binnen en buiten de partij te versterken. Geen makkelijke opdracht, want initiatieven in die richting steunen vandaag vooral op kleine en politiek marginale organisaties.
