De Russische burgeroorlog verliep in 1920 nog heel onbeslist. Het Rode Leger van de Sovjets was gegroeid, maar of ze zouden winnen was nog niet zeker. In november 1917 grepen de arbeidersraden in Rusland de macht. Echter contrarevolutionaire groepen weigerde de heerschappij van de Sovjets ( arbeidersraden ) te erkennen.
Toen de revolutie in november 1917 uitbrak steunde de matrozen van Kronstadt de Sovjet regering. Echter de meeste waren van boerse afkomst. Dat hield in dat ze niet proletarisch waren en niet proletarisch dachten. Er is namelijk een groot verschil tussen de arbeidersklasse en de boerenklasse. Voor het socialisme is het belangrijk dat arbeider en boer samen werken. Maar alleen de arbeidersklasse is in staat om een revolutie te leiden.
De bolsjewieken merkte dat soldaten van boerse afkomst slechte soldaten waren. Vooral waren ze vatbaar voor contrarevolutionaire opvattingen. De boerse soldaten waren achtergestelde types. Ze voerde vaak bevelen niet uit, maakte zich schuldig aan antisemitische acties en toonde weinig revolutionair idealisme. Een boer is geen proletariër. Hij wil bezit hebben, in zijn geval is dat land. Het was voor de Witte Legers makkelijk om boeren te rekruteren. Daarom moesten de Sovjets gebruik maken van verplichte conscriptie. Dat versterkte echter ook de afkeer bij veel soldaten van boerse afkomst, die zeker niet voor ''joodse'' revolutionairen wouden vechten!
Verder was de situatie voor Kronstadt tussen 1917 en 1921 niet heel slecht. Voedsel was grootschalig opgeslagen en kon de 10.000 matrozen voorzien van eten. Terwijl veel Russische steden honger leden hadden de boerse matrozen genoeg te eten. Echter de afkeer tegenover de Sovjet revolutie groeide. Veel boerse matrozen konden het oorlogscommunisme niet onderscheiden van het politieke communisme. Voor hun was de hardheid van de Sovjet regering een bewijs, dat communisme een autoritaire ideologie moest voorstellen. Daar maakte anti-Lenin contrarevolutionaire types dankbaar misbruik van!
Tijdens de koude wintermaanden van 1920/1921 leidde het volk van Petrograd honger. De Sovjet van Petrograd vroeg aan de boerse matrozen om wat voedsel. Maar de mentaliteit van veel matrozen was; ''flink betalen moeten jullie voor ons voedsel''. Precies weer dezelfde mentaliteit die de Sovjets had gedwongen om harde methodes tegen de landbouw boeren te gebruiken. Lenin kreeg te horen dat men van Kronstadt geen solidariteit hoefde te verwachten als het om voedsel ging!
Uiteindelijk waren veel boerse matrozen het niet meer eens met de Sovjet regering. Men wou niet meer luisteren naar Lenin. De boerse matrozen wouden hervormingen in Sovjet-Rusland en Sovjets zonder bolsjewieken. De rechtse sociaal revolutionairen en burgerlijke liberalen grepen meteen de kans om de boerse matrozen neer te zetten als ''revolutionaire anti-bolsjewistische helden''. Leon Trotsky zag weinig belangrijkheid in deze opstand. In 1920 waren veel boerse gebieden in opstand gekomen. Deze opstand op het marine eiland leek niet anders dan de andere anti-Sovjet opstanden. Pas later zou Trotsky merken hoezeer de Kronstadt opstand gebruikt zou worden tegen Lenin, maar ook tegen hemzelf!
In februari 1921 werd een anti-Sovjet comité gevormd in Kronstadt. Dit comité verklaarde dat ze niet meer zouden gehoorzamen aan Moskou. Ondertussen was de Russische Communistische Partij bezig met haar 10de partijcongres, waar Lenin al bezig was om het harde oorlogscommunisme te vervangen. Door de opstand besloot het congres van de Russische Communistische Partij om alle debatten uit te stellen en eerst de situatie in Kronstadt op te lossen. Want men vreesde dat de marine haven in de zomer toegang kon geven aan anticommunistische landen, om een nieuwe invasie door te voeren. Hoewel de buitenlandse legers zich grotendeels hadden teruggetrokken, wist de Sovjet overheid niet of ze nu voorgoed weg bleven. Zou Kronstadt nog tot de zomer stand houden, dan zouden westerse oorlogsschepen makkelijk toegang hebben tot de haven van Petrograd en de stad zelf!
Kronstadt stond tijdens de opstand onder het gezag van verschillende anti-Sovjet leiders, die van de 10.000 matrozen meer dan 300 in de cel wierpen. Over deze 300 pro-Sovjet matrozen hoor je de anarchistische media nooit praten. Dat is ook logisch want deze 300 matrozen zouden geëxecuteerd zijn door de anti-Sovjet matrozen, die de anarchistische media neerzet als ''eerlijk'' en ''zuiver revolutionair''!
Trotsky ging naar Kronstadt en riep de opstandelingen op om de wapens neer te leggen. Daarna vertrok hij naar Moskou om deel te nemen aan het debat over de vakbonden, Mikhail Nikolayevich Tukhachevsky kreeg het commando. Die besloot om de aanval in te zetten tegen de anti-Sovjet matrozen. Maar de aanviel mislukte, ongeveer 1.000 rode soldaten stierven tijdens de eerste aanval. Het lukte de Sovjets niet om het fort te veroveren op de anti-Sovjet matrozen. Tukhachevsky moest 20.000 extra soldaten erbij halen, want het fort werd fanatiek verdedigd!
Ondertussen deserteerde 7.000 soldaten van boerse afkomst uit het Rode Leger. Die marcheerde naar Kronstadt over het ijs om hun boerse kameraden te helpen. Dit versterkte de opstandelingen. Nu waren 17.000 rebelse matrozen in het fort en ze hadden genoeg voedsel om tot de zomer uit te houden. Dus lanceerde Tukhachevsky een tweede en laatste aanval. Deze keer werd het fort veroverd. Van de 17.000 anti-Sovjet matrozen werden ongeveer 1.000 gedood en 2.000 gevangen genomen. De rest vluchtte van het eiland af. Een leider van de anti-Sovjet opstand vertrok naar Finland, waar hij dienst ging doen bij de anticommunistische Finse overheid.
Stepan Maximovich Petrichenko, was een anti-Sovjet leider van Kronstadt. Van 1921 tot 1944 werkte hij voor Finland tegen de Sovjet-Unie. Maar tijdens de winter oorlog van 1940 steunde hij pro-Sovjet groepen in Finland. Uiteindelijk pakte de Finse overheid hem op en deporteerde hem naar de Sovjet-Unie. Joseph Stalin liet Petrichenko arresteren en hij stierf in een NKVD cel. Stepan Petrichenko werkte eerst met boerse contrarevolutionairen, dan met Finse anticommunisten en uiteindelijk steunde hij pro-Stalin groepen in Finland Dit bewijst het contrarevolutionaire karakter van de Kronstadt anti-Sovjet leiding!
Op bevel van de Tsjeka ( geheime politie ) werden de 2.000 gevangen genomen matrozen geëxecuteerd. De executies werd bekritiseerde door de Arbeiders Oppositie en veel arbeiderspartijen in Europa. De anti-revolutionaire socialisten ( sociaal democraten ) brulde dat dit het bewijs was van ''bolsjewistische'' wreedheid. Anti-leninistische leiders kregen zo de macht in veel arbeiderspartijen, wat ertoe leidde dat Lenin alleen nog steun kreeg van de nieuwe communistische partijen. De meeste arbeiderspartijen keerde zich tegen de Sovjet revolutie. Dit isoleerde Sovjet Rusland en zou de opkomst van Stalin makkelijker maken!
Toch had de opstand een grote invloed op Lenin. Die merkte dat de boeren een gevaar vormde. Dus besloot hij om de Nieuwe Economische Politiek in te voeren. Deze markt econonie gaf de boeren weer de mogelijkheid om zelfstandig te worden. Veel linkse bolsjewieken waren tegen deze NEP. Maar Lenin beweerde dat het noodzakelijk was om de boerse bevolking rustig te houden.
De opstand van Kronstadt was een tragiek. Een tragiek die genadeloos uitgebuit werd/wordt door anarchistische en anti-leninistische socialisten en revolutionairen, om de zogenaamde slechtheid van Lenin aan te duiden. Kronstadt zou de basis leggen voor het stalinisme brullen ze. ''Lenin legde de basis voor Stalin'' roepen vele anarchistische web-sites. Ook burgerlijke liberalen vereren de Kronstadt opstandelingen als helden van de ''vrijheid van meningsuiting''. Toch waren de boerse matrozen van Kronstadt geen ''zuivere revolutionairen''. Door hun afkomst hadden ze een achtergestelde mentaliteit met weinig discipline, middeleeuws denkvermogen en een antisemitische kijk op de leiders van de Sovjet revolutie!
Hoe kijkt USP-RSM naar deze opstand? Voor ons was Kronstadt een noodlottig geval. Wij zijn van mening dat de opstandelingen niet helemaal verkeerd waren met hun kritieken. Maar door hun boerse afkomst vergaten ze de ernst van de situatie. Drie jaar leefde deze matrozen in redelijke luxe. Deze luxe hadden de arbeiders en soldaten van het Rode Leger niet. Voedsel was schaars omdat de boeren in geheel Sovjet-Rusland weigerde de stads-arbeiders te voorzien van goedkoop voedsel. Dat dwong de Sovjets om harde maatregelen te nemen tegen de boeren. Die doodde daarop hun vee en staken hun graan velden in brand. Voedsel was tussen 1917 en 1921 heel schaars. Maar niet in Kronstadt waar men genoeg voedsel had opgeslagen. Hongersnood en oorlog kende de matrozen dus niet.
Wat ze wel kende was de hardheid waarmee Lenin te werk ging. Het Rode Terreur, de hardheid tegen hun boerse families. Sommige boerse soldaten die terug naar huis gingen kregen van hun ouders te horen dat ze fout waren omdat ze Lenin gesteund hadden. De boeren waren niet pro-Lenin en stonden niet positief tegen over de Sovjet revolutie. Erger nog ze saboteerde de revolutie en dwongen de Sovjets om hardhandig op te treden!
De executie van 2000 rebelse matrozen na de opstand keuren wij af. Het doden van gevangenen is fout en misdadig. Maar het executeren van verraders was niet ongewoon in 1921 en is niet alleen een Sovjet misdaad. In de Baku ( Azerbeidzjan ) lieten Britse imperialisten alle bolsjewieken executeren die zich over hadden gegeven aan 5000 Britse soldaten. Daarnaast steunde de Britten de Witte Legers die 150.000 joden systematisch vermoordde!
Deze Britse imperialisten hadden de anti-Lenin ''revolutionairen'' verwelkomd als ''bevrijders'' in de Baku. Rechtse sociaal revolutionairen en mensjewieken juichte de Baku invasie van de Britten toe. Meteen nadat de bolsjewieken gecapituleerd hadden werden ze geëxecuteerd door de leidende Britse generaal in Azerbeidzjan!
Er waren veel redenen om anti-Lenin te zijn in 1921. Maar het was in februari van dat jaar helemaal niet zeker of de revolutie kon winnen. De bolsjewieken en hun bondgenoten waren al verraden door de sociaal revolutionairen en door de anarchisten. Vooral de sociaal revolutionairen hadden in 1918 al geprobeerd om Lenin te vermoorden. 200.000 buitenlandse anticommunisten hielpen de Witte Legers die ondanks hun verliezen in 1920 nog niet verslagen waren!
In een burgeroorlog vallen doden en worden onschuldigen gedood. De anticommunisten brullen dat de 17.000 rebelse matrozen ''helden'' waren omdat ze tegen het bolsjewisme vochten. Voor USP-RSM zijn het geen helden maar verraders. De echte helden van Kronstadt zijn de 35.000 rode soldaten die het fort bestormde om de Sovjet revolutie te redden. Want als Kronstadt in de handen van de westerse anticommunisten gevallen was, dan lag Petrograd open voor een invasie. Dat vergeten de burgerlijke geschiedenis schrijvers weer eens te vertellen!
De echte helden van Kronstadt.
Soldaten van het Rode
Leger vallen op 17 februari
het fort; Kronstadt aan!
