Voor ons westerlingen is de Koreaanse Oorlog grotendeels vergeten. Iedereen kent de Vietnam Oorlog maar slechts weinigen weten precies hoe het zat met de oorlog in Korea tussen 1950 en 1953. Over Korea zijn minder films en minder boeken geschreven dan over Vietnam. Deze oorlog is namelijk nooit beëindigd. Noord en Zuid Korea zijn formeel nog steeds met elkaar in oorlog!
Noord en Zuid Korea ontstonden na de ondergang van het Japanse Keizerrijk in augustus 1945. Noord Korea stond onder Sovjet bestuur en Zuid Korea onder Amerikaans bestuur. Hoewel de Koreanen graag verenigd wouden zijn, dachten de Sovjets en de Amerikanen daar anders over. De pro-westerse propaganda beweert dat Amerika een vrije democratie in Zuid Korea wou. In veel documentaires wordt nog steeds gepraat over de strijd van het ''democratische'' Zuid Korea, tegen het wrede ''communistische'' Noord Korea. Zo zien veel westerse mensen het conflict.
De stalinistische propaganda zei dat Noord Korea een echte arbeidersstaat was en dat Zuid Korea een kapitalistische marionetten staat voorstelde. Volgens Noord Korea wou Amerika het kapitalistische systeem in Zuid Korea invoeren en alle macht geven aan een kleine elitaire groep. Ironisch, hadden de stalinisten daar helemaal gelijk in. Want alle macht kwam inderdaad in handen van een kleine anticommunistische elite rond dictator; Syngman Rhee!
Maar over het socialistische imago van hun eigen land, logen de stalinisten enorm. De Democratische Volksrepubliek Korea was geen democratische en geen socialistische natie. Kim Il Sung van de Arbeiders Partij van Korea kreeg van Stalin in 1948 het bevel over het noorden van Korea. Democratische verkiezingen kwamen nooit, want alle politieke partijen moesten zich onderwerpen aan de Arbeiders Partij van Korea!
Anders dan in Noord Korea, kreeg Zuid Korea heel weinig wapens van de VS. Het Noord Koreaanse Volksleger kreeg T-34 tanks en zelfs MIG-15 straaljagers. Het legers van Zuid Korea was slecht bewapend en niet groter dan 100.000 man. Noord Korea had in juni 1950, meer dan 250.000 soldaten op de been!
Tussen 1948 en 1950 waren beidde Korea's vijandelijk tegenover elkaar. Hoewel Noord Korea als eerste aanviel, waren Noord en Zuid al twee jaar elkaar aan het pesten. Soms vuurde Zuid Koreaanse artillerie op Noord Koreaans gebied en die antwoordde weer terug. Zeker is wel dat Kim Il Sung als Syngman Rhee beidde plannen maakte voor een burgeroorlog. Alleen had Kim Il Sung het voordeel dat hij meer soldaten had en betere wapens.
In oktober 1948 brak de Yeosu-Suncheon opstand uit in Zuid Korea. Rebelse soldaten weigerde om Syngman Rhee nog langer te steunen. Daarop werden 400 soldaten vermoord en 2000 burgers omgebracht. De Amerikanen hielpen de Zuid Koreanen met het uitmoorden van deze opstandelingen!
Kim Il Sung vroeg aan Joseph Stalin om toestemming om Zuid Korea aan te vallen. Stalin ging akkoord, maar zei dat de Sovjet-Unie zich niet in het conflict zou mengen. Kim Il Sung moest het dus alleen doen. Dat deed hij dan ook en op 25 juni 1950, vielen 250.000 soldaten van het Volksleger, Zuid Korea binnen. Het zwakkere Zuid Koreaanse leger kon de oneerlijke strijd niet aan en de Zuid Koreaanse hoofdstad werd snel veroverd!
De Verenigde Naties keurde de aanval van Noord Korea af. Anticommunistische landen rond de VS besloten een gezamenlijk leger op te stellen, om de strijd aan te gaan met het ''barbaarse communisme''. Nederland stuurde bijna 4000 soldaten, waarvan vele ook dienst hadden gedaan bij de Waffen SS van Hitler tijdens de tweede wereld oorlog!
De Verenigde Staten van Amerika stuurde bijna 300.000 soldaten tussen 1950 en 1953 naar Korea. Groot Brittannië stuurde 14.200 soldaten, Canada, 6.150 en Turkije zelfs 14.936. Allemaal naar het schiereiland om een anticommunistische dictatuur in leven te laten!
Weinig soldaten kende de werkelijkheid. De burgerlijk democratische propaganda brulde dat men de democratie kwam redden. De meeste westerse soldaten geloofde ook dat ze de vrijheid kwamen verdedigen tegen het ''misdadige'' communisme. In eigen land was de stalinistische CPN natuurlijk pro-Noord Korea. Dat maakte de partij al niet geliefd bij de Nederlandse overheid. De Communistische Partij van Nederland was zeer populair na 1945, maar die populariteit daalde toen de media in Nederland, een hetze begon tegen communisten en iedereen die marxistisch dacht. De Korea Oorlog speelde daar ook rol in, want de media zei dat de CPN een totalitair bewind steunde!
Ongelijk hadden ze daar niet in. De CPN steunde Noord Korea en noemde Kim Il Sung een ''grote revolutionaire'' leider. Alle communistische partijen in Europa steunde de ''communistische vijand'' en werden daardoor neergezet als ''vijanden van de democratie en de vrijheid''. Hierdoor raakte veel communisten weer in dat sociale isolement waar ze voor de oorlog al in leefde. Pas na 1968 zou dat isolement verdwijnen!
Hoe keken revolutionair socialisten en anti-stalinistische communisten naar de Koreaanse oorlog. Natuurlijk keurde ze de invasie van het anticommunistische leger af. Maar ze steunde Kim Il Sung niet. Voor de trotskisten was Kim Il Sung een marionet van Stalin. De Democratische Volksrepubliek Korea was een misvormde arbeidersstaat volgens orthodoxe trotskistische leer. Misvormd omdat ondanks de planeconomie, de arbeiders geen politieke macht hadden!
Maar er waren enorm veel onenigheden in de anti-stalinistische; communistische Vierde Internationale over hoe men met Korea moest omgaan. Moest men Noord Korea volledig afkeuren of juist wel steunen tegen het Amerikaanse imperialisme? Door deze vele onenigheden viel de Vierde Internationale in de jaren 50 uit elkaar!
De anticommunisten vielen in september 1950 massaal aan. Het Volksleger van Noord Korea was in de minderheid en bezat nog maar 100.000 soldaten. De anticommunisten hadden 180.000 soldaten waarvan vele goede ervaringen hadden uit de tweede wereld oorlog. Verder zorgde de luchtmacht en marine voor steun, iets wat Noord Korea niet bezat. De nieuwe MIG-15 vlogen vooral in het noorden van Korea en waren niet in het zuiden inzetbaar!
In slechts twee maanden drongen de anticommunisten het Volksleger terug naar het noorden. Kim Il Sung moest hals over kop vluchten uit Pyongyang, toen de anticommunistische soldaten de hoofdstad van Noord Korea veroverde. Nu waren de rollen omgedraaid en was het Kim Il Sung die moest vluchten voor de verenigde kracht van het anticommunisme!
Op 25 oktober kwam de Volksrepubliek China, Noord Korea te hulp. Mao Zedong moest er niet aan denken om een anticommunistisch; Verenigd Korea naast zich te hebben. Het Chinese ''Vrijwilligersleger'' bestond uit 700.000 soldaten en drong de anticommunisten weer terug. Tussen juli 1951 en juli 1953 bleef het front min of meer gelijk. De oorlog in Korea werd een oorlog volgens het model uit de eerste wereld oorlog. Veel soldaten verloren hun leven voor een klein stukje grond keer op keer!
In de lucht vlogen Amerikaanse B29 bommenwerpers vele aanvallen op Noord Koreaans gebied. De Sovjet MIG-15 werd ingezet om deze bommenwerpers neer te halen. Hoewel de Sovjet-Unie beweerde dat Noord Korea de toestellen vloog, bleek later dat het Sovjet Russische piloten waren die de MIG-15 bestuurde. Stalinistisch Rusland stuurde in totaal 20.000 man aan personeel, inclusief piloten en technische specialisten naar Noord Korea!
Op 27 juli 1953 werd een staak het vuren getekend tussen de stalinistische landen en de kapitalistische landen. Korea werd verdeeld en een DMZ werd ingesteld. Kim Il Sung brulde dat de oorlog een overwinning was voor het Koreaanse volk. In werkelijkheid heeft hij de Chinezen te danken, want zonder hun bijdragen was Noord Korea verslagen in oktober 1950. Syngman Rhee werd weer dictator van de Republiek Korea en liet meteen 100.000 mensen executeren die hij ervan verdachte communistisch te zijn!
Amerika bleef Syngman Rhee nog vele jaren steunen. Echter in april 1960 kwamen studenten in opstand. De dictator gaf het bevel om hun te executeren, maar dat zorgde voor onrust onder zijn eigen aanhang. Amerika zag dat de oude Syngman Rhee zijn beste tijd had gehad. Dus vloog de CIA hem naar Amerika, waar hij vijf jaar later zou overlijden. Park Chung-hee nam na twee jaar de macht in Zuid Korea over. Hij zou van 1962 tot 1979 dictator zijn van Zuid Korea. De ironie is dat deze dictator in 1979 door zijn eigen veiligheidsdienst vermoord werd. Pas in 1987 werd Zuid Korea een burgerlijke democratie. Officieel kan men echter nog steeds personen en groepen vervolgen die marxistische opvattingen hebben. Kijk maar naar de leden van de Socialistische Arbeiders Liga van Korea, die in februari 2011 opgepakt werden. Hun misdaad? Ze waren tegen de Republiek Korea en diens regering, deze mensen mag je nog steeds oppakken volgens een wet uit de dictatoriale tijd!
In Noord Korea groeide de alleenheerschappij van Kim Il Sung. Na de oorlog liet hij alle politieke tegenstanders binnen de Arbeiders Partij van Korea royeren en executeren. In de jaren 70 voerde Kim Il Sung zijn persoonlijke Juche ideologie in. Deze Juche verving het officiële Marxisme Leninisme ( Stalinisme ) als heersende ideologie en Noord Korea sloot zich helemaal af van de buitenwereld. Hoewel de economie tussen 1953 en 1975 sneller groeide dan die van Zuid Korea, was haar top bereikt in de jaren 70. Door de totalitaire dictatuur en isolatie van het land, stagneerde de economie begin jaren 80. Uiteindelijk zou de val van de Sovjet-Unie en het verlies van goedkope brandstoffen leiden tot een hongersnood in 1994!
Kim Il Sung bleef echter geloven in zijn sprookje. Dat sprookje was voor het Koreaanse proletariaat echter een nachtmerrie. Tussen 1994 en 1998 stierven tussen 0,5 en 3 miljoen mensen aan honger in Noord Korea. Kim Il Sung leefde echter in een luxe wereld, had genoeg te eten en was ook dik ( net als zijn zoon ). De dictator stierf op 8 juli 1994. Toch betekende zijn dood niet het einde, want zijn zoon; Kim Jong Il verklaarde dat zijn vader ''eeuwig'' president van de Democratische Volksrepubliek Korea zou blijven. 17 jaar later stierf ook Kim Jong Il. Hij werd na zijn dood ''eeuwige'' partijleider van de Arbeiders Partij van Korea. Het land wordt sinds december 2011 bestuurd door twee doden, een dode president en een dode partijleider!!!
Zuid Korea groeide na 1987 uit tot een wereld macht. De welvaart groeide enorm mede door de vele Koreaanse fabrieken en bedrijven die overal in de wereld te vinden zijn. Zuid Korea zag vroeg in dat de toekomst lag in het digitale tijdperk. Ook de auto industrie maakte een enorm groei door!
Toch is Zuid Korea niet het paradijs dat de bourgeoisie beweert. Het land is een extreme kapitalistische ''democratie''. Bij het begrip democratie zet USP-RSM zijn vraagtekens wat de enigste politieke partij die altijd de verkiezingen wint zijn de nationaal conservatieven. Doordat deze conservatieven goede vriendjes hebben in het bedrijfsleven en de media aan hun kant hebben, wordt hun boodschap beter verspreid dan die van de (neo)liberalen. Er zijn in Zuid Korea eigenlijk maar twee belangrijke politieke partijen begin 2013!
Saenuri Party: Een rechtse nationaal conservatieve partij. Heeft zeer goede contacten met het bedrijfsleven en de Amerikanen!
Democratic United Party: Een (neo)liberale partij. Beweert progressief en liberaal democratisch te zijn, is echter net zo kapitalistisch ingesteld als de conservatieven. Echter niet nationalistisch zoals de Saenuri Partij!
De Korea oorlog is nog niet voorbij. Noord en Zuid Korea staan nog steeds zeer vijandelijk tegenover elkaar. Nationalisme is een belangrijk onderdeel van de vijandelijkheid. Noord Korea gaat daar heel extreem mee om en gebruikt het nationalisme als wapen tegen het zuiden. Haat tegen Amerikanen en zelfs Japanners is dagelijks aanwezig in Noord Koreaanse scholen en universiteiten. Zuid Korea is officieel gestopt met haat zaaien tegen Noord Korea sinds 1987, maar anti-marxistische groepen doen nog steeds aan vreselijke leugenachtige propaganda. Je kunt in Zuid Korea beter geen marxist zijn, dat is slecht voor je carrière en (belangrijke) sociale contacten!
Noord en Zuid Korea nog steeds met elkaar in oorlog!
