De huidige Republiek Indonesië was het grootste koloniale gebied van Nederland. Dit gebied was tot 1798 eigendom van de kapitalistische; VOC. Dit bedrijf had Indonesië tussen 1600 en 1798 veroverd. De hebzuchtige VOC kreeg een monopolie op de handel en maakte de Nederlandse handelaren steenrijk. Natuurlijk hielp de adel van Indonesië de VOC. Deze rijken kregen in ruil voor hun kruiden, westerse producten. De arme Indonesische boer zal weinig van de enorme winsten, die gemaakt werden. Dat zelfde kunnen we zeggen over de normale Nederlandse arbeider, die in de zogenaamde ''gouden eeuw'' weinig luxe zag.
Nederlands Indië werd in 1798 gesticht, toen de Nederlandse staat het gebied van de failliet VOC overnam. Tussen 1798 en 1920 werd geheel Indonesië onderworpen aan de wil van de Nederlandse kolonialisten. De laatste grote gebieden roof van Nederland was in 1920, toen Borneo, Sulawesi en Nieuw Guinea bezet werden.
Natuurlijk waren er ook leden van de Indonesische adel die zich niet wouden onderwerpen aan de blanke bezetters. Tussen 1825 en 1830 vochten verschillende Indonesische vrijheidsstrijders tegen de onderdrukking door Nederland. Het wrede koloniale leger trad hard op en doden meer dan 200.000 rebellen, inclusief hun vrouwen kinderen en familie leden! Het koloniale leger verloor slechts 7.000 blanke soldaten, 8.000 inheemse soldaten stierven in dienst van Nederland tijdens deze vijf jarige oorlog.
In het westen van de wereld, had Nederland een kolonie in het huidige New York. Dat gebied had van 1609 tot 1674 de naam; Nieuw Amsterdam. Naast deze hoofdstad bezat Nederland ook ander steden in wat nu de Verenigde Staten van Amerika is. In 1667 kwam een einde aan Nederlandse bezit in Amerika, toen de Engelse alle Nederlandse steden ( met uitzondering van Nieuw Amsterdam ) in bezit namen. De Nederlandse Republiek kreeg als vergoeding het gebied; Suriname. Dit gebied zou heel winstgevend blijken aangezien de blanke Nederlanders daar zwarte slaven aan het werk zette in de katoenplantages en rubber fabrieken ( na de industriële revolutie ).
Nieuw Amsterdam kreeg in 1674 de naam New York en 300 jaar later was dit kleine dorpje, uitgeroeid tot een enorme stad van wereld formaat. New York is in 1974 het beeld dat veel mensen hebben van Amerika. De twin towers van het World Trade Centre domineerde tot 11 september 2001 het beeld van deze stad. Helaas zijn alle oorspronkelijke gebouwen van Nederlandse afkomst vernietigd. Toch heeft men in New York rond 1900 weer nieuwe gebouwen gebouwd volgens Nederlands model. Gebouwen die nu als klassiek worden gezien, herinneren aan de Nederlandse invloed in de Verenigde Staten van Amerika!
In de huidige Republiek Suriname zijn veel herinneringen aan het Nederlandse kolonialisme en imperialisme. De landstaal is nog steeds het Nederlands, ook de bevolking van Suriname is grotendeels zwart. Dat is een resultaat van de slavernij die Nederland tot 1863 steunde. Duizenden Nederlandse schepen vol met zwarte slaven werden tussen 1674 en 1863 naar Suriname gebracht. Ze moesten gaan werken op de plantages van blanke boeren, die veel winst produceerde. De slaven leefde in bittere armoede. Ze ontvingen geen loon en moesten het doen met slechte voeding.
Een slavenschip veroverde ongeveer 6000 slaven in één keer. Deze slaven zaten dan op elkaar gedrukt en het was niet ongewoon dat velen stierven tijdens de overtocht. Dat deed de blanke slavendrijvers niets. Zij geloofde heilig dat ze het recht hadden om slaven te bezitten. Want het was HUN bezit en hun religie gaf hun dat recht. De christenen beweerde dat God de zwarte slaven expres zwart had gemaakt, omdat ze minder waren. Met die rechtvaardiging van de katholieke en protestantse kerken werd de slavernij gezien als doodgewoon.
Het boek; Max Havelaar uit 1860 luidde het einde in van de slavernij in Nederland. Nu pas konden mensen in Nederland lezen over de wreedheden van het kolonialisme in Indonesië. Drie jaar later werd de slavernij afgeschaft in Nederland. We waren er zeer laat bij, want de Franse hadden de slavernij al in 1794 afgeschaft en de Britten in 1833.
Het Koninkrijk der Nederland werd in 1815 gesticht. Koning Willem 1 had veel moeite met de grondwet die de liberalen wouden doorvoeren. Het liefste was hij een absolute monarch zoals de Franse koningen waren. Ondanks de nieuwe grondwet, behield de kroon nog veel macht en Willem 1 bleef dan ook veel bevoegdheden houden. Hij was de eerste kapitalistische heerser van Europa, die met enigszins moderne methoden zijn inkomsten enorm vergrootte terwijl de arbeidersklasse in bittere armoede leefde. Het vermogen van de koning werd in 1815 geschat op 10 miljoen en werd 25 jaar later geschat op 200 miljoen gulden. De latere koning Leopold 2 van België moet veel van onze Willem 1 geleerd hebben. Leopold kocht in 1884 het Afrikaanse land Congo. Zijn koloniaal regime kostte aan zeven miljoen zwarten het leven. Het leed duurde bijna 24 jaar totdat de Belgische staat in 1908 de ''Kongo Vrijstaat'' nationaliseerde.
Maar voordat Leopold 2 aan de macht kwam, was België nog deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Willem 1 was echter niet geliefd bij de katholieke Belgen, die fel anti-protestants waren. In 1830 kwam het tot opstanden in de Zuidelijke Nederlanden. Willem 1 stuurde zijn zoon Willem 2 naar het zuiden om de Belgische opstand neer te slaan. De oorlog duurde een klein jaar en was een grote nederlaag voor Nederland. Het Koninkrijk België onder de familie Leopold werd een zelfstandige ( imperialistische ) natie!
Protesten tegen het kolonialisme en imperialisme kwamen vooral uit de socialistische hoek. Conservatieven en liberalen voelden weinig om anti-imperialistisch te zijn. De conservatieven waren de grootste voorstanders van het imperialisme. De liberalen vonden dat de kapitalisten het recht hadden om arbeiders uit te buiten. Ook waren de oud-liberalen niet tegen de slavernij. Want een slaaf was je privé bezit!
De eerste socialistische partij in Nederland was de Sociaal Democratische Bond. Deze partij werd in 1882 opgericht. Bekend werd de partij toen ze een spotprint maakte van koning Willem 3. Deze zoon van Willem 2 gedroeg zich als een aap, dus noemde de krant van de SDB hem koning gorilla. De monarchisten waren woedend en arresteerde de leider van de SDB. In 1900 werd de Sociaal Democratische Arbeiders Partij opgericht. Deze partij was gematigder dan de SDB en probeerde via het parlement haar doelen te bereiken. Omdat de SDAP de parlementaire monarchie aanvaarde, splitste zich de radicaal socialisten af in 1909. Deze stichtte de Sociaal Democratische Partij.
In 1918 won de SDAP 18% van de stemmen. Nu riepen de gematigde socialisten om een coalitie te voren met de kapitalistische liberalen. De regering tussen socialisten en liberalen kwam er niet. Hierdoor verloor de SDAP in 1922, twee zetels. De weigering van de partij om haar principes te offeren, versterkte de rechtse vleugel. Ook de kapitalistische pers noemde de partij ''onverantwoordelijk'' en ''niet betrouwbaar''. Onder druk van de rechtse vleugel en de kapitalistische elite, kwam de partij in handen van de antirevolutionaire socialisten, deze stelde zich gematigd op en waren anticommunistisch ingesteld! Vlak voor de oorlog kwam de SDAP in een kapitalistische regering. Daar begon het verraad van de sociaal democratie en de degeneratie van partijen zoals de SDAP en latere PvdA.
Na de oorlog steunde de nieuwe Partij van de Arbeid, het kolonialisme van de regering Drees-Van Schaik. Dit kabinet was in 1948 gevormd en was een coalitie tussen de rechtse VVD, de KVP, CHU en PvdA. Alle vier partijen waren het eens dat Indonesië van Nederland was en moest blijven. Tussen 1945 en 1949 probeerde het Nederlandse imperialisme haar koloniale bezit te verdedigen tegen Indonesische nationalisten. Willem Drees ( PvdA ) toonde de imperialistische aard van zijn regering door meer soldaten naar Indonesië te sturen. In 1949 dreigde de Verenigde Staten echter met het intrekken van de Marshall-hulp naar aanleiding van de politionele acties in Indonesië. Toen Amerika in 1950 de Koreaanse Oorlog tegen het communisme begon, vroeg het aan Nederland om troepen te sturen. Toen Nederland dit weigerde, dreigde Amerika opnieuw de Marshall-hulp op te zeggen. Ook in Frankrijk en Italië werden duidelijke voorwaarden aan de hulp gesteld. In mei 1947 werden de communisten, onder druk, uit de Franse regering gezet. Een maand later kreeg ook de Italiaanse regering een duidelijk anti–communistisch gezicht.
Het Nederlandse kolonialisme stierf een stille dood in 2010, toen de Nederlandse Antillen werden opgeheven. Met de opheffing van dit land binnen het Koninkrijk der Nederlanden, komt een einde aan het koloniale bezit van Nederland. Suriname werd in 1975 onafhankelijk en heet nu Republiek Suriname. Anno 2012 is Nederland geen imperialistische grootmacht meer. We zitten in de houdgreep van grote bedrijven die internationaal zijn en niet meer nationaal. Landen bestaan nog wel, maar de imperialisten van nu zijn internationaal. Daarom moeten we ze ook internationaal bevechten.
De arbeidersklasse heeft niets verliezen,
wij hebben nog steeds een wereld te winnen!
