Nederland speelt een interessante rol in de Russische geschiedenis. De tsaren hadden wel iets met dat kleine kikkerlandje. Het was de Russische tsaar die zijn dochter uithuwelijkte aan Willem de Tweede in 1816. Dit was een tactisch huwelijks want zo werd het Huis van Oranje gekoppeld aan het Huis Romanov, hetzelfde huis dat in 1917 omvergeworpen werd door het Russische volk. Als we het zo bekijken dan is Willem Alexander ook een afstammeling van de Romanov's. Want Koningin Wilhelmina was de dochter van Willem de Derde, wiens moeder Anna Paulowna was!
Het Huis van Oranje is dus met het huwelijk van Willem de Tweede en Anna Paulowna aan het Huis Romanov gekoppeld. Jammer genoeg is het Nederlandse volk nooit in opstand gekomen tegen dat elitaire huis. Erger nog, wij Nederlanders zijn helemaal in de ban van de monarchie. Dat is ook best makkelijk aangezien de Nederlandse monarchie een dogma is. Net als Zwarte Piet is het min of meer taboe om tegen het Huis van Oranje te zijn in Nederland. Republikeinse Nederlanders worden nog steeds tegengewerkt door politie en monarchisten, als ze op koningsdag demonstreren. Precies hetzelfde gebeurt met tegenstanders van Zwarte Piet, die racistische reacties krijgen van blanke Nederlanders die ''hun'' Zwarte Piet willen behouden!
Op 8 november 1917 riep de arbeidersraad van de stad Petrograd, de socialistische revolutie uit. De arbeidersraden in geheel Rusland lagen al maanden overhoop met de burgerlijke tijdelijke regering. Die was in maart gevormd toen de tsaar afgezet werd na felle demonstraties. Tsaar Nicolaas weigerde eerst om af te treden, maar toen ook de pro-kapitalistische politici hem in de steek lieten, moet de absolute monarch erkennen dat het Huis van Romanov geen macht meer had. Hij en zijn familie werden uiteindelijk door de arbeidersraden gevangen gezet. Maar door het chaos en de dreigde Witte Legers, werd hij op 17 juli 1918 geëxecuteerd door Letse rode gardisten!
De kapitalistische media schildert de socialistische revolutie af als een ''ordinaire staatsgreep''. Logisch ook omdat tijdens de Koude Oorlog men de Sovjet-Unie als het ''kwaad'' in de wereld aanzag. Men moest de oorsprong van de Sovjet staat in een kwaad daglicht stellen. Daarom werd de ''Oktober Revolutie'' neergezet als een staatsgreep van een kleine groep totalitaire dogmatische marxisten, die een dictatuur wouden oprichten. De opheffing van het Russische parlement wordt zeer vaak tegen Lenin gebruikt. Ook de oprichting van de Tsjeka ( geheime politie ) wordt neergezet als een bewijs voor de ''dictatoriale'' Lenin. Daarbij wordt geen enkele aandacht gegeven aan de omstandigheden en de situatie van Rusland in 1917. Nee, men moet Lenin neerzetten als een ''dictator'' omdat dan de latere stalinistische dictatuur makkelijker uit te leggen is!
Helaas voor westerlingen is de burgerlijke versie van de Russische Revolutie niet de werkelijkheid. Lenin was geen dictator, maar een democratisch gekozen staatshoofd. Het Congres van Sovjets, waarin democratisch gekozen afvaardigen zaten van arbeiders, boeren en soldaten, kozen Lenin als staatshoofd. Politieke partijen werden nooit verboden door het Congres van Sovjets, alleen de Zwarten Honderden ( antisemitische monarchisten ) werden verboden. Wel werden alle anti-Sovjet partijen vervolgt omdat ze steun gaven aan de contra-revolutionaire Witte Legers en een buitenlandse invasiemacht van 255.000 soldaten, waaronder 40.000 Britten ( gestuurd door Winston Churchill ). Dat uiteindelijk een eenpartijstaat ontstond was het resultaat van de burgeroorlog en niet een onderdeel van de communistische ideologie!
Die Witte Legers waren een mengelmoes van anticommunisten, burgerlijke liberalen, conservatieven, monarchisten, antisemieten en anti-revolutionaire socialisten ( mensjewieken ). Leider van de Witte Legers was admiraal Alexander Kolchak. Deze marine admiraal noemde zich ''Grote Leider van Rusland'' en onder zijn leiding wisten de Witte Legers veel overwinningen te boeken. Doordat het Rode Leger pas in februari 1918 werd opgericht, hadden de witten een groot voordeel. Ook werden ze bewapend door de westerse landen, die in Lenin een gevaar voor hun imperialistische ambities zagen. Kolchak voerde een schrikbewind tegen aanhangers van de revolutie. Het Witte Terreur liet meer dan 200.000 doden achter zich. Als een reactie daarop werd in september 1918, het Rode Terreur ingevoerd door de Sovjet overheid dat net zo wreed was!
Pas nadat de westerse landen hun 255.000 soldaten terug trokken, ging het mis voor de witten. Het Rode Leger wist meer gevechten te winnen en dankzij de ijzeren discipline van legerleider Leon Trotsky, werden de Witte Legers terug gedrongen. In januari 1920 zag admiraal Kolchak dat het fout ging en hij besloot om te vluchten. Hij liet zijn soldaten en officieren in de steek en probeerde Rusland te ontvluchten via Vladivostok. Maar in de stad Irkutsk werd hij opgepakt door linkse sociaal revolutionairen!
Die linkse sociaal revolutionairen besloten om hun gevangen af te staan aan een militair comité. Admiraal Kolchak werd negen dagen vast gehouden. Hoewel Moskou het bevel had gegeven om hem in leven te laten, werd besloten om de gehate leider van de Witte Legers te executeren. Dit gebeurde op 7 februari 1920, pas een maand later kwam het Rode Leger aan in Irkutsk. Zo blijkt maar weer dat Moskou niet almachtig was en niet de volledig controle had over de revolutionaire groepen die voor de socialistische revolutie vochten.
Door de burgeroorlog moest de Sovjet overheid een harde politiek voeren genaamd Oorlogscommunisme. Onder de zware omstandigheden werd ook bijzonder veel geëist van arbeiders en boeren. Stakingen werden illegaal, boeren moesten bijna al hun vee afstaan voor een lage prijs. Het is daarom logisch dat veel boeren liever hun vee doden dan het af te staan voor minder geld. Hierdoor moest de Sovjet overheid hard optreden en veel boeren werden dan ook met geweld opgepakt en opgesloten. De voedsel productie bleef echter verminderen. Dit was deels een resultaat van het Oorlogscommunisme, maar ook door sabotage door de boeren zelf en de Witte Legers die de voedsel productie vernietigde!
Lenin had liever geen terreur gezien, maar toen hij op 30 augustus 1918 bijna vermoord werd, was de maat vol. Het Rode Terreur wordt bijna altijd gebruikt door de tegenstanders van Lenin, om hem neer te zetten als een ''misdadiger'' en een ''bloedige dictator''. Het is waar dat het Rode Terreur veel onschuldigen heeft gedood. Maar daarnaast werden ook gevaarlijke contra-revolutionairen monddood gemaakt en saboteurs keihard aangepakt. Wel kreeg de Tsjeka door het Rode Terreur bijna vrij spel om vermoedelijke tegenstanders op te pakken en te berechten. Sommige bolsjewieken vonden dat de Tsjeka te wreed was, maar Lenin zei dat men terreur met terreur moest bestrijden!
In die zin was Lenin autoritair, maar in een bloedige burgeroorlog moest hij wel hard zijn. Tolerantie was zwakheid in die tijd, zeker in een land verscheurd door burgeroorlog, etnische conflicten en achtergesteldheid. Een zwakkere houding zou geen alternatief geweest zijn. Als de Sovjet overheid geen harde maatregelen had genomen, dan was de socialistische revolutie in 1919 ( of eerder ) vernietigd door admiraal Kolchak. Want de enigste reden waarom de sovjets wisten te overleven, was dankzij de hardheid van Lenin en Trotsky. Die alles op alles stelde en daarbij ook ideologische offers moesten brengen!
Nergens is dit duidelijker dan in de Nieuwe Economische Politiek ( NEP ). Totaal on-marxistisch, maar een bittere noodzaak. De boeren moesten gekalmeerd worden want Rusland was een boeren land, het proletariaat was beperkt tot 20% van de bevolking. Dankzij de NEP bleven de boeren rustig, want nu konden ze hun producten weer verkopen op de markt. Niet alle leden van de Russische Communistische Partij waren het daarmee eens. Een persoon die de NEP volledig steunde was Joseph Stalin. Hij werd in 1922 generaal secretaris van de partij en wist hierdoor enorm veel macht naar zich toe te trekken. Toen Lenin ziek werd, vroeg die zich af of Stalin wel om kon gaan met al die macht. Zijn zorgen bleken terecht, want Stalin had geen interesses in de wereldwijde socialistische revolutie!
Leon Trotsky probeerde met de Linkse Oppositie tegen het groeide stalinisme te strijden. Maar na Lenin's dood op 21 januari 1924, was Stalin oppermachtig. Dankzij de steun van Lev Kamenev en Grigory Zinoview wist Stalin de Linkse Oppositie uit te schakelen. Veel te laat merkte Kamenev en Zinoview dat ze marionetten waren in het spel van de stalinisten. Ze probeerde met Trotsky de Verenigde Oppositie te leiden, maar werden door stalinisten in 1927 geroyeerd uit de communistische partij. Alleen door zich te onderwerpen aan Stalin wisten Kamenev en Zinoview, weer lid te worden. Trotsky weigerde om te capituleren en werd in 1928 gedeporteerd naar Kazachstan en een jaar later naar Turkije!
De socialistische revolutie eindigde in het wrede stalinisme. Westerse geschiedenisschrijvers geven Lenin en de bolsjewieken de schuld. Zijn hardheid is schuld voor de opkomst van Stalin zeggen ze. In werkelijkheid ligt de oorzaak van het stalinisme bij verschillende factoren en het westen is daar ook deel van.
Stalin kon winnen doordat de revolutie geïsoleerd bleef in Rusland. Lenin had gehoopt op een socialistische revolutie in Duitsland. Dat leek mogelijk in november 1918, een klein jaar na de revolutie in Rusland. Maar door het verraad van de Sociaaldemocratische Partij van Duitsland en door fouten van de jonge Communistische Partij van Duitsland, werd de revolutie neergeslagen door de Reichswehr. Zonder de steun van het Duitse proletariaat moest Lenin zich zelf redden. De noodzakelijkheid van de NEP en de opkomst van de partij bureaucratie geleid door Stalin, had Lenin niet kunnen voorzien. Hij probeerde nog tegen het stalinisme te vechten, maar door zijn tweede hartaanval kon hij niet meer lopen en praten. Ook stond Lenin zijn laatste maanden onder verzorging van mensen die luisterde naar niemand anders dan Joseph Stalin. Met zijn dood stierf ook de socialistische revolutie in Rusland!
In de gouden hal van het Kremlin!
