De Republiek der Seven Verenigde Nederlanden was de naam van Nederland tussen 1588 en 1795. Het land was geen monarchie maar eerder een confederatie van provinciën, die door rijke aristocraten bestuurd werden. Een democratie was Nederland absoluut niet, de adel en de handelaren waren de elite en waren in bezit van de productie middelen. De vertegenwoordigers van de adel werden de Staten Generaal van den Nederlanden genoemd. Nog steeds draagt de burgerlijke democratie deze naam. De parlementaire vertegenwoordiging in het huidige Koninkrijk der Nederlanden draagt de naam; Staten Generaal van het Koninkrijk der Nederlanden!
Nederland was vaak in oorlog met andere landen. Een logische conclusie want oorlog gingen bijna altijd om handel. De adel van Nederland was boos op die van Engeland en de Engelsen waren weer boos op de Nederlandse handelaren. Ook de Spaanse imperialisten vonden dat ze het recht hadden om oorlog te voeren en zo was Europa bijna 300 jaar verwikkeld in oorlogen en conflicten. Een mooi voorbeeld is de 80 jarige oorlog tussen Nederland en Spanje. Dit conflict duurde van 1568 tot 1648 en zou leiden tot de onafhankelijk en oprichting van de Republiek der Seven Verenigde Nederlanden!
In 1792 kwam een einde aan het Koninkrijk Frankrijk. De Franse revolutie maakte een einde aan het monarchistische stelsel en stichtte een burgerlijke republiek. Hoewel de revolutie door het arbeidersvolk werd gesteund was het vooral de bourgeoisie die de revolutie voor zich kaapte. In plaats van de arbeidersklasse nam de bourgeoisie bezit van Frankrijk en voerde een terreur regime tegen al haar tegenstanders. De adel sloeg op de vlucht en zou pas in 1815 weer in ere hersteld worden. Ook in Nederland waren de gevolgen van de Franse revolutie zichtbaar!
Op 19 januari 1795 werd de Bataafse Republiek uitgeroepen. De zogenaamde Bataafse revolutie was meer een revolutie van de bourgeoisie, om een proletarische revolutie te voorkomen. De laatste stadhouder van Nederland sloeg op de vlucht, zijn zoon zou pas in 1813 terugkeren als Willem 1. Herman Willem Daendels greep op 28 januari 1798 de macht, nadat duidelijk werd dat de Nationale Vergaring van de Bataafse Republiek niet in staat was om het land te besturen. Drie jaar werd er alleen maar gedebatteerd, maar nooit besluiten genomen. Daendels had er genoeg van en dankzij Franse hulp werd een einde gemaakt aan de Bataafse revolutie. Frankrijk hief de republiek op en maakte van Nederland een vazalstaat. Vijf jaar later werd het Koninkrijk Holland opgericht met Lodewijk Napoleon als koning!
Koning Lodewijk deed zijn best om een goede monarch te zijn. Maar zijn broer in Parijs was niet tevreden. In 1810 werd het Koninkrijk Holland opgeheven en namen de Fransen volledig bezit van de Nederlanden. Drie jaar later verloor Napoleon de Slag om Waterloo en werd gevangen gezet op Sint Helena, een eiland dat bijna 2.000 km verwijderd ligt van de Afrikaanse kust. Daar overleed de keizer op 5 mei 1821, hij werd 52 jaar oud!
In Nederland werd de zoon van de gevluchte stadhouder gekroond tot koning. Willem 1 van het Huis Oranje, was geen democraat. Hij minachtte de oude liberalen die een democratische grondwet wouden invoeren. We zeggen heel duidelijk oude liberalen, want deze liberalen vonden dat het stemrecht alleen voor mannen gelden. Algemeen stemrecht gelde nog niet, alleen de rijke mannen mochten stemmen. Tot 1917 was er ook geen spraken van en een eerlijke democratie, want er was geen algemeen stemrecht. Vrouwen kregen pas in 1919 algemeen stemrecht. Dus van een echte vrije democratie was pas na 1919 spraken. Jongeren hadden geen actief kiesrecht tot 1964. Actief kiesrecht vanaf 18 jaar bestaat pas sinds 1971!
De dictatoriale monarch had veel moeite met de democratie ( voor rijke mannen ). Daarnaast was Willem 1 een kapitalist, die als ondernemer het land wou industrialiseren. Hij was de eerste Nederlandse monarch, die zijn rijkdom vergrote door de winsten van zijn onderneming, de Nederlandse Handels-Maatschappij. Willem 1 was de eerste kapitalistische monarch van Europa. De latere koning Leopold 2 van België, behoorde ook tot het rijtje kapitalistische koningen. Leopold 2 was niet alleen vreselijk kapitalistisch, hij was ook bijzonder wreed en verantwoordelijk voor de dood van zeven miljoen Congolese arbeiders, die hij als slaven liet werken en martelen in zijn Congo ''Vrijstaat''!
Uiteindelijk ging Willem 1 akkoord met een beperkte democratie. De grondwet van 1814 gaf nog veel macht aan de koning. Er was bitter weinig macht voor de gekozen afvaardigen van de bourgeoisie. Deze eerste grondwet hield natuurlijk niet land stand, mede door het protest van de heersende klasse. Willem 1 riep zich in 1815 uit tot koning van de Verenigde Nederlanden, daar behoorde België ook toe. De zuidelijke Nederlanden waren echter niet blij met de protestantse monarch. Het Belgische volk was katholiek en vonden dat ze ongelijk behandeld werden. In juli 1830 ontstonden rellen die uitliepen tot een volksopstand. Willem 1 stuurde zijn zoon naar het zuiden, maar die kon niet voorkomen dat de zuidelijke Nederlanden zich afsplitsten als het Koninkrijk België onder Leopold 1!
Vernederend moest Willem 1 de onafhankelijkheid van België erkennen. In 1840 deed hij troonsafstand en stierf drie jaar later. Zijn zoon Willem 2 werd de nieuwe monarch van Nederland. Ondertussen groeide het kapitalisme. De adel verloor aan macht doordat de productie midellen in bezit kwamen van aandeelhouders. Voor de arbeiders maakte het allemaal niets uit, of nu de adel of de bourgeisoei aan de macht. Armoede onder het werkende volk was enorm, ook de grondwet uit 1840 veranderde daar niets aan. Koning Willem 2 was geen sterke monarch, na negen jaar op de troon stierf hij. Willem 2 werd opgevolgd door zijn zoon Willem 3, die door socialisten al snel de bijnaam; Koning Gorilla kreeg!
Willem 3 was een egoïstische, driftige en boosaardige monarch die weinig tegensprak duldde. Bijzonder gemeen was hij tegen zijn hofhouding, die hij voortdurend pestte en het leven zuur maakte. Door de Sociaal Democratische Bond werd hij daarom Koning Gorilla genoemd, wat er toe leidde dat Willem 3 de sociaal democratische leiders liet oppakken en berechten wegens majesteitsschennis!
Nog steeds is het verboden om de vorst en diens familie te beledigen. Het strafboek der Nederlanden zegt daarover het volgende:
Artikel 111 W.v.S.
Opzettelijke belediging van de Koning wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaren of geldboete van de vierde categorie.
Artikel 112
Opzettelijke belediging van de echtgenoot van de Koning, van de vermoedelijke opvolger van de Koning, van diens echtgenoot, of van de Regent, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.
Artikel 113
Hij die een geschrift of afbeelding waarin een belediging voorkomt voor de Koning, de echtgenoot van de Koning, de vermoedelijke opvolger van de Koning, diens echtgenoot of de Regent, verspreidt, openlijk tentoonstelt of aanslaat of, om verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen te worden in voorraad heeft, wordt, indien hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat in het geschrift of de afbeelding zodanige belediging voorkomt, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie!
Vooral revolutionair socialisten werden door hun anti-monarchistische houding het slachtoffer van intimidaties en arrestaties. De bekende revolutionair socialist; Henk Sneevliet liet zich echter niet klein krijgen en had het lef om anti-monarchistische retoriek te gebruiken, midden in de ridderzaal in Den Haag. Dat werd hem niet in dank afgenomen en de monarchisten zorgde ervoor dat Sneevliet afgevoerd werd. Ook belande hij in de cel omdat hij een bevriend staatshoofd beledigd had in 1933. Dat bevriende staatshoofd was Adolf Hitler!
Als elitair koningshuis stond het Huis van Oranje aan de kant van de rijken en de kapitalisten. Koningin Wilhelmina gaf de gevluchte keizer van Duitsland asiel in 1918. Haar dochter Juliana kwam vaak op bezoek bij ex-keizer Wilhelm in Doorn. De monarchie in Nederland was elitair en reactionair. Dat veranderde pas na de tweede wereld oorlog toen Juliana vorstin werd. Zij voerde vooral een burgerlijk beleid en dat viel in smaak bij veel Nederlanders. Sindsdien zien de leden van het Huis van Oranje zich niet meer als ''gekozen door God om te heersen''. Maar dat haalt niet weg dat het Huis van Oranje niet kapitalistisch is. Vooral koningin Beatrix was een zaken monarch en het bedrijfsleven was heel tevreden over haar bereidheid om Nederlandse ''belangen'' van dienst te zijn!
Veel Nederlanders houden van de monarchie omdat het een dogma is. Je komt niet aan ''onze'' monarch brullen veel monarchisten. Dat is goed te merken, want republikeinen worden geïntimideerd en gearresteerd. Zelfs in 2013 arresteert de politie nog steeds mensen die tegen de monarchie demonstreren, vooral op Koningsdag ( Koninginnedag ). Om daarna glashard te beweren dat het om ''vergissingen'' ging. Nederlanders blijven echter vast houden aan het dogma van Oranje. De meesten geloven in een sprookje, dat door de monarchisten sinds 1813 verspreid wordt. Het sprookje van de goede koning en het romantische koninkrijk. Republikeinen verpesten dat sprookje en moeten daarom monddood gemaakt worden. Er zijn daar meer dan genoeg voorbeelden voor!
Op zaterdag 30 november 2013 is het 200 jaar gelden dat besloten werd om een koninkrijk op te richten in de Nederlanden. Dit was de keus van de Europese grootmachten en nooit de keus van het Nederlandse volks geweest. Natuurlijk was de adel en de bourgeoisie wel positief over de monarchie, want dat staat voor eenheid en sterkte in hun ogen. Arbeiders hebben echter nooit een voordeel gehaald uit de monarchie. Het zijn hun belastingcenten die naar het koningshuis gaan. Ondanks de hervormingen van Juliana blijft het Huis van Oranje steenrijk met een eigen vermogen van ongeveer 6 miljard euro. Bedenk dat 1,1 miljoen Nederlanders niet kunnen rondkomen en in de armoede leven. Het Huis van Oranje behoort tot de 1300 superrijken van Nederland. Om tot die lijst te behoren moet je al minimaal een eigen vermogen van 30 miljoen euro bezitten. Dat gaan we dus vieren, het bestaan van een elitair koninkrijk dat imperialistisch van aard was en nog steeds de schijn ophoudt van tolerantie en goedheid!
WEG MET DE MONARCHIE
VOOR EEN SOCIALISTISCHE RADEN-REPUBLIEK
Het koninkrijk is een illusie, een schijnbeeld van een maatschappij
waarin een steeds groter verschil is tussen de rijken en de armen
