De anticommunistische media brult dat de bolsjewieken een ''staatsgreep'' pleegde in november 1917. Alsof de Voorlopige Regering democratisch gekozen was door het Russische volk. Veel burgerlijke kranten doen moeite om de november revolutie neer te zetten als een ordinaire ''communistische'' staatsgreep. In werkelijkheid was er geen spraken van een echte staatsgreep. Want Rusland werd bestuurd door twee systemen, de parlementaire democratie en de raden democratie!
Arbeiders raden ontstonden toen de tsaar en de adel gedwongen werden om afstand te doen van de macht. Petrograd was toen der tijd de hoofdstad van het Russische Keizerrijk en niet Moskou. Tsaar Nicolaas bevond zich aan het front en was niet in de hoofdstad toen het geweld los barsten. Zijn vrouw en kinderen waren wel aanwezig en waren getuigen van de opstand!
Op 15 maart deed Nicolaas afstand van de Russische troon. Hij hoopte dat zijn broer de nieuwe tsaar kon worden. Maar die moest daar niets van weten. Liberalen en gematigde socialisten stichtte de Voorlopige Regering en Rusland werd een republiek. De arbeidersklasse stichtte arbeidersraden, die met de burgerlijke democraten concurreerde om de macht!
In april kwam Vladimir Lenin terug uit Zwitserland. Zijn partij was de Russische Sociaal Democratische Arbeiders Partij ( bolsjewieken ). Lenin wou dat alle macht naar de arbeidersraden ging, hij moest niets weten van de Voorlopige Regering, die weinig hervormingen doorvoerde. De rijken bleven rijk en de adel was niet onteigend. De Voorlopige Regering ging zelfs door met de eerste wereld oorlog, dit terwijl Rusland daar juist enorm onder leed. Daarom bracht Lenin zijn april stellingen uit. In die stellingen nam hij afstand van het parlementarisme, de burgerlijke republiek, de Voorlopige Regering en de eerste wereld oorlog!
Niet alle bolsjewieken steunde Lenin hierin. Lev Kamenev en Grigory Zinoview wouden samenwerken met de Voorlopige Regering. Er woedde felle debatten binnen de RSDAP over wie men moest steunen, de burgerlijke overheid of de arbeidersraden? Na veel debatten won Lenin de strijd en de partij ging de raden steunen. Hierdoor werd Lenin populair bij de arbeiders, maar de burgerlijke partijen minachtte hem!
In juli liepen demonstraties van arbeiders uit de hand en de politie schoot op vreedzame demonstranten Hierdoor verloor de Voorlopige Regering veel steun en de arbeidersraden vonden dat het tijd werd voor een tweede revolutie. Op dat moment pleegde de rechtse generaal Lavr Georgiyevich Kornilov een staatsgreep. Deze generaal was benoemd tot leider van het Russische leger en hij minachtte de arbeiders raden enorm. Kornilov wou niets liever dan de arbeidersraden uitmoorden. In augustus 1917 gaf hij het bevel om de arbeidersraad van Petrograd te ontbinden en haar vertegenwoordigers te arresteren!
De bolsjewieken hadden net de meerderheid gewonnen bij de arbeidersraad verkiezingen en riepen arbeiders op om hun vertegenwoordigers te beschermen.
Soldaten van generaal Kornilov probeerde het gebouw van de arbeidersraad te bestormen. Echter de rode wachters waren sterk bewapend en sloegen de aanval af. Na zijn mislukte aanval probeerde de rechtse generaal om de Voorlopige Regering af te zetten en dictator van Rusland te worden. Wanhopig smeekte de burgerlijke ministers om hulp bij de bolsjewieken, die daarop hun rode wachters het bevel gaven om Kornilov te arresteren!
Lenin merkte dat de Voorlopige Regering niets meer waard was. Ondanks dat de ministers gered waren door de rode wachters, bleven ze de macht van de arbeidersraden ontkennen. Alexander Keresnky was de leider van de Voorlopige Regering en had de westerse geallieerden belooft om verder te strijden tegen de Duitsers. Ook vonden veel gematigde socialisten en liberalen dat de volledige macht bij een parlement moest liggen en niet bij de arbeidersraden!
Verkiezingen voor het Russische Parlement werden uitgeschreven voor november 1917. Echter de arbeidersraad van Petrograd had genoeg van het burgerlijke parlementarisme. Op 7 november werden de ministers van de Voorlopige Regering afgezet door de rode wachters. Lenin werd gekozen tot voorzitter van de raad van volkscommissarissen en de Russische Socialistische Federatieve Sovjet Republiek werd uitgeroepen!
De parlementaire verkiezingen gingen echter gewoon door. Op 25 november mochten de volkeren van Rusland stemmen. De winnaars van de verkiezingen waren de Socialistisch Revolutionaire Partij en de Russische Sociaal Democratische Arbeiders Partij ( bolsjewieken ). De socialistisch revolutionairen ( SR ) waren agrarische socialisten en hun partij was diep verdeeld in een pro-sovjet vleugel en een pro-burgerlijke vleugel. De boeren van Rusland waren in de meerderheid, terwijl het proletariaat zwakker was!
In de grote steden wonnen de bolsjewieken, de stemmen van bijna alle arbeiders. Maar omdat de arbeidersklasse landelijk in de minderheid was, wonnen de bolsjewieken in geheel Rusland maar 23%. Dit terwijl de agrarische SR, 41% van de stemmen won. De kapitalistische partijen leden een duidelijke nederlaag. Zelfs de gematigde socialisten wonnen slechts 3% van de stemmen!
Revolutionaire partijen hadden de verkiezingen voor het burgerlijke parlement gewonnen. Echter Lenin bleef sceptisch. Hij vertrouwde het parlement niet en wou liever alle macht aan de sovjets geven. Hij besloot om het parlement één dag hun gang te laten gaan. De anti-Sovjet partijen maakte daar gebruik van door het parlement neer te zetten als de enigste legitieme macht in Rusland. Ook weigerde ze om het Congres van Sovjets te erkennen dat al in juli was gevormd door sovjets uit geheel Rusland!
Dan was er nog de splitsing in de Socialistisch Revolutionaire Partij ( SR ). Tot de november revolutie was de SR één partij. Van oorsprong een agrarisch socialistische partij, die een boerenstaat nastreefde. Nadat de arbeidersraad van Petrograd de Voorlopige Regering ontbonden had, splitste zich de SR op. De linkse vleugel steunde de bolsjewieken, maar de rechtse vleugel wou alle macht aan het burgerlijke parlement geven. De lijsten voor de verkiezingen waren al voor de november revolutie opgesteld en men had geen rekening gehouden met de splitsing. Kiezers die op de SR stemde wisten dus meestal niet dat de partij gesplitst was. Dankzij de boerse meerderheid in Rusland, won de SR de meeste stemmen. Maar in het parlement zou dit chaos veroorzaken over wie nu de SR vertegenwoordigde!
Op de eerste en laatste dag van de parlementaire zitting, bleek de kloof tussen parlement en sovjets enorm groot. Parlementariërs weigerde de stellingen van de sovjets te steunen en keerde zich fel tegen de bolsjewieken. Landelijk gaven veel zelfstandige sovjets aan, dat ze niets te maken wouden hebben met dat burgerlijk parlement. De revolutionaire arbeiders-raden wouden hun macht niet afstaan aan een paar honderd parlementariërs. Lenin besloot toen om het parlement maar te ontbinden na één dag. Bijna alle burgerlijke geschiedenisschrijvers zeggen dat de ''communistische'' dictatuur toen begon. Toen Lenin de ''vrije'' democratie uitschakelde in Rusland!
Maar de burgerlijke democraten maken de fout door te zeggen dat een parlement altijd de opperste democratische wetgeving is. In Rusland was dit echter niet zo. De arbeidersraad van Petrograd had begin november de Voorlopige Regering afgezet. Deze arbeidersraad legde de basis voor een Congres van Sovjets. Het eerste Congres van Sovjets vond plaats in juli 1917, toen de Voorlopige Regering nog bestond. Echter pas op het tweede congres in november werd besloten om alle macht te geven aan de sovjets in het land. De gematigde socialisten en rechtse SR leden liepen toen boos weg. Deze partijen wouden namelijk een parlementaire democratie en geen raden democratie!
Lenin en zijn Russische Sociaal Democratische Arbeiders Partij ( bolsjewieken ) kregen steun van de linkse SR om het burgerlijke parlement af te schaven. Natuurlijk waren de kapitalistische partijen, de mensjewieken ( gematigde socialisten ) en de rechtse SR daar niet blij mee. Protesten waren er ook van arbeiders die dachten dat een burgerlijke parlement hun interesses verdedigde. De mensjewieken hadden vele misleidt met illusies over de parlementaire democratie. Echter in de sovjets hadden de mensjewieken weinig steun voor hun burgerlijke opvattingen!
De afschaffing van de parlementaire democratie, maakt een golf van woede los in de sociaal democratie. Gematigde socialisten brulde dat Lenin een smerige dictator was. De fout van Lenin was niet de afschaffing van de parlementaire democratie, maar het toelaten van burgerlijke verkiezingen in de eerste plaats. Hij had moeten weten dat een parlementaire democratie nooit in dienst van de arbeiders zal staan. De sociaal democratische partijen keerde zich af van Sovjet Rusland. Lenin merkte dat hij geen bondgenoten had in de westerse sociaal democratie. Daarom moesten nieuwe revolutionaire partijen opgericht worden. Die partijen moesten zich niet meer sociaal democratisch noemen, maar communistisch. Een oudere naam die sinds de dood van Karl Marx niet meer gebruikt werd!
Maar in plaats van in de arbeidersraden te werken, namen tegenstanders van Lenin de wapens op. De anticommunistische Witte Legers werden gevormd rond generaals, die de sovjets niet erkende. Deze generaals kregen materiële steun uit het westen. Ook generaal Lavr Georgiyevich Kornilov behoorde tot de Witte Legers. Hij wist in november 1917 te ontsnappen en organiseerde samen met anderen de Witte beweging. Een echte eenheid zouden de anticommunisten echter nooit vormen!
In januari 1918 zag het er slecht uit voor Lenin. Hij bezat geen leger en de Duisters waren weer aan een offensief begonnen. De Sovjet overheid moest vrede met het Duitse Keizerrijk zoeken en dan de Witte Legers bevechten. Het werd allemaal nog erger toen Winston Churchill ( Britse secretaris van oorlog in 1917 ) 40.000 Britten naar het oosten stuurde om de sovjets uit te moorden. Meer dan 200.000 westerse soldaten gingen naar Rusland om de Witte Legers te helpen. Pas in 1920 zouden die soldaten terug getrokken worden. Maar dat konden de bolsjewieken nog niet weten. Vier bloedige jaren begonnen, één miljoen dappere soldaten, arbeiders en boeren zouden voor de revolutie sterven!
Het tweede Congres van Sovjets in
november 1917. Leon Trotsky is links te zien!
