Joseph Stalin werd in 1922 generaal secretaris van de Russische Communistische Partij. Vanaf december van dat jaar nam hij de functies van Vladimir Lenin over, die door zijn hartaanvallen niet meer in staat was om voorzitter van de Sovjet-Unie te zijn. Aanvankelijk deelde hij de macht met Grigory Zinoview en Lev Kamenev. Zijn grootste rivaal was Leon Trotsky, die met zijn Linkse Oppositie de strijd aanging tegen de bureaucratie van Stalin!
Echter door de achtergesteldheid van Sovjet-Rusland, de populariteit van Stalin onder staats-bureaucraten en de steun die hij kreeg van de Rechtse Oppositie, won Stalin de strijd. In 1927 werd Leon Trotsky geroyeerd uit de partij. Ook Grigory Zinoview en Lev Kamenev werden geroyeerd. Twee jaar later liet Stalin ook Nicolai Bukharin van de Rechtse Oppositie uit de Unie Wijde Communistische Partij zetten. Vanaf 1930 stond de USSR onder zijn commando. Alle belangrijke oppositie leiders waren geroyeerd!
Toch bleef Stalin angstig. Zelfs buiten de communistische partij hadden Trotsky, Zinoview en Kamenev nog bondgenoten. Vooral in het Rode Leger was Leon Trotsky populair. Het was Trotsky geweest die het Rode Leger tussen 1918 en 1925 leidde. Veel rode soldaten keken dan ook op tegen de man die samen met Lenin de revolutie in november 1917 leidde!
Stalin kon dat niet uitstaan. Na de vreselijke collectivisatie van 1932, begon hij aan het Grote Terreur. Meer dan 600.000 ex-leden van de communistische partij werden opgepakt en afgevoerd naar concentratiekampen. Belangrijke Sovjet leiders uit 1917 waaronder Grigory Zinoview, Lev Kamenev, Nicolai Bukharin en anderen werden opgepakt en na een schijn-proces geëxecuteerd. Pas nu hun dood kon Joseph Stalin wat opgelucht adem halen. Toch zou Stalin nooit helemaal rustig slapen. De Sovjet dictator zou tot aan zijn dood, bang zijn om vermoord te worden!
Het Rode Leger werd eind januari 1918 opgericht. Dit was een reactie op de formatie van de Witte Legers die al rond november 1917 begonnen met het bevechten van de revolutie. De Sovjet raden hadden al langer gevraagd om een proletarisch leger dan de revolutie moest beschermen. Lenin wou in het begin geen tsaristische officieren in dienst nemen. Echter de pragmatische Trotsky zag dat ex-tsaristische officieren nodig waren. Aanvankelijk was het Rode Leger een democratisch leger, waarin officieren gekozen werden door soldaten raden!
Maar tussen 1918 en 1920 leed het Rode Leger nederlaag na nederlaag. Pas nadat de westerse landen de anticommunistische Witte Legers in de steek lieten, kon het Rode Leger het tij keren. Binnen het Rode Leger voerde Trotsky een harde lijn en was niet bang om soldaten te executeren mochten ze het lef hebben om te deserteren. Dat kwam in die tijd vaak voor, zeker in de eerste twee jaar van het conflict. De burgeroorlog zou aan één miljoen rode soldaten het leven kosten. Veel van deze soldaten waren overtuigde revolutionairen en hun dood dwong de Sovjet raden, om gebruik te maken van staats-bureaucraten die niet de revolutionaire mentaliteit bezaten. Toen de burgeroorlog eind 1922 aan haar einde kwam, waren de meest revolutionaire soldaten en arbeiders gedood of zwaar gewond. Wat overbleef waren ex-tsaristische bureaucraten, slecht geschoolde arbeiders en achtergestelde boeren!
Joseph Stalin zette in 1925, Leon Trotsky af als volkscommissaris van het leger. Hij werd vervangen door de stalinist; Mikhail Vasilyevich Frunze. De militaire leiding van het Rode Leger kwam in de handen van Mikhail Nikolayevich Tukhachevsky, een revolutionaire held waar Stalin niet van hield. Tukhachevsky werkte samen met Trotsky en daar waren de stalinisten niet van gediend. Al in 1930 probeerde de stalinistische geheime dienst om Tukhachevsky af te zetten. Twee officieren werden gedwongen om te getuigen dat Tukhachevsky een staatsgreep wou plegen. Echter de stalinisten waren nog niet almachtig genoeg en hun complot tegen de Sovjet leger leiding mislukte. Tukhachevsky werd uiteindelijk de eerste maarschalk van de Sovjet-Unie toen Stalin weer rangen ging invoeren in het Rode Leger!
In 1937 was Stalin sterk genoeg om zijn tegenstanders in het leger uit te schakelen. De eerste maarschalk van de Sovjet-Unie werd door het Volkscommissariaat voor Interne Zaken ( NKVD ) opgepakt en na een schijn-proces vermoord. De stalinisten noemde de rechtszaak tegen Tukhachevsky, het proces tegen de ''Trotskistische Anti-Sovjet Militaire Operatie''. Meer dan acht generaals kregen te horen dat ze lid waren van deze trotskistische operatie. In werkelijkheid waren het allemaal leugens. Zelfs de rechters wisten heel goed dat de beschuldigingen fout waren. Sommige rechters zouden ook slachtoffer worden van de vreselijke stalinistische zuiveringen. Uiteindelijk werden bijna alle oude bolsjewieken uit de tijd van Lenin uitgemoord. Slechts een enkeling wist te overleven, meestal door zijn/haar slaafse trouwheid aan Stalin!
De grote leider ( zo werd Stalin genoemd ) wou weten wat de laatste woorden van Tukhachevsky waren, voordat zijn bloedhonden hem neerschoten. De NKVD zei dat hij als een zwakke lafbek om genade vroeg. Maar in de archieven staat daar niets over. Tukhachevsky werd dood geschoten met een kogel in de nek. Hij heeft de kogel waarschijnlijk niet eens gehoord!
Niet alleen Tukhachevsky en acht generaals werden vermoord. Ook duizenden officieren, soldaten en politieke leiders. Joseph Stalin en zijn stalinisten zouden bijna alle belangrijke militaire leiders uitmoorden. Toen de Sovjet-Unie samen met Nazi Duitsland, Polen binnen viel was het Rode Leger zeer verzwakt. Het is best mogelijk dat Polen zich had kunnen verzetten tegen de stalinisten. Echter de nazi's deden het meeste werk, toen de USSR binnenviel was het Poolse leger al grotendeels verslagen!
In Moskou tekende de stalinisten en de nazi's een niet aanvalsverdrag. Dankzij dit verdrag kon Adolf Hitler erop rekenen dat hij rustig Polen kon veroveren. Stalin wist dat de nazi's beter bewapend waren, dus sloot hij een pact met de nazistische vijand. Voor veel communisten kwam het niet aanvalsverdrag aan als een bom. De sociaal democratische arbeiderspartijen maakte er dankbaar misbruik van door de communistische partijen neer te zetten als ''rode fascisten''. Ook revolutionair socialisten waren kritisch over dit niet aanvalsverdrag!
De Sovjet-Unie nam niet alleen bezig van Oost Polen. Ook de Baltische landen werden gedwongen deel van de USSR. Letland, Litouwen en Estland werden Sovjet republieken onder stalinistisch bestuur. De huidige anticommunistische geschiedenis schrijvers in de Baltische republieken brullen dat de landen vrij en onafhankelijk waren voordat Stalin binnenviel. Dat is een leugen, want twee van de drie Baltische republieken waren autoritaire dictaturen in 1940. Alleen in Estland was de parlementaire democratie net hersteld na vier jaar autoritair bestuur door Konstantin Päts. In Letland waren genoeg arbeiders en boeren die dachten bevrijd te worden door de Sovjets. Litouwen was sinds 1926 een kapitalistische dictatuur en de economische crisis zorgde voor veel armoede. Antanas Smetona leidde de Litouwse dictatuur van 1926 tot 1940!
Rond de zomer van 1941 begon de Duitse Wehrmacht en de Waffen SS zich klaar te maken om de Sovjet-Unie aan te vallen. Joseph Stalin kreeg al zeker een maand voor de aanval berichten over Duitse troepen formaties aan de grens tussen Groot Duitsland ( West Polen ) en de USSR ( Oost Polen ). Echter Stalin ging niet in op de waarschuwingen. Hij vertrouwde op het niet aanvalsverdrag uit 1939!
Op 22 juni vielen Wehrmacht en Waffen SS soldaten de Sovjet-Unie aan. Joseph Stalin raakte in paniek en trok zich terug voor twee weken. Ondertussen werden in de eerste oorlogsmaanden meer dan drie miljoen soldaten van het Rode Leger gevangen genomen. 4.000 Sovjet vliegtuigen werden vernietigd, terwijl de Luftwaffe slechts 32 toestellen verloor. De verrassingsaanval leek het einde voor de Sovjet-Unie!
In veroverd gebied begon de Waffen SS aan brute moord acties. Joden en stalinisten werden als eerste opgepakt. Politieke commissarissen in het Rode Leger moesten meteen vermoord worden bij gevangen namen, een persoonlijk bevel van Hitler. Massa verkrachtingen waren ook heel normaal. De Duitse bezetter zag de Sovjet vrouw als minderwaardig aan en vond dat hij alles met haar mocht doen. Na de verkrachtingen werden veel vrouwen en meisjes meestal vermoord.
Adolf Hitler hoopte op een snelle overwinning in het oosten. Dan zou hij beginnen met de vernietiging van de Sovjet-Unie. Moskou moest van de kaart geveegd worden. Alle Sovjet steden moesten plaats maken voor nieuwe Duitse steden. De Slavische volkeren moesten naar een stand van de middeleeuwen terug gebracht worden. Dit kon natuurlijk alleen door massamoord en deportaties. Toen de Duitsers de Sovjet hoofdstad naderde leek de eindoverwinning inzicht!
Echter Hitler had verkeerd gegokt. Tijdens de winter van 1941/1942 lukte het de Sovjets om de Duitse invasie macht terug te slaan. Op 30 km voor Moskou werd de Duits opmars tegen gehouden. Echter de Duitsers begonnen een tweede offensief in 1942, met dit offensief hoopte ze de olie gebieden in het zuiden van de USSR te bemachtigen. Ook had Hitler een persoonlijk doelwit, de stad Stalingrad. Deze stad werd in 1925 hernoemt ter eren van Joseph Stalin. Je kunt zeggen dat de naamswijziging in Stalingrad, één van de eerste tekenen voor de stalinistische persoonlijkheidscultus was. Stalin had de stad tijdens de burgeroorlog verdedigd, dus na Lenin's dood werd besloten om de stad te hernoemen in zijn naam!
In Moskou gaf Stalin zijn generaals meer speelruimte. Anders dan Hitler bleef Stalin meer op de achtergrond en was bereid om naar generaals te luisteren. Adolf Hitler deed het anders, die zag zich als de grootste militaire leider en weigerde om naar beter advies te luisteren. De stad Stalingrad was echter niet voorbereid op de Duitse aanval. De 400.000 inwoners werden niet geëvacueerd toen de Duitse vliegtuigen de aanval opende. Door het bombardement werden 40.000 mensen gedood. Toen pas gaf Stalin het bevel tot evacuatie van Stalingrad!
Het Duitse 6de leger drong de stad in. Echter de flanken werden beschermde door slechte Italiaanse en Roemeense legers. Deze bondgenoten van de Duitsers moesten het 6de leger beschermen in de rug. Natuurlijk was dit niet mogelijk en rond de winter van 1942, sloot het Rode Leger het Duitse 6de leger in. Leider van de Duitse Luftwaffe, Hermann Göring beloofde om via de lucht het 6de leger te bevoorraden. Een grote leugen, want de Luftwaffe was niet in staat om genoeg voedsel en munitie te vervoeren. Ook schoten de Sovjets een groot deel van de Ju-52 vliegtuigen neer!
In februari 1943 capituleerde het Duitse 6de leger in Stalingrad. Dit was de eerste grote overwinning voor de Sovjet-Unie. Een geheel Duits leger gaf zich over. Ongeveer 107.000 Duitse soldaten gingen in Sovjet gevangenschap. Slechts 6.000 zouden na de oorlog levend terug keren naar West-Duitsland.
De nederlaag bij Stalingrad gaf de Sovjet-Unie hoop. Ook met de productie van de T34-85 kon den de Sovjets de Duitse tanks makkelijker aan. In de lucht vlogen de La-5 jagers, die de BF-109 aan konden. Ook de Il-2 grondbommenwerper gaf de Sovjets een groot voordeel. Men was zo slim geweest om alle productie fabrieken te verplaatsten naar het oosten van het land. Hierdoor bleven deze fabrieken buiten het bereik van de Duitse legers.
Toen de Duitsers zagen dat de Sovjets sterker werden, stuurde ze meer en meer soldaten naar het Oost Front. In de nazi propaganda machine werd veel verpraat over ''bolsjewistische'' misdaden tegen de menselijkheid. Veel daarvan was gebaseerd op waarheid. In de Baltische republieken vertelde men over de misdaden die de stalinisten gepleegd hadden. Het deporteren van hele gezinnen, het vernietigen van kerken en de atheïstische leer die de Sovjets afdwongen. Joseph Goebbels de Duitse propaganda minister, wist heel goed hoe hij dit soort misdaden kon manipuleren!
In augustus 1943 werd Smolensk terugveroverd. Tussen augustus en december zou geheel Oekraïne bevrijd worden van de nazi bezetter. De anticommunisten die met de Duitsers samenwerkte sloegen op de vlucht. Velen van hun zouden uiteindelijk toch gepakt worden en eindigen in een concentratiekamp. Stalin toonde geen medelijden met burgers die met de Duitsers hadden samengewerkt!
De Duitsers probeerde de volkeren van de Sovjet-Unie tegen elkaar op te zetten. In Belarus en Oekraïne lukte dat aardig. Daar waren de anticommunistische gevoelens best sterk. Nationalistische jongeren wouden best vechten aan de kant van Hitler om wraak te nemen op de Russen. In Belarus ( Wit-Rusland ) werd in 1943 een marionettenoverheid opgericht. De Belarussische centrale raad moest de Belarussen opvoeden tot harde anticommunisten. Echter de meeste wisten heel goed hoe fout deze anticommunisten waren. Belarus leed enorm onder het nazisme. In juli 1944 zou een einde komen aan Belarussische centrale raad en aan de Duitse aanwezigheid in Belarus!
Het Rode Leger drong het Duitse leger helemaal terug naar de grenzen tussen het oude Polen en de Sovjet-Unie. Tussen augustus en december 44 werden de Baltische republieken weer ''bevrijd''. De stalinistische wraak was enorm. Want veel Baltische volkeren collaboreerde met de Duitsers. Ook waren de meeste verzetsbewegingen fel anticommunistisch en keerde hun wapens meteen tegen het Rode Leger. Ook in Polen waren de meesten niet echt blij met de hun ''bevrijding'' vele konden zich nog de invasie van 1939 herinneren. Toen werkte Hitler en Stalin samen!
De propaganda machine van de Sovjet-Unie speelde in op groot Russisch nationalisme. Stalin verheerlijkte oude Russische helden uit het verleden en gebruikte zelfs de invasie door Napoleon als propaganda middel. Dit stond natuurlijk in tegenstelling tot het proletarische internationalisme waar de USSR op gebaseerd was. Maar daar gaf Stalin weinig om. Soldaten van het Rode Leger vochten niet meer voor het internationale socialisme, maar voor het grote moederland. De Russische natie werd dan ook als voorbeeld gebruikt. Dit terwijl 14 naties de USSR uitmaakte!
Toen de Poolse burgers van Warschau in opstand kwamen, bleef het Rode Leger buiten de stad wachten. De rode soldaten kregen de opdracht om te wachten met de bevrijding van de stad. Hierdoor mislukte de Poolse opstand en werd 85% van Warschau met de grond gelijk gemaakt. Er wordt veel over gedebatteerd over de aard waarom het Rode Leger de opstandelingen niet te hulp schoot. Sommigen zeggen dat Stalin de nationalistische Poolse rebellen niet vertrouwde. Een succesvolle opstand zou de Duitsers verjaagd hebben, maar ook het Poolse nationalisme versterken. De Poolse stalinisten zouden het moeilijker krijgen om een stalinistisch Polen op te bouwen. Want dat wou Stalin, een Volksrepubliek Polen onder de invloed van de Sovjet-Unie!
Tussen januari en maart 1945, werd geheel Polen bevrijd. Op 30 maart stonden de rode soldaten bij de Oder rivier. De Duitse hoofdstad was nog maar 60 km verwijderd. Adolf Hitler was op dat moment een schim van wat hij ooit was. Hitler gaf alles en iedereen de schuld van de aankomende nederlaag. Vooral de Duitse bevolking kreeg ervan langs. Volgens de Führer moest hem Duitse volk, maar uitsterven als ze niet sterk genoeg waren om de ''barbaren uit het oosten'' tegen te houden.
Toen de rode soldaten voet zette in Noord Pruissen begonnen ze aan hun wraakacties. Duizenden vrouwen, meisjes en bejaarden vielen het offer aan verkrachtingen en intimidaties. De Sovjet propaganda deed er nog een schepje boven op en gaf bijna legitimiteit aan de verkrachtingen. Zelfs Stalin zei dat hij de rode soldaat begreep die een Duitse vrouw verkrachtte!
De Duitsers werden zo bang dat ze massaal op de vlucht sloegen. Miljoenen probeerde te vluchten naar het westen. Meer dan 10.000 zochten toevlucht op het voormalige KDF schip ''Wilhelm Gustloff''. De Gustloff was gebouwd voor 1.500 mensen, maar had op 30 januari 1945, meer dan 10.000 mensen aan boord. Het schip probeerde naar Kiel te varen, maar werd getorpedeerd door een Sovjet duikboot. Van de 10.000 aan boord overleefde slechts 1.252. Vele duizenden zaten vast toen het schip onderging. Diegene die wel in het water terecht kwamen, stierven aan onderkoeling!
Toch was de ondergang van de Wilhelm Gustloff geen misdaad. Het schip voer onder de vlag van de Kriegsmarine en niet onder die van het Rode Kruis. Ook had de Gustloff zeker 2.000 U-boot personeel aan boord die naar Kiel moesten. Het schip was een legitiem doel en daarom kun je het ook geen misdaad tegen de menselijkheid noemen!
Op de verjaardag van Adolf Hitler beschoot het Rode Leger voor het eerst Berlijn. Het centrum van de stad werd zwaar geraakt en granaten kwamen neer rond de Reichstag en de Brandenburger Tor. Hitler vloekte en brulde, maar uiteindelijk gaf hij toe dat de oorlog verloren was. Echter hij weigerde te vluchten en zwoor in Berlijn te sterven. Op dat moment gaf Stalin het bevel om de rode vlag voor de dag van de arbeid op de Reichstag te hijsen. Het was belangrijk om op 1 mei de Sovjet vlag te zien wapperen!
De Sovjets dachten dat de Reichstag het belangrijkste gebouw was. In werkelijkheid was de Reichskanzlei het centrum van het Derde Rijk, daar zat ook Adolf Hitler. Het gebouw van de Reichstag was al in 1933 niet meer in gebruikt. Toch concentreerde de Sovjets hun aanval op dat gebouw. Elders in de stad speelde zich wanhopige momenten af. De nazi's eiste van iedereen dat ze de stad verdedigde. Wie dat niet deed werd opgehangen als verrader. Vele jongens en meisjes van de Hitler Jugend werden ingezet tegen de rode soldaten. Vooral de jeugd van het Derde Rijk vocht het meest fanatiek. Een mix van angst en jaren van indoctrinatie hadden hun werk goed gedaan!
Ook in Berlijn werden vrouwen het slachtoffer van verkrachtingen. Sommige rode soldaten gedroegen zich als wrede beesten. Ze zagen de Duitse vrouw aan als oorlogsbuit. Ook de seksuele onrijpheid van veel Sovjet soldaten speelde een rol. In de stalinistische maatschappij was seks taboe, een ''burgerlijke smerigheid'' aldus de propaganda. Veel rode soldaten waren tussen de 17 en 25 jaar. De meeste hadden nog nooit seks gehad, laat staan een naakte vrouw gezien. Gevoed met haat tegen de Duitse bevolking, stortte deze jongens zich op de weerloze Duitse vrouwen!
Adolf Hitler pleegde zelfmoord op 30 april 1945. De volgende dag werd admiraal Karl Dönitz de nieuwe rijkspresident van het Duitse Rijk. Joseph Goebbels zou rijkskanselier worden, maar hij en zijn vrouw pleegde op 1 mei zelfmoord. Terwijl Goebbels zich doodschoot, werd de rode vlag op de Reichstag gehesen. Stalin kon tevreden zijn, op de dag van de arbeid wapperde de rode vlag met hamer en sikkel op de Reichstag!
Generaal Helmuth Weidling capituleerde op 2 mei. De hoofdstad van het 1000 jarige Reich viel 12 jaar na de nazi overwinning in het rode Berlijn, in handen van de gehate ''communistische'' vijand. Tussen de 100.000 en twee miljoen Duitse vrouwen en meisjes werden verkracht door Sovjet soldaten. We kunnen zeggen dat zeker 900.000 vrouwen seksueel betast werden. Pas na de val van de Sovjet-Unie werd dit openlijk bekend. Veel Duitse vrouwen hebben meer dan 68 jaar gezwegen over de massa verkrachtingen!
Toch moet ook vermeld worden dat veel rode soldaten met eer vochten. De verkrachters werden uiteindelijk hard aangepakt en al in de zomer van 1945, kwam een einde aan de verkrachtingen. Niet elke rode soldaat was een verkrachter. Van de 6 miljoen rode soldaten in 1945, hebben misschien 1 miljoen zich schuldig gemaakt aan seksuele intimidaties, maar het merendeel van het Rode Leger gedroeg zich netjes. De meeste verkrachtingen werden uitgevoerd door reserve soldaten. Meestal waren dat jongens uit achtergestelde gebieden, zonder goede opleiding en voldoende discipline!
Het Rode Leger heeft 2/3 van het Duitse Leger vernietigd. Zonder die inzet zou de westerse invasie nooit gelukt zijn. Hadden de Duitsers in juni 1944 niet gevochten aan het Oost Front dan waren er genoeg soldaten en tanks om de invasie neer te slaan. De Duitse tanks waren beter dan de Amerikaanse en Britse tanks. Een Tiger tank kon makkelijk 40 Amerikaanse tanks uit schakelen. Het is aan het Rode Leger te danken dat de westerse geallieerde aan het West Front slechts 1/3 van de Duitse legers hoefde te bevechten!
Je kunt veel zeggen over de misdadigheid van het stalinisme. Maar zonder datzelfde stalinisme zou Nazi Duitsland niet gecapituleerd hebben op 8 mei 1945. Zonder hun opoffering en hun moed, was de oorlog niet in 1945 beëindigd. Het is best mogelijk dat zonder de strijd aan het Oost Front, men nog lang had moeten wachten op bevrijding. Op dat moment zou Hitler straaljagers en raketten gehad hebben waar de westerse landen alleen van konden dromen. De Sovjet-Unie heeft de grootste inspanningen geleverd om de nazi bezetter te verslaan. Toch wordt dit door het stalinisme overschaduwd. Er zijn duizenden films, boeken en computerspellen over de tweede wereld oorlog. Echter in 2/3 van alle westerse onderwerpen over de tweede wereld oorlog speelt de Sovjet-Unie niet de hoofdrol!
In 1945 werpen rode soldaten de vlaggen
van Nazi Duitsland voor de voeten van Stalin!
