Den Leider en zijn onderdanen

Door de afwezigheid van een echte arbeiderspartij zijn helaas veel mensen in de ban geraakt van het rechtse populisme. De haat tegen buitenlanders, de afkeer van linkse principes en een diepe overtuiging dat de westerse wereld beter is dan de rest. Rechtse opvattingen zijn populairder geworden sinds de sociaal democratie haar principes overboord wierp en zich 100% kapitalistisch ging opstellen. Rechtse populisten wisten hierdoor de arbeidersklasse te verleiden met nationalistische retoriek  Anno 2013 is in Nederland, de Partij voor de ''Vrijheid'' het gezicht van het rechtse populisme. Geleid door Den Leider; Geert Wilders staat de PVV haaks op alles waar politiek links in gelooft!

Rechtse partijen waren tot 1990 duidelijk te herkennen. Dat waren de partijen van de rijken, meestal zakenmensen, conservatieve christenen of naïeve liberalen die dogmatisch anti-overheid waren. Rechts in Nederland werd geleid door de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie ( VVD ) deze partij was het gezicht van de bourgeoisie. Maar ook het centrum-rechtse CDA en D66 waren partijen die de heersende klasse van dienst waren!


Radicaal rechts of extreem rechts was behoorlijk zwak in Nederland voordat het neoliberalisme toesloeg. Nederlanders waren bereid om te demonstreren tegen partijen zoals de Centrumpartij, Centrumpartij 86 en de latere Centrum Democraten van Hans Janmaat. De CP86 is de enigste naoorlogse partij die door de Nederlandse rechtbank verboden werd. De rechter stelde dat de partij het oproepen en aanzetten tot, dan wel het bevorderen van discriminatie van en geweld tegen allochtonen beoogde, hetgeen "in strijd is met de openbare orde zodat zij verboden dient te worden verklaard en zal worden ontbonden!


Maar in de jaren 90 zou het rechtse populisme zijn slag slaan. Met dank aan rechtse sociaal democraten zoals Wim Kok, Tony Blair en Gehard Schröder nam de sociaal democratie afstand van haar laatste socialistische opvattingen. Toen de arbeidersklasse merkte dat de sociaal democratische arbeiderspartijen hun in de steek lieten, was er veel woede en ongeloof. Doordat de communistische partijen grotendeels vergaan waren na 1991, besloten veel arbeiders om toch maar weer op de sociaal democraten elke keer te stemmen, ondanks dat er veel woede was om de draai naar rechts!


In Nederland was het Pim Fortuyn die opstond om het rechtse populisme te leiden. Fortuyn toonde wat de neoliberale PvdA, VVD en D66 niet wouden zien. Hij wees op de zwakheid van de politiek om problemen op te lossen. Hierdoor won hij steun van veel Nederlanders, die het helemaal gehad hadden met de burgerlijk kapitalistische politiek van zowel PvdA, VVD en D66. Echter Fortuyn keerde zich als populist ook tegen minderheden. Zo was de islam in de ogen van Fortuyn niet geschikt voor Nederland. Hij noemde de islamistische cultuur ''achterlijk'' en ''vreselijk'', ook moesten er geen nieuwe buitenlanders meer toegelaten worden in Nederland. Dit sprak veel mensen aan omdat in de grote steden men last had van probleemjongeren van buitenlandse afkomst. Nu was dit altijd al zo geweest, maar Pim Fortuyn beweerde dat dit aan de islamistische cultuur lag!


Toen Pim Fortuyn vermoord werd in 2002, won zijn partij de steun van veel Nederlanders. Maar de Lijst Pim Fortuyn had geen lang leven. Door ruzies en zonder een duidelijke opvolger van Fortuyn, viel de LPF uit elkaar. Onder de naam Lijst Vijf Fortuyn ging de LPF nog meedoen met de tweede kamer verkiezingen van 2006, maar won geen zetel. Twee jaar later op 1 januari 2008 werd de Lijst Pim Fortuyn opgeheven. Ondertussen was een ex-VVD Kamerlid bezig om de strijd van het rechtse populisme voort te zetten!


Geert Wilders, een neoliberaal en nationaal-conservatief sloot zich in 1989 aan bij de VVD. De jonge Geert was behoorlijk anti-Duits en dolblij dat hij tijdens zijn militaire dienstplicht nooit met West-Duitse soldaten hoefde te slapen, tijdens NAVO trainingen. Eind jaren 70 steunde hij de Socialistische Partij, toen nog een radicale maoistische partij. Maar aangezien de meeste tieners toen der tijd, dol waren op radicaal linkse partijen was Wilders geen uitzondering. Ook Pim Fortuyn wou lid worden van de Communistische Partij van Nederland in de jaren 70!


In de jaren 80 werd Wilders rechtser en ook pro-zionistisch. Hij reisde door Israël en maakte mee hoe antisemitisch veel Arabieren dachten. Dit leidde ertoe dat hij overtuigd werd dat Israël het recht bezat om Palestina te bezetten. Zijn pro-zionistische houding zou hem later populair maken bij de heersende klasse van de VS, die ook anti-Arabisch en pro-Israëlitisch denken. Geert Wilders is net als de meeste conservatieven een aanhanger van het Amerikaanse imperialisme!


Maar echt anti-islamistisch werd Wilders pas na 2004. In het jaar 2001 zei hij nog dat de islam een ''te respecteren godsdienst was''. Later zou hij beweren dat hij dit moest zeggen omdat de VVD hem hiertoe dwong. Maar aangezien de liberalen altijd felle voorstanders zijn van de vrijheid op meningsuiting lijkt het uitgeloten dat Geert Wilders gedwongen werd om de islam positief te beoordelen. In juli 2004 wou Wilders de VVD rechtser maken en anti-islamistisch. Zijn afkeer van de islam was sinds 2001 flink gegroeid, mede door de aanslagen van 911 en de imperialistische aanvallen van de VS op Afghanistan en Irak. Volgens Wilders radicaliseerde veel jonge moslims in Nederland en dat kwam door de islam, beweerde hij!


Geert Wilders en VVD leider; Jozias van Aartsen kregen al snel conflicten. De breuk kwam toen Wilders weigerde om Turkije toe te laten tot de Europese Unie. De VVD had zich positief uitgesproken voor EU toetreding als Turkije aan de eisen voldeed. Wilders was echter er fel tegen omdat het land een islamistische bevolking had. Die hoorde niet thuis in het ''joods-christelijke'' Europa vond Wilders. Jozias van Aartsen eiste dat Wilders zijn radicale anti-islam taal introk, maar dat weigerde hij. Dus brak Geert Wilders met de VVD in september 2004!


Hij ging verder als Groep Wilders en zei dat hij een nieuwe politieke beweging zou beginnen. Anders dan de LPF moest deze beweging autoritair geleid worden door één leider. Geen leden, geen congressen en geen democratische insprak. Wilders alleen moest Den Leider worden en alle politieke besluiten nemen. Voor de verkiezingen van 2006 deed Wilders mee onder de naam; Groep Wilders - Partij voor de Vrijheid. Hij kon dankzij zijn charisma, anti-islam taal en rechts populisme, negen zetels winnen. Opeens was de Groep Wilders - PVV een beweging met negen tweede kamer leden!


De shock bij de heersende klasse was enorm. Ook bij kapitalistisch links was de klap enorm, vooral bij GroenLinks was de schrik goed te voelen. De groene multiculturalisten stonden verbaast te kijken toen hun partij maar zeven zetels haalde en de Groep Wilders - PVV met negen zetels, GroenLinks passeerde. Maar de grote winnaar van de verkiezingen was de linkse sociaal democratische SP. Deze partij werd geleid door Jan Marijnissen en deed precies het tegenovergestelde van Wilders!


Den Leider had nu negen zetels en die werden goed ingezet. De burgerlijke media kwam er echter al snel achter dat de meeste leden van de Wilders bende, nauwelijks geschikt waren om politicus te zijn. Het waren vooral arrogante types, mensen die dachten dat ze de politiek wel aankonden en soms minderwaardig naar andere politici keken. Neem Richard de Mos, een man die glashard de invloed van de mens op de natuur ontkende. Hij noemde politici die wezen op klimaatverandering "platte-Aardedenkers" en "klimaatalarmisten". Vooral met GroenLinks had Richard de Mos een slechte relatie. Zo beledigde hij GroenLinks Kamerlid; Ineke van Gent vanwege haar omvang!


Na 2006 werd de Groep Wilders hernoemt in de Partij voor de ''Vrijheid''. De PVV kreeg echter geen leden of een democratische structuur. Nee, Den Leider bepaalde alles en alle medewerkers moesten zijn bevelen kritiekloos aanhoren en accepteren. Een PVV Kamerlid die daar moeite mee had was Hero Brinkman. Hij wou een democratische PVV, maar kreeg nauwelijks steun voor zijn opvattingen. Vooral Martin Bosma moest niets weten van een democratische PVV. Bosma is de propaganda meester van de PVV. Een Joseph Goebbels in het kwadraat. In zijn boek De schijn-élite van de valse munters, betitelt hij dat een democratische partij achterhaald is. Ook is Martin Bosma heilig ervan overtuigd dat Adolf Hitler een socialist was!


Dion Jean Gilbert Graus is de rare vogel van de PVV. Waar Wilders dit figuur vandaag getoverd heeft is nog maar te vragen. Wel weten we dat Dion gek is op dieren. Pas niet helemaal binnen de PVV ideologie, is dat geen linkse hobby? Anders dan Richard de Mos en Hero Brinkman zit Dion Graus nog steeds in de tweede kamer voor de PVV. Hij zet zich in voor dierenwelzijn en was een felle voorstander van de Dierenpolitie. Maar Dion kreeg ook de woede van de joodse gemeenschap over zich heen toen hij het rituele slachten wou verbieden. De PVV is een felle voorstander van ISRAËL en vooral rijke Amerikaanse joden waren woest op Wilders toen Dion Graus met een verbod op ritueel slachten kwam. Het zijn ook die rijke joden die de PVV met royale bedragen steunen. Maar dit is niet ongewoon. Veel pro-zionistische partijen worden betaald door rijke joden!


Den Leider zette zich helemaal in om de islam tegen te werken. De taal die hij gebruikt is beledigend en gericht op het zwart maken van moslims. Zo vond Wilders dat moslim vrouwen, maar een hoofddoek belasting moesten gaan betalen. De PVV führer beweert tegen racisme te zijn, maar beweert wel dat Marokkanen en andere islamistische volkeren geen onderdeel zijn van de Nederlandse samenleving. Toen een jonge vrouw vertelde dat ze verkracht was door ''Marokkaanse'' jongens, was het meteen Wilders die Kamervragen ging stellen. Den Leider ging hij er vanuit dat ze de waarheid sprak en dus moest Nederland een ''Marokkanen'' probleem hebben. Later bleek dat de jonge vrouw had gelogen, ze was niet verkracht door ''Marokkaanse'' jongens. Maar Geert Wilders vertrouwde blind op haar verhaal, want in zijn ogen doen ''Marokkaanse'' jongens massaal aan misdadige dingen!


De tweede kamer verkiezingen in 2010, gaven de PVV veel zetels. Met 24 Kamerleden was de partij van Geert Wilders opeens de derde partij van Nederland. Alleen VVD en PvdA waren nog groter. De SP was gezakt naar 15 zetels, mede door hun gematigde koers en compromisbereidheid. Ook deden de linkse sociaal democraten onder Jan Marijnissen, Agnes Kant en later Emile Roemer wanhopige pogingen om de PvdA weer sociaal en linkser te maken, wat hulpeloos mislukte. De SP verloor bijna 10 zetels door hun foutieve politiek!


Nu kwam de kans voor Geert Wilders. Met 24 zetels kon de PVV eindelijk in een rechts kabinet komen. De VVD zei open te staan voor gesprekken en ook het CDA stond open, ondanks dat veel christen democraten liever geen coalitieregering met de PVV zagen. Het kapitalisme eiste een stabiele ( rechtse ) overheid en Wilders was boven alles een aanhanger van dat kapitalisme. Alleen zijn populisme werd niet zo gewaardeerd door de bourgeoisie. Maar Wilders was uiteindelijk niet bereid om neoliberale regeringsverantwoordelijkheid te dragen. Op het laatste moment liep hij weg en beloofde alleen maar gedoogsteun te geven. Dus kwam een minderheidskabinet bestaande uit VVD en CDA. De PVV kreeg precies wat het wou, geen verantwoordelijkheid maar wel invloed op de koers van het kabinet!


Met Hero Brinkman liepen de verhoudingen slechter. Hij was binnen de PVV een dissident en bleef knokken voor een democratische PVV. Ook wou hij een jongerenorganisatie, iets waar Wilders en Bosma tegen waren. Geert Wilders was misschien bang dat extreem rechtse jongeren lid zouden worden en zo de partij zouden schaden. Dat veel PVV jongeren, radicaal rechtse opvattingen hebben is de laatste drie jaar duidelijk geworden. Tijdens demonstraties van de PVV zijn veel extreem rechtse jongeren te vinden. Niet goede propaganda voor de ''keurige'' Wilders. Uiteindelijk stapte Brinkman op 20 maart 2012 uit de PVV. Hij ging verder als eenmansfractie. Vlak voor de verkiezingen probeerde hij samen met Trots op Nederland een nieuwe nationaal conservatieve beweging op te zetten genaamd; Democratisch Politiek Keerpunt. Dat mislukte hulpeloos en Trots op Nederland liet Hero Brinkman als een baksteen vallen. Tegenwoordig werkte Brinkman weer bij de Amsterdamse politie, waar hij vroeger ook dienst deed voordat hij Kamerlid werd!


De tweede kamer verkiezingen in september 2012 waren een ramp voor de PVV. Door het steunen van een zeer onpopulaire regering verloor Wilders bijna zeven zetels en eindigde met 15. GroenLinks vond het prachtig dat de PVV stemmen verloren had. De groene multiculturalisten hadden echter helemaal geen rede om feest te vieren. Want hun partij daalde van zeven zetels naar vier zetels. GroenLinks is niets meer tegenwoordig, een mini partij en dat is hun eigen schuld. De winnares waren twee neoliberale partijen, VVD en PvdA. In de media werden Diederik Samsom en Mark Rutte neergezet als twee oppositiepolen. In werkelijkheid zou de PvdA haar linkse retoriek opzij zetten om een neoliberaal beleid met de VVD te voeren. Revolutionair socialisten wisten dat, helaas wist de linkse stemmers dat niet. Die was helemaal in de ban van de kale; Diederik Samsom die toch links was?   


Het nieuwe kabinet Mark Rutte 2 begon 2013 met harde aanvallen op jongeren, arbeiders en ouderen. Iedereen moet boeten vindt de VVD en haar coalitiepartner PvdA. Studenten kunnen niet meer gratis reizen, ouderen krijgen minder pension en ondertussen koopt de overheid 37 JSF toestellen, kostprijs 4 miljard euro. De woede onder de werkende klasse is enorm en in de peilingen van 17-10-2013 staat de PvdA op 20 zetels en de VVD op 27. Wilders kan tevreden naar de peilingen kijken, hij staat met zijn PVV op 26 zetels. Helaas komt de SP door haar compromisbereidheid en gematigd taalgebruik niet verder dan 17 zetels in de peilingen! 


Maar het rommelt in de partij van Wilders. In oktober 2013 verlaat weer een Kamerlid de PVV. Louis Bontes zat drie jaar in de politiek, maar kon de dictatuur van Den Leider niet langer aan. Het begon allemaal met subsidies die de partij gebruikt, waar Louis Bontes het niet mee eens was. Daarom stopte hij als penningmeester voor de Stichting Vrienden van de PVV. Door zijn kritiek op de manier waarop de PVV omging met subsidies en de almacht van Den Leider werd Louis Bontes op 29 oktober geroyeerd uit de Partij voor de ''Vrijheid''. Hij zal nu verder gaan als eenmansfractie in de tweede kamer. Hiermee komt de PVV uit op 14 Kamerzetels!


Revolutionair socialisten vinden dat de PVV vooral sterk is door de afwezigheid van een arbeiderspartij. Een partij voor arbeiders, jongeren en ouderen. Zo'n partij bestaat helaas niet in Nederland. Dat komt omdat de PvdA, GroenLinks en SP hun socialistische principes overboord geworpen hebben en dolgraag het kapitaal willen bewijzen hoe trouw ze zijn. Rechtse populisten kunnen hierdoor stemmen winnen, puur uit frustratie en protest stemmen mensen op de PVV. Want men is dit kabinet zat, men is de ongelijkheid en de burgerlijke politiek zat. Alleen er is geen partij die het voor de werkende klasse opneemt. Er is geen partij die strijd voor een socialistische raden-republiek. Hoewel de SP nog in haar statuten heeft staan dat ze een socialistische maatschappij wil bereiken, wordt het woord socialisme niet gebruikt bij de linkse sociaal democraten. Men spreekt liever over een menselijker en socialer Nederland in plaats van een socialistisch Nederland!


De PVV zal verder groeien als er geen socialistisch alternatief komt. Geert Wilders maakt al bondgenootschappen met extreem rechtse partijen zoals het Franse Front National en Zuid Afrikaanse blanke nationalisten. Moslims en linkse mensen zijn nog steeds de doodsvijanden van de PVV. Wilders, Bosma en andere PVV'ers zullen geen moment rusten om politiek links de schuld te geven van de crisis en ellende in Nederland. Ondertussen zullen diezelfde PVV'ers optrekken met extreem rechts tuig, we zien het al gebeuren. De PVV is nu nog een nationaal conservatieve partij, maar begint steeds meer te lijken op een fascistische partij!



Den Leider met zijn bende, Hero Brinkman was er toen nog!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme