De partij werd in 1989 opgericht als eenheidslijst tussen drie kleine linkse partijen. De hervormde stalinisten hadden hun marxistisch-leninistische ideologie in 1982 overboord geworpen en waren nu bereid om samen te werken met andere linkse partijen. De lijstverbinding GroenLinks werd in november 1990 een politieke partij. De CPN, PSP en PPR werden in 1991 opgeheven!
Aanvankelijk bestond GroenLinks uit ex-stalinisten, pacifisten en progressieve christenen. Haar eerste programma was nog duidelijk links en progressief van aard. Het huidige GroenLinks echter steunt de invoering van een ''sociaal'' leenstelsel voor studenten. Dat houdt in dat jongeren moeten gaan lenen voor hun studie. Voor rijkere jongeren is zo'n stelsel geen probleem, maar voor jongeren uit modale arbeidersgezinnen is dit stelsel een ramp. Ze zitten na hun studie met een schuld van minimaal 20.000 euro, dit bedrag kan ook hoger liggen!
Pacifistisch was het nieuwe GroenLinks al helemaal niet meer. Dat bleek al in 1999, toen de partij de bombardementen op Servië steunde. Terwijl de PSP altijd fel tegen de bombardementen in Indochina was geweest, steunde GroenLinks het bombardement van de Amerikanen. Allemaal omdat ze vonden dat Servië gestopt moest worden, dezelfde logica die de Amerikanen gebruikte tegen Noord Vietnam!
Tijdens de Libische burgeroorlog in 2011, toonde GroenLinks aan dat ze best voor westerse interventie waren. "Gaddafi moet weg en als dat niet lukt, zijn er wellicht grondtroepen nodig." Dat zei buitenlandwoordvoerder Mariko Peters van GroenLinks in het BNR-programma ‘De Wereld volgens Hammelburg’. GroenLinks steunde de toenmalige NAVO-actie en de Nederlandse rol daarin niet, maar had desondanks geen bezwaar tegen het inzetten militaire grondtroepen in Libië door westerse landen!
Onder leiding van Paul Rosenmöller en Femke Halsema begon de verrechtsing van de partij. In de eerste jaren werd er nog een redelijke progressieve koers gevaren, maar met het aantreden van Paul Rosenmöller en later Femke Halsema werd deze progressieve koers omgezet in conformistische koers met betrekking tot het neoliberale dogma!
De politiek van GroenLinks onder Femke Halsema was niet bepaald links of sociaal van aard. Halsema was een opportunist en een typische draai politici. Zo sprak ze nog tegen 350.000 demonstranten, over het asociale kabinet van Jan Peter Balkenende. In 2005 bracht ze echter samen met Ineke van Gent het manifest 'vrijheid eerlijk delen' uit, waarin ze voorstellen deden die in feite overeenkwamen met het beleid van datzelfde kabinet. Met de oproep in dit manifest om het ontslagrecht te versoepelen en de kritiek op de vakbonden, met wie Halsema in 2004 nog samen optrok, werden de neoliberale lijnen zichtbaar!
Voor haar liberale opvattingen werd ze door JOVD uitgeroepen tot liberaal van het jaar. Ook met de organisatie van kapitalisten ( VNO-NCW ) ging het beter. Woordvoerder van het kapitalisme, Bernhard Wientjes zag een trendbreuk bij GroenLinks en noemde de partij een ''waardige'' gesprekspartner. Femke Halsema riep de overheid op om flink te bezuinigen op het onderwijs door afgestudeerde meer inkomstenbelasting te laten betalen de AOW te ''hervormen'' in andere woorden: men moest langer gaan werken. Met deze voorstellen ging GroenLinks volledig mee in het neerleggen van de rekening van de crisis bij de onderkant van de samenleving!
Het opportunisme van Femke Halsema zag je ook terug in het oorlogsbeleid van haar partij. GroenLinks was fel tegen de oorlog in Afghanistan en Irak. Samen met de Socialistische Partij was GroenLinks de enigste partij, die geen politieke steun gaf toen Balkenende zijn vriend George W Bush ging helpen in Irak. In 2007 deed Femke Halsema nog mee met een grote anti-oorlogsprotest tijdens de NAVO top in Noordwijk. Maar in 2010 brak de partij met haar anti-oorlogslijn door nota bene zelf een politie missie voor te stellen naar Afghanistan. GroenLinks heeft met de steun aan de oorlog tegen Servië en het voorstel voor een politiemissie in Afghanistan laten zien op zijn minst een onbetrouwbare bondgenoot te zijn in de strijd tegen oorlog en imperialisme!
Op het vlak van racisme speelde Femke Halsema ook een hypocriete rol. Zo riep ze linkse mensen op om ook felle kritiek te hebben op de islam, om Wilders de wind uit de zeilen te nemen. In 2008 boycotten ze zelfs een anti-racisme demonstratie, omdat ze haar ''collega'' Geert Wilders niet buiten het parlement wou bekritiseren. Mevrouw Halsema had echter wel genoeg kritiek op GroenLinks leden die wel actief bezig waren met de strijd tegen Geert Wilders!
Onder Jolanda Sap werd het allemaal nog erger. De partij verloor veel steun door de onduidelijke koers en de neoliberale dogma's die GroenLinks was gaan steunen. Bij de verkiezingen van november 2012, kreeg GroenLinks nog maar vier zetels in de Tweede Kamer. Femke Halsema had het zinkende schip al in 2010 verlaten.
Met nog maar vier zetels over, is GroenLinks zwakker dan ooit. Toch blijft de partij vast zitten in de kapitalistische politiek van Halsema en Jolanda Sap. Zo steunt de partij westers ingrijpen in de Syrische burgeroorlog. De nieuwe partijleider; Bram van Ojik wil dat het westen zich gaat bemoeien met de Syrische burgeroorlog. Bram van Ojik denkt heel naïef dat het westen voor democratie zal zorgen in Syrië. Hij moet maar eens naar Irak en Libië kijken, daar zien we het resultaat van imperialistische interventie. Het kapitalistische westen geeft niets om democratie of mensenrechten, voor hun draait alles om winsten en zakeninteresses!
Door weer een imperialistische interventie te steunen is het gedaan met het progressieve pacifisme, GroenLinks is nu een echte bourgeoisie partij. Typisch salon-socialistisch door linkse taal te kraaien, maar ondertussen wel rechtse bezuinigingen te steunen. Dit gedrag zien we ook in de internationale sociaal democratie. Tot 1990 nog verbonden aan de arbeidersstrijd, zijn de huidige sociaal democraten nauwelijks te onderscheiden van andere kapitalistische politici!
GroenLinks biedt geen socialistische alternatieven, ze beweren zelfs dat het conservatief is om op te komen voor de sociale zekerheid en de verworven rechten. De SP wordt door het neoliberale GroenLinks ''conservatief'' genoemd. In werkelijkheid is het GroenLinks die het kapitalisme en het neoliberalisme omarmend heeft!
Niet groen, niet links
en al helemaal niet aantrekkelijk!
en al helemaal niet aantrekkelijk!
