Eigen volk, eigen taal, eigen cultuur EERST. Dat brullen nationalisten al vele jaren. Door de economische crisis groeien ook nationalistische opvattingen. De afkeer van andere volkeren, de haat tegen buitenlanders, allemaal een product van het nationalisme, een vergif dat alleen met socialistische solidariteit vernietigd kan worden!
Nationalisme is een populair propaganda middel. Van politiek rechts tot politiek links wordt nationalisme gebruikt om stemmen te lokken. De meest bekende Nederlandse nationalist is Geert Wilders. Hij is de leider van de Partij voor de Vrijheid, een nationaal conservatieve partij. Wilders is het enigste lid van de PVV en de enigste persoon die de partijkoers bepaald. Aangezien zijn PVV geen leden heeft, kan hij over alles en iedereen bepalen.
Daar houden nationalisten van. Ze houden van sterke autoritaire leiders die hun wil opdrukken aan anderen. Bekende nationalistische leiders waren Franco, Mussolini en Hitler. Maar ook linkse nationalisten zoals Castro en Ho Chi Minh staan bekend om hun nationalistische politiek.
Het politieke nationalisme ontstond rond de tijd van Napoleon. Hij gebruikte het Franse nationalisme om steun te krijgen voor zijn imperialistische idealen. Napoleon gebruikte de gedegenereerde Franse Revolutie om aan de macht te komen. Hij riep het Franse Keizerrijk uit en wou geheel Europa onder Frans gezag plaatsen. In Nederland werd zijn broer aangesteld als koning. Lodewijk Napoleon zou vier jaar heersen, totdat Nederland werd ingelijfd bij Frankrijk!
Nadat Napoleon verslagen was, zagen de Europese grootmachten dat nationalisme een belangrijk wapen was. Dus bouwde de koningen en keizers op nationalistische gevoelens bij gewone mensen. De Duitsers gebruikte nationalisme om alle Duitse staten in 1871 te verenigen in het Duitse Keizerrijk. Het Duitse nationalisme was niet minder radicaal dan het Britse nationalisme. Want de Britten waren met hun nationalisme soms erger dan de Duitsers. Onder de vlag van het Britse kolonialisme werd 1/3 van de wereld onder Brits bestuur geplaatst. De blanke Brit geloofde dat hij oppermachtig was en dat de Britse cultuur beter was dan alle anderen. Dit arrogante gedrag leidde uiteindelijk tot confrontaties met andere imperialistische grootmachten!
Ook in Azië gebruikte men nationalisme tegen elkaar. Het Japanse Keizerrijk zag zich zelf als het machtigste Aziatische volk. In 1910 nam Japan bezit van Korea en viel in 1937 China binnen. In China vochten de nationalisten een burgeroorlog tegen krijgsheren en aanhangers van de Chinese Communistische Partij. Populair was het Chinese nationalisme echter alleen bij de rijken en de elite van het voormalige Chinese Keizerrijk. Want de ordinaire boer moest weinig hebben van de nationalistische teksten waar leden van de Chinese Nationalistische Partij ( Kuomintang ) mee kwamen!
Nationalisme was ook de veroorzaker van de eerste en tweede wereld oorlog. Nationalistische gevoelens en imperialistische ambities liggen nauw samen. De radicale Servische nationalisten hadden een gruwelijke hekel aan de Oostenrijks-Hongaarse monarchie. Ze wouden een vrij Servië In 1914 werd de kroonprins van Oostenrijk-Hongarije vermoord. Hierdoor trokken Oostenrijk-Hongaarse troepen Servië binnen!
Het tsaristische Rusland kwam Servië te hulp en verklaarde de oorlog aan Oostenrijk-Hongarije. De Duitse keizer koos de kant van Wenen en zo ontstonden de Centrale Machten. Frankrijk en Groot Brittannië steunde Rusland en toen Duitsland aanviel was de eerste wereld oorlog een feit.
Alles draaide om eigen volk en de glorie ieders eigen natie in de eerste wereld oorlog. Ook de sociaal democratische arbeiderspartijen raakte vergiftigd met dit nationalistische vergif. Bijna alle arbeiderspartijen steunde hun landen en pleegde daarmee verraad aan het proletarische internationalisme. Vooral de Sociaal-democratische Partij van Duitsland steunde de oorlogskredieten van de keizer en heeft daarmee grote schande gebracht over het socialisme. Het steunen van de eerste wereld oorlog was het eerste grote verraad van sociaal democraten aan het socialistische gedachtegoed!
De westerse landen beweerde te vechten voor de democratie en de vrijheid. Een leus die nog steeds gepropagandeerd wordt in het westen. In werkelijkheid ging het allemaal om nationalisme en eigen volk boven alles. De Britten hadden hun ogen gezet op Duitse koloniën in Afrika. Duitse Koloniën die in 1919 inderdaad Brits gebied werden!
Toen Rusland zich in 1917 uit de oorlog terugtrok, grepen lokale nationalisten hun kans. Deze nationalisten wouden tsaristische gebieden losrukken uit de greep van de Russische troon. Al snel ging de strijd tussen burgerlijke nationalisten en proletarische internationalisten. Want in november 1917 grepen de arbeiders-raden in Rusland de macht. De nationalisten wouden echter geen arbeidersstaten, ze wouden burgerlijke anticommunistische landen opbouwen. Veel nationalisten waren te vinden in de Witte Legers. Deze anticommunistische Russen bevochten de heerschappij van de arbeiders-raden ( sovjets )!
In West-Europa werd het nationalisme behoorlijk anti-links. Want linkse politiek was gericht op solidariteit met zwakkeren en koloniale volken. Die volkeren werden door nationalisten gezien als minderwaardig. Racisme is nog steeds een belangrijk onderdeel van het rechtse nationalisme. Het rechtse nationalisme gaat uit van het darwinisme, dat de sterkeren moeten heersen over de zwakkeren. Daarom worden linkse principes gehaat en werden socialisten en communisten vervolgt door nationalistische regimes!
Het Italiaanse fascisme is zeer streng nationalistisch. In 1922 kwam Benito Mussolini aan de macht in Italië. Met zijn Nationale Fascistische Partij maakte hij jacht op linkse personen en antifascisten. Uiteindelijk werd Mussolini alleenheerser en maakte van Italië een streng nationalistisch land. Italianen moesten Mussolini vereren als El Duce ( de Leider ), hij werd het centrum van een persoonlijkheidscultus, een trend die vaker voorkomt bij nationalisten!
In Duitsland werd het nationalisme gemixt met antisemitisme en racisme. De joden werden gezien als de bron van alle sociale problemen in Duitsland. Verschillende antisemitische partijen wonnen veel stemmen, door de haat die veel Duitsers hadden tegenover joden. Twee belangrijke rechts nationalistische partijen zijn het waard om genoemd te worden. De eerste partij was de Duitse Nationale Volks Partij. Deze DNVP werd opgericht door rechtse nationalisten in 1918 en kreeg al snel steun van militairen en antisemieten!
Van 1918 tot 1933 was de DNVP de partij van de burgerlijke antisemieten. Een partij die het Duitse nationalisme predikte en fel tegen de joden was. Maar hun radicalisme werd overschaduwt door een partij, die nog wreder was. In Zuid Duitsland werd in 1919, de Duitse Arbeiders Partij gesticht. Anders dan de naam doet vermoeden, was de DAP geen linkse partij, maar een klein burgerlijke partij van antisemieten en sociaal nationalisten. In 1921 werd de naam van de partij veranderd. De DAP werd de Nationaal Socialistische Duitse Arbeiders Partij en de Oostenrijker; Adolf Hitler werd haar Führer ( leider )!
Anders dan de DNVP was de NSDAP in haar eerste jaren fel tegen het kapitalisme. Men wou een nationaal socialistisch groot Germaans rijk opbouwen. Een rijk dat goed was voor zowel de Duitse kapitalist als de Duitse arbeider. Het monopolie kapitalisme werd verworpen, net zoals buitenlandse markten en Amerikaanse zakenliederen. Hitler en zijn NSDAP wouden een Duitsland dat zich zelf kon redden, een kern begrip van het nationalisme!
Pas na de economische crash van 1929 werd de NSDAP groot. Al snel namen ze de rol van de DNVP over. Bij de laatste democratische verkiezingen won de NSDAP, 43% van de stemmen. Te weinig voor een meerderheid in de Reichstag. Maar dankzij de 8% van de DNVP kon Hitler een kabinet samenstellen. Uiteindelijk verbood de Reichstag de linkse partijen en kreeg Hitler toestemming om alleen te heersen. De Duitse Nationale Volks Partij hief zich op en haar leden sloten zich aan bij de NSDAP!
Onder Hitler werd het Duitse nationalisme wreder dan ooit. Haat werd in scholen gepredikt tegen joden, communisten en iedereen die tegen de leer van de Führer was. Duitsland werd een totalitaire nationalistische dictatuur. Hoewel de nationaal socialisten zich neerzette als verdedigers van de Duitse arbeiders, waren het toch vooral de kapitalisten die profiteerde van het nazisme. De vakbonden werden gedwongen om deel te worden van het Duitse Arbeidsfront, een massa organisatie van de NSDAP. Dit Arbeidsfront was echter helemaal geen vakbond, maar een propaganda organisatie. Vrije vakbonden waren in het nazistische Duitsland niet toegestaan, tot grote vreugde van het bedrijfsleven!
Rechtse nationalisten grepen ook de macht in Spanje. Daar begon generaal Franco in 1936 een burgeroorlog tegen de Republiek Spanje. Deze burgeroorlog ontstond toen het Volksfront aan de macht kwam. Dit front bestond uit de sociaal democratische PSOE en de stalinistische PCE. Voor de rechtse nationalisten en conservatieve katholieken was het Volksfront een doorn in het gezicht. Linkse idealen werden gehaat door de Rooms Katholieke Kerk, die haar steun uitsprak voor generaal Franco!
Toen anarchisten en revolutionair socialisten, een eigen revolutie begonnen tegen de Republiek Spanje, greep Franco zijn kans. Hij en andere rechtse militairen stichtte het nationalistische leger dat de strijd aanging met het republikeinse leger van de Republiek Spanje. De republikeinen kregen te maken met een nationalistische en een revolutionaire opstand.
Stalinistische milities met steun van de Sovjet geheime dienst ( NKVD ) trokken naar Zuid Spanje om de revolutionaire groepen te onderdrukken. De stalinistische Communistische Partij van Spanje, steunde trouw de burgerlijke republiek en gaf haar leden de opdracht om fel te strijden tegen de anarchisten en revolutionair socialisten. Ook de Spaanse Socialistische Arbeiders Partij ( PSEO ) was fel tegen de socialistische revolutie!
Uiteindelijk werden de anarchistische groepen uitgeschakeld en de Arbeiders Partij van de Marxistische Eenheid ( POUM ) verboden. Sommige anarchisten besloten om de Republiek Spanje te steunen tegen de nationalisten. De grootste anarchistische vakbond CNT maakte een grote fout door samen te werken met de stalinisten en sociaal democraten. Hierdoor konden de stalinisten snel toeslaan en belangrijke anarchistische leiders uitgeschakeld. Datzelfde gebeurde ook met de revolutionair socialisten van de POUM!
In 1939 wonnen de rechtse nationalisten van Franco de burgeroorlog. 200.000 anti-fascisten werden opgepakt en vermoord. De westerse landen waren niet droevig over de nederlaag van de Republiek Spanje. Men werkte toch al nauw samen met fascistische landen. De westerse landen moesten niets hebben van gevluchte linkse Spanjaarden. Niet-Spaanse socialisten en communisten die voor de Republiek Spanje vochten, konden geen kant op. Doordat ze voor de republikeinen gevochten hadden, waren vele staatsloos geworden door de nederlaag van de Republiek Spanje!
Van 1939 tot 1975 heerste dictator Franco over Spanje. Hij dwong nationalisme en anticommunisme af. Hierdoor kreeg hij in de jaren 50 steun van de Verenigde Staten van Amerika, die hem als bondgenoot zagen. Pas na de dood van Franco keerde de burgerlijke democratie terug. Echter de Republiek Spanje zou nooit meer opgericht worden. Vlak voor de dood van Franco werd de monarchie weer ingevoerd. Het Koninkrijk Spanje bleef bestaan, met de vlag die Franco in 1936 ingevoerde voor zijn nationalisten. Dat Spanje nu een monarchie is, hebben we te danken aan de sociaal democratische PSOE!
De tweede wereld oorlog zorgde voor een opbloei van nationalistische gevoelens. Vooral in bezette landen groeide het nationalisme. Zelfs in de Sovjet-Unie werd Russisch nationalisme toegepast om soldaten te motiveren. Een heel duidelijk voorbeeld is de vervanging van het Sovjet volkslied in 1944. Joseph Stalin liet De Internationale vervangen door een machtig klinkend lied dat tegenwoordig nog steeds gebruikt wordt. Dit nieuws volkslied was vooral gericht op Sovjet nationalisme en de verheerlijking van het Russische volk. Terwijl ''de Internationale'' juist bedoeld was als arbeiderslied voor de wereldwijde socialistische republiek. Internationalisme paste echter niet in het stalinistische straatje. Dus werd ''de Internationale'' vervangen door een patriottische lied!
Na de capitulatie van de Duitsers groeide het nationalisme in de koloniale wereld. Linkse nationalisten in Vietnam streden tegen het Franse kolonialisme. De leider van de Liga voor de Onafhankelijkheid van Vietnam was Ho Chi Minh. Hij was leider van de Vietnamese Arbeiders Partij, een partij van nationaal stalinistische signatuur. In 1946 stichtte Ho Chi Minh de Democratische Republiek Vietnam in Hanoi. Maar het zou pas tot 1955 duren, voordat de Liga voor de Onafhankelijkheid van Vietnam, aan de macht kwam in het noorden van het land. Zuid Vietnam zou tot 1975 een anticommunistische militaire dictatuur zijn!
In Afrika waren het ook linkse nationalisten die het westerse kolonialisme uitdaagde. Een bekende Afrikaanse nationalistische partij is het Afrikaans Nationaal Congres. Deze Zuid Afrikaanse nationalisten ontstonden in 1912, maar het zou tot 1961 duren voordat het ANC aanvallen ging uitvoeren op de racistische overheid van Zuid Afrika!
De militaire vleugel van het ANC was de ''Speer van de Natie''. Deze bewapende tak voerde een guerrilla oorlog tegen de overheid van Zuid Afrika. Verschillende bomaanslagen zorgde voor doden onder de burgerbevolking. Hierdoor werd het ANC een ''marxistische terroristische'' groep genoemd door Zuid Afrika en de VS. In 1990 werd de ''Speer van de Natie'' ontbonden, vier jaar later zou het ANC aan de macht komen in Zuid Afrika!
Wat nationalisten allemaal gemeen hebben is hun haat en afkeer van buitenlandse volkeren en gebruiken. Na de capitulatie van Zuid Vietnam verbood de stalinistische Vietnamese overheid alles dat met de Amerikanen te maken had. Pas na 1986 zou Vietnam zich weer opstellen voor handel. Een andere nationalistische opstand tegen buitenlandse invloeden was de Cubaanse revolutie. Anders dan wat sommigen zeggen was de Cubaanse revolutie niet socialistisch van aard. Fidel Castro en zijn beweging van revolutionairen waren grotendeels nationalistisch. Alleen Ernesto Guevara en Raul Castro geloofde in de marxistische leer. Fidel Castro was echter een nationalist en zou zich pas in 1961 bekeren tot het communisme ( stalinisme ).
Dat de Cubaanse revolutie een nationalistisch karakter had, is goed te zien aan de naam van het land, de vlag en het volkslied. Die zijn namelijk na de revolutie in 1959, niet veranderd. Cuba heet nog steeds de Republiek Cuba, niet de Socialistische Republiek Cuba of de Volksrepubliek Cuba. Ook de vlag toont geen socialistische symboliek, net zoals het Cubaanse embleem.
We zien ook Cubaans nationalisme in de heersende ideologie van de Cubaanse Communistische Partij. De partij zet de Cubaanse natie neer als heldhaftig eiland tegen het Amerikaanse imperialisme. Ook wordt de Cubaanse vlag vaker getoond dan de rode vlag van het communisme. Alleen op de eerste mei zie je de rode vlaggen wapperen, maar de Cubaanse vlag is altijd aanwezig bij alles dat met de partij en de staat te maken heeft!
Het stalinisme heeft nationalistische eigenschappen omdat het niet bouwt op de wereldwijde socialistische revolutie. Stalinisten geloven in het ''socialisme in eigen land'' en baseren zich daar op. Het gebruik van oude burgerlijke symbolen is niet ongewoon bij stalinisten, die hierdoor steun hopen te krijgen van patriotten en nationalisten. Een andere bekende nationaal stalinist was de Roemeense dictator Nicolae Ceausescu. Hij was geen marionet van Moskou en verheerlijkte het Roemeense volk boven alles. Natuurlijk was dit allemaal propaganda, want dat volk leed kou en moest uren in de rij staan voor voedsel. Ondertussen had Nicolae Ceausescu genoeg te eten en een lekker warm huis. In arbeiderswoningen mocht de temperatuur niet honger zijn dan 14 graden in de winter!
Na de ondergang van het stalinisme dook het rechtse nationalisme weer op in voormalige volksrepublieken in Oost Europa. De Hongaarse partij; Jobbik is een voorbeeld van een moderne rechtse nationalistische partij. Jobbik is fel tegen de Europese Unie en minacht ook de zigeuners en Roma's. Verder heeft de partij een duidelijk nationalistische overtuigingen Hongarije mag alleen zijn van ethische Hongaren. Buitenlanders moeten zich onderwerpen aan de Hongaarse cultuur, vinden de rechtse nationalisten!
In Duitsland was het nationalisme jaren lang taboe. Veel Duitsers durfde niet nationalistisch te denken om niet met neonazi's gelijk geschakeld te worden. Echter na de val van de Berlijnse muur groeit het Duitse nationalisme weer. Vooral in de voormalige DDR raken werkeloze jongeren in de ban van nationalistische opvattingen. Blanke jongeren vinden dat de Duitse overheid niets doet om hun aan het werk te krijgen, terwijl buitenlanders wel geholpen worden, althans dat zeggen ze. Veel van deze rechtse nationalisten vinden hun tehuis in de Nationaal-democratische Partij van Duitsland, de officiële neonazi's van Duitsland!
Rechts nationalisme in Frankrijk wordt vertegenwoordigd door het Front National. Deze fascistische partij werd in 1972 opgericht door Jean Marie Le Pen. Deze fascist had zich op jonge leeftijd al bewezen als tegenstander van het socialisme. Le Pen was altijd al een Franse rechtse nationalist. In 1944 wou hij als 16 jarige lid worden van het Franse verzet. Maar de leiding van het verzet weigerde hem. Na de oorlog ging hij een monarchistische krant verkopen en werd lid van een anticommunistische knokploeg, die jacht maakte op jonge linkse studenten!
Als jong volwassenen deed Le Pen dienst in het Franse leger. Hij steunde het kolonialisme in Vietnam en Algerije. Na zijn militaire dienst ging hij de politiek in voor extreem rechtse partijen. Uiteindelijk stichtte hij het Front National in 1972. Deze politieke partij toonde vooral klassieke fascistische standpunten. Haat tegen joden en communisten stonden centraal. De stemmers van Len Pen waren vooral oude aanhangers van het Vichy regime, collaborateurs uit de oorlog en anticommunisten. Maar ook conservatieve katholieken waren te vinden in de partij van Le Pen. Iets waar de Katholieke Kerk niet graag over sprak!
In de jaren 80 ging het mis met de Franse economie. De sociaal democraten van de Parti Socialiste konden een economische achteruitgang niet voorkomen. Le Pen gaf de buitenlanders de schuld en beweerde dat de Franse arbeider geofferd werd voor goedkopere buitenlandse arbeidskrachten. Het was in de jaren 80 dat het FN haar economische ideologie veranderde. In de linkse jaren 70 was het FN behoorlijk rechts ingesteld en stond voor het neoliberale kapitalisme, dat toen nog in haar kinderschoenen stond. Echter in de jaren 80 draaide de partij bij en werd een protectionistische partij. Le Pen wou de Franse kapitalist beschermen tegen de buitenlandse groot kapitalisten.
Het huidige Front National is er alleen voor de Franse kapitalisten. Ze willen niets weten van internationaal kapitalisme of globalisering. De oude Le Pen heeft plaats gemaakt voor zijn dochter Marine Le Pen. Zij is nu de leidster van het FN en kan het goed vinden met andere nationalisten zoals Geert Wilders en Philip de Winter van het Vlaams Belang!
Rechts nationalisme in Nederland was eerst vertegenwoordigd in de Nederlandse Volks-Unie. De NVU werd in 1971 opgericht door Johann Georg (Joop) Glimmerveen. De Nederlandse overheid probeerde de partij steeds te verbieden wat niet lukte. Echter door de vele rechtszaken en anti-fascistische acties verloor de NVU veel steun. In 1980 werd de Centrumpartij opgericht die jaren het gezicht van het rechtse nationalisme in Nederland zou worden!
Er was veel verzet tegen het rechtse nationalisme in Nederland. Anders dan nu waren veel Nederlanders fel anti-fascistisch en bereid om de neonazi's tegen te werken. De Centrumpartij splitste zich in 1986 in twee partijen op. De meer gematigde Centrum-Democraten onder Hans Janmaat en de radicale Centrumpartij 86. Uiteindelijk werd de CP86 door de overheid in 1998 verboden, mede door hun racisme en antisemitisme. Hans Janmaat en zijn Centrum-Democraten bleven nog wel bestaan. In 1986 won de CD haar eerste kamer zetel. Janmaat werd het gezicht van het rechtse nationalisme in de tweede kamer!
In 1990 en 1994 lukte het de CD om steeds 1 zetel te winnen. Pas in het jaar 1998 kwamen de Centrum-Democraten niet meer in de tweede kamer. De partij bestond nog tot het jaar 2002 en stierf eenzaam toen Hans Janmaat overleed. De Gelderse afdeling van de CD bleef echter bestaan en is nog steeds actief.
Filip Dewinter is een leider van het Vlaams Belang. Deze rechts nationalistische partij wil dat Vlaanderen een onafhankelijk land wordt. Vlaams Belang had tot het jaar 2004 de naam; Vlaams Blok, maar moest van naam veranderen omdat de rechter bepaalde dat de partij schuldig was aan het verspreiden van racisme. Filip Dewinter is geen onbekende in de rechts nationalistische groepen. Hij eerst Vlaamse Waffen SS soldaten en gaf zelfs de Hitler groet in het Vlaamse parlement. Zijn partij onderhoudt ook banden met rechts nationalistische studenten van het NSV, een studentengroep die vooral bekend staat voor hun steun aan het voormalige apartheid regime in Zuid Afrika.
Nu de economische crisis toeslaat kunnen de nationalisten weer hun gif verspreiden. Ook de Europese Unie krijgt er flink van langs. De nationalisten denken dat Nederland zonder de EU er beter aan toe is. Veel Nederlanders zijn makkelijk vatbaar voor nationalistische opvattingen, zeker als de politiek weer eens niets doet. De huidige Nederlandse nationalisten zijn vooral verenigd in de heropgerichte NVU ( 1996 ) en de Partij voor de Vrijheid van de nationaal conservatief Geert Wilders. Het punt bij de PVV is alleen, dat niemand er lid van kan worden. De partij van Wilders is er alleen voor Geert Wilders en voor niemand anders. Echte rechtse nationalisten kunnen dus alleen terecht bij de Nederlandse Volks-Unie.
Revolutionair socialisten zijn fel tegen het nationalisme. Wij minachten mensen die denken dat hun cultuur en hun volk beter zijn dan de rest. Voor ons is geen volk beter, wij zijn allemaal deel van hetzelfde mensenras. De arbeidersklasse heeft niets aan nationalisten die brullen dat alles op te lossen is door grenzen te sluiten en eigen volk eerst te plaatsen. Het kapitalisme denkt niet nationalistisch het grote geld is internationalistisch, daarom moet het ook internationalistisch bevochten worden. Socialisme in eigen land werkt ook niet, deze stalinistische opvatting heerst helaaas bij veel linkse partijen, die ontstaan zijn uit de stalinistische traditie. Neem de Nederlandse SP en de Duitse Die Linke, terwijl socialisten zich juist moeten verzetten tegen het nationalistische vergif!
