Venezuela is een arm land in Latijn Amerika. Tot 1999 was het land een kapitalistisch boevennest waar de overheid alles deed om het kapitaal van dienst te zijn. De rijken leefde in mooie villa's beschermd door grote muren en privé beveiligers. In 1996 leefde 70% van de Venezolanen in armoede, daar wou Hugo Chavez wat aan doen. Met populistische politiek won zijn beweging in 1999 de verkiezingen.
In de eerste tien jaar van zijn bewind werd de armoede dramatisch verlaagd. Van 70% in 1996 tot 23% in 2009. Het lukte Hugo Chavez dankzij de olie in het land, om de armoede te verminderen wat hem heel populair maakte bij de armoede klasse. De kapitalisten klasse was en blijft fel anti-Chavez. De rijken waren natuurlijk niet blij met het feit dat ''hun'' geld gebruikt werd om arme mensen te helpen. Dus werd in 2002 een staatsgreep uitgevoerd tegen Chavez. De rechtse militairen hoopte op een 9/11 zoals toen der tijd in Chili 1973. Echter het volk van Venezeula kwam in opstand en om een burgeroorlog te vermeiden werd president Chavez weer aan de macht gezet.
Sinds 2002 is de relatie tussen Chavez en de rechtse elite zeer slecht. Helaas doet Chavez niets om deze elite uit te schakelen. Venezuela kent acht televisie stations. Van die acht zijn zeven in privé bezit en minachten Hugo Chavez. Alleen de staatsmedia is positief over hun president, terwijl de kapitalistische media zeer fel anti-Chavez is.
De misdaad en de staatsbureaucratie zijn onder Chavez flink gegroeid. Dat is waar de rechtse oppositie op hamert. Ze beweren dat Chavez van het land een boevennest heeft gemaakt en dat hij een ''communistische'' dictatuur wil opbouwen. Dat zeggen ze vooral omdat de president een goede vriend is van de Cubaanse dictator; Fidel Castro.
Het is waar dat de bureaucratie een obstakel is voor het socialisme. Hugo Chavez denkt echter niet marxistisch, hij denkt zeer centralistisch waarin hij alles bepaald. De ''Verenigde Socialistische Partij van Venezuela'' ( PSUV ) is dan ook geen arbeiderspartij. In 2007 hadden marxisten grote hoop dat met de oprichting van de PSUV een stap gezet was richting een echte arbeiderspartij. Helaas blijkt anno 2012 dat de PSUV een bureaucratische partij is geworden. Een partij die kritiekloos Chavez napraat en die kritische socialisten royeert.
De rechtse oppositie verenigde zich onder de naam; ''Coalitie voor Democratische Eenheid'' ( MUD ). De MUD is een alliantie van verschillende kapitalistische partijen. De grootste daarvan is de sociaal democratische; ''Democratische Actie'' en de neoliberale; ''Gerechtigheid Eerst''. Capriles Radonski werd gekozen om het op te nemen tegen Chavez. De verkiezingen in oktober 2012 waren fel. Chavez gebruikte de staatsmedia en Radonski gebuikte de prive media. De staat stond aan de kant van Chavez en de economische elite achter Radonski.
Hugo Chavez stichtte de Grote Patriottistische Eenheid, waarin verschillende pro-Chavez groepen zitten zoals de Verenigde Socialistische Partij van Venezuela. De strijd was fel en heftig. Maar uiteindelijk won Hugo Chavez met 55,25% van de stemmen. De rechtse oppositie kreeg 44,13%.
Maar als Hugo Chavez dacht dat hij de enigste linkse kandidaat was, dan had hij het mis. Orlando Chirino was kandidaat van de Partij voor Socialisme en Vrijheid en deed ook mee. Hij won helaas maar 4.000 stemmen ( 0,02% ), maar zijn idealen waren echt socialistisch en niet gebaseerd op het nationalisme waarmee Chavez en Radonski streden. De partij van Chirino is nog nieuw en heeft niet het geld van de rechtse oppositie of de staatsmedia aan haar kant. Veel arbeiders in Venezuela hebben geen benul van het bestaan van de Partij voor Socialisme en Vrijheid.
Terwijl de stalinisten van de Communistische Partij van Venezuela en andere linkse groepen zich weer eens kritiekloos achter Chavez schaarde, koos Chirino voor het socialisme en niet voor Hugo Chavez. Met een duidelijk socialistisch programma kan zijn partij groeien. Vooral de armoede klasse moet duidelijk gemaakt worden dat na 14 jaar Chavez er geen socialisme heerst!
Venezuela gaat verder met Hugo Chavez. Maar de rechtse oppositie weet dat de populariteit van Chavez aan het zakken is. Alleen de steun van de armoede klasse is niet voldoende om steeds te winnen. Want de arbeidersklasse kiest steeds vaker de kant van de contrarevolutie. Waarom? Omdat ze veel kritiek hebben en ze merken dat Chavez er niets van bakt. Er heerst geen socialisme en de corruptie en de misdaad blijven groeien. De rechtse oppositie belooft wonderen als Venezuela weer neoliberaal kapitalistisch wordt. Dat beloofde ook de rechtse democraten in oost Europa na 1989. We weten allemaal hoe ''welvarend'' en ''democratisch'' landen zoals Bulgarije en Roemenië na 1989 werden!
Hugo Chavez VS Capriles Radonski
