Sinds de dood van Kim Il Sung in 1994 is de persoonlijkheidscultus rond de Kim familie enorm gegroeid. Al meer dan 40.000 standbeelden van Kim Il Sung waren gemaakt toen die overleed. Revolutionair socialisten hebben zich altijd verzet tegen de verheerlijking van revolutionaire leiders. Toen Lenin in 1924 overleed was Leon Trotsky fel tegen het idee om zijn lichaam te mummificeren. Echter Stalin en zijn bondgenoten wouden Lenin's lichaam als icoon behouden. De vrouw van de eerste Sovjet leider was daar zo op tegen, dat ze nooit een bezoek bracht aan het mausoleum waar Lenin nog steeds is opgebaard!
Kim Jong Il liet na de dood van zijn vader meer dan 3.000 obelisken oprichten met propagandawoorden. De cultus rond zijn vader werd enorm versterkt. Ook zijn moeder die in 1949 op 29 jarige leeftijd overleed, werd het centrum van een vrouwelijke persoonlijkheidscultus. De meester achter de huidige enorme verering van Kim Il Sung was in feite Kim Jong Il zelf. Hij kreeg in 1967 leiding over het propaganda departement van de Arbeiders Partij van Korea, de heersende staatspartij. Kim Jong Il werd een meester in het gebruik van propaganda. Hoewel hij oppermachtig was in de jaren 90, verbood hij afbeeldingen en standbeelden van zichzelf. Pas na zijn dood zouden ook standbeelden en monumenten van hemzelf opgericht worden!
Binnen het stalinisme hoort een persoonlijkheidscultus. De stalinisten hebben namelijk een icoon nodig om hun dictatuur te idealiseren. Cuba deed het met Ernesto "Che" Guevara nadat die in 1967 werd vermoord in Bolivia. Vietnam houdt een extreme persoonlijkheidscultus in leven rond Ho Chi Minh, waar niemand kritiek op mag hebben. Bij veel ouderen in Rusland en in ex-Sovjet republieken is vooral Joseph Stalin een icoon, mede door zijn ( beperkte ) rol tijdens de tweede wereld oorlog!
Van 1949 tot 1972 was Noord Korea een typische stalinistische volksrepubliek. Typisch in de zin dat het land voldeed aan de meeste eisen die we aan stalinistische landen kunnen stellen:
- De Arbeiders Partij van Korea heeft het alleenrecht om het land te besturen
- Kim Il Sung was absolute heerser en werd vereerd door de staatspropaganda
- Die propaganda werd geleid door zijn zoon Kim Jong Il
- De economie werd gecollectiviseerd volgens Sovjet model zonder democratische inspraak
- Critici verdwijnen in concentratiekampen, meestal met volledige familie
- Slaafse loyaliteit werd beloond, wie niet loyaal gedrag vertoont wordt gedisciplineerd
Noord Korea is een klassiek stalinistisch land en verschilt daarmee met andere stalinistische landen zoals Vietnam en Cuba. Deze landen zijn gematigd stalinistisch in de zin dat de politieke macht niet gecentraliseerd is in één persoonlijkheid. Zelfs Ho Chi Minh was geen absolute alleenheerser, ook hij hield zich aan de besluiten van het Politbureau van zijn partij. Joseph Stalin en Kim Il Sung hebben dat nooit gedaan, die zorgde er voor dat het Politbureau van hun communistische partijen altijd dat deden wat zij wouden. Leden van een klassieke stalinistische partij zitten meestal alleen maar in de partijleiding om de wil van de ´´Grote Leider´´ uit te voeren en advies te geven. In gematigde stalinistische partijen is de politieke macht verdeeld over de leden van het Politbureau!
Het huidige Noord Korea verschilt wel met het Noord Korea van Kim Il Sung. Onder Kim Il Sung konden adviseurs nog hun mening zeggen. Kim Il Sung luisterde nog maar mensen met verstand, zijn zoon dacht anders. Volgens getuigen was Kim Jong Il helemaal in de ban van zich zelf. Hij beweerde dat hij alles wist, zo werd hij ook in de propaganda neergezet. Door de isolatie van het land onstond een hongernood die veel doden kosten in de jaren 90. Toch bleef Kim Jong Il vasthouden aan de isolatie politiek van Juche, de ideologie van zijn vader die het Marxisme-Leninisme ( Stalinisme ) in 1972 verving. Kim Il Sung vond namelijk dat zijn Juche superior was aan het Marxisme-Leninisme, dus nam de Arbeiders Partij van Korea, de Juche aan als officiële leer. In 1997 werd daar Songun bijgevoerd. Deze Songun ideologie is ontwikkeld door Kim Jong Il en zet het militair neer als revolutionaire voorhoede. Waar Joseph Stalin en Kim Il Sung nog uitgingen van de arbeidersklasse, ging Kim Jong Il uit van het militair als revolutionaire klasse. Vermoedelijk was deze zet puur tactisch omdat het militair noodzakelijk was voor Kim Jong Il om aan de macht te blijven. Hij had de steun van de generaals nodig, dus kregen die voorrang in alles!
Na de dood van Kim Jong Il in 2011 nam zijn zoon het over. De nu 31 jarige Kim Jong Un doet het iets anders dan zijn vader. Hij toont zich vaker in het openbaar en is daardoor meer zichtbaarder. Ook maakt Noord Korea meer gebruik van moderne communicatie middelen zoals het internet. Niet voor de bevolking, maar om hun propaganda de wereld in te werpen. Er zijn maar 400.000 internet aansluitingen in het land, vermoedelijk alleen voor de meest loyale Noord Koreanen die in relatief luxe woningen wonen. Via You-Tube toont Noord Korea zich als een modern land en alles lijkt zo opgenomen te zijn om dit beeld te versterken. Het Staatsjournaal is gemoderniseerd en ook lijken nieuwe televisiecamera's gekocht te zijn. Noord Korea gebruikte tot kort nog zeer oude camera's uit de jaren 50/60!
Kim Jong Un laat zich ook vaak zien met zijn vrouw. Ri Sol-ju is de naam van zijn vrouw en ze is ongeveer twee tot vijf jaar jonger dan Kim Jong Un. Omdat er weinig informatie vrij gegeven wordt is het onduidelijk hoe oud zowel Kim Jong Un en Ri Sol-ju daadwerkelijk zijn. Wel heeft de jonge vrouw vermoedelijk al twee kinderen op de wereld gezet. Hier breekt Kim Jong Un weer met zijn vader die nooit met zijn eigen vrouw te zien was. De moeder van de huidige ''Grote Leider'' is zo goed als onbekend!
Dat het leven de ''Grote Leider'' goed doet is de zien aan zijn postuur. Terwijl 8 miljoen Noord Koreanen honger lijden heeft Kim Jong Un duidelijk overgewicht. Maar dit is typisch voor de Kim Dynastie. Zowel Kim Il Sung als Kim Jong Il hadden overgewicht, ook al was Kim Jong Il zeer vermagerd in zijn laatste jaren mede door hartaanvallen. Echter de 31 jarige leider schijnt geen probleem met zijn postuur te hebben en loopt als een dik varken overal rond. Ook zijn generaals lijken goede buiken te hebben, want onder die uniformen zie je duidelijk kenmerken van overgewicht!
Het laatste optreden van Kim ''Varken'' Un en zijn vrouw Ri Sol-ju was 11 mei 2014. Voor het eerst kwam hij aan in zijn Il-62M, een toestel dat dienst doet als privé jet van de ´´Grote Leider´´. Nadat hij geland was bekeek hij samen met Ri Sol-ju een oefening van MIG-29 jagers. Na de show gaf hij een gouden beker aan de beste piloot. Dat dit hele optreden in scene was gezet is duidelijk als we naar de foto's kijken. We zien dit al aan het woord ''2014'' dat geschreven is op een luchtmacht afbeelding. Noord Korea houdt zich niet aan de internationale jaartelling en telt jaren vanaf het jaar 1912, het geboortejaar van Kim Il Sung. Dus waarom staat het jaar 2014 op een luchtmacht afbeelding, terwijl men altijd de Juche jaartelling gebruikt? Wij denken dat deze hele luchtmacht show was opgezet voor ons westerlingen, zodat wij via social-media zoals You-Tube een ( positief ) beeld hebben van de luchtstrijdkrachten van de Democratische Volksrepubliek Korea!
Kim Jong Un weet dat westerlingen nieuwsgierig zijn naar het gesloten Noord Korea. Door dit soort reclame filmpjes te maken wordt natuurlijk een goed beeld neergezet van een land dat zo arm is als Mozambique. Toch krijg je niet de indruk dat Noord Korea net zo armoedig is als een Afrikaans land, terwijl dit wel het geval is. De propaganda weet echter de boel zo te filmen dat Noord Korea net zo modern en welvarend lijkt als Zuid Korea. Kim Jong Un en zijn generaals spelen ons wat voor, vermoedelijk weten ze dat zelf ook. Maar ze blijven doorgaan omdat ze doodsbang zijn voor hun eigen volk, dat natuurlijk massaal in opstand zou komen als de waarheid bekend was. Echter 66 jaar van hersenspoeling hebben hun werk goed gedaan. Critici worden al heel vroeg opgepakt en met familie en al afgevoerd.
Er zijn zes grote concentratiekampen gebouwd. Hier onder staan ze vermeld:
| Political Prison Camp | Official Name | Location | Size | Prisoners | Comments |
| Kaechon Political Prison Camp | Kwan-li-so No. 14 | Kaechon, South Pyongan | 155 km² (60 mi²) | 15,000 | Shin Dong-hyuk testimony; mining area |
| Yodok Political Prison Camp | Kwan-li-so No. 15 | Yodok County, South Hamgyong | 378 km² (146 mi²) | 46,500 | Best-known camp; total control zone and revolutionizing zone |
| Hwasong Political Prison Camp | Kwan-li-so No. 16 | Myonggan County, North Hamgyong | 549 km² (212 mi²) | 10,000 | Near nuclear test site (Mantapsan) |
| Pukchang Political Prison Camp | Kwan-li-so No. 18 | Pukchang County, South Pyongan | 73 km² (28 mi²) | 50,000 | Mining area; total control zone and revolutionizing zone |
| Hoeryong Political Prison Camp | Kwan-li-so No. 22 | Hoeryong, North Hamgyong | 225 km² (87 mi²) | 50,000 | Near Chinese border; mining area; often called Camp 22 |
| Chongjin Political Prison Camp | Kwan-li-so No. 25 | Chongjin, North Hamgyong | 0.25 km² (0.1 mi²) | 3,000+ | Penitentiary style |
Vermoedelijk zitten 200.000 Noord Koreanen om politieke redenen vast. Een wachter die overliep naar Zuid Korea vertelde dat hij opgeleid was om de gevangen als ''Untermenschen'' te zien. Net als de SS soldaten die Duitse concentratiekampen bewaakte, worden ook Noord Koreaanse soldaten opgeleid met haat tegenover de 200.000 politieke gevangenen. De meeste informatie over deze concentratiekampen komt van satellietopnames, die tonen aan dat deze zes kampen massaal bevolkt worden. Verschillende gevangenen die gevlucht zijn hebben verteld over de wreedheden die begaan worden elke dag. Deze kampen kunnen inderdaad vergeleken worden met de Duitse concentratiekampen!
Maar dit laat de propaganda niet zien. De armoedige dorpen, de kale grijze flatgebouwen, de slechte infrastructuur buiten de steden en natuurlijk de verouderde productie middelen. Veel fabrieken draaien nauwelijks meer. Dit heeft ermee te maken dat er weinig brandstof is om de generatoren te laten draaien. Na 1991 moest Noord Korea markt prijzen gaan betalen voor olie, terwijl ze altijd zeer goedkope olie uit de Sovjet-Unie hadden ontvangen. Het land had het geld niet om hun productie middelen te laten draaien en zo ontstond de hongersnood in de jaren 90. Nog steeds heeft het land een tekort aan bijna alles. Maar de propaganda blijft Noord Korea neerzetten als een welvarend natie. Ironisch is het wel als je bedenkt dat tussen 1948 en 1991, het leven in Noord Korea niet slechter was dan in Oost-Europa. De groeide armoede en de hongersnood zijn een direct resultaat van het wegvallen van goedkope olie, de dogmatische houding van de Kim Dynastie en de Songun ideologie die het militair voorrang geeft in alles!
Kim Jong Un ( dikkerd ) geeft een gouden beker
aan een piloot van de luchtmacht. Let op het jaar 2014
en de televisiecamera. De propaganda wil dat wij
een positief beeld van deze wrede dictatuur krijgen!
