Wat is de christen democratie? Voor revolutionair socialisten is de christen democratie het conservatisme in Nederland. Het conservatisme in Nederland werd vele jaren gedomineerd door de christen democratische partijen. Van de Rooms-Katholieke Volkspartij tot aan de Christelijke Historische Unie en natuurlijk de Anti-Revolutionaire Partij. Vooral die ARP was de voorhoede van het christelijke conservatisme, want democratie en christendom gingen niet goed samen in het verleden. De staat werd vaak genoeg door de christenen gebruikt om socialisten monddood te maken en linkse activisten op te jagen!
Christelijke politiek op democratische normen? Dat is eigenlijk niet mogelijk. Want de christelijke leer is een totalitaire leer. Het christendom, de islam en het jodendom zijn godsdiensten die een theocratie nastreven. Een totalitaire theocratie, waarin men zich moet onderwerpen aan het gezag van een godheid. Islam in het Arabisch betekend letterlijk; onderwerpen aan een god. Veel christenen zullen zeggen dat ze niet in een theocratie geloven, net zoals de sociaal democraten zullen zeggen dat ze niet in het socialisme geloven. Het is ook niet mogelijk om als christen te zeggen dat je de heerschappij van de Bijbel wenst. Dan verlies je in het seculiere Nederland alle geloofwaardigheid!
Voor 1968 was het christelijke geloof almachtig in Nederland. Je had drie grote politieke partijen die zich baseren op het christendom. De reactionaire; ARP, de katholieke; KVP en de protestantse CHU. Van deze drie christelijke partijen was de ARP de oudste. Deze partij was in 1879 opgericht met als doel; het behoudt van de kapitalistische maatschappij. Vooral socialisten en liberalen waren de grootste vijanden van de ARP. Tot haar leden behoorde dan ook de top van de economische elite, zoals rijke zakenmensen en ambtenaren van de burgerlijke stand. Het was tot 1945 vaak onmogelijk om ambtenaar te zijn als revolutionair socialist. Je moest gekozen worden in een gemeenteraad, of lid van de tweede kamer zijn. Maar het rijk nam niet zomaar socialisten in dienst!
Als reactionaire partij had de Anti-Revolutionaire Partij de volgende standpunten
- De ARP was tegen gelijkheid van de mensen
- De ARP vond dat de Bijbel het absolute woord van God was
- De ARP was imperialistisch en pro-koloniaal
- De ARP was fel antisocialistisch en had een hekel aan linkse mensen
- De ARP was fel tegen abortus, vrouwenrechten en homoseksualiteit
- De ARP was monarchistisch en hun motto was; God, Kroon en Staat
Alles waar revolutionair socialisten voor strijden was de ARP tegen. Je kunt dus zeggen dat de christelijke conservatieven, de grootste vijanden van het socialisme waren!
Minder dogmatisch, maar wel erg traditioneel was de Katholieke Volkspartij. Deze KVP was ontstaan uit de Rooms Katholieke Staats Partij en probeerde na 1945, een partij te worden niet alleen voor de elite van de katholieken. De KVP wou een volkspartij zijn, ook voor katholieke arbeiders. Anders dan de reactionair-conservatieve ARP, was de KVP meer progressief en steunde een sociale markt economie. Hierdoor konden ze het beter vinden met de sociaal democratische PvdA, waar ook verschillende kabinetten mee gevormd werden!
Ironisch is dat de ARP na 1960 minder conservatief werd. Het was de Christelijke Historische Unie die een kleine twintig jaar zich neer kon zetten als de conservatieve protestantse partij. De anti-revolutionairen probeerde in de jaren 60 wat progressiever te worden, zeker na 1968. Toen het eerste kabinet; Den Uyl werd gevormd gaven de KVP en ARP steun er aan. Echter de CHU koos de oppositie samen met de liberalen. Uiteindelijk besloten de ARP, KVP en CHU te fuseren tot een Christelijke Democratisch Appél.
Dat CDA moest een balans vinden tussen het protestantisme en het katholicisme. De christelijke theocratie werd al snel overboord geworpen. Na 1968 hadden de christenen wel door dat de nieuwe generatie jongeren, geen behoefde had aan de dogmatische leer van de Bijbel. Dus werd de Bijbel een bron van inspiratie voor het nieuwe CDA, maar geen lijn draad. Echter één christelijke partij weigerde om de theocratie op te geven. Deze partij zit sinds 1918 in de tweede kamer en steunt nog steeds de christelijke dogma's. De Staatkundig Gereformeerde Partij wil een maatschappij waarin de Bijbel weer wetgever is. Gelukkig zullen deze christen fundamentalisten nooit echt aan de macht komen!
De fusie tussen ARP, CHU en KVP vond plaats in 1980. Het nieuwe CDA kon rekenen op steun van gematigde christenen en uiteindelijk zelfs van niet gelovige Nederlanders. Toch behield het CDA altijd een vorm van conservatisme. Progressief is de partij niet, men wil behouden wat bereikt is. Internationaal steunde het jonge CDA de NATO en de Europese Unie.
Het jaar 1994 was een groot drama voor de christelijke politiek. Het CDA verloor 20 zetels en hield nog maar 39 zetels over. Dit terwijl de partij altijd ongeveer 50 zetels won. Het kabinet Paars 1 werd gevormd tussen de PvdA en de neoliberale VVD. De Partij van de Arbeid zou in deze jaren haar linkse leveren inleveren voor rechtse standpunten. Tot overmaat van ramp zakte het CDA nog verder naar 29 zetels na de verkiezingen van 1998.
Echter de moord op Pim Fortuyn gaf nieuwe kansen aan het CDA. Als enigste partij die niet hard was tegen de populistische Fortuyn, kon het CDA opnieuw sympathie winnen. In 2002 won de partij 43 zetels onder leiding van een nieuwe leider; Jan Peter Balkenende. Deze onbekende politicus werd leider van een kabinet bestaande uit Lijst Pim Fortuyn, CDA en VVD. Nederland kreeg een rechts kabinet, want het CDA had veel van haar centrum standpunten ingeruild voor neoliberale opvattingen. Balkenende toonde het kapitalisme dat hij een trouwe pion was. Echter de LPF maakte er een bende van!
De Lijst Pim Fortuyn was een bende machtshongerige rechtse populisten, gemixt met sinistere zakenlui. Na vele ruzies tussen LPF ministers maakte Balkenende er een einde aan. Zijn eerste kabinet hield slechts 86 dagen stand. Het kapitalisme was niet blij met deze crisis. Toch hield het CDA zich internationaal sterk door de invasies van Afghanistan en Irak te steunen. Balkenende was een trouwe aanhanger van het Amerikaanse imperialisme en toen president Bush hem om hulp vroeg, stuurde hij het leger naar Irak om de Amerikanen te helpen!
Ondertussen werd een nieuwe christelijke partij opgericht in Nederland. De ChristenUnie werd gevormd na een fusie tussen de Reformatorisch Politieke Federatie en het Gedeformeerde Politiek Verbond in 2003. Deze christenen zijn orthodoxe protestants en dus radicaler dan de CDA christenen. Leden van de ChristenUnie zijn nog echt christelijk in de zin dat voor hun het geloof ook deel van hun politiek is. Anders dan de SGP is de ChristenUnie wel iets meer sociaal ingesteld!
De nieuwe ChristenUnie kreeg haar kans in 2006. Toen vormde het CDA, de PvdA en de ChristenUnie een neoliberaal kabinet. Toch was de regeringsdeelname van de partij niet positief. Het christelijke karakter drong niet door, het was duidelijk dat de ChristenUnie meer diende als tussenpartij om het CDA en de PvdA aan genoeg zetels te helpen voor een meerderheid. Het electoraat van de ChristenUnie vond dat het kabinet Balkenende 4 niet christelijk genoeg was. Dat leidde ertoe dat de partij van 6 zetels naar 5 zakte.
Na bijna 11 jaar Balkenende waren mensen het CDA weer zat. De partij was leeg en nutteloos geworden. CDA politici waren ver van de kiezers verwijderd en hun boodschap sloeg totaal niet meer aan. De afstraffing kwam in november 2012. Het ooit machtige CDA dat vroeger altijd 50-/+ zetels won, eindigde met maar 13 zetels. Zelfs de nationaal conservatieve PVV van Geert Wilders, won meer zetels dan de christen democraten!
Het christelijke conservatisme schijnt in Nederland nu uitgeschakeld te zijn. Wie stemt nog op een partij die een theocratie nastreeft? Helaas nog zeker 250.000 mensen, die op de SGP stemde. Maar de meerderheid van alle Nederlanders voelt niest voor een christelijke maatschappij. Het punt is dat het CDA alle christelijke verwijzingen overboord heeft geworpen. God is niet meer centraal binnen de partij. Dat is misschien de enigste uitweg. De C in de naam van het CDA, moet misschien maar staan voor Conservatief. Het Conservatief Democratisch Appél, want christelijk zijn ze net zo min als de PvdA nog socialistisch is!
