Waarom de PVV zo populair is!

De peilingen van 17 december 2015 tonen geen positief beeld voor Nederland. De radicaal rechtse; PVV staat op 30 zetels en de neoliberale VVD op 27 zetels. Politiek links komt niet verder dan 56 zetels als we de neoliberale PvdA en Groen"Rechts'' nog links durven noemen. De Sociaaldemocratische Partij van Emile Roemer komt niet verder dan 16 zetels, dit wordt mede mogelijk gemaakt door hun slappe houding en afwezigheid op straat. Geert Wilders is voor een derde keer gekozen tot politicus van het jaar, wat vreselijk is gezien zijn oproep tot minder Marokkanen en het buitensluiten van moslims. Waarom is de PVV zo populair, waarom staat politiek links zo zwak? Dat zijn vragen waar Revolutionair Socialistische Media een antwoord op wil geven!

Sinds eind jaren 80, vloeit het neoliberalisme over Nederland en Europa. Dit houdt in dat de politiek helemaal in dienst is komen te staan van het bedrijfsleven. Dat bedrijfsleven vond dat het maar eens afgelopen moest zijn met het algemene goed. De markt moest de baas worden en de overheid zou slechts dienen als beschermer van de economische vrijheid der kapitalisten. Toen het stalinisme implodeerde was dit natuurlijk prachtig voor de propaganda machine van het kapitalisme. Het einde der tijden noemde rechtse economen het, want het kapitalisme had van het ''socialisme'' gewonnen!

Veel communistische partijen hieven zich op na de opening van de Berlijnse Muur. Een resultaat van een doodstrijd die al jaren eerder begonnen was. Het politieke en economische stalinisme was totaal gestagneerd in de Sovjet-Unie en in de Volksrepubliek China, was men al sinds 1983 bezig met kapitalistische experimenten. In vrije economische zones mochten buitenlandse kapitalisten gebruik maken van Chinese arbeidskrachten wat tot grote economische bloei leidde. De Chinese maoïsten lieten hun anti-kapitalistische opvattingen meteen in de steek en rond 1989 was de Chinese Communistische Partij een aanhanger van het staatskapitalisme geworden!

In de Unie van Socialistische Sovjet Republieken kwam in 1986, Micheal Gorbachev aan de macht. Hij wou grote politieke en economische hervormingen doorvoeren. Anders dan vele denken wou Gorbachev helemaal niet de macht van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie doorbreken. Hij wou juist de oude garde laten vervangen door een nieuwe generatie partij bureaucraten. De oude klik van Leonid Brezhnev was sinds 1964, de baas en ondertussen stok oud. Veel partijleiders waren oude mannetjes van 60+!

Gorbachev had grote bewondering voor de kapitalistische experimenten in China. Dat wou hij ook in de Sovjet-Unie doen. Maar de conservatieve kaste der stalinisten was zeer inflexibel en het zou pas tot 1988 duren voordat echte politieke hervormingen kwamen. Het revolutionaire idealisme was in de jaren 80 allang vergaan. Ook bij de Europese communisten, was een stagnatie aan de gang. De radicaal linkse studenten uit de jaren 70, waren nu volwassen geworden en vele hadden hun socialistische opvattingen opzij gezet voor goede banen in het kapitalistische bedrijfsleven. Daarnaast was er een felle strijd binnen veel communistische partijen om de koers. Zo nam de Communistische Partij van Nederland al in 1982 afstand van het dogmatische marxisme-leninisme ( stalinisme ) als ideologie. Het zou de doodssteek worden, duizenden communisten verlieten de partij. In 1990 ging de CPN op in GroenLinks ( tegenwoordig eerder GroenRechts )!

De sociaal democratie maakt een enorme verrechtsing door in de jaren 80. Daar ligt een kernoorzaak voor het feit dat rechtse populisten zo veel steun krijgen anno 2015. Van oorsprong is de sociaal democratie een zeer gematigde versie van het socialisme. Een versie zonder revolutionair idealisme of nationalisaties van de productiemiddelen. Sociaal democraten van vroeger stonden voor een sociale markt economie waarbij enkele nutsbedrijven eigendom waren van de gemeenschap. Ze verwierpen de socialistische revolutie en waren trouw aan de parlementaire monarchie. Maar doordat een sociaal democratische overheid geld nodig had voor sociale programma's, moest men hogere belastingen vragen. Aangezien het kapitalisme hier niet op zat te wachten, haalde de staat het geld van de arbeiders!

Die voelde er natuurlijk niet veel voor om meer af te staan voor ''luie'' Nederlanders, zoals niet werkende mensen genoemd werden in de kapitalistische media. Rechts speelde hierop in door te beweren dat politiek links er alleen op uit was om de luien te belonen met het geld van hardwerkende Nederlanders. Tot de jaren 80 had de sociaal democratie een pact gesloten met het kapitaal. Uit angst voor de communistische partij, waren de kapitalisten akkoord gegaan met de sociale markt economie. Maar toen het stalinisme implodeerde zagen de eigenaren van grote bedrijven een kans om zich los te rukken uit de regeltjes en hoge belastingen!

Het kapitalisme begon een campagne van economische chantage. Ze dreigde hun productie te verplaatsen naar laagloon landen, als men in het westen niet begon met privatiseringen van staatsbedrijven. De vrije markt moest nu eens volledig gaan heersen was hun eis. In Frankrijk begon de capitulatie. Daar waren de sociaal democraten onder François Mitterrand in 1981 aan de macht gekomen. Ze beloofde het socialisme in 100 dagen te realiseren. Maar het Franse kapitalisme dacht er niet aan om hun macht en status op te geven. Economische sabotages werden doorgevoerd, beurzen stortte in, bedrijven sloten hun deuren en arbeiders kwamen op straat. Politiek rechts brulde dat bezuinigingen moesten komen om het bedrijfsleven gerust te stellen. Na drie jaar capituleerde François Mitterrand en voerde als eerste sociaal democratische leider, neoliberale politiek. Het verraad van de Franse ''Socialistische'' Partij zou als blauwdruk dienen voor de gehele sociaal democratie!

In 1986 kwam Wim Kok op in de Nederlandse; Partij van de Arbeid. Kok was een rechtse sociaal democraat, die poogde voor samenwerking tussen arbeid en kapitaal. Zodoende kwam in 1994 ook het eerste paarse kabinet tussen PvdA, VVD en D66. Dit paarse kabinet voerde het neoliberalisme in, ook al was het laatste christen democratische kabinet al bezig geweest met bepaalde privatiseringspolitiek. Wim Kok's PvdA steunde deze neoliberale handelingen:

1989: Privatisering van de PTT!
1990: Verlaging hoogste belastingschijf van 72% naar 60%!
1991: Ontmanteling WAO!
1993: Gedeeltelijke privatisering sociale zekerheid!
1994: Volledige privatisering arbodiensten!
1994: Begin liberalisering huurmarkt!
1994: Opsplitsing NS!
1996: Privatisering Ziektewet!
1996: Invoering prestatiebeurs!
1996: Privatisering Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds!
1997: Einde zelfbestuur voor universiteiten!
1998: Invoering wet flexibiliteit en zekerheid!
1998: Liberalisering energiemarkt grootverbruikers!
2001: Verlaging hoogste belastingschijf van 60% naar 52%!

Met het aanbreken van de 21ste eeuw, was er enorm veel veranderd. Radicaal links bestond nauwelijks meer. Politiek rechts genoot enorm veel aanzien, maar de arbeidersklasse begon te merken dat de rijken steeds rijker werden, terwijl hun sociale zekerheid minder werd. Daarnaast groeide de woede en frustraties. Met name de PvdA werd geminacht omdat ze hun linkse idealen verraden hadden. Toch bleef de partij veel linkse stemmers winnen, mede door het feit dat er geen sterke concurrent op links was. Pas in 2006 wist de SP van Jan Marijnissen door te breken. Echter omdat ook de SP zich gematigd opstelt, bestaat op politiek links nog steeds een groot vacuum!

Pim Fortuyn was de eerste rechts populistische leider die de harten van veel Nederlanders wist te veroveren. Een homoseksuele professor die duidelijke taal sprak. Volgens hem was de ellende vooral te danken aan de paarse regeringen, maar waar Fortuyn vooral op hamerde was het falende integratie beleid. Volgens hem was een islamisering aan de gang in Nederland. Daarmee wordt bedoeld dat de politiek islam veel macht dreigt te krijgen. Dit is natuurlijk onzin omdat de politiek islam niets voorstelt. Maar Pim Fortuyn wist een groot deel van de Nederlanders achter zich te krijgen. Dit is het resultaat van woede en frustratie om het verraad van de PvdA, die de arbeiders keihard in de steek had gelaten!

De rechtse Fortuyn was politiek incorrect en zei wat hij vond. Dit was ongehoord in Den Haag waar vooral de PvdA moeite mee had. Ondertussen zei Fortuyn alleen maar negatiefs over de islam. Dat islamistische landen allemaal ondemocratisch zijn is een feit. Maar Fortuyn legde de schuld bij de religie en niet bij het feit dat veel Arabische dictaturen door onze ''democratieën'' gesteund worden. Ook vond de rechtse populist dat de radicaal christelijke inwoners van de Veluwe, meer rechten horen te hebben dan islamistische nieuwkomers. Nee, de islam had geen bestaansrecht in Nederland volgens Fortuyn!

Met zijn populistisch taalgebruik groeide zijn bekendheid. Hij verliet de locale politieke partij; Leefbaar Rotterdam en stichtte de LPF - Lijst Pim Fortuyn. De nieuwe partij trok vooral rechts denkende mensen. Anti-islamieten, hebzuchtige zakenliederen, rechtse conservatieven en natuurlijk arbeiders uit arme volksbuurten, die vonden dat moslims meer rechten hadden dan hunzelf. Dit beeld is natuurlijk fictief en een product van het rechtse populisme, met als doel de arbeidersklasse te veredelen en tegen elkaar op te zetten!

Toen Pim Fortuyn op 6 mei 2002 vermoord werd, was het hek van de dam. De kogel kwam van links, brulde rechtse populisten. Zijn moordenaar was een dierenactivist en dus LINKS. Vooral de PvdA kreeg het zwaar. Iedereen die kritiek op Fortuyn had was fout en dat maakte men op straat duidelijk. Politiek incorrect denken was niet meer taboo en zo kwam het dat men moslims gewoon ''geitenneukers'' mocht gaan noemen. Kritiek op de islam werd als dekmantel gebruikt om moslims te beledigen en uit te schelden. Racistische aanvallen zouden enorm toe nemen nadat een radicale moslim, de filmmaker Theo van Gogh dode. Van Gogh was een man van het vrije woord en niet vies om moslims te beledigen. In een brief dat op het lichaam werd gevonden zei de moordenaar, dat ook de VVD politicus Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali een doelwit vormen!

Na een felle strijd tussen de VVD top en Wilders verliet die de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Groep Wilders was tot 2006 slechts een kleine fractie, maar met de Partij voor de Vrijheid won Geert Wilders zijn eerste negen kamer zetels. De PVV zou het gezicht van het Nederlandse nationalisme worden en pleiten voor meer Nederland en minder Marokkanen. Veel Nederlanders kunnen zich vinden in de duidelijke taal van de blonde dictator. Alleen lid worden van de PVV kan niemand. De partij is het eigendom van Geert Wilders die als enig lid is en als enig mag bepalen welke kant hij opgaat!

De PVV wil een harde aanpak van Marokkaanse ''straatterroristen''. Zo moeten jongeren van Marokkaanse afkomst maar doodgewoon het land uitgezet worden als ze crimineel blijken te zijn. Zonder ook maar na te gaan waarom er zoveel criminaliteit is onder moslim jongeren, wil de PVV een keiharde aanpak. Moslims moeten zich helemaal laten assimileren in de Nederlandse cultuur, doen ze dat niet dan moeten ze gedeporteerd worden. Achter een enorme Nederlandse vlag brult de blonde leider ook nog eens dat men minder Marokkanen wil. MINDER, MINDER brult zijn aanhang op de vraag van hun grote leider!

Het probleem is dat veel PVV aanhangers doodgewone arbeiders zijn. Vaak geen echte racisten of neonazi's. Hun woede is vooral gericht tegen de politiek, die hun inderdaad in de steek heeft gelaten. Politiek links zou dat moeten begrijpen maar doet het niet. De PvdA en GroenLinks doen al geen moeite meer. De neoliberale sociaal democraten zitten in de huidige regeringen en halen het geld van de arbeiders door alles duurder te maken. Eigen risico in de zorg gaat weer omhoog, de sociale zekerheid wordt verder uitgehold, BTW gaat omhoog terwijl de lonen stagneren. Ondertussen hebben de groot kapitalisten hun eigen vermogen zien groeien met meer dan 400% sinds 1990!

De vluchtelingencrisis zorgt voor frustratie en woede. Veel Nederlanders vinden het oneerlijk dat moslim vluchtelingen dingen gratis krijgen waar zij voor moeten betalen. Hun afgunst is een direct resultaat van de enorme bezuinigingslogica die de politiek al meer dan 26 jaar domineert. Door het kapitalisme bijna vrij spel te geven is er veel juist duurder geworden. Rechtse populisten geven echter de vluchtelingen graag de schuld. Mensen die oorlog en armoede ontvluchten krijgen racistische hetze en afkeuring over zich heen. Dit hebben ze niet verdiend, zeker omdat mensen die vluchten niet verantwoordelijk zijn voor het afbraakbeleid dat de rechtse partijen met steun van kapitalistisch links voeren!

Het is daarom dat de SP actie zou moeten nemen voor de vluchtelingen. Maar de partij houdt haar mond, logisch ook omdat een groot deel van het SP electoraat uit dezelfde groep komt als het PVV stemvee. Emile Roemer wil natuurlijk niet stemmen verliezen door een ''vriendje van de vluchtelingen'' genoemd te worden. Daarnaast is de SP nooit echt een partij geweest die zich openstelt voor migranten. Ze wordt ook gezien als partij voor witte Nederlanders, tot recent stemde de ''allochtoonse'' Nederlander op de PvdA en GroenLinks. Het rechtse populisme wordt eigenlijk alleen stevig bevochten door de burgerlijke oppositie partij Democraten 66. Hoewel net zo neoliberaal, is D66 wel een partij die het felst tegen Wilders strijdt. Hierdoor is de partij gegroeid in de peilingen naar 21 zetels!

De PVV stemmers hopen dat Wilders, de sociale zekerheid herstelt. Maar ze zullen bedrogen uitkomen. Want Wilders is een neoliberaal en dat heeft zijn partij al bewezen. De anarchistische organisatie; Doorbraak heeft het stem gedrag van de SP in de tweede kamer vergeleken met dat van de PVV!

De SP stemde:

  • Tegen voorstellen die hogere “eigen bijdragen” in de zorg mogelijk maken; de PVV stemde voor.
  • Tegen bezuinigingsvoorstellen gericht op het persoonsgebonden budget (pgb); de PVV stemde voor.
  • Tegen bezuinigingsvoorstellen gericht op de begeleiding van ouderen in de dagopvang; de PVV stemde voor.
  • Vóór het voorstel van een meer inkomensafhankelijke premie. Mensen met een hoog inkomen gaan dan wat meer betalen aan zorgpremie, zodat mensen met een laag en middeninkomen minder kwijt zijn aan zorgpremie. De PVV stemde tegen.
  • Vóór het afschaffen van het “eigen risico” in de zorg; de PVV stemt daarin tegen telkens in met voorstellen die leiden tot een hoger “eigen risico” in de zorg.
  • Vóór maatregelen om wachtlijsten in de jeugdzorg te verminderen; de PVV stemde tegen.
  • Vóór voorstellen om het wettelijk recht op jeugdzorg in stand te houden; de PVV stemde tegen.
  • Tegen bezuinigingsvoorstellen gericht op jonggehandicapten; de PVV stemde voor.
  • Vóór voorstellen waardoor meervoudig gehandicapten en mensen met een intensieve zorgvraag gebruik kunnen blijven maken van een pgb; de PVV stemde tegen.
  • Vóór het invoeren van een Balkenende norm in de zorg, zodat meer zorggeld aan de zorg besteed kan worden in plaats van dat geld in de zakken van directeuren en managers verdwijnt; De PVV stemde tegen.

Bron: Doorbraak 

Hieraan is te zien dat de Partij voor de Vrijheid net zo rechts denkt en stemt als de VVD. Het verschil is echter dat door de verrechtsing en verraad van de sociaal democratie, de werkende klasse geen eigen politieke partij heeft. Een deel laat zich manipuleren door de nationalistische politiek van Wilders en een klein deel stemt SP. Maar wie vandaag ooit op Roemer stemde kan net zo snel weer overstappen naar de ''vertrouwde'' PvdA. Dat zagen we in 2012 toen de media een titanenstrijd projecteerde tussen Diederick Samsom ( PvdA ) en Mark Rutte ( VVD ). Dat beidde heren na de strijd gewoon samen voor neoliberaal beleid gingen zorgen was voor ons geen verassing. Dat veel linkse kiezers zich verraden voelen door Samsom hadden we voorspeld!

Het recentelijke SP congres heeft niet tot een socialistische koers geleid. Revolutionair socialisten hadden ook niets anders verwacht. De echte revolutionairen binnen de SP vormen een zeer kleine minderheid. Het merendeel van de leden denkt sociaal democratisch en snapt vermoedelijk niet eens wat echt socialisme inhoudt. Dit bewijst weer waarom een arbeiderspartij niet zomaar iedereen kan opnemen. Een partij van de arbeidersklasse op een socialistisch programma, vereist leden die niet alleen kennis hebben van het socialisme, maar ook een actieve instelling om dat socialisme te bereiken. Het is maar de vraag hoeveel van die 44.000 SP leden, echt een socialistisch Nederland nastreven!

De PVV groeit ondertussen door in de peilingen. Wilders weet door harde uitspraken en zijn rebelse houding zijn aanhang te houden. Daarnaast onderhoudt de blonde leider goede contacten met andere rechtse nationalisten zoals die van het Front National in Frankrijk. Wilders kan het ook goed vinden met radicaal rechtse Republikeinen in de VS en hij steunt de bezettingspolitiek van de Terreur Staat Israel. Burgerlijke partijen kunnen de grote leider niet tegenhouden omdat hij de steun van veel arbeiders heeft. Nederlanders die zich in de steek gelaten voelen door partijen zoals de PvdA. Het is daarom aan de SP om vooral duidelijk te maken hoe de PVV stemt en wat de gevolgen zijn. Want als het erop aankomt steunt de Partij voor de Vrijheid, het kapitalisme net zo hard als de VVD, PvdA, CDA, D66, GroenLinks, ChristenUnie en de Staatkundig Reformeerde Partij!


Pim Fortuyn en Geert Wilders, de rechtse populisten van Nederland!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme