Een brute nationalistische oorlog

Oost Oekraïne is sinds april 2014 een oorlogsgebied. Vooral de regio Donetsk is vervallen in oorlog. Het conflict gaan voornamelijk tussen Russisch sprekende separatisten ( gesteund door Rusland ) en de rechts nationalistische regering in Kiev. De separatisten willen dat de Russisch sprekende gebieden zich aansluiten bij Rusland wat Kiev verwerpt. Veel etnische Russen in Oost Oekraïne steunen de separatisten, mede omdat ze zich bedreigt voelen door de etnisch nationalistische retoriek van Kiev. Daarnaast voedt het Kremlin hun dagelijks met propaganda over de wrede ''fascistische'' Oekraïners, terwijl Moskou ter gelijk groot Russisch chauvinisme bevordert.  

Dit conflict gaat niet over zelfbeschikking of onafhankelijkheid. Zowel Kiev als Moskou liegen er op los om steun te winnen voor hun ethisch nationalistische oorlog. Hoewel sommige linkse anti-imperialisten kritiekloos de kant van de separatisten kiezen hebben revolutionair socialisten een andere mening. Wij steunen niet de separatisten omdat deze gedreven worden door hetzelfde etnische nationalisme als de Oekraïners!

De separatisten voelen zich Russisch en verheerlijken dan ook Rusland. Daar speelt Vladimir Poetin op in. Hij bevordert het groot Russisch chauvinisme en daarmee ook etnisch nationalisme. Zowel ouderen als jongeren zijn hier vatbaar voor in Donetsk. Toen de pro-Russische president van Oekraine in december 2013 werd afgezet, zagen veel etnische Russen dit aan als een staatsgreep. Victor Yanukovich was corrupt, conservatief en rechts. Maar hij was wel democratisch gekozen in 2012. Zijn aanhang is te vinden onder de etnische Russen, maar door veel Oekraïners werd hij gehaat!

Oekraïne is altijd al verdeeld geweest tussen aanhangers van Moskou en tegenstanders van Moskou. De bewoners van de west Oekraïne zijn fel tegen Moskou en minachten alles dat Russisch is. Oost Oekraïne daarin tegen is juist meer pro-Russisch, mede door het feit dat veel etnische Russen in het oosten wonen. Oekraïne was tot 1917 deel van het Russische Keizerrijk. Maar na de revolutie vochten drie groepen om de macht in het land!

Aan de ene kant had je de burgerlijk democratische krachten van de Oekraïense Nationale Republiek. Deze werden gesteund door het imperialistische Duitsland en Polen. De tweede groep waren de bolsjewieken die trachten een raden-republiek op te bouwen, zij werden gesteund door Sovjet Rusland. De derde groep bestond uit anticommunistische Oekraïeners die de Witte Legers steunde!

De Nationale Republiek wist de eerste Volksrepubliek van Sovjets omver te werpen en met geweld de revolutionairen te onderdrukken. De aanhangers van Lenin moesten vluchten en zouden pas in 1919 weer op krachten komen. Omdat er veel chaos heerste besloot de rechtse generaal Pavlo Skoropadskyi de Nationale Republiek af te zetten. Er kwam een dictatoriaal regime onder de naam Oekraïense Staat, een conservatieve dictatuur!

Echter in december 1918 werd deze Oekraïense Staat weer omver geworpen. Generaal Pavlo Skoropadskyi moest vluchten. Toch wist men niet een stabiele overheid op te richten. Tussen december 1918 en november 1920 werden meer dan vijf regeringen opgericht. Met steun van Sovjet Rusland wisten de Oekraïense bolsjewieken weer op te rukken. In hun gebied werd de Oekraïense Socialistische Sovjet Republiek opgericht die tot 1990 zou bestaan!

De burgerlijke democraten dachten gebruik te kunnen maken van het mislukte Sovjet offensief in Polen. Dus werd een alliantie opgericht om het ''bolsjewistische'' gevaar ( zoals de kapitalistische media toen al sprak ) te verslaan. Hoewel de alliantie wat succes boekte moest Polen al snel inzien dat het Rode Leger aanzienlijk sterker was geworden. Daarnaast vochten Poolse soldaten nu met de bedoeling om Rusland te bezetten, waardoor veel Russische arbeiders in zagen dat hun revolutie dreigde onder te gaan. Het Rode Leger wist de Oekraïense-Poolse Alliantie in Oekraïne tegen te houden!

In 1921 werd de Vrede van Riga getekend. De burgerlijke krachten bezaten nog meer een klein gebied in het westen en ondanks een laatste poging om geheel Oekraïne weer onder hun controle te krijgen, zou het tot 1990 duren voordat het kapitalisme zich weer heer en meester kon noemen over het Oekraïense proletariaat. Uiteindelijk vluchtte de burgerlijke leiders naar het westen. Geheel Oekraïne werd een Sovjet republiek!

Sovjet Oekraïne werd een medeoprichter van de Unie van Socialistische Sovjet Republieken in december 1922. Hoewel het land socialistisch hoorde te zijn, was er van echt socialisme geen spraken. De degeneratie van de revolutie was al begonnen en de dood van Lenin versterkte de greep van de partij bureucratie over de Sovjet-Unie. Met Stalin's opkomst en machtsovername begon het grote terreur en de grote haat die veel Oekraïners nog steeds voelen tegenover Russen!

Tijdens de stalinistische periode kreeg de Russische taal en cultuur voorgang. Groot Russisch chauvinisme werd in de jaren 30 ingevoerd, de Oekraïense cultuur moest zich onderwerpen. Veel Oekraïners voelde zich hierdoor onderdrukt, zeker toen de hongersnood van 1932 meer dan 8 miljoen slachtoffers eiste. Toen de Duitsers kwamen in 1941 was er een gevoel van vreugde. Vele dachten dat Hitler hun kwam bevrijden van Stalin. De Oekraïense hulppolitie van de Duitsers kreeg bijna 300.000 vrijwilligers. Deze hielpen bij het opsporen van joden, het executeren van gevangenen en maakte jacht op partizanen!

In 1943 werd zelfs een Waffen SS divisie opgericht bestaande uit Oekraïeners. Hoewel Hitler de Slavische volkeren als minderwaardig aanzag, besefte hij ( veel te laat trouwens ) dat hun anticommunisme gebruikt kon worden. Ongeveer 89.000 Oekraïners deden dienst, sommigen vrijwillig anderen werden gedwongen. Ondanks het anticommunisme dat bij veel Oekraïners heerste, kon de Oekraïense SS niet veel bijdragen. In maart 1945 vlak voor het einde van de oorlog, werd de divisie hernoemt in het Oekraïense Nationale Leger. Men hoopt met westerse steun tegen Stalin te kunnen vechten. Op dat moment waren 50.000 soldaten deel van het nieuwe Oekraïense Nationale Leger. Maar de westerse geallieerden moesten niets hebben van dit collaboratie leger. Na de capitulatie van Nazi Duitsland werd het Oekraïense Nationale Leger ontbonden en hun soldaten geïnterneerd!

Van 1945 tot 1990 waren de soldaten die tegen Stalin vochten, collaborateurs en vijanden. Ze werden dan ook geminacht in de media van Sovjet Oekraïne. Echter eind jaren 80 veranderde dat. De ondergang van het stalinisme, zag een groei aan etnisch nationalisme. Jongeren gingen de soldaten van de Oekraïense Waffen SS zien als ''helden'' en er werden monumenten voor hun opgericht. Dit zorgt voor etnische spanningen omdat de Russische Oekraïners fel tegen deze verering zijn!

Vooral west Oekraïners zijn positiever over de rol van de Oekraïense Waffen SS. Zij zien vooral patriotten en nationalisten en niet de bloeddorstige Jodenhaters en moordenaars. In hun haat en afkeer van Rusland, weigeren veel Oekraïners om negatief over de Oekraïense Waffen SS te spreken. Ook de wrede hulppolitie van de Duitsers wordt positief ervaren, allemaal omdat deze mannen tegen de ''godloze communisten'' vochten aldus de etnische Oekraïners!

Door de verering van de Oekraïense Waffen SS en hulppolitie door vele, is er een scheuring ontstaan tussen etnische Oekraïners en ethische Russen. Deze scheuring begon na 1990 en ligt aan de basis voor het huidige conflict in Donetsk. Het is dat wrede nationalisme van Kiev dat voor angst zorgt bij de Russisch sprekende bevolking van Oost Oekraïne. Dat jonge vandalen Sovjet monumenten kunnen vernielen zonder dat de politie ingrijpt, is voor Russische Oekraïners een bewijs dat Kiev erop uit is om hun te onderdrukken. Daarnaast is het Russisch als minderheidstaal verboden en hebben westerse provincies, politieke partijen die pro-Russisch zijn verboden. Met name de conservatieve; Partij van de Regio's en de stalinistische; Communistische Partij van Oekraïne wil Kiev volledig verbieden!

De separatisten zijn echter ook bezig met dictatoriale handelingen. Oekraïners die tegen de separatisten zijn worden lastig gevallen. Het spreken van de Oekraïense taal wordt al moeilijk gemaakt, omdat etnische Russen denken dat je dan pro-Kiev bent. De vrijheid van meningsuiting geldt ook niet voor tegenstanders van het groot Russische chauvinisme. Wie tegen het Russisch Orthodoxe Christendom is, heeft ook een probleem. Want de separatisten geloven niet in de scheiding tussen kerk en staat. Daarnaast zijn ze ook fel tegen homoseksualiteit. Het is ook niets voor niets dat de separatisten steun ontvangen van extreem rechtse groeperingen!

Donetsk ligt na 10 maanden strijd in puin. De nieuwe luchthaven die in 2012 is geopend werd volledig vernield. Dorpen zijn ontruimt en veel inwoners van de stad Donetsk hebben te kampen met schaarste. Vooral ouderen worden geraakt die geen pensioenen meer krijgen van de Oekraïense staat. Nu waren die al behoorlijk laag, maar ondertussen zitten veel ouderen zonder geld. Ook al beweren de separatisten dat ze een sociale markt economie willen opbouwen, hechten revolutionair socialisten weinig waarde daar aan. De separatisten willen het liefst dat de regio's Donetsk en Luhansk deel worden van de Russische Federatie. Ze ruilen de Oekraïense oligarchie in voor de Russische oligarchie!

Revolutionair socialisten verwerpen ook de westerse regeringen, die kritiekloos achter het regime in Kiev staan. Geen woord over de dictatoriale houding van deze regering, die moedwillig politieke partijen wil verbieden die niet trouw aan hun zijn. Ook de verkiezingen van 2014 worden als eerlijk gezien door Europa, terwijl slechts 41% kwam stemmen en er veel intimidatie heerste. Daarom durfde veel tegenstanders van Kiev niet te stemmen. Dat verklaart ook waarom pro-Russische partijen weinig tot geen zetels wonnen in het nieuwe parlement. Niet omdat ze geen steun hebben, maar omdat hun electroraat niet kwam stemmen!

De separatisten hielden ook verkiezingen, die echter meteen verworpen werden door Kiev en Europa. Hier zien we de hypocriete houding helemaal. Terwijl de verkiezingen van Kiev ''eerlijk en democratisch'' genoemd worden, brullen westerse regeringen dat die van de separatisten niet eerlijk waren. Nu hebben ze daar wel gelijk in, want de separatistische verkiezingen waren net zo oneerlijk als die van Kiev. Maar dat het westen wel de verkiezingen van Kiev eerlijk noemt maar die van de separatisten niet, bewijst dat Europa alles doet om Oekraïne naar zich toe te trekken!

Revolutionair socialisten verwerpen daarom de regering in Kiev, zeker omdat die geleid wordt door een rijke oligarch. Daarnaast wil Europa dat Oekraïne net zo neoliberaal kapitalistisch wordt als Oost-Europa. Misschien op termijn zelfs lid van de Europese Unie wil worden. Dan kunnen onze bedrijven heel goedkoop arbeiders inslaan omdat het modaal inkomen in Oekraïne slechts 141 euro per maand is. Bedenk hoeveel bespaard wordt op loonkosten als onze bedrijven Oekraïense arbeiders mogen gebruiken. Daar dromen menige Europese kapitalisten zeker al over!!



 Trots poseren deze Oekraïense scouts voor een monument
 van de Oekraïense Waffen SS!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme