Na zijn loopbaan in de politiek, ging Wim Kok het bedrijfsleven in waar hij voor Shell ging werken. De klassenverrader keurde massieve bonussen goed voor de top van dit oliebedrijf. In de jaren 90 had hij als premier al zijn goedkeuring geven voor een massieve salarisverhoging van de ING directie. Hun salarissen gingen met 500% omhoog, terwijl door neoliberaal beleid de eerste arbeiders ontslagen werden. Na Shell vertrok Wim Kok naar China, daar is hij te koop voor Chinese zakenmensen. Sinds november 2014 is hij niet-uitvoerend bestuurder van de beursgenoteerde China Construction Bank. Het bestuur vergaderd slechts 6 keer per jaar. Koks eigen beloning voor zijn werkzaamheden bedraagt omgerekend zo'n 42.000 euro!
Wouter Bos nam het PvdA roer van Wim Kok over. Zijn leermeester was de neoliberale bankier; Gerrit Zalm, een VVD'er. In de jaren 60 en 70 was het ondenkbaar dat een sociaal democraat iets van een liberaal wou leren. Maar in de jaren 90 had de sociaal democratie afstand genomen van haar socialistische opvattingen en het individualisme van de liberalen omarmd. In 2010 had Bos genoeg van de politiek en ging net als Kok het bedrijfsleven in. Daar verdiende hij eerste 400.000 euro per jaar door te werken bij het accountants- en adviesbedrijf KPMG. Uiteindelijk ging Wouter Bos werken als bestuursvoorzitter van het VU medisch centrum. Daar verdient hij nog steeds een royaal jaarsalaris van 188.000 euro. Bedenkt dat een modaal inkomen in Nederland nog steeds 27.600 euro is!
Bert van der Roest, is ook een voorbeeld van de PvdA zelfverrijking. Deze dief roofde bijna 40.000 euro van de straatkrant waarvan hij penningmeester was. Van der Roest zat voor zijn Partij van de ''Asocialen'' in de gemeenteraad van Utrecht. Hij had ook nog het lef om wachtgeld te eisen, nadat hij uit de gemeenteraad stapte. Precies het elitaire gedrag dat zo typerend is voor de wereldwijde sociaal democratie anno 2014. Bert van der Roest is geen uitzondering, het verschil is wel dat hij stal van daklozen, de laagste sociale klasse!
Bedenk dat types zoals Kok, Bos en Bert van der Roest tijdens hun politieke carrière altijd beweerde voor de zwakkeren op te komen. Ondertussen voerde de PvdA onder hun beleid een rechtse koers. Die koers is nog steeds te zien bij de huidige PvdA onder Diederik Samsom, die van plan is om 60.000 sociale werkplaatsen te sluiten en 800 van de 2000 verzorgingshuizen. Daarnaast moeten ook mensen met een arbeidshandicap ( bijvoorbeeld autisme ) participeren op de arbeidsmarkt. Lukt dat niet ( omdat werkgevers ze niet in dienst nemen ) dan volgt de bijstand en dwangarbeid via de gemeentes. Want staan gehandicapte arbeiders sterk op de arbeidsmarkt? Hebben ze de kracht om 40 uur te werken, bezitten ze sterke sociale vaardigheden en een uitgebreid netwerk van contacten met werkgevers? Antwoord: NEE!!
