Paniek bij de EU elite

De verkiezingen voor het Europese parlement naderen en het ziet er niet goed uit voor de aanhangers van de Europese Unie. Veel Europeanen zien niets in de EU zoals die op dit moment bestaat. Gelijk hebben ze, want deze EU is geen unie voor de mensen, maar een economische unie voor de bedrijven. Dankzij het vrij verkeer van personen en goederen, kunnen Europese kapitalisten overal in de EU zich vestigen. Vooral toen Oost-Europa bij de unie kwam, sloeg het kapitaal zijn slag. Want de lonen in het oosten zijn zeer laag, modaal verdient een Poolse arbeider net 600 euro bruto in de maand. Vergelijk dit met Nederland waar het modale inkomen op 2300 euro bruto per maand is vast gesteld. West Europese bedrijven verplaatste dus veel productie werk naar Polen tot groot ongenoegen van de West Europese arbeiders. Daarnaast kwamen Oost Europese arbeiders naar het westen om hier te profiteren van de hogere lonen. Weer een pluspunt voor de kapitalisten, want het is goedkoper om buitenlandse arbeidskrachten te laten werken voor minimumloon dan ( dure ) Nederlanders in dienst nemen!

Anti-EU partijen doen het goed, vooral rechtse populisten en nationalisten stijgen in de peilingen. In Nederland is de rechts conservatieve PVV zeer populair, in Frankrijk doet het extreem-rechtse Front National het ook goed. Eurosceptische partijen zorgde ook voor een overwinning in Zwitserland, waar de rechtse conservatieven van de Zwitserse Volkspartij een referendum organiseerde tegen immigratie. 50,3% van de Zwitserse stemmers keerde zich tegen immigratie en dit dwingt de Zwitserse Confederatie om strengere eisen te stellen aan immigranten. De Europese elite in Brussel is hier niet blij mee, want strengere regels voor immigranten in Zwitserland staan haaks op de verdragen die dit land gesloten heeft met de EU!


De aanhangers van het Europese Federalisme vindt je vooral bij sociaal democraten/sociaal liberalen. Dit is terug te zien in Nederland, want zowel de PvdA als GroenLinks steunen een verenigd Europa. Ook Democraten 66 zijn voorstanders van een Europese superstaat. Wij revolutionair socialisten zijn niet tegen het idee van een verenigd Europa, maar zo'n verenigd Europa moet gebaseerd zijn op het socialisme en niet op het neoliberalisme. Deze EU draait op de principes van het neoliberale kapitalisme en daarom steunen wij de Europese Unie niet. Wij vinden dan ook dat de Europese arbeidersklasse massief in verzet moet komen, tegen de ondemocratische structuur van de EU en diens voorzitter José Manuel Barroso!

Europeanen voelen zich weinig betrokken bij de Europese Unie. Logisch ook want de EU lijkt een bureaucratisch instituut dat veel geld kost. Zeker als je kijkt naar de salarissen van parlementsleden van het Europese Parlement. Bruto verdienen deze ''vertegenwoordigers'' ongeveer 8.000 euro per maand. Van dat bedrag wordt ongeveer 1.200 euro ingetrokken als extra belasting. Er wordt dan 6.800 euro overgemaakt, van dat bedrag moet nog inkomensbelasting worden betaald. Dit percentage is echter in elk EU land weer anders. Netto houdt een EU parlementslid zeker 4.000 euro in de maand netto over. Het is dus logisch dat veel ''vertegenwoordigers'' van de EU zich een elitair leven kunnen veroorloven. Zeker als je bedenkt dat bijna 2/3 van alle Europese arbeiders nooit meer dan 2.000 euro netto verdient. In Oost Europa is 1000 euro netto per maand al boven modaal!

De EU is vooral bang dat Europeanen zich tegen de dogma's van de markt dictatuur zullen keren. Daarom doen sociaal democraten, christen democraten, liberalen en conservatieven veel moeite om de Europese Unie in een positief daglicht te zetten. Wanneer dit niet lukt gaan ze over tot dreigingen en intimidaties. Zo ook tijdens het Ierse referendum over het Verdrag van Lissabon in 2009. Na maanden van intimidaties en dreigingen lukte het de EU elite om een meerderheid voor zich te winnen, Ierland ging akkoord met het verdrag en de neoliberale eisen die daarin stonden. Het volk van Ireland was bang gemaakt met werkeloosheid en armoede, als men het lef had om tegen de EU te stemmen. De gehele kapitalistische media stond in dienst van een JA stem, ook Michael O'Leary van Ryan Air zette zich in voor het JA kamp. Na de overwinning van het JA kamp kon de Europese Unie opgelucht adem halen, alleen Ireland had een referendum gehouden. De volkeren van de andere Europese landen mochten niet stemmen over het verdrag!

Revolutionair socialisten zijn echter ook kritisch over linkse nationalisten die denken dat je een sociaal alternatief kunt opbouwen in eigen land. Zo denkt vooral de ''Sociaaldemocratische'' Partij in Nederland. De SP van Emile Roemer is zeer kritisch over de EU en dat is terecht. Maar de linkse sociaal democraten van de SP, beweren dat Nederland het zonder Europa wel kan redden. In plaats van te strijden voor een verenigd socialistisch Europa, pleit de SP voor minder Europa en meer Nederland. Dit soort links nationalisme is ook te vinden in de restanten van de communistische partijen. Die zijn altijd al tegen de EU geweest en door hun stalinistische overtuigingen nog steeds van plan om het socialisme in eigen land te realiseren.

De landen van de Europa kunnen zich zelf niet meer redden in een globaliserende wereld. Het kapitalisme is internationaal geworden en het kan niet verwoest worden in eigen land alleen. Mocht een socialistische revolutie inderdaad toeslaan in een Europees land, dan zal de EU alles op alles zetten om het socialisme te doen mislukken. Economische sancties, boycots of weigering om handel te voeren, kunnen een socialistisch land op de rand van de afgrond brengen. Antisocialistische partijen kunnen met leugens de werkende klasse weer in hun ban krijgen en zo verkiezingen winnen. Socialisme kan daarom niet in eigen land opgebouwd worden zolang het internationaal opereert. Vroeger was het kapitalisme nog vooral nationaal, maar na de tweede wereld oorlog veranderde dat, zeker toen China en India hun arbeidsmarkten opende voor buitenlandse bedrijven.

Net als bij nationale verkiezingen stellen de Europese verkiezingen niet veel voor. Alle grote coalities steunen het Europese kapitalisme. Sociaal democraten, christen democraten, liberalen en zelfs rechtse eurosceptici steunen de dictatuur van het kapitalisme. Rechtse nationalisten steunen vooral hun eigen kapitalisten, volgens het principe; ''Eigen kapitalisten eerst''. Daarom is het noodzakelijk dat de Europese arbeidersbeweging met eigen partijen komt. In Engeland, Schotland en Wales is er de Socialistische Vakbondscoalities ( TUSC ), Ireland heeft de Socialistische Partij die al sinds 1997 strijd voor een socialistisch Europa. Maar andere Europese landen zitten met een mix van oude stalinisten en gematigde socialisten op politiek links. Deze partijen zijn meestal links nationalistisch of willen slechts een socialer Europa zonder direct te breken met de ondemocratische structuur van de EU!

Als de verkiezingen komen zal Revolutionair Socialistische Media adviseren om toch SP te stemmen. Want de EU zoals die nu bestaat is ondemocratisch en alleen goed voor het bedrijfsleven. Een sterke SP kan de dictatuur van Brussel flink tegenwerken. Dat is wat we op dit moment kunnen doen, maar om de EU volledig uit te schakelen is een Europese socialistische beweging nodig. Een beweging van arbeiders die strijden voor een Europa dat niet bestaat voor de kapitalisten, maar voor de werkende klasse. Partijen en coalities zoals de Britse; Socialistische Vakbondscoalitie en de Ierse; Socialistische Partij pleiten voor dit doel!


Het Europese Parlement zoals het er nu uit ziet.

Donkerrood bestaat uit socialistische en communistische partijen,
rood bestaat uit sociaal democratische partijen,
groen bestaat uit groene partijen,
geel staat voor liberale partijen,
lichtblauw voor christen democratische partijen, 
donkerblauw staat voor conservatieve partijen, 
oranje voor nationalistische partijen en 
grijs staat voor onafhankelijke partijen!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme