Socialisten hebben zich altijd ingezet voor de strijd tegen ongelijkheid. Echter de strijd voor de legalisatie van het homohuwelijk zou pas na 1968 een thema binnen de socialistische beweging worden. Er waren genoeg sociaal democraten, socialisten en communisten die niets wouden weten van homoseksualiteit. Een bekende tegenstander van homo's was de tweede Sovjet leider; Joseph Stalin. Hij hekelde het feit dat homo's met elkaar mochten trouwen na de Russische Revolutie. Dus voerde hij in 1933, de Sovjet familie politiek in. Homoseksualiteit werd verboden en ook vrouwen moesten weer moeders en huisvrouwen worden!
Stalin kreeg steun van veel conservatieve Russen, daarom is er nog steeds veel haat tegen homoseksuelen in het huidige Rusland. De haat en afkeer van veel Russen is helemaal terug te vinden naar Stalin's afkeer van homo's. Ook na diens dood in 1953, bleef homoseksualiteit taboe binnen de USSR. In het jaar 1989 concludeerde een Sovjet onderzoek dat 30% van alle jongeren tussen de 18 en 30 jaar vond dat homo's geïsoleerd moesten worden van de gemeenschap. Meer dan 60% van alle Sovjet burgers vond dat homoseksuelen geen gelijke rechten hoorde te hebben. Deze haat en afkeer is helemaal te danken aan de anti-homo politiek van Joseph Stalin!
Ook na de ondergang van het stalinisme bleef de haat bestaan. Rechtse nationalisten vallen homoseksuelen op straat aan en de politie doet meestal niets. Die zijn namelijk ook anti-homoseksueel en daarnaast behoorlijk corrupt. De drie grootste politieke partijen in Rusland, negeren de oproepen voor tolerantie en gelijkheid. Zij nemen een sociaal conservatief standpunt in en verdedigen de familie politiek van de voormalige USSR. Zowel de partij; Verenigd Rusland ( conservatieven ), Communistische Partij van de Russische Federatie ( stalinisten ) en de Liberaal Democratische Partij van Rusland ( nationalisten ) spreken nooit over homo rechten!
Het westen was ook behoorlijk anti-homoseksueel. Vooral de protestantse en katholieke kerken waren fel tegen de homoseksuele man en de lesbische vrouw. Wie zich ''schuldig'' maakte aan homoseksueel en lesbisch gedrag was ''vies'' en pleegde een massieve zonde, volgens de kerken. De meeste overheden volgde trouw deze misselijke opvatting. Frankrijk toonde als één van de eerste Europese landen tolerantie, maar de meerderheid van de Fransen keurde homoseksueel gedrag toch af. Er waren maar een paar landen die voor de oorlog, homoseksualiteit tolereerde. Polen, Denemarken, Zwitserland en Zweden waren de eerste Europese landen die homoseksueel gedrag legaliseerde!
De fascistische dictaturen waren behoorlijk anti-homoseksueel. Benito Mussolini rekende op de steun van de Katholieke Kerk en voerde daarom een fel beleid tegen Italiaanse homoseksuelen. Hij werd gesteund door een grote meerderheid van de Italianen. In Duitsland kon Adolf Hitler rekenen op steun van protestanten en katholieken in zijn strijd tegen de homoseksuelen. De nazi's lieten duizenden Duitse jongens en mannen oppakken en afvoeren omdat ze homoseksueel gedrag vertoonde. 50.000 mannelijke Duitsers werden veroordeeld tot lange gevangenisstraffen, waarvan vermoed wordt dan 60% vermoord werd. De wrede Duitse gevangenisbewakers hielden ervan om de '''vieze'' homoseksuele man, flink te martelen!
Vrouwen waren in de ogen van de westerse mannenwereld minderwaardig. De christelijke kerken hielpen eraan mee om deze mythe in leven te laten. Vrouwen zouden ontstaan zijn uit de rib van Adam, de eerste mens volgens de Bijbel. Omdat de vrouw ontstaan was uit de man, moest ze de man zien als haar meester. Bijna 2000 jaar lang hebben de christenen deze leugen gebruikt om vrouwen systematisch te onderdrukken. Vrouwen mochten nauwelijks iets, zonder toestemming van hun man. Dit zien we vooral nog in zeer religieuze sektes zoals de FLDS.
De Fundamentalist Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints, is een radicale afsplitsing van de Mormonen Kerk in de VS. Ongeveer 6.000 tot 10.000 Amerikanen zijn lid van deze sekte. Hun leider is Warren Steed Jeffs, die in 2008 werd veroordeeld voor seks met minderjarigen binnen zijn ''kerk''. Volgens Jeffs had hij als leider van de FLDS het recht om met meer dan één vrouw te trouwen. De rechtbank oordeelde echter anders en hij kreeg 20 jaar celstraf. Toch blijven zijn aanhangers in hem geloven, want hersenspoeling is waar de FLDS op steunt. In Amerika is het toestaan om je kinderen te hersenspoelen in een wrede ideologie of religie.
Binnen de FLDS zijn vrouwen echte slaven aan de man. Vrouwen worden dan ook zwaar in de gaten gehouden door een speciale religieuze politie, bestaande uit hun eigen mannelijke familie leden. Ze moeten van de mannen zich volledig instellen op een leven als eigendom van de grote leider; Warren Steed Jeffs. Alles wat de vrouw bezit behoor toe aan hem, inclusief haar lichaam. Doordat leden van de sekte verplicht zijn om veel geld af te staan is de FLDS enorm rijk. Tot 2014 bezat de sekte een grondstuk van bijna zeven vierkante kilometer, maar de Staat Texas nam bezit van dit grondgebied nadat de sekte was veroordeeld voor criminele daden ( misbruik van minderjarigen )!
Revolutionair socialisten geloven niet in burgerlijk feminisme. Wij zien de bevrijding van de vrouw als deel van de gehele bevrijding van het proletariaat. De vrouw is niet te bevrijden zolang het kapitalisme blijft bestaan. Als feministen niet pleiten voor een socialistisch alternatief zal er niets veranderen. Het kapitalisme is een mannelijke uitvinding, dat weinig plaats biedt voor gelijkheid tussen seksen. Nog steeds verdienen vrouwen minder geld dan mannen. Zelfs in Nederland verdient bijvoorbeeld een vrouwelijke serveerster, minder geld dan haar mannelijk collega's!
Sovjet Rusland was één van de eerste lande die wel vrouwen het stemrecht gaf als homoseksualiteit legaliseerde. Alexandra Mikhailovna Kollontai werd door Lenin aangesteld als de eerste Volkscommissaris voor Sociale Ondersteuning. Haar doel was de afschaffing van het traditionele burgerlijk huwelijk en de vrouw bevrijden uit de klauwen van God, Staat en de Man. Hier hadden veel Russen moeite mee. Zeker omdat Kollontai iedereen een grote mond gaf, die haar politiek bekritiseerde. Russen waren ( en zijn het nog steeds ) niet gewend dat een vrouw iets te bevelen had. Kollontai moest kei-hard knokken in een wereld gedomineerd door mannen. In 1920 werd ze lid van de Arbeiders Oppositie, een groepering van Bolsjewieken die de autoritaire maatregelen van de Sovjet regering bekritiseerde tijdens de burgeroorlog!
In de Verenigde Staten van Amerika knokte vrouwen ook voor hun stemrecht. Ondanks dat de V.S als boegbeeld van de democratie wordt neergezet moesten Amerikaanse vrouwen bijna 150 jaar wachten op hun stemrecht. De Amerikaanse federatie van staten was namelijk opgericht als een mannelijke democratie, alleen voor blanke mannen. Van een vrije democratie was dus geen spraken. Vrouwen hadden tot 1920 niet het recht om te stemmen voor het congres en de senaat. Wel hadden enkele staten al stemrecht aan vrouwen gegeven, maar op federaal niveau duurde dit tot 1920!
Conservatieve mannen waren de grootste tegenstanders van de vrouw. Zij vonden dat het mannelijke geslacht het recht had om politiek te bedrijven. Vrouwen waren in hun ogen, minderwaardig. Daarnaast waren deze conservatieve mannen ook behoorlijk racistisch, naast het feit dat ze vrouwen als ''hun'' bezit aanzagen. Alle niet blanke volkeren waren in hun ogen minder en dus moesten zij als ''heren'' heersen over vrouwen en niet-blanken. Dankzij deze vorm van racisme kon Adolf Hitler zo makkelijk steun winnen in Duitsland. Daar was het conservatisme behoorlijk sterk onder mannen van welvarende afkomst. Leden van de adel en de hogere klassen, waren fel tegen stemrecht voor vrouwen en tegen het idee dat vrouwen gelijkwaardig waren aan de man!
In Nederland was vooral de Anti-Revolutionaire Partij ( ARP ) de grootste tegenstander van vrouwrechten. De ARP was protestants christelijk en zeer traditioneel ingesteld. De man moest werken en de vrouw bleef thuis, zo dachten de conservatieven. Met meer dan 100.000 leden in 1950, was de ARP de grootste rechtse partij van Nederland. Echter toen de grote sociale revolutie uitbrak, verloor de conservatieve partij veel steun, door hun weigering om met de tijd mee te gaan. Met de oprichting van het Christen Democratisch Appèl in 1980, verdween de ARP. De partij had in 30 jaar bijna 50.000 leden verloren!
Hoewel de grote vooruitgang is geboekt op het gebied van tolerantie voor homoseksuelen en vrouwen is er nog veel werk te doen. In de Verenigde Staten van Amerika neemt de conservatieve; Republikeinse Partij meer religieuze idealen over. Op televisie verklaren Republikeinen dat ze loyaal zijn aan de Amerikaanse familie politiek en aan de christelijke god. Volgens hun is Amerika een christelijke natie, ook al zegt de grondwet dat er een duidelijke scheiding is tussen kerk en staat. In de islamistische wereld kun je al helemaal niet spreken van tolerantie. In het achterbakse Koninkrijk Saudi-Arabië worden jongens en mannen onthoofd als men ontdekt dat ze homoseksueel zijn. Bijna alle Arabieren zijn fel tegen homoseksuelen en vinden ook dat de man hoger in de familie staat dan de vrouw. Hier is nog duidelijk hoe sterk het conservatisme!
Revolutionair socialisten verdedigen het recht op gelijke rechten. Maar wij zeggen ook dat alleen door de afschaffing van het kapitalisme een einde zal komen aan intolerantie tegenover homoseksuelen en vrouwen. Socialisme zal daar een einde aan maken en iedereen ( ongedacht zijn sekse of seksuele geaardheid ) gelijk behandelen. In een uiteindelijke communistische maatschappij zal haat en intolerantie niet meer voorkomen!
Een demonstratie voor homo-rechten in Amsterdam tegen
de conservatieve Russische regering!
de conservatieve Russische regering!
