Zwarte Piet blijft zwart

Zwarte Piet blijft zwart, het nieuwe ontwerp van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed is nog steeds donkergekleurd. Ook al zijn bepaalde racistische elementen verwijderd zoals de rode lippen, de ''neger'' oorbellen en het krullend haar, blijft de huidskleur van de Piet gewoon donker. Dit is geen verbetering, maar een behoudring van de status quo volgens kunstenaar Quinsy Gario, de man die in 2007 begon met zijn strijd tegen Zwarte Piet. De nieuwe Piet is geen alternatief op het racistische model die door bijna 90% van alle Nederlanders gesteund wordt. Dat Zwarte Piet niet als racistisch wordt gezien is een probleem, zeker omdat veel gemeentes er niets voor voelen om het uiterlijk van Zwarte Piet aan te passen. Volgens Quinsy Gario zal er niets veranderen, zolang de meerderheid van de Nederlanders hun ogen sluiten voor het racistische uiterlijk van Zwarte Piet!

Bijna alle Nederlanders groeien op met het sinterklaasfeest. Dit feest is al honderden jaren oud, echter de figuur Zwarte Piet is pas sinds 1850 een onderdeel van het feest. Tot de tweede wereld oorlog was het normaal dat Sinterklaas maar één knecht had, dus van een leger zwarte pieten, was bijna 100 jaar geen spraken. Er was maar één knecht voor de ''goedheilig'' man, althans zo ging het verhaaltje! Maar toen Sinterklaas jaarlijks zijn intocht ging houden kwamen er meer Pieten bij. Die waren allemaal hetzelfde, hadden geen persoonlijkheid of eigen karakter. Ze stonden allemaal in dienst van de Sint en gedroegen zich onderdanig en ''dom''!

Niemand in Nederland zag het racisme in dit figuur. Dat heeft ermee te maken dat huidige blanke Nederlanders nooit direct geconfronteerd zijn met het slavernijverleden van hun land. Toen Nederland als één van de laatste Europese landen de slavernij afschafte, deed men dit stilletjes zonder een groot maatschappelijk debat. De slaven kwamen vrij, maar werden nog steeds behandeld als minderwaardig. De blanken waren in de ogen van de Nederlandse bourgeoisie, het beste mensenras. Ook na de tweede wereld oorlog bleef het racisme bestaan. Pas na de grote sociale revolutie van 1968 begonnen anti-racisten in opstand te komen. Maar ondanks dat een nieuwe generatie poogde tegen racisme, kwam er nooit een grootschalig debat over de rol van Nederlanders tijdens de slavernij. Er zijn weinig bekende Nederlandstalige boeken en films gemaakt over de wreedheid van blanke boeren, die zwarte slaven misbruikte op hun kantonplantages in Suriname. In de VS is dat wel anders, daar wordt wel openlijk gepraat over de misdadige periode toen zwarten gezien werden als minderwaardig!

Zwarte Piet blijft bestaan omdat hij nog steeds niet gezien wordt als racistisch. Elke generatie Nederlanders groeit op met de kindervriend Piet en ziet er geen probleem in. Maar in de jaren 70 en 80 waren er genoeg blanke en zwarte Nederlanders die tegen racisme streden. Maar na de opkomst van het neoliberalisme verzwakte de anti-racistische beweging, mede door de implosie van het stalinisme en de verrechtsing van de sociaal democratie. Anti-racisme kwam niet meer vanuit de sociaal democratische politiek, die juist de kant koos van de heersende klasse en diens racistische opvattingen. Verzet tegen Zwarte Piet bestond nauwelijks, totdat de moeder van Quinsy Gario in 2007 op haar werk te horen kreeg dat ze het ''zwarte pietje'' van het bedrijf was. Dit soort racistische uitspraken van blanken komen vaker voor. Zwarte kinderen krijgen wel eens het verwijt dat ze ''Zwarte Pieten'' zijn. Veel ouders durven daar niets tegen te doen, uit vrees voor racistische uitspraken van blanke Nederlanders ( wat Quinsy Gario ondervond ). Dat is waarom veel zwarte Nederlanders hun mond altijd hielen op 5 december. Maar in hun hart bleef het figuur Zwarte Piet een pijnlijke herinnering aan de verhalen van hun voorouders!



Mark Rutte legt de figuur Zwarte Piet uit aan Barack Obama!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme