Ta Kung Pao, propagandakrant van het CCP regime

De Peking-gezinde krant Ta Kung Pao bracht op 10 juni op haar voorpagina een aanval op het radicaal-democratische parlementslid Leung Kwok-hung (beter bekend als ‘Long Hair’) en Socialist Action, het Comité voor een Arbeiders Internationale ( CWI ) in Hong Kong. De krant is berucht als spreekbuis van de dictatoriale Chinese ''Communistische'' Partij (CCP) in Hong Kong. De aanval komt er op een ogenblik dat de strijd voor democratie in Hong Kong op een cruciaal punt staat in de aanloop naar de jaarlijkse betoging van 1 juli. Het Chinese regime voert de psychologische oorlogsvoering tegen de ‘politieke instabiliteit’ en de ‘illegale’ eisen voor vrije verkiezingen in Hong Kong op.

Door Socialist Action - CWI in Hong-Kong ( vertaald door de Linkse Socialistische Partij in België )

De krant beweert ten onrechte dat ‘Long Hair’, die momenteel vier weken in de gevangenis zit op basis van valselijke politieke beschuldigingen, achter de creatie van Socialist Action in 2010 zat om zo een meer extreme kracht in de strijd voor democratie te hebben. Dergelijke absurde beschuldigingen en laster komen doorheen het artikel terug. Er wordt teruggegrepen naar de boeman van de “buitenlandse krachten”, met name het CWI waar Socialist Action deel van uitmaakt. Ta Kung Pao beschuldigt het CWI ervan voorstander te zijn van “erg gewelddadige methoden”, waarbij met een beschuldigende vinger wordt gewezen naar leden van het CWI in Brazilië, Zweden en Turkije. Het wijst erop dat de paranoia onder deze marionetten van de dictatuur hoogtij viert als het gaat over massaprotest, democratische idealen en oprecht socialisme.

Geweld

Ta Kung Pao’s bezorgdheid over ‘geweld’ verdient een Oscar. De krant blijft stil over het bloedbad in Peking in 1989 en het beschuldigde de 180.000 mensen sterke herdenking van het bloedbad op Tienanmen dit jaar nog als “een daad van nationaal verraad”.

“De methoden van het CWI zijn erg gewelddadig”, beweert het artikel. “Op 20 mei 2013 lag de Zweedse afdeling, Rättvisepartiet Socialisterna, aan de basis van protest tegen het sociale beleid van de Zweedse regering en het gebrek aan openbare diensten. De actievoerders staken auto’s in brand, vernielden winkelcentra en vielen politiekantoren aan. Het leidde tot drie dagen van rellen. Heel wat agenten en burgers raakten gewond.”

Het is een staaltje van de ‘journalistiek’ van Ta Kung Pao. De rellen in Stockholm vorig jaar ontstonden nadat de politie een oudere man had neergeschoten. Ze ontwikkelden na jaren van racisme en verloedering van publieke infrastructuur in arbeidersbuurten. Rättvisepartiet Socialisterna organiseerde samen met lokale gemeenschapsgroepen een protestmeeting waar werd opgeroepen om de rellen en brandstichtingen te stoppen, terwijl tegelijk scherpe kritiek werd gegeven op het politiegeweld en het neoliberale beleid van de regering.

Bij gelijkaardige uitbarstingen van rellen in Groot-Brittannië, Frankrijk of China, heeft het CWI telkens duidelijk gemaakt dat het niet in rellen gelooft, ook al begrijpen we dat deze ontstaan als reactie op wanhopige sociale omstandigheden. Rellen bieden echter geen weg vooruit voor massastrijd tegen het kapitalisme, werkloosheid en armoede. Wij verdedigen de noodzaak van organisatie – met arbeiderspartijen en strijdbare vakbonden – en gedisciplineerde collectieve methoden van klassenstrijd zoals stakingsacties en bezettingen die gekoppeld worden aan de opbouw van een socialistisch alternatief.

De wijze waarop Ta Kung Pao over het Braziliaanse massaprotest van 2013 schrijft, is nog fantasierijker. Dat protest van 2013 wordt nu overigens herhaald tijdens de Wereldbeker. Ta Kung Pao stelt dat 300.000 mensen aan het protest tegen de verhoging van de tarieven deelnamen, waarbij de politie repressie gebruikte tegen “criminele organisaties” waarbij “veel van de gearresteerden lid waren van de Braziliaanse CWI-afdeling LSR.”

Trotskisme

In het artikel wordt scherp uitgehaald naar het trotskisme dat in bijna-maoïstische termen wordt beschreven als een “ultralinkse gewelddadige” politieke stroming: “Heel wat landen beschouwen hen als extremistische organisaties die alleen overtroffen worden door terroristen.” De theorie van de permanente revolutie wordt aangevallen nadat het eerst werd omgedoopt in een doctrine van “permanente rellen”. De permanente revolutie is het briljante concept van Leon Trotski over hoe de kapitalisten in de koloniale en semi-koloniale landen niet in staat zijn om de burgerlijke democratische taken te vervullen, nationale eenmaking te bekomen of andere problemen die uit de feodale samenleving stammen op te lossen. Hong Kong, China en vele andere delen van Azië zijn het levende bewijs van de correctheid van de theorie van Trotski die uitlegt waarom werkenden een massaal socialistisch alternatief moeten organiseren en de strijd tegen dictatuur of buitenlandse imperialistische dominantie niet mogen overlaten aan gelijk welke vleugel van de kapitalisten.

Het artikel van Ta Kung Pao past in een breder propaganda-offensief van de CCP om de meest radicale delen van de beweging voor democratie te discrediteren. Het doel is om ‘Long Hair’ met het CWI te verbinden en beiden te besmeuren met ‘geweld’ en ‘politiek extremisme’. Onder de meest schandalige beschuldigingen is er ook de bewering dat Socialist Action samenwerkt met Civic Passion, een rechtse Hong Kongse nationalistische groep die eerder een smerige lastercampagne tegen Socialist Action voerde. Wat wel klopt is dat Socialist Action en ‘Long Hair’, met respect voor de verschillende programma’s en politieke organisaties waartoe ze behoren, in heel wat strijdbewegingen voor arbeidersrechten en tegen de Chinese dictatuur hebben samengewerkt.

Scherpere strijd voor democratie

Het offensief van de CCP heeft te maken met de scherpere politieke situatie in Hong Kong en China. Het is meer dan ooit duidelijk dat Peking geen vrije verkiezingen (met algemeen stemrecht) wil toelaten in Hong Kong. Velen dachten dat in 2017 het geval zou zijn, maar wij waarschuwden steeds dat die kans erg beperkt was. In de plaats daarvan wordt een herwerkte versie van het huidige model van ‘gecontroleerde’ verkiezingen naar voor geschoven. Dat leidt tot heel wat woede. Vorige week kwam het de Chinese regering met een witboek over Hong Kong waarin werd gesteld dat “sterke autonomie geen volledige autonomie” is. Het document bevat een sinds de overdracht van Hong Kong door de Britten in 1997 nooit geziene scherpe stellingname tegen de eisen voor meer democratie. De publicatie van het document leidde tot waarschuwingen van regeringsgezinde politici die stelden dat de noodtoestand kan uitgeroepen worden in Hong Kong en dat het Chinese leger kan ingezet worden om protest de kop in te drukken.

Tegelijk hebben de burgerlijke democratische oppositiepartijen, de zogenaamde pan-democraten, de strijd voor democratie complexer gemaakt door zich zo weinig mogelijk op massastrijd en zoveel mogelijk om compromissen met de CCP te richten. De beschuldigingen van geweld vanwege het establishment en kranten als Ta Kung Pao zijn een bewuste poging om de meest radicale delen van de strijd voor democratie, zoals ‘Long Hair’, te discrediteren en om de druk op de dominante ‘gematigde’ vleugel van de pan-democraten verder op te voeren zodat ze zich distantiëren van de ‘extreme’ methoden.

De pan-democraten hebben ‘Long Hair’ er op schandalige wijze van beschuldigd dat hij een motie tegen hen zou ingediend hebben in het kader van zijn arrestatie en vervolging wegens ‘criminele schade’ en ‘verstoring van de openbare orde’ bij een protestactie in 2011. Het ging om een door de regering in kaart gezette ‘consultatie’ over strengere regels voor tussentijdse verkiezingen. De regering gebruikte dit om de democratische rechten verder aan te vallen. ‘Long Hair’ kreeg wegens dit protest een gevangenisstraf van twee maanden – wat ook het verlies van zijn verkozen zetel zou betekenen. Maar de straf werd in beroep beperkt tot vier weken. Momenteel zit hij deze gevangenisstraf voor een zogenaamd ‘misdrijf’ uit.

Socialisten slaan terug

De aanval van Ta Kung Pao is ondanks alle venijn een erkenning van de impact van Socialist Action en van de vrees van de Chinese dictatuur voor socialistische ideeën. Het artikel vermeldt de verkiezingen van 2011 voor de districtsraden waarbij Socialist Action met Sally Tang Mei-Chin een eigen kandidaat had. Er wordt zelfs vermeld dat Sally namens Socialist Action naar Taiwan ging voor de massale protestbeweging die daar eerder dit jaar plaatsvond.

Er wordt verwezen naar de oproep van Socialist Action aan de beweging Occupy Central (een plan om straten in de centrale zakenwijk te bezetten onder leiding van de ‘gematigde’ pan-democraten) om een strijdbaarder programma en benadering aan te nemen, met inbegrip van stakingsacties als wapen tegen de dictatuur, te beginnen met een oproep voor studentenstakingen. Ta Kung Pao vervormt dit uiteraard en stelt stakingen gelijk met ‘geweld’ en ‘extremisme’ – dat zegt veel over hoe de dictatuur en de kapitalisten vandaag tegenover stakingen aankijken.

De actieve rol van Socialist Action in de vluchtelingencampagnes in Hong Kong wordt voorgesteld als een poging om “vluchtelingen als stromannen” te gebruiken om Occupy Central te radicaliseren. De vluchtelingen hebben 120 dagen lang een protestkamp ingericht om te protesteren tegen discriminatie en corruptie. De actie was een model van discipline en vastberadenheid. Toch worden de vluchtelingen voorgesteld als criminelen die deel uitmaken van de vermeende plannen van Socialist Action en dit omdat ze “niet bang zijn om naar de gevangenis te gaan”. Uiteraard worden ook deze beweringen niet onderbouwd. Een bijkomend argument is de poging om ‘Long Hair’ in verband te brengen met ‘buitenlandse krachten’ in de vorm van het CWI en de vluchtelingenbeweging. Hiermee wordt een favoriet thema van de huidige CCP-propaganda bespeeld, met name dat van het chauvinistische Chinese nationalisme en de vermeende buitenlandse samenzweringen om China ‘op te delen’. Het artikel benadrukt dat Socialist Action “buitenlandse” leden telt en banden heeft met “buitenlandse organisaties”. Dat zou verboden worden indien de pro-Chinese wetgeving die bekend staat als ‘Artikel 23’ effectief wordt ingevoerd in Hong Kong. Deze wetgeving wordt al tien jaar tegen gehouden door massale druk, maar het regeringsgezinde kamp heeft het plan niet opgeborgen.

Ta Kung Pao mag dan wel gediscrediteerd zijn als de krant die door geld van de CCP overeind wordt gehouden, deze aanval blijft evenwel een impliciet dreigement tegen de leden van het CWI. Hong Kong en China gaan stormachtige tijden tegemoet en de dictatuur is haar politieke tegenstanders aan het identificeren en zwartmaken. In plaats van ons te laten intimideren, zullen de socialisten met grotere vastberadenheid opkomen voor echte democratie, met inbegrip van democratische en publieke media, en zullen we bouwen aan massale organisaties van de werkende bevolking en de jongeren om een einde te maken aan kapitalisme en dictatuur.

De leugenachtige krant 

Een propaganda middel van het CCP regime

Socialisten met liberalen is verraad aan idealen

De ''Sociaaldemocratische'' Partij van Emile Roemer rukt verder op naar de sociaal democratie. In Amsterdam heeft de partij nu de positie van de PvdA overgenomen. Wie had gedacht dat een van oorsprong maoïstische partij zou meeregeren in de Nederlandse hoofdstad. Maar het is gebeurd, de SP gaat meeregeren, niet met PvdA of GroenLinks, maar met VVD en D66. Ondanks het feit dat D66 en VVD toebehoren tot het neoliberale blok, zet de SP toch in op een gemeente college met deze twee rechtse partijen. Revolutionair socialisten hebben de SP Amsterdam gewaarschuwd om niet met VVD en D66 in zee te gaan. Maar de SP is diep reformistisch en denkt door compromissen met rechts, de boel ''menselijker en socialer'' te maken. Deze tactiek wordt ook door Scandinavische socialisten toegepast, met name in Denemarken en Noorwegen. Het resultaat was dat deze reformistische socialisten massief aan steun verloren!

In Amsterdam kunnen SP leden nog stemmen tegen het college akkoord. Maar doordat de meeste SP leden nauwelijks echte socialisten genoemd kunnen worden, lijkt het erop dat de SP gaat meeregeren. De revolutionair socialisten van de Internationale Socialisten vrezen voor een massieve demoralisatie van linkse stemmers, als de SP kiest voor toetreding tot een college bestaande uit rechtse partijen. Ze zeggen: ''Als de SP echt verantwoordelijkheid wil nemen voor de bevolking van Amsterdam, dan moet ze niet in zee gaan met neoliberale partijen, maar met huurders, studenten, zorgwerkers, vakbondsleden, en met andere linkse mensen en organisaties actie voeren tegen alle verslechteringen en voor sociale oplossingen van de crisis. Op basis van deze beweging kan de SP stevig oppositie voeren in de raad. Leden van SP Amsterdam: Stem tegen dit akkoord, voer de oppositie in de raad en geef leiding aan de beweging op straat!'' Bron: www.socialisme.nu

Als de SP meegaat doen, dan zal de partij ook moeten instemmen met meer neoliberaal beleid dat D66 en VVD loslaten op de hoofdstad. De SP dreigt niet alleen akkoord te gaan met verslechteringen nu, maar zal onderweg ook nog voor voldongen feiten worden gesteld door haar coalitiepartners. Door samen met deze partijen te besturen, neemt de SP verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van het neoliberale beleid van Rutte II. Op het moment dat er bezuinigd wordt op zorg en wonen, dan komt de partij tegenover haar eigen leden te staan die juist strijden voor het behoud van publieke voorzieningen. Juist omdat de partij deel wordt van de Amsterdamse politieke elite!

Linkse politiek kan niet gevoerd worden met twee neoliberale partijen. Daarnaast kan de SP in Amsterdam bitter weinig doen tegen de aankomende bezuinigingen op de AWBZ. Door in het college van B&W te zitten, gaat de partij meebepalen over wie wel en niet zorg krijgt. We kunnen met zekerheid zeggen dat de SP verantwoordelijk gaat worden voor precies dat beleid, dat door veel Nederlanders wordt verworpen. De SP leiding in Amsterdam zal zich dan verschuilen achter het motto ''je moet nou eenmaal compromissen maken''. Dat is precies wat PvdA en GroenLinks altijd zeggen wanneer ze rechtse opvattingen steunen. Hoe hard moeten de neoliberale partijen niet lachen, zeker omdat een rechtse partij nooit voor linkse politiek kiest, echter er genoeg linkse partijen zijn die met rechts meegaan! 

Revolutionair socialisten verwerpen samenwerking met kapitalistische partijen. Puur omdat het niet alleen kiezersbedrog is maar ook klassenverraad. Maar aangezien de SP het socialisme al sinds 1990 overboord geworpen heeft, is het min of meer logisch dat de partij degenereerde in een sociaal democratische partij. Als blijkt dat de SP niet terug wil naar haar socialistische wortels, dan moet een nieuwe arbeiderspartij opgebouwd worden. Kapitalistisch links wordt dan vertegenwoordigd door drie partijen: De meest rechtse PvdA, liberaal GroenLinks en de PvdA kloon: Sociaaldemocratische Partij!

MET D66 EN VVD!

Zes leugens rond het schuldenstelsel

De laatste aanval van het kabinet, het afschaffen van de basisbeurs, is ook een enorme klap voor vele werkenden. Dit is de tekst van een pamflet dat de Internationale Socialisten uitdeelden tijdens het studentenprotest van woensdag 4 juni. 

1. ‘Arme studenten gaan erop vooruit'

Studentenbond LSVB laat zien dat dit niet klopt. de basisbeurs wordt namelijk afgeschaft. Ondanks de hogere aanvullende beurs voor studenten uit armere gezinnen, ontvangen zij in totaal 172 euro minder per maand. Ook heeft dit kabinet de inkomensgrens waarmee ouders als ‘arm’ worden aangemerkt met 5000 euro naar beneden bijgesteld.

2. ‘Dit akkoord is rechtvaardig ‘omdat de bakker niet meebetaalt aan de opleiding van de bankierszoon.’ 

Omgekeerd betaalt de bankier ook niet mee aan de opleiding van de bakkerszoon. Deze ‘ieder-voor-zich’ mentaliteit van dit kabinet ondermijnt juist de solidariteit. Met steun van de ''socialisten'' ( neoliberale sociaal democraten ) van de PvdA wordt studeren weer het voorrecht van de rijken. 

3. ‘De kwaliteit van het onderwijs zal toenemen met dit akkoord.’ 

Er is geen enkele aanleiding om dit te geloven. De kwaliteit is allang niet meer leidend op universiteiten: het gaat om productie draaien. Docenten worden uitgeknepen, lijden onder een hoge werkdruk en hebben steeds minder te zeggen over hun eigen werk. Kwalitatief goede opleidingen verdwijnen, terwijl massastudies en online-colleges floreren. Universiteitsbesturen zijn vooral bezig met cijfers, derivaten en prestigeprojecten zoals grote nieuwbouw.

4. ‘Studenten kunnen hun lening makkelijker aflossen.’ 

Door het akkoord zal de gemiddelde studieschuld voor een uitwonende student toenemen met meer dan 13 duizend euro. De verlenging van de looptijd naar 35 jaar zorgt alleen maar dat studenten hier nooit meer vanaf komen! Met de (stijgende) rente meegerekend betalen studenten veel meer af dan dat ze ooit hebben geleend.

5. ‘D66 en GroenLinks zijn onderwijspartijen.’ 

Studenten werken nu al gemiddeld 13 uur om naast hun studie te werken. Met de afbraak van de stufi zal dit alleen maar toenemen. Bij de ‘onderwijsvisie’ van D66 staat niet de opleiding van onafhankelijke geesten centraal, maar de belangen van BV Nederland. Deze week werd bijvoorbeeld bekend dat Philips 70 promotie-plekken financiert aan de TU Eindhoven. Universitair onderwijs is een vorm van staatssteun aan multinationals.

6. ‘Bezuinigen zijn noodzakelijk.’

De 1% bezit in Nederland bijna 25 procent van het totale vermogen. Deze week maakte Oxfam Novib bekend dat de drie rijkste Nederlanders evenveel bezitten als de 3 miljoen armsten. Multinationals betalen steeds minder belasting en gebruiken Nederland als belastingparadijs. Bezuinigen is een keuze, omdat Rutte en Samsom het geld niet willen halen bij wie het hebben: belast de winsten, de vermogens en de villa’s! 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoe kunnen studenten winnen?

Om de druk op de regering op te voeren, is het nodig dat er actiecomités worden opgericht in alle studentensteden. Kritische studenten, activisten en studentenorganisaties zouden samen vergaderingen moeten beleggen. Samen staan we sterker!

Hierbij zijn vier punten belangrijk:

1. Betrek zoveel mogelijk studenten. 

We staan hier vandaag met een kleine groep studenten. Alleen als we duizenden studenten met ons meekrijgen kunnen we deze maatregel stoppen, en voorkomen dat Bussemaker volgend jaar terugkomt om onze OV-kaart af te pakken!

2. Organiseer van onderaf en zo democratisch mogelijk. 

Hierdoor wordt de drempel voor studenten om zich aan te sluiten zo laag mogelijk, oefent iedereen controle uit over de inhoud en vorm van de acties en bouw je aan draagvlak. Meer weten (en doen) meer dan één!

3. Voer actie! 

Dit kabinet is niet onder de indruk van het zoveelste kritische opinieartikel. Het kabinet wordt geraakt in haar portemonnee als studenten het dagelijks leven ontregelen. Dat is de les van de schoonmakersstaking.

4. Zoek aansluiting bij werkende mensen. 

Iedereen die niet in het bezit is van rijke ouders zou de strijd van studenten voor goed en toegankelijk onderwijs kunnen steunen!

GroenLinks, D66 en de regering steunen het ''sociaal'' leenstelsel!

Zwarte Piet blijft zwart

Zwarte Piet blijft zwart, het nieuwe ontwerp van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed is nog steeds donkergekleurd. Ook al zijn bepaalde racistische elementen verwijderd zoals de rode lippen, de ''neger'' oorbellen en het krullend haar, blijft de huidskleur van de Piet gewoon donker. Dit is geen verbetering, maar een behoudring van de status quo volgens kunstenaar Quinsy Gario, de man die in 2007 begon met zijn strijd tegen Zwarte Piet. De nieuwe Piet is geen alternatief op het racistische model die door bijna 90% van alle Nederlanders gesteund wordt. Dat Zwarte Piet niet als racistisch wordt gezien is een probleem, zeker omdat veel gemeentes er niets voor voelen om het uiterlijk van Zwarte Piet aan te passen. Volgens Quinsy Gario zal er niets veranderen, zolang de meerderheid van de Nederlanders hun ogen sluiten voor het racistische uiterlijk van Zwarte Piet!

Bijna alle Nederlanders groeien op met het sinterklaasfeest. Dit feest is al honderden jaren oud, echter de figuur Zwarte Piet is pas sinds 1850 een onderdeel van het feest. Tot de tweede wereld oorlog was het normaal dat Sinterklaas maar één knecht had, dus van een leger zwarte pieten, was bijna 100 jaar geen spraken. Er was maar één knecht voor de ''goedheilig'' man, althans zo ging het verhaaltje! Maar toen Sinterklaas jaarlijks zijn intocht ging houden kwamen er meer Pieten bij. Die waren allemaal hetzelfde, hadden geen persoonlijkheid of eigen karakter. Ze stonden allemaal in dienst van de Sint en gedroegen zich onderdanig en ''dom''!

Niemand in Nederland zag het racisme in dit figuur. Dat heeft ermee te maken dat huidige blanke Nederlanders nooit direct geconfronteerd zijn met het slavernijverleden van hun land. Toen Nederland als één van de laatste Europese landen de slavernij afschafte, deed men dit stilletjes zonder een groot maatschappelijk debat. De slaven kwamen vrij, maar werden nog steeds behandeld als minderwaardig. De blanken waren in de ogen van de Nederlandse bourgeoisie, het beste mensenras. Ook na de tweede wereld oorlog bleef het racisme bestaan. Pas na de grote sociale revolutie van 1968 begonnen anti-racisten in opstand te komen. Maar ondanks dat een nieuwe generatie poogde tegen racisme, kwam er nooit een grootschalig debat over de rol van Nederlanders tijdens de slavernij. Er zijn weinig bekende Nederlandstalige boeken en films gemaakt over de wreedheid van blanke boeren, die zwarte slaven misbruikte op hun kantonplantages in Suriname. In de VS is dat wel anders, daar wordt wel openlijk gepraat over de misdadige periode toen zwarten gezien werden als minderwaardig!

Zwarte Piet blijft bestaan omdat hij nog steeds niet gezien wordt als racistisch. Elke generatie Nederlanders groeit op met de kindervriend Piet en ziet er geen probleem in. Maar in de jaren 70 en 80 waren er genoeg blanke en zwarte Nederlanders die tegen racisme streden. Maar na de opkomst van het neoliberalisme verzwakte de anti-racistische beweging, mede door de implosie van het stalinisme en de verrechtsing van de sociaal democratie. Anti-racisme kwam niet meer vanuit de sociaal democratische politiek, die juist de kant koos van de heersende klasse en diens racistische opvattingen. Verzet tegen Zwarte Piet bestond nauwelijks, totdat de moeder van Quinsy Gario in 2007 op haar werk te horen kreeg dat ze het ''zwarte pietje'' van het bedrijf was. Dit soort racistische uitspraken van blanken komen vaker voor. Zwarte kinderen krijgen wel eens het verwijt dat ze ''Zwarte Pieten'' zijn. Veel ouders durven daar niets tegen te doen, uit vrees voor racistische uitspraken van blanke Nederlanders ( wat Quinsy Gario ondervond ). Dat is waarom veel zwarte Nederlanders hun mond altijd hielen op 5 december. Maar in hun hart bleef het figuur Zwarte Piet een pijnlijke herinnering aan de verhalen van hun voorouders!

Mark Rutte legt de figuur Zwarte Piet uit aan Barack Obama!

Turks nationalisme

Net als het Duitse nationalisme dat verantwoordelijk was voor de eerste en tweede wereld oorlog, is het Turkse nationalisme bijzonder dogmatisch. Dit nationalisme verheerlijkt de Turkse natie en wie als criticus van Turkije in het vizier van de nationalisten komt, die moet rekening houden met intolerant gedrag en zelfs bedreigingen. Het Turkse nationalisme is niet islamistisch van aard, ook al behoort 90% van de Turken tot het islamistische geloof. In Turkije is het bijna verplicht om nationalist te zijn, vooral in de jaren 80 toen het militair een dogmatisch anticommunist bewind voerde. Het Turkse nationalisme werd toen gebruikt om jacht te maken op linkse activisten. Alleen al 500.000 Turken werden opgepakt, 50 werden geëxecuteerd allemaal onder het leus dat deze mensen ''communisten'' waren. Ook bij de huidige Turkse democratie kun je nog zeer veel vragen stellen!

Turkije als natie bestaat pas sinds 1923. Daarvoor stond het land bekend als het Ottomaanse Rijk, bestuurd door de Sultan vanuit Constantinopel. Het Ottomaanse Rijk was een machtig imperium dat rond 1683 het gehele Midden Oosten, de Balkan en zelfs doordrong tot Oostenrijk. Volgens de Ottomanen was hun rijk ook een islamistisch kalifaat, zo was de Sultan ook de religieuze leider van het Ottomaanse Kalifaat. De ondergang van het rijk begon in 1908 en zou in 1918 voltooid zijn. De Balkan rukte zich los en ook het Midden Oosten wou zich bevrijden uit de greep van de Turkse bezetter. Toen de Sultan de kant koos van de Duitse Keizer kwam het einde in zicht. Met de capitulatie van Duitsland in november 1918, moest ook de Sultan zich overgeven. Fransen, Britten en Grieken marcheerde Constantinopel in. Het Ottomaanse Rijk en Kalifaat werden ontbonden!

In Ankara kwam de Grote Nationale Raad bij elkaar om een republiek uit te roepen. Echter het westerse imperialisme wou dit niet. Men wou Turkije verdelen en zwak houden. Deze strategie werd ook op Duitsland toegepast. Echter de Turkse nationalisten weigerde dit en vonden al snel een leider. Mustafa Kemal was een officier in het Ottomaanse leger geweest. Hij werd de leider van de Turkse nationalisten en vocht drie jaar tegen de bezetting van zijn land. Door zijn moed en patriottisme werd hij een icoon, waar de Turkse natie een persoonlijkheidscultus rond bouwde. Kemal werd op 29 oktober 1923 president van de Republiek Turkije. De Turkse nationalisten hadden de westerse imperialisten verslagen, met steun van Sovjet Rusland!

Mustafa Kemal had grote plannen. Hij wou een seculier land opbouwen. Een land waarin de staat en religie gescheiden van elkaar leefde. Kemal voerde massieve hervormingen door, waar veel conservatieven woedend om waren. Daarnaast kreeg hij ook te maken met een nieuwe beweging die een bedreiging vormde voor zijn macht, de communisten. Hoewel Sovjet Rusland hem gesteund had tegen de westerse imperialisten, kon Kemal de communisten niet uitstaan. Hun internationalisme en revolutionair socialisme, stonden haaks op zijn Turks nationalisme en zijn loyaliteit aan de Turkse bourgeoisie. Dus werd de Communistische Partij van Turkije verboden in 1925, samen met liberale, conservatieve en alle politieke partijen. Mustafa Kemal creëerde een nationalistische eenpartijstaat met alleen de Republikeinse Volkspartij als legitieme partij! 

De Turkse nationalisten zeggen dat dit noodzakelijk was, omdat de communisten zogenaamd ''gevaarlijk'' waren. Rechtse dictaturen zeggen dit altijd om het oppakken en martelen van communisten te rechtvaardigen. Zo ook de Zuid Koreaanse dictator Syngman Rhee, die meteen 30.000 Koreanen liet arresteren in 1948. Uiteindelijk zou deze totalitaire dictator meer dan 150.000 mensen laten executeren tijdens de Koreaanse Oorlog. Nu was Mustafa Kemal niet direct een massa moordenaar, maar hij liet vermoedelijk wel de leiding van de Communistische Partij van Turkije executeren!

Turkije legaliseerde oppositie partijen in 1944, zes jaar na de dood van Mustafa Kemal die zich Attaturk noemde. In het huidige Turkije is het een schande om kritiek te hebben op de ''Grote Attaturk''. Wie hem beledigd riskeert een gevangenisstraf. Het moderne Turkije draait helemaal op de persoonlijkheidscultus van deze Attaturk. Overal is het gezicht van deze ''Grote Turk'' te zien, elk politie station heeft een portret van hem hangen!

Na de tweede wereld oorlog zou Turkije drie militaire staatsgrepen kennen. De eerste vond plaats in 1961 toen een groep anticommunistische officieren getraind door de VS, de democratische overheid omverwierp. Deze Turkse overheid wou contacten zoeken met Moskou en dat was onacceptabel voor de anticommunisten. Meer dan 500 rechters werden ontslagen, 1400 leerkrachten op universiteiten moesten onder dwang ontslag nemen. Dat waren vooral progressieve leerkrachten. Het militair ontsloeg ook de Turkse president en premier!

In de jaren 60 ontstonden veel linkse bewegingen. Vooral revolutionair links groeide sterk. Rechtse nationalisten en islamieten probeerde met geweld deze groei tegen te houden. Turkije was begin jaren 70 in een staat van burgeroorlog. De overheid was zeer zwak en niet in staat om linkse en rechtse groepen uit elkaar te houden. Weer greep het militair in om zogenaamde de ''orde op zaken'' te stellen. Veel militairen hadden genoeg van de westerse liberale democratie. Het Turkse militair ging vertrouwen op een autoritair nationalistisch staatsbestuur dat jacht maakte op vooral linkse groeperingen. De eerste politieke partij die vervolgt werd was de Arbeiders Partij van Turkije. De Turkse ''Justitie'' vervolgde de partij wegens het verspreiden van communistische propaganda en het steunen van Koerdische seperatisten!

De Koerden zijn een ethische minderheid in Zuid Oost Turkije. In de jaren 70 verbood Turkije hun taal en cultuur. Koerden moesten Turks praten en mochten niet hun eigen taal ontwikkelen. In reactie op het wrede Turkse nationalisme vormde linkse Koerdische separatisten de PKK. De Arbeiders Partij van Koerdistan werd in 1975 opgericht en poogde tot 1999 voor een onafhankelijk socialistisch Koerdistan. Helaas liet de PKK en revolutionair linkse Turken zich misleiden door het dogmatische stalinisme. In plaats van te pleiten voor arbeiders zelfbestuur en socialisme, waren veel stalinistische groepen eerder bezig met sektarische handelingen. Revolutionair links splitste dan ook voortdurend op in verschilleden illegale groeperingen. 

Ondanks dat het militair de politieke macht weer afstond aan een burgerlijke overheid, bleef chaos heersen. Extreem rechtse nationalisten van de Grijze Wolven en islamistische groeperingen maakte jacht op linkse Turken en de overheid keek toe en deed niets. Revolutionair socialisten weten heel goed waarom de burgerlijke staat niets deed. Extreem rechts werd gebruikt om linkse Turken het zwingen doen op leggen. De Turkse bourgeoisie gebruikte de Grijze Wolven om vooral revolutionair linkse studenten uit te schakelen. Ook de Duitse heersende klasse dacht extreem rechts te kunnen gebruiken tegen revolutionair links. Eind jaren 20 probeerde Duitse kapitalisten de NSDAP van Hitler voor zich te winnen. Toen Hitler een coalitie overheid opstelde met antisemitische conservatieven dachten de kapitalisten dat Hitler hun man was. Maar de nazi's lieten de conservatieven na 1933 in de steek en stichtte Nazi Duitsland. De Duitse heersende klasse moest al snel accepteren dat Hitler de baas was en niet zij!

Het Turkse militair was eind jaren 70 niet tevreden. Het chaos en de conflicten tussen revolutionair links en extreem rechts bleven aanhouden. Dus maakte de militairen op 12 september 1980 weer een einde aan de toch al nauwelijks bestaande democratie. Generaal Kenan Evren wou nu afrekenen met de linkse separatisten in Koerdistan en meteen iedereen monddood maken die marxistisch dacht. Hij kreeg daarbij steun van Ronald Reagan in de VS, die elke anticommunistische overheid steunde. De staatsgreep verbood alle politieke partijen en vakbonden. Het militair greep terug op de leer van Attaturk en voerde het staats secularisme in. Er kwam een zeer strenge scheiding van kerk en religie, zo mochten vrouwen geen hoofddoeken dragen op scholen en universiteiten!

Generaal Kenan Evren wou ook een economische revolutie. Turkije moest neoliberaal worden volgens het Britse en Amerikaanse voorbeeld. Staatsbedrijven werden geprivatiseerd, de Turkse economie moest meer kapitalistisch worden. Tussen 1980 en 1983 liberaliseerde de militaire overheid de economie, tot grote vreugde van het internationale kapitaal. Arbeiders konden niets doen omdat vakbonden en linkse partijen verboden waren door Generaal Kenan Evren. Die voerde een schrikbewind tegen iedereen die ''communistisch'' genoemd werd. 650.000 Turken werden opgepakt en afgevoerd naar gevangenissen, waar veel martelingen plaats vonden. 1.680.000 kwamen op zwarte lijsten en mochten hun beroepen niet meer uitvoeren ( dat waren voornamelijk linkse Turken ). 290 gevangenen stierven door martelingen in gevangenissen en nog eens 144 stierven onder verdachte omstandigheden!

In 1983 werd de democratie hersteld, althans een democratie voor anticommunisten en nationalisten. Wie tegen de Republiek Turkije poogde werd nog steeds opgepakt. Generaal Kenan Evren won de eerste verkiezingen en werd president. Hij zou tot 1989 het land besturen als autoritaire leider. Het Turkse nationalisme werd in de jaren 80 gebruikt als wapen tegen linkse groepen. Die gingen voornamelijk terroristische methodes gebruiken om de dictatoriale staat tegen te werken. Hierdoor kreeg de overheid steun van het ''vrije democratische'' westen, om keihard op te treden tegen het ''communistische terreur'' zoals de staatsmedia sprak!

De jaren 90 voerde een neoliberaal tijdperk. Politici van de DYP ( rechts liberaal conservatief ) en de AP ( rechts conservatief en nationalistisch ) vochten om de macht, maar waren achter de schermen altijd bereid om het Turkse kapitalisme van dienst te zijn. In 1995 won de islamistische; Welvaartspartij de verkiezingen en werd de grootste partij. De seculiere politici waren verbijsterd dat een religieuze partij zo veel steun kon winnen. Dus deden ze wat Attaturk al deed, men verbood de partij op het feit dat de partij zich tegen de scheiding tussen kerk en staat uitsprak. Bij de verkiezingen van 1999 werd de Democratische Linkse Partij het grootst. Maar deze sociaal democratische partij was door haar kapitalistische opvattingen niet bereid om te breken met het neoliberale model!

In het jaar 2002 won Recep Tayyip Erdoğan de verkiezingen met zijn AK Partij. De Rechtvaardigheid en Ontwikkelingspartij ( AK ) is een sociaal conservatieve partij met neoliberale wortels. Anders dan de islamieten zegt de AK partij dat ze niet islamistisch zijn. Hierdoor kan de partij niet verboden worden, ook al zijn veel van haar conservatieve opvattingen wel verbonden aan die van de islam. Recep Tayyip Erdoğan heeft elke verkiezing sinds 2002 gewonnen. Dit heeft hij te danken aan de steun van de arme Turken die op het platteland wonen. Daar heeft het seculiere Turkse nationalisme van Attaturk nooit zo veel aanhang gehad. De meeste stemmers voor de seculiere nationalisten komen uit de grote steden en de toeristische gebieden. Echter op het platteland is men nog diep religieus en dat past goed bij de conservatieve AK partij!

Een dogma binnen het Turkse nationalisme is de ontkenning van de Armeense Genocide uit 1915. Het Ottomaanse Rijk begon deze genocide toen ze de Armeense bevolking van Turkije, wou deporteren naar het zuiden van Syrië tijdens de eerste wereld oorlog. Tijdens de deportatie zorgde Turkse nationalisten voor massieve wreedheden zoals verkrachtingen, executies en martelingen. Volgens westerse schattingen zijn tussen 600.000 en 1.000.000 Armeniërs vermoord. De Turken spreken dit tegen en beweren dat er nooit een genocide plaats vond. Zij zeggen dat maximaal 500.000 Armeniërs en Turken stierven. Binnen Turkije is het taboe om te spreken van een genocide. Wie dat wel durft wordt al snel door Turkse nationalisten als ''verrader'' neergezet!

Nationalistische Turken demonstreren tegen een monument

ter nagedachtenis aan de Armeense Genocide in Almelo!

Asociaal leenstelsel, dankzij D66 en GroenLinks

Dat rechts een asociaal leenstelsel wil zien is begrijpbaar. Die willen dat onderwijs alleen toegankelijk is voor de elite, hun eigen kinderen van welvarende ouders. Het leenstelsel dat VVD en PvdA met steun van GroenLinks gaan invoeren, zal van studenten eisen dat ze gaan lenen voor hun studie. Een student zal hierdoor met een schuld van minimaal 21.000 euro zitten ( cijfers Centraal Planbureau ), de duurdere opleidingen kunnen zelfs oplopen tot 40.000 euro schuld. Dit bedrag moet een student na zijn opleiding afbetalen, eens kijken of dat mogelijk is in een tijd waarin geen baan zekerheid heerst. De basisbeurs verdwijnt en als studenten geen rijke ouders hebben moeten ze geld maar lenen. Lenen betekend dat je nog rente moet betalen. Dus op hun schuld komt ook nog eens een extra last in de vorm van rente!

Uit een onderzoek van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, zijn de gevolgen van dit ''sociaal'' leenstelsel een ramp voor het onderwijs. Van de huidige bachelorstudenten zou 31 procent geen master meer doen, van de huidige hbo-studenten die dit van plan is, ziet zelfs 50 procent hiervan af. Tien procent van de studenten zou niet eens aan een studie beginnen. Maar de wil van de neoliberale overheid is wet, dus studenten die PvdA en GroenLinks |( of rechts ) gestemd hebben, bereid je voor op een flinke studie schuld of GEEN OPLEIDING!

De VVD mentaliteit is hierin duidelijk. Fractievoorzitter Halbe Zijlstra zegt heel duidelijk tegen de NOS ''Ik vind het belangrijk dat we onderwijsgeld uitgeven aan onderwijs, de kwaliteit van onderwijs'' De overheid draagt volgens Zijlstra geen verantwoordelijkheid voor de toegankelijkheid van het onderwijs. GroenLinks en PvdA steunen dit, zij steunt dit asociaal leenstelsel voor studenten. Door in te stemmen met het akkoord gaan GroenLinks en ook D66 mee in deze logica. Studeren wordt daarmee vooral iets voor de rijken, met dank aan D66 en GroenLinks!

Revolutionair socialisten staan voor gratis onderwijs. Dit wordt betaald doordat de grootste bedrijven die onze economie domineren publiek bezit worden. De winsten van deze ondernemingen worden dan gebruikt voor sociale doeleinden zoals zorg en onderwijs. Nederland is een rijk land, maar loopt miljarden mis door lage belastingen voor het bedrijfsleven en gaten in het belastingstelsel waardoor bedrijven zeer weinig belasting betalen. Ook heeft de overheid dankzij PvdA steun, de inkomsten belastingen voor de super rijken verlaagt van 70% naar 61% in 1990 en naar 51% in 2001. De laagste belastingsschijf is in 2013 verhoogt door deze smerige asociale regering. Van 33% naar 37%, laat de mensen met een laag inkomen de crisis betalen zeggen VVD en PvdA!

Wij roepen studenten op om te protesteren tegen dit leenstelsel. Maar ook vooral om te vechten tegen het kapitalisme en de partijen die het steunen. PvdA en GroenLinks zijn geen linkse partijen, maar diep gevestigd in de neoliberale order. Want door de crisis en de onzekerheid op de arbeidsmarkt is er van baanzekerheid geen spraken. Een student met een schuld van minimaal 21.000 euro, zal veel moeite moeten doen om dit bedrag inclusief rente af te betalen. Ga je daarom nog studeren? Als je met zo'n schuld eindigt? 10% van alle huidige studenten begint al niet meer aan een nieuwe studie hierdoor!

Opleiding klaar? Nu terugbetalen graag zegt de overheid!

Zonder baanzekerheid wordt dat pittig!

Brief aan SP Amsterdam door Jorein Versteege

Ik laat de SP Amsterdam nog even weten wat mijn antwoord is op de mail van Chris Schaeffer Voorzitter SP afdeling Amsterdam.

Als er geen meerderheid is voor een linkse politiek binnen een gemeente dan moet de SP daar niet voor pleiten. Praten met twee rechtse partijen voor een college is door en door fout. Zeker omdat bij de onderhandelingen de SP veel zal moeten toegeven aan D66 en VVD. Voor elk sociaal standpunt die de SP binnenhaalt moet de partij twee neoliberale punten steunen van D66 en VVD!

Stel dat er een college bestaande uit SP, D66 en VVD komt. Dan zal dit college voor 2/3 uit rechtse partijen bestaan. De SP zal steeds botsen met de drang van deze twee partijen om het bedrijfsleven en het grote geld van dienst te zijn. Dan kan de SP maar twee dingen doen. Braaf niets doen zoals de PvdA en GroenLinks in coalities met rechts, of protesteren en weigeren de neoliberale politiek te steunen.

Uiteindelijk zal de partij voor de keus staan, coalitieakkoord steunen en verantwoordelijkheid nemen voor neoliberaal beleid ( wat er gaat komen met D66 en VVD ) of verzet bieden!

Trouwens zo links vindt ik PvdA en GroenLinks niet. Die heulen in veel gemeentes met D66 en VVD en CDA onder neoliberale vlag.

Dus SP, als jullie niet willen eindigen zoals de Scandinavische socialistische partijen, dan moeten jullie juist geen compromissen sluiten met rechts. Ik heb meer dan genoeg linkse partijen zien degenereren in rechtse partijen, neem de sociaal democratie en de stalinisten als voorbeeld. Maar hebben jullie ooit een rechtse partij, links en socialistisch zien worden?

De kapitalistische media zal de SP natuurlijk aanvallen en beweren dat de partij geen ''regeringsverantwoordelijkheid'' wil. Dat is precies wat de SP niet hoort te willen. Geen verantwoordelijkheid voor neoliberaal bestuur en geen verantwoordelijkheid voor bezuinigingen. Nogmaals een coalitie met D66 en VVD zal veel SP stemmers demoraliseren en de verrechtsing van de ''Sociaaldemocratische'' Partij alleen maar versnellen.

Ik stem SP niet omdat ik een tweede PvdA wil zien groeien!

Jorein Versteege, 03-06-2014

Nederlands racisme

''Racisme? Dat komt niet meer voor in Nederland'' Dat is wat veel Nederlanders beweren. Maar de werkelijkheid is anders. Racisme komt nog steeds voor en is sterker dan je denkt. Blanke Nederlanders zijn nog steeds racistisch bezig en velen doen er onbewust aan mee. Een voorbeeld van racisme is het gevoel dat de Nederlandse cultuur ''superior'' is aan buitenlandse ( en met name niet-westerse ) culturen. Blanke Nederlanders vinden ook dat buitenlanders blij moeten zijn dat ze in het ''tolerante'' Nederland mogen wonen. Ons racisme draait op ontkenning, afleiding en onwetendheid. Blanken in Nederland ontkennen vaak dat er racisme heerst, ze proberen dan om de brei heen te draaien meestal puur uit onwetendheid. Zo weten veel blanken niet hoe groot het Nederlandse aandeel was in de slavenhandel. Dat wij pas rond 1877 de slavernij volledig afschaftte. Ook zien wij ons graag als goede Nederlanders, dit terwijl ons imperialistische koninkrijk juist zeer wreed optrad in Indonesië tussen 1945 en 1949! 

Net als alle blanken koninkrijken in Europa, was Nederland door en door racistisch en imperialistisch. De kerken hielpen daar aan mee, door het blanke ras te verheerlijken als uitverkorenen. God zou aan de kant van de blanken staan, hierdoor namen vooral Spanjaarden, Britten en Fransen zich het recht om grote delen van deze wereld te bezetten. Het Spaanse imperialisme was bijzonder wreed. In slechts 50 jaar veroverde de imperialisten van de Spaanse kroon, wat tegenwoordig Latijn Amerika wordt genoemd. De rijken van de Maya's, de Azteken en de Inca's werden met brut geweld vernietigd. Katholieke Spanjaarden dwongen het christelijke geloof af en deden dit op een misdadige manier. Wie als inheemse Amerikaan niet bereid was om de leer van Jezus Christus te aanvaarden, werd vervolgt en als ketter gestraft!

Spanje verloor zijn koloniën nog voor het aanbreken van de 20ste eeuw. Het waren de Britten en de Fransen die rond 1900, bezig waren met de uitbreiding van hun koloniale rijken. Vlak voor het begin van de eerste wereld oorlog, stonden grote delen van Afrika en Noord America, onder Brits en Frans bestuur. Maar ook Portugal en België hadden grote koloniën in Afrika. Met name België bezat het grote Congo. Dit land werd privé bezit van de Belgische koning Leopold 2 in 1885. De zeer racistische koning behandelde de zwarte mensen van Congo als slaven. Tussen 1885 en 1908 stierven bijna zeven miljoen Congolezen door uitbuiting en slavenarbeid. Deze massamoord op zwarte arbeiders is nooit zo bekend geworden als de Holocaust op de joden. Het criminele Belgische imperialisme heeft de massamoord zo goed als genegeerd. Pas in de 21ste eeuw wordt langzaam bekend hoe misdadig het Koninkrijk België bezig was in Congo!

Maar het Koninkrijk der Nederlanden was geen heilig boontje. Nederlandse slavenhandelaren maakte enorme winsten met het verschepen van zwarte slaven. Gesteund door de protestantse en katholieke leiders, werden miljoenen slaven vervoerd onder erbarmelijke omstandigheden. Veel slaven overleefde de lange reis naar Latijn Amerika niet. Meestal werden 5.000 slaven tegelijk vervoerd, dat dan enkele stierven was geen verlies door de slavendrijvers. Eenmaal in de ''Nieuwe Wereld'' moesten de slaven hard werken op de plantages van blanke boeren. Vele werden als minderwaardige wezens behandeld. Blanke kinderen mochten kinderen van slaven pesten en slaan. Blanke mannen konden rustig zwarte vrouwen verkrachten, want een zwarte slavin was je privé bezit. De oude liberalen steunde daarom ook de slavernij!

Blaken hielden er ook van om karikaturen te maken van de ''domme negers''. De meest bekende karikatuur van een zwarte dienaar is Zwarte Piet. Deze figuur werd in 1850 voor het eerst toegevoerd aan het sinterklaasfeest als hulpje van de ''goed heilig man''. Omdat zwarten gezien werden als dienaren van de blanken, moest de hulp van Sinterklaas een zwart iemand zijn. Zwarte Piet wordt nog steeds afgebeeld zoals men zwarten zag in 1850. Met dikke rode lippen, krullend zwart haar, ''typische'' neger oorbellen en natuurlijk onderdanig gedrag. Want de blanken zagen de zwarten aan als ''dom'' en ''gek''. Vooral ''Blackface'' komedie was heel populair in de Verenigde Staten van Amerika. Hier deden blanke mensen alsof ze ''domme negers'' waren. Ze verfde hun gezicht zwart, met fel rode lippen en deden dan gekke dansjes. Dit noemde men ''Blackface'' en veel blanken waren er dol op. Wie kritiek had op deze racistische komedie werd een ''smerige communist'' genoemd. Zeker omdat de communisten als enigste groepering fel het racisme van de imperialistische landen bestreed.

Nederlanders hebben nooit het racisme achter ''Blackface'' en Zwarte Piet willen erkennen. Dat heeft ermee te maken dat bij ons nooit goed gepraat is over ons slavenverleden. De Nederlandse overheid wou de slavernij nooit afschaven. Nee, er werd te veel winst gemaakt met de uitbuiting van zwarte arbeiders op de kantonplantages in Suriname. Maar rond 1863 maakte de V.S een einde aan de slavernij. Groot Brittannië was al bijna 50 jaar eerder gestopt met het verkopen en transporteren van slaven. Dat de slavernij werd afgeschaft in de V.S en Groot Brittannië hield niet in dat zwarten opeens gelijk waren aan blanken. Nee, discriminatie op huidskleur duurt nog steeds voort. Nog steeds worden mensen met een donkere huiskleur gediscrimineerd omdat ze zwart zijn. Nederland schaftte de slavernij in stappen af, alleen maar om de blanke boeren van dienst te zijn!

Tijdsverloop afschaffing slavernij Nederland

• 1814 – Trans-Atlantische slavenhandel afgeschaft.
• 1860 – Nederlands Oost-Indië – alleen in de rechtstreeks bestuurde gebieden (Ind. Stbl. 46).
• 1863 – Nederlands West-Indië – slaveneigenaars ontvangen een schadeloosstelling; vrijgelatenen komen tien jaar onder staatstoezicht met verplichte arbeidsovereenkomst op de plantages (Stbl. 164 en 165).
• 1872 – Nederlandse Goudkust – kolonie verkocht aan Groot-Brittannië, waar de slavernij al eerder was afgeschaft.
• 1873 – Nederlands West-Indië – staatstoezicht en verplichte arbeidsovereenkomst afgeschaft.
• 1877 – Nederlands Oost-Indië – eiland Bali
• 1910 – 31 maart – Nederlands Oost-Indië – eiland Soembawa – waarschijnlijk laatste deel van het Nederlandse koloniale rijk waar de slavernij werd afgeschaft

Toen gekleurde Nederlanders eindelijk hun mening gingen zeggen over racistische elementen in de Nederlandse samenleving, kregen ze te maken met ontkenning, afleiding en onwetendheid van de blanken. Ontkenning is wat veel blanke Nederlanders doen, zeggen dat er geen spraken is van racisme en iedereen gelijk behandeld wordt. Maar zo ervaren gekleurde Nederlanders dat niet. Zo ook de moeder van Quinsy Gario. Ze kreeg te horen dat ze het ''zwarte pietje'' van haar werk was. Het werd tijd om tegen Zwarte Piet te pleiten vond Quinsy Gario. Meteen kreeg hij te maken met racistisch taalgebruik van woedende blanken. Ze noemde Gario een ''smerige buitenlander'' een ''vieze neger die maar weer slaaf moest worden'' werd geroepen. Maar wat Gario vooral ondervond was ontkenning, afleiding en onwetendheid bij de blanke Nederlanders!

Quinsy Gario zei: ''Er wordt te vaak gedacht dat de vrijheid van meningsuiting ook mensen het recht geeft om te beledigen en kwetsen. In de discussie rondom Zwarte Piet worden racistische uitspraken gedaan alsof ze een gegeven van de discussie zijn. Nou nee, racisme is geen gegeven maar een moedwillige daad. Men vergeet dan ook dat de vrijheid van meningsuiting twee kanten heeft. Roep jij iets racistisch dan geef ik aan dat je iets racistisch hebt geroepen. Het benoemen van racistische voorvallen is onlosmakelijk verbonden aan het project Zwarte Piet Is Racisme. Mij of anderen in de discussie proberen te kleineren, omdat je dat nodig vindt om je mening kracht bij te zetten, toont alleen de zwakte van je argument. Hier is geen ruimte voor ‘autochtone woede''

Het toppunt van het debat rond Zwarte Piet ontstond toen 400 blanken gingen demonstreren voor het behoudt van Zwarte Piet in Amsterdam. Sommigen hadden zich expres zwart gemaakt om te protesteren tegen de tegenstanders van Zwarte Piet. Toen een zwarte vrouw met een West-Papoeaanse vlag ging demonstreren voor het land; West-Papoea ( bezet door Indonesië ) gingen de blanken ervan uit dat ze protesteerde tegen ''hun'' Zwarte Piet. Meteen sloten 40 blanken de vrouw in, ze werd vreselijk uitgescholden en geïntimideerd. ''Oprotten'' brulde de racisten, ''naar je eigen land rot wijf'' werd geroepen. De politie haalde de vrouw weg en de blanken konden rustig verder demonstreren voor Zwarte Piet!

Zijn alle Nederlanders racisten? Nee, maar de meeste Nederlanders hebben wel bepaalde opvattingen die het racisme versterken. Zo ontkennen vele dat racisme in Nederland nog bestaat. Ook vinden ze het vreemd dat ''negerzoenen'' nu gewoon zoenen heten en als gekleurde Nederlanders eindelijk durven op te staan tegen racisme, brullen blanken dat ze hun eigen land niet meer herkennen. Inderdaad, want ''hun'' land is gebouwd op slavenarbeid, uitbuiting en racisme. Tot 1968 werd in veel protestantse kerken de superioriteit van het blanke ras gepredikt. Protestantse christenen werden opgevoed met het idee dat hun ras superior was aan zwarten en andere menselijke rassen!

De Verenigde Staten van Amerika en Groot Brittannië erkennen dat er nog spraken is van racisme. Deze landen gaan ook beter met hun misdadig verleden om. Maar Nederland doet alsof we een braaf land zijn. Onze zeehelden worden vereerd, vooral de handelaren die tijdens de VOC periode handel dreven met Indië, wat men later ONS Indië ging noemen. Wat men nauwelijks hoort op scholen zijn de wrede verhalen over de mishandelingen, martelingen en uitbuiting van zwarte slaven. Over de misdadige manier waarop ze vervoerd werden en hoe ze moesten lijden. Nederland is trots op haar verleden als handelsland, maar durft nog steeds niet haar duister verleden te confronteren. Ook het feit dat 20.000 Nederlanders dienst deden bij de Waffen SS tussen 1941 en 1945, weten ook maar weinigen. Kinderen krijgen op school niet snel verhalen te horen over de wreedheid van het Nederlandse imperialisme, men houdt het ''beschaafd'' door het oppervlakkig te houden. Bedenk eens hoe de joden, zigeuners en andere slachtoffers van het nazisme, zich zouden voelen als men in het westen oppervlakkig met hun vervolging zou omgaan!

Stephen Small kwam als jonge Brit in de jaren 70 naar Amsterdam. Hij moest al snel constateren dat zijn verwachtingen over het liberale Nederland niet realistisch waren. Small merkte op dat de Nederlandse politie zwarte mannen ( waaronder hijzelf ) voortdurend om een identiteitsbewijs vroeg, uitzendbureaus die hem meteen afwezen zonder een blik op zijn cv te werpen en het hoge aantal gekleurde vrouwen die in Amsterdam in de prostitutie werkte. Vergeleken met een veel kleiner aantal blanke vrouwen. Bijna 30 jaar later kwam Stephen Small weer in Nederland. Zijn verwachtingen waren minder hoopvol dan in de jaren 70. Ondanks enkele verbeteringen zag hij nog steeds onwetendheid van de blanke Nederlanders als het gaat over racisme. Nederlanders willen er niet eens over praten, ze beschouwen het als een niet zinvol gespreksonderwerp!

Racisme in Nederland bestaat en vooral niet-blanken merken dit goed. Zo ook de 17 jarige Yosra Aajir die opgepakt werd omdat ze door de HEMA beveiliging voor een Junkie werd aangezien. De 17 jarige vrouw lijdt aan suikerziekte en moet insuline spuiten als ze last krijgt van haar suikerspiegel. In een HEMA winkel kreeg ze last en moest een injectie nemen. De beveiliging dacht echter dat ze een Junkie was en weigerde ook maar naar Yosra te luisteren. Ook de politie wou haar verhaal niet geloven omdat ze een ''typisch allochtoons'' verhaaltje voorhield, aldus de politie!

Op de arbeidsmarkt hebben vooral niet-blanken last van discriminatie. Racistische werkgevers hebben liever blanken in dienst dan werknemers van buitenlandse afkomst. Zo mocht een stagiaire geen hoofddoek dragen omdat Poolse arbeiders haar dan zouden minachten op haar stageplaats. Niet alleen werd zij gediscrimineerd om haar geloof, maar ook de Poolse arbeiders werden neergezet als ''anti-islamistisch'' door het stage bedrijf!

Toch erkennen de meeste ( blanke ) Nederlanders deze problemen niet. Ontkenning, afleiding en onwetendheid, daar draait het racisme anno 2014 op. Vooral op ontkenning, want Nederland is toch een vrij land? Iedereen is hier toch gelijk? Racisme komt toch niet meer voor? Zo denken veel blanken, die niet te maken hebben met uitbuiting, discriminatie en racisme. Blanken zijn nooit massaal als slaven afgevoerd, mishandeld, verkracht en uitgebuit. Wij blanken zijn schuldig aan massamoorden, verkrachtingen en mishandelingen van miljoenen slaven over een periode van zeker 377 jaar. Nog steeds willen de meeste blanken dit niet erkennen en vinden dat je ''zeurt'' als je het racisme in Zwarte Piet aankaart. We hadden ooit een instituut dat zich bezig hield met het slavenverleden van Nederland. Maar in het kader van de bezuinigingen, koos Mark Rutte ervoor om het enigste instituut gericht op ons slavenverleden te sluiten. Revolutionair socialisten zullen zich altijd verzetten tegen racisme en daarom steunen wij ook mensen zoals Quinsy Gario, die het lef hadden om zich te verzetten tegen het alledaagse racisme in Nederland!

Open brief aan de SP Amsterdam

Gisteren zijn in Amsterdam de onderhandelingen begonnen tussen de VVD, D66 en SP over de vorming van een nieuw college. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen gaf Emile Roemer al aan dat de SP klaar is om 'in de vier grote steden te regeren'. In het huwelijksbootje stappen met twee uitgesproken neoliberale partijen gaat echter nog veel verder. Bij deze publiceren we de open brief die we naar de SP Amsterdam hebben gestuurd. 

Door de Internationale Socialisten, 

Nederlandse afdeling van de Internationale Socialistische Tendentie!

Beste vrienden en vriendinnen van de SP,

De Internationale Socialisten geven bij verkiezingen al jaren lang een stemadvies op de SP. Dat deden wij ook bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Een stemadvies betekent niet dat wij het in alles met jullie eens zijn, maar een goede uitslag voor de SP is het beste voor links als geheel. Waar andere linkse partijen vaak akkoord gaan met neoliberaal beleid, is de SP het meest koersvast. 

Nu blijkt de SP echter in onderhandeling te zijn met D66 en de VVD over de vorming van een nieuw college in Amsterdam. 

Wij vinden dat een college van D66, VVD en SP een ernstige vorm van kiezersbedrog zou zijn. Want stemmers op de SP hebben voor een linkse politiek gestemd en niet voor een rechtse neoliberale. 

De VVD en D66 voerden in Amsterdam campagne voor de afbraak van sociale huurwoningen en afschaffing van de erfpacht. Hiermee wordt de stad nog meer een speelbal voor projectontwikkelaars en neemt de segregatie alleen maar toe. De politieke kleur van beide partijen werd deze week weer duidelijk met de afschaffing van de stufi en het invoeren van het schuldenstelsel voor studenten. 

Meebesturen in Amsterdam zou politieke zelfmoord zijn voor de SP en het zou leiden tot demoralisatie bij de aanhang van de SP. 

Wij roepen jullie dringend op om niet met rechtse partijen in zee te gaan. Stop de onderhandelingen met D66 en de VVD! Kies voor een linkse politiek en voor linkse samenwerking, in de gemeenteraad, maar vooral daarbuiten! 

We moeten het geld halen waar het zit en we moeten de rechtse afbraak stoppen. Dat kan alleen maar door linkse samenwerking in acties. 

Kameraadschappelijke groet, 

De Internationale Socialisten

Emile Roemer hier tegen bezuinigingen. Gaat zijn partij

nu samen met de neoliberale VVD en D66, Amsterdam
besturen?