In 1994 werd de NS opgedeeld in twee bedrijven. ProRail ging de sporen beheren en de Nationale Spoorwegen ging mensen vervoeren. Hoewel de Staat der Nederlanden voor 100% eigenaar is van de NS en ProRail, zijn het kapitalistische bedrijven die het geld voor de mens plaatsen. Veel Nederlanders zijn hierdoor ontevreden. Vele zien liever weer één staatsspoorbedrijf zonder winstdrang. Revolutionair socialisten steunen dit slechts gedeeltelijk. Wij willen de nationalisatie van het openbaar vervoer, maar niet onder controle van een kapitalistische staat. Wij willen socialistische nationalisatie en niet nationalisaties op kapitalistische basis, waarin de gemeenschap de verliezen betaald!
Toen het neoliberalisme werd ingevoerd, beloofde de overheid dat door privatiseringen de kosten van een treinkaartje omlaag zouden gaan. Ook zou de nieuwe NS door concurrentie en marktwerking, beter gaan presteren. Allemaal leugens, als kapitalistisch bedrijf draait ook bij de NS alles om winsten. De kosten voor een treinkaartje werden alleen maar duurder. Door verschillende neoliberale kabinetten waaronder die van Kok, Balkenende en Rutte, zijn de stijgende kosten alleen maar afgeschoven op de treinreiziger. NS topman Timo Huges ''verdient'' bijna 500.000 euro per jaar, terwijl de NS in handen is van de Nederlandse staat. Maar omdat de NS een kapitalistische bedrijf is, wordt de top beloond met extreme salarissen. Ondertussen moeten arbeiders bij de NS en ProRail het doen met slechtere arbeidsvoorwaarden en de eeuwige angst om ontslagen te worden bij nieuwe ''reorganisaties''
Echter door de winsthonger van de NS directie wordt het maken van winst, belangrijker geacht dan de positie van de treinreiziger. Natuurlijk zal de NS in haar propaganda altijd beweren dat ze in dienst staan van de treinreiziger, maar achter de schermen draaien vooral economische belangen. Want ook al is de NS eigendom van de Nederlandse staat, is het geen staatsbedrijf en moet het winst maken. Dit is precies waarom revolutionair socialisten tegen staatsbedrijven zijn onder het kapitalisme. De staat kan best bedrijven nationaliseren, zoals men met de ABN-AMRO bank deed. Maar aangezien een kapitalistische staat in dienst staat van de kapitalisten, doet de overheid niets anders dan geld stoppen in een genationaliseerd bedrijf. Meestal blijven de mensen die voor mismanagement zorgde nog gewoon aan de top en worden arbeiders ontslagen, dat noemen ze ''reorganisaties''!
Revolutionair socialisten staan voor socialistische nationalisaties. Waarbij de winsten van een bedrijf gebruikt worden voor grootschalige sociale programma's. Miljarden aan euro's liggen veilig in banken, daar mag de gemeenschap niet aankomen want dat is privé bezit. Terwijl de neoliberale overheid overal op bezuinigt, liggen miljarden aan euro's veilig opgeborgen. Revolutionair socialisten willen daarom de volledig onteigening van grote bedrijven en alleen compensaties betalen aan klein aandeelhouders, niet aan miljonairs. Genationaliseerde bedrijven moeten bestuurd worden door democratisch gekozen directie leden. Een arbeidersraad zal de leiding op zich nemen en volledige verantwoording afleggen aan zowel de gemeenschap als de arbeiders van het genationaliseerde bedrijf. Op dit moment hoeft een directie alleen verantwoordelijkheid af te leggen aan de aandeelhouders. Die willen meestal maar één ding zien en dat zijn winsten!
Treinkaartjes worden 10% duurder in spitsuren!
