De sociaal democratie sloot zich aan bij het anticommunistische kamp in 1917. In dit jaar greep de arbeidersklasse de macht in Rusland. Ook in Hongarije, Duitsland en Finland probeerde arbeiders de macht van het kapitalisme over te nemen. Hoewel dit in Rusland deels lukte, mislukte de socialistische revoluties in Hongarije, Duitsland en Finland. Medeschuldig aan de mislukking van de Duitse revolutie in november 1918 was de Sociaaldemocratische Partij van Duitsland. De SPD steunde namelijk het parlementarisme en weigerde de arbeidersraden te erkennen. In 1919 stuurde de SPD leiders zelfs het contrarevolutionaire Freikorps op de revolutionaire arbeidersraden af. Deze rechtse Freikorpsen maakte een einde aan de raden en waren verantwoordelijk voor de moord op Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg!
Het waren de Duitse sociaal democraten die alles in het werk stelde om de socialistische revolutie tegen te werken. Volgens hun visie moesten socialisten eerst samenwerken met de heersende klasse. Deze theorie zou later door de stalinisten overgenomen worden. Maar in 1919 waren het de anti-revolutionaire socialisten die weigerde om de socialistische revolutie te steunen. In Rusland sloten zich deze anti-revolutionaire socialisten aan bij de witte legers om tegen het Rode Rusland te vechten. Tot 1922 zou de Russische burgeroorlog duren en de opkomst van Stalin gemakkelijker maken!
Maar nog voor de opkomst van het stalinisme, brulde de sociaal democratische kranten dat het bolsjewisme een totalitaire ideologie was. Ze wezen op de hardheid die de bolsjewieken in Rusland toepaste tegen contrarevolutionairen. Sociaal democraten werden verteld dat alle revolutionair socialisten/communisten, tuig waren en een ''tegenstander zijn van de vrij democratie''. Deze leus zou na de opkomst van het stalinisme nog makkelijker te verkopen zijn dan tussen 1917 en 1945!
Het marxisme als grondlegger van de Sovjet-Unie kon de anti-revolutionairen niet beter uitkomen. Rechtse conservatieven, antisemitische nationalisten en burgerlijke liberalen staan nog steeds te brullen dat communisme een totalitair systeem is. Ze wijzen met hun vingers naar het stalinisme dat door bijna de gehele westerse media nog steeds als ''communistisch'' wordt afgebeeld. Diezelfde media noemt ook alle sociaal democratische regeringen ''socialistisch'', terwijl je van socialisme echt niet kunt spreken als sociaal democraten aan de macht komen!
Over de almachtig van de parlementaire democratie is genoeg propaganda te vinden. Bijna alle politieke partijen in de wereld steunen deze beperkte vorm van democratie. Zelf het stalinisme steunde de parlementaire democratie in het westen, dus hoe kun je het communisme totalitair noemen als zelfs de stalinisten de parlementaire democratie steunen?
Er zit een oorzaak achter de leugen dat het communisme op gelijke hoogte staat met het nazisme. Anticommunisten willen dat mensen opgroeien tot tegenstanders van het communisme, of althans zo'n afkeer ontwikkelen dat ze weer in het kapitalistische kamp terecht komen. Want alleen het communisme biedt alternatieven op de kapitalistische dictatuur, door dit alternatief negatief neer te zetten wint het kapitalisme weer zielen.
We zien dit met de jongeren generatie uit 1968. De meeste jongeren in dit jaar wouden zich losrukken uit de klauwen van het kapitalisme. Ze bekeerde zich tot het communisme en steunde de socialistische revolutie. Helaas was hun steun voor het communisme eerder steun voor het totalitaire stalinisme in China. Mao Zedong was het icoon van veel linkse jongeren, tot aan zijn dood in 1976 was deze Chinese dictator een icoon. Revolutionair socialisten vanuit de trotskistische hoek waren te zwak om de enorme stalinistische propaganda tegen te werken. Zoals al eerder verteld vielen duizenden jongeren voor het revolutionaire dogmatisme van het maoïsme, alleen om in de jaren 80 weer te bekeren tot het kapitalisme!
Het kapitalisme wist dat het stalinisme hun goed van pas zou komen. Door het systeem van Stalin, Mao en anderen neer te zetten als ''communistisch'' gingen veel linkse jongeren ervan uit dat dit systeem het echte communisme moest voorstellen. Ze accepteerde het totalitarisme dat heerste in de stalinistische partijen, omdat ze zich lieten verblinden door hun idelaisme. Uiteindelijk won toch de kapitalistische media, toen in de jaren 80 het stalinisme in elkaar zakte. Duizenden communisten moesten erkennen dat ze fout waren, de kapitalistische media begon een heksenjacht en verklaarde het marxisme dood. De idealistische jongeren uit de jaren 70 zagen alle ''socialistische'' landen zich bekeren tot het neoliberalisme. Toen op 31 december 1991 de Sovjet-Unie ophield met bestaan was hun droomwereld vernietigd!
De ondergang van de Unie van Socialistische Sovjet Republieken was het startsignaal voor een enorme media campagne tegen het communisme. Overal kon je lezen over hoe slecht het ''communisme'''niet was voor de mensen van Oost-Europa, hoe corrupt en elitair de leiders van de communistische partijen geleefd hadden. Geen woord werd verteld over hoezeer het kapitalisme de boel aan het verneuken was. Tien jaar na de ondergang van het stalinisme, lag Oost-Europa er armoedig bij. De politici gaven het communisme de schuld, veel westerlingen geloofde dit. Nee, het communisme was schuldig aan tien jaar neoliberalisme, Karl Marx moest boeten voor de politiek van privatiseringen en marktwerking!
Al snel verloren de rechtse democraten de verkiezingen. Veel Oost-Europeanen gingen weer stemmen op de oude stalinisten, die bijna allemaal bekeerd waren tot de sociaal democratie. Als snel wonnen ex-stalinistische partijen de verkiezingen. Maar in plaats van democratisch socialisme, bleef het neoliberalisme heersen. De nieuwe Oost-Europese sociaal democratie deden niets om de macht van de markten te breken. Hierdoor nam het vertrouwen in de politiek zeer snel af.
Ondertussen werden speciale commissies opgezet om de ''misdaden'' van het communisme te onderzoeken. Nooit eerder werd een ideologie schuldig bevonden aan 40 jaar dictatuur. Hierdoor werden goede mensen opeens naast totalitaire nazi's en nationalisten gezet. Oude leden van de stalinistische partijen kregen opeens te horen dat ze net zo misdadig waren als nazi's. Vooral in Polen begon een heksenjacht op iedereen die voor de overheid van de Volksrepubliek Polen had gewerkt. Poolse anticommunisten wouden zelfs communistische symbolen verbieden, dat is gelukkig niet gelukt. Echter in Hongarije, Moldavië en de Baltische republieken zijn de symbolen van het communisme wel verboden. Men noemt ze ''symbolen van het totalitarisme''
Revolutionair socialisten verzetten zich fel tegen deze vervalsing van de geschiedenis. Het is misdadig om alle stalinisten meteen met nazi's te vergelijken. Natuurlijk waren de stalinisten fout bezig en hun dictatuur is niet te rechtvaardigen. Maar ook binnen een dictatuur zijn verschillen. De Duitse Democratische Republiek was geen Nazi Duitsland, toch wordt de DDR heel makkelijk naast het Derde Rijk gezet door de burgerlijke democraten. Aanhangers van het marxistische socialisme worden zelfs ''vijanden van de vrije democratie'' genoemd door de christen democratie in Duitsland. Dat juist die dat durven te zeggen, want het was de rechtse CDU die na 1945, heel veel ex-nazi's opnam als partijlid. Veel voormalige leden van de NSDAP kwamen na de oorlog bij de anticommunistische Christen Democratische Unie terecht!
Een bekende mythe gericht tegen Lenin is de partijopbouw van een revolutionaire arbeiderspartij. Volgens de mythe die het anticommunisme verspreid, wou Lenin een strakke partij van een kleine elite. Deze elite moest over de ''domme'' arbeiders heersen. Zo wordt het leninisme zwart gemaakt nog voordat men Stalin gaat gebruiken. De werkelijkheid is echter anders, het partijopbouw van de Russische Communistische Partij in 1917 was open en democratisch. Er waren vrije debatten en ook fracties waren niet verboden. Het verbod op fractievorming waar de anti-leninisten op duiden kwam pas in 1921. Uiteindelijk zou het daadwerkelijke verbod op kritiek binnen de Russische Communistische Partij pas na 1927 optreden, met de royering van Leon Trotsky!
Doordat politiek rechts met steun van kapitalistisch links ( sociaal democratie ) aan de macht is, heersen ook diens opvattingen. De mythe van het totalitaire communisme is één van hun opvattingen. Ook het dogma dat de Europese Unie goed is, wordt opgelegd aan het proletariaat. Dit terwijl de volkeren van Nederland en Frankrijk de Europese Grondwet verwierpen.
In Oost-Europa wordt de mythe van het totalitaire communisme, doelgericht gebruikt tegen linkse mensen. Wie in Hongarije met een rode ster loopt riskeert celstraf, datzelfde geld in Litouwen waar Lenin's gezicht niet getoond mag worden, hij is een communistisch symbool en dus een ''totalitair'' symbool. Door kinderen op te voeden met de mythe van een totalitair communisme, hopen de heersende kapitalisten dat jongeren wegblijven van anti-kapitalistische opvattingen. Want anti-kapitalisme, leidt tot socialisme en als dat socialisme niet sociaal democratisch van aard is, dan is het marxisme en marxisme is communisme = TOTALITARISME!
Al 23 jaar heersen de partijen van het kapitalisme over Oost-Europa. Armoede en ellende hebben ze voortgebracht. Liberalen, sociaal democraten, conservatieven, ze worden allemaal gewantrouwd. Een deel van het electoraat stemt uit wanhoop op radicaal rechtse partijen. Neem Bulgarije en Hongarije maar als voorbeeld. Daar groeit radicaal rechts en krijgen minderheden te maken met racisme en etnisch nationalisme. Vooral de Roma's in Hongarije worden gediscrimineerd en gehaat door een groeide groep nationalisten rond de Jobbik Partij.
Maar de heersende klasse ziet het verschil niet tussen communisten en nazi's. Want alle communisten zijn aanhangers van een totalitaire samenleving en daardoor net zo wreed als nazi's, dat is de mythe die ze verspreiden. In werkelijkheid zijn communisten niet totalitair. Er zijn nog maar weinig klassieke stalinisten over en de meeste communisten steunen volop de burgerlijke democratie. Het echte gevaar voor de heersende klasse zit niet in de restanten van het stalinisme, maar in de groeide revolutionair socialisten. Die zijn namelijk niet besmet met het stalinisme. Revolutionair socialisten zijn al sinds de dood van Lenin tegen het stalinisme geweest. Het stalinistische terreur in de Sovjet-Unie was juist gericht tegen revolutionair socialisten, die weigerde de totalitaire dictatuur van Stalin te aanvaarden. Vele duizenden kregen een speciale behandeling in de Goelag kampen. Juist revolutionair socialisten/communisten werden gevreesd door de stalinisten omdat ze niet capituleerde en als trotse marxisten stierven voor het internationale communisme!
De rechtse afbeelding is van Nazi Duitsland
en de linkse afbeelding van Verenigde Staten van Amerika!
