STOP DE RECLAMES VAN ZORGVERZEKERAARS!

Ergert u zich ook zo aan de televisiespotjes van zorgverzekeraars? Vindt u het ook zonde dat zij ieder jaar 500 miljoen euro aan reclame en klantenbinding uitgeven? Kom dan in actie! Want het is hoog tijd dat er een einde komt aan de verspilling van zorggeld.

Een Actie van de ''Sociaaldemocratische'' Partij* ( SP )

Er zijn in Nederland 9 zorgverzekeraars die in totaal onder zo’n 40 verschillende namen verzekeringen aanbieden. Er is dus een grote kans dat de reclames die u ziet van dezelfde zorgverzekeraar komen en ze daarmee dus met zichzelf concurreren. Met reclames en overstapcadeautjes proberen ze u te lokken, maar wat als dat geld nu eens besteed wordt aan goede zorg en een lagere premie?

Naast de uitgaven voor klantenbinding en reclame, maken de zorgverzekeraars winsten. In 2013 ging het om een bedrag van 1,4 miljard. Ook hebben ze 9 miljard aan reserves opgepot. Ze hebben dus veel geld op de plank en dat wordt ieder jaar meer. Toch stijgt de premie ook dit jaar weer.

Er is een alternatief: De Landelijke Zorgvoorziening. De zorgverzekeraars worden omgevormd tot één publieke organisatie die de basisverzekering in handen heeft. Daarmee verdwijnt de marktwerking uit de zorgverzekering. De premies kunnen zo omlaag, de kwaliteit van de zorg omhoog en de macht van de zorgverzekeraars wordt gebroken.

Door de zorgverzekering weer publiek te regelen brengen we de zorg terug waar het hoort: bij de mensen en de professionals. De professionele autonomie wordt hersteld omdat artsen en specialisten de zeggenschap terugkrijgen om te bepalen welke behandeling en medicatie wordt voorgeschreven. Zij worden niet meer via de contracten met zorgverzekeraars gedwongen om af te wijken van hun (medische) beroepseer.

Ook voor alle verzekerden is het goed nieuws: Niet de zorgverzekeraar zal kiezen waar je zorg krijgt, dat doe je zelf en het uitsluiten van verzekerden die hoge kosten met zich mee kunnen brengen, zoals chronisch zieken, oud-kankerpatiënten en ouderen, is afgelopen. De Landelijke Zorgvoorziening is er voor iedereen.

*Door het sociaal democratische gedachtegoed wordt de SP omschreven door RSM, als ''Sociaaldemocratische'' Partij en niet als Socialistische Partij!


Hypocriete Republikeinen om Cuba

De Republiek Cuba en de Verenigde Staten van Amerika willen normale diplomatieke relaties met elkaar. Dat zou een grote stap voorwaarts zijn sinds Amerika het contact met Cuba in de jaren 60 verbrak. Toen Fidel Castro in 1959 aan de macht kwam, begonnen de Amerikanen zich tegen hem te keren. De bom barstte in 61 toen Castro verklaarde dat het eiland ''socialistisch'' was en dat hij zich tegen het Amerikaanse imperialisme zou keren. Na de mislukte anticommunistische invasie, voerde de VS een handelsembargo in dat Castro alleen maar versterkte. Nu wil president Obama normale diplomatieke banden, maar de Republikeinen zijn fel tegen. Ze praten over mensenrechten en democratie, terwijl dezelfde Republikeinen geen probleem hebben met het ''communistische'' bewind in China!

Volgens de leider van de Republikeinse Partij mag de VS alleen de banden met Cuba herstellen als het land een ( kapitalistische ) democratie geworden is. Hij spreekt over de dictatuur van Castro en hoe deze de Cubanen onderdrukt. De hypocriete Republikeinen spelen een smerige spel. Want deze hebzuchtige rechtse conservatieven waren niet tegen het herstel van diplomatieke banden met de toen nog maoïstische; Volksrepubliek China in 1972. Het was een Republikeinse president ( Nixon ) die naar Beijing reisde en daar de hand van Mao Zedong schudde!

Toen de Communistische Partij van China onder Deng Xiaoping, begon met speciale economische zones, steunde de Republikeinse Partij dit. Waarom? Omdat de Republikeinen betaald worden door de kapitalisten. Zij zijn niet alleen een kapitalistische partij, ze worden helemaal bestuurd door de eigenaren van de Amerikaanse economie. Miljoenen worden betaald aan Republikeinse senatoren en afvaardigen. Bijna elke senator van de Republikeinse Partij is een miljonair, dankzij de giften van grote bedrijven! 

Dan nog Vietnam, het land dat de Amerikanen versloeg in 1975. Het stalinistische regime van Noord Vietnam versloeg de marionet van Washington in slechts enkele maanden. De ''Socialistische'' Republiek Vietnam kwam ook onder een handelsembargo te staan net als Cuba. Ook Vietnam mocht geen handel drijven met westerse landen. Pas in 1995 herstelde de VS haar diplomatieke relaties met Hanoi, acht jaar nadat de Communistische Partij van Vietnam het kapitalisme weer had toegelaten. Dat is de ware oorzaak waarom de Republikeinen geen probleem hebben met de regimes in China en Vietnam. Die landen zijn nu min of meer kapitalistisch en laten toe dat westerse bedrijven, gebruik maken van hun ( goedkope ) arbeidskrachten! 

Daarnaast leeft de Republikeinse Partij van anti-Castro Cubanen. De partij wordt enorm gesteund door anticommunistische Cubanen die maar al te graag een kapitalistisch Cuba zien. Deze groep is vooral bekend geworden om terreur aanslagen tegen het Castro regime. Zo werd een DC-8 van Cubana neergehaald door een bom. De CIA trainde deze anticommunistische terroristen om sabotage uit te voeren op Cuba. Hierdoor versterkte Fidel Castro zijn stalinistisch regime onder het motto van ''wie tegen mij is, is een contra-revolutionair''. 

Revolutionair Socialistische Media is tegen het handelsembargo en fel tegen de Republikeinse Partij. Deze bende criminele hypocrieten die het martelen van verdachten goedkeuren en krokodillentranen huilen om mensenrechten en democratie, maar achter de schermen wel leuk zakendoen met dictatoriale regimes zoals Saoedi-Arabië, verantwoordelijk voor de executie van duizenden onschuldige Arabieren! 

Daar hoor je de ''Grand Old Party'' niet over klagen. Nee, je hoort de Republikeinen niet huilen om mensenrechten en democratie in landen die het kapitalisme van dienst zijn. Daarom zijn het een stel hypocriete misdadigers die geen recht hebben om over Cuba te oordelen. Natuurlijk wordt Cuba autoritair geleid en is het land geen socialistische democratie. Maar wat de Republikeinse Partij wil is een Cuba zoals dat voor 1959 bestond. Een corrupt kapitalistisch land, waarin rijke Amerikanen konden genieten van luxe die alleen bestond voor een zeer kleine elite. Die elite die door Castro werd verjaagd zal alles op alles stellen op het kapitalisme te herstellen op het eiland!

President Obama kon het handelsembargo opheffen tussen 2009 en 2014. Hij en zijn Democratische Partij hadden dingen kunnen verbeteren toen ze nog de meerderheid hadden in het Congres en de Senaat. Maar Obama wou als goede liberaal, compromissen maken met de dogmatische Republikeinen. Vijf jaar vertrouwde de Amerikanen op Obama, maar veranderingen kwamen niet. Zodoende verloor de Democratische Partij eerst het Congres en toen de Senaat. Nu staat alleen nog het Witte Huis onder Democratisch bestuur. Maar dat kan ook in 2016 voorbij zijn!

President Raul Castro van Cuba wil de banden met de VS herstellen. Omdat ook hij staats-kapitalistische denkt. Cuba wordt steeds ongelijker nu een grotere groep Cubanen rijker wordt. Een burgerij begint zich te ontwikkelen, mensen die het beter hebben door bezit. Terwijl de staatspropaganda nog steeds brult dat Cuba een ''socialistische heilstaat'' is, neemt het kapitalisme het eiland langzaam over. Net als in China en Vietnam, bewijst de Communistische Partij van Cuba dat het stalinisme leidt tot kapitalistisch herstel. Daarom is een socialistische revolutie noodzakelijk, om het volledige herstel van het kapitalisme te voorkomen. Daarvoor is echter een arbeiders partij nodig en Raul Castro zal nooit zo'n onafhankelijke partij toe staan!



De bejaarde Raul Castro, hier met Obama
tijdens de begrafenis van Nelson Mandela

De criminele CIA

De Centrale Inlichtingendienst of Central Intelligence Agency is het zwaard en schild van het Amerikaanse Imperialisme. In tegenstelling tot de Sovjet-Unie had de VS tot 1947 niet echt een buitenlandse inlichtingendienst. Dat lag aan het feit dat de Amerikanen zich tot 1945 nauwelijks met de wereld bemoeide. De tweede wereld oorlog veranderde dat en de CIA werd een belangrijk wapen van het kapitalisme in de strijd tegen revolutionaire groeperingen en anti-imperialistische landen!

In 1946 werd de Central Intelligence Group opgericht door president Henry Truman. Deze CIG moest voorkomen dat een buitenlandse grootmacht een aanval zou kunnen uitvoeren op de VS, zoals de Japanners deden in december 1941. Een jaar later in 1947 werd dan uiteindelijk de CIA opgericht met als doel het beschermen van de ''Amerikaanse democratie'', althans dat was de leus van de propaganda. Want in werkelijkheid moest de CIA het zwaard en schild worden van de heersende klasse tegen buitenlandse regeringen die anti-imperialistisch waren!

Net als de stalinistische KGB, vervulde de imperialistische CIA een belangrijke rol tijdens de koude oorlog. De macht van zowel de KGB als CIA moet niet onderschat worden. We weten dat de KGB enorm veel informanten bezat en door de onthullingen van Edward Snowden is bekend hoe de Amerikaanse NSA ( binnenlandse veiligheidsdienst ) in staat is om iedereen af te luisteren via telefoon en internet!

Pro-kapitalistische politici brullen dat de CIA en KGB niet met elkaar vergelijkbaar zijn, omdat de VS een democratie is. Ze beweren dat in een democratie, de veilingheidiensten onder democratisch bestuur zouden staan van de regering. Maar dat is precies het punt, de CIA treed vaak buiten haar ''democratisch'' boekje. In een rapport uit december 2014 is duidelijk geworden dat de CIA zich sinds 9/11 heeft schuldig gemaakt aan martelingen van gevangenen. Daarbij zijn wrede methodes gehanteerd. Tot nu toe hadden veel rechtse politici dit ontkent of beweerd dat het allemaal noodzakelijk was voor staatsveiligheid. Zo proberen ook voormalige KGB leden hun misdaden goed te praten!

Ex-nazi's bleken perfecte bondgenoten in de strijd tegen het ''communisme''. In West-Europa rekruteerde de CIA veel voormalige leden van Hitler's Duitsland. Dat zien we terug in het gedrag van Konrad Adenauer. Deze anticommunistische West-Duitse; Kanselier liet toe dat veel ex-nazi's in de jaren 50 weer topfuncties binnen de Bondsrepubliek Duitsland kregen. Bijvoorbeeld rechters die onder het nazisme hadden gediend konden weer rechtszaken leiden in West-Duitsland. Voor de CIA waren deze ex-nazi's goede aanwinsten, omdat ze enorm anticommunistisch dachten!

In 1954 kwam in de CIA in actie in Guatemala. Daar werd een rechtse regering aan de macht geholpen die de zakeninteresses van Amerikaanse kapitalisten veilig stelde. Een jaar eerder had de CIA, de democratische regering van Mohammad Mossadeq in Iran omver geworpen. De Amerikanen en Britten wouden een pro-western bewind in Iran en dus kreeg Mohammad Reza Pahlavi alle macht van het westen. Hij zou tot 1979 als absolute monarch heersen, totdat de islamieten hem omver wierpen en de Islamistische Republiek Iran stichtte!

Voor de CIA was het bevechten van anti-Amerikaanse regeringen top prioriteit. De bescherming van het Amerikaanse imperialisme was hun taak. Zo kregen dictatoriale rechtse regimes steun van de CIA in het ontwikkelen van hun eigen criminele veiligheidsdiensten. Een bekend voorbeeld daarvan is de Korean Central Intelligence Agency een directe kloon van de Amerikaanse CIA. Zuid Korea was sinds 1948 een totalitaire anticommunistische dictatuur. In 1961 werd deze dienst opgericht door dictator Park Chung-hee. Hij wou alle linkse oppositie tegen zijn militair bewind uitschakelen. De KCIA ging zelfs zo ver dat ze linkse Koreanen in West-Duitsland ontvoerde, om ze in Zuid Korea te berechten voor hun politieke opvattingen!

Onder Park Chung-hee kon de KCIA alles doen. Ze mochten iedereen oppakken, martelen en langdurig vastzetten. Men hoefde slechts iets zeggen dat tegen de anticommunistische dogma van de staat in ging. Achter deze misdadige organisatie stond de CIA, die lachend toe keek wanneer ''communistische'' sympathisanten opgepakt en gemarteld werden. Het leven van een ''communist'' was niets waard in de ogen van de Amerikanen! 

Ondanks veel succes in het onderdrukken en uitschakelen van linkse groepen en personen in het buitenland, moest de CIA ook nederlagen accepteren. Een eerste nederlaag was een invasie van Cuba in 1961. Een klein leger van 1500 anticommunisten moest het regime van Fidel Castro omver werpen. Die was sinds 1959 leider van Cuba en hoewel in het begin niet ''communistisch'', dreef de VS hem direct in de handen van de Sovjet-Unie. Na drie jaar conflicten te hebben gehad met Washington, verklaarde Castro dat Cuba nu ''socialistisch'' was en dat hij de Amerikanen als vijanden beschouwde. Al in 1959 had de CIA een plan gemaakt om Castro af te zetten. Toenmalig president Eisenhower had dit goedgekeurd!

De invasie van de Varkensbaai mislukte volledig. Castro was op de hoogte en de CIA had de situatie volledig verkeerd ingeschat. Er kwam geen massa opstand van arbeiders en boeren tegen Castro, in tegendeel. Arbeiders en boeren bevochten de anticommunisten en wisten 200 gevangen te nemen. Uiteindelijk gaven de anticommunisten zich over, een gigantische overwinning voor Fidel Castro en een vernedering voor het Amerikaanse imperialisme. Pas na 20 maanden en 53 miljoen dollar te hebben betaald werden de anticommunisten vrij gelaten door Castro. In de VS zijn deze mensen ''helden'', maar in Cuba blijven het marionetten van de criminele CIA!

Tijdens de Vietnam Oorlog voerde de CIA geheime missies uit in Laos en Cambodja. Terwijl de media zich alleen richtte op de strijd in Zuid Vietnam, was de CIA bezig met een geheime oorlog. In het Koninkrijk Laos trainde de Amerikanen niet alleen het anticommunistische koninklijke leger, maar ook de inheemse Hmong die zich in dienst stelde van de VS. Hmong strijders werden ingezet om de linkse Pathet Lao te bevechten. Ook deed de CIA aan heroïne productie, die men aan Amerikaanse soldaten in Zuid Vietnam verkocht!

Het omver werpen van een democratische overheid behoorde ook tot het takenpakket van de CIA. Natuurlijk moest dit geheim blijven, want dat zou het imago van de Amerikanen geen goed doen. Dus wanneer de CIA een democratische regering omver wierp deed m en dit altijd achter de schermen en via een militaire junta. Zo ook in Chili op 11 september 1974, toen het contrarevolutionaire militair een staatsgreep uitvoerde tegen de linkse Salvador Allende. Na zijn dood nam een junta de macht over, die meteen een rechtse pro-kapitalistische politiek ging voeren. Chili was weer een land dat een rechtse dictatuur werd dankzij de CIA!

1975 was een jaar van vernedering voor het Amerikaanse imperialisme. Op 30 april van dat jaar, liepen Noord Vietnamese soldaten de hoofdstad van Zuid Vietnam in. De Republiek Vietnam dat met CIA hulp was ontstaan, ging ten onder. Maar ook in Laos en Cambodja kwamen onder revolutionair bestuur te staan. De Pathet Lao namen de macht in Laos en nemen meteen wraak op de Hmong die met de CIA hadden geheuld. Doordat dit volk had gecollaboreerd met de Amerikanen werden ze geminacht, gehaat en vervolgd door de nieuwe stalinistische regering van Laos! 

In Afrika stond de CIA geheel aan de zijde van anticommunistische groepen en regeringen. Al in 1961 bemoeide de Amerikanen zich met de voormalige Belgische kolonie; Congo. Daar werd een populaire onafhankelijkheidsstrijder vermoord. Belgische officieren met CIA steun, waren erbij toen militairen onder leiding van officier Mobutu, een einde maakte aan het leven van Patrice Émery Lumumba. Na zijn executie werd de militair Mobutu aan de macht geholpen. Hij ontwikkelde zich tot een kleptomaan, die miljarden roofde van het Congolese volk. De CIA hielp Mobutu in 1977 en 1978, toen rebellen vanuit Angola probeerde Congo te bevrijden. Pas na 1990 lieten de Amerikanen hun marionet in de steek. Mobutu moest in 1997 vluchten, maar dankzij de CIA was het hem gelukt om de rijkste man van Afrika te worden. Zijn eigen vermogen werd op vijf miljard dollars geschat in 1984!

Tijdens de burgeroorlog in Angola steunde de Amerikanen de rechtse groep UNITA. De Unie voor de Totale Onafhankelijkheid van Angola was anticommunistisch en fel tegen de Volksbeweging voor de Bevrijding van Angola ( MLPA ), die in 1975 aan de macht kwam. UNITA begon haar bestaan als een maoistische tegenhanger van de MLPA, maar degenereerde in een conservatieve rechtse beweging. Ironisch is wel dat de groep zich ooit uitsprak voor een socialistisch Angola, maar dat was in de jaren voordat ze zich in dienst van Amerikaanse imperialisme stelde. Daarom is het des te ironischer dat UNITA ooit links begon, maar rechts eindigde. Een trend die vaker voorkomt onder maoisten!

Toen de Sovjet-Unie, zich met de Afghaanse burgeroorlog ging bemoeien steunde Amerikanen de islamistische Moedjahedien. Deze bevocht het atheïstische regime van de Afghaanse stalinisten. Door de wreedheid van Sovjet soldaten wisten de Moedjahedien meer steun te krijgen, mede door het feit dat veel Afghanen diep gelovig zijn en zeer conservatief. In 1987 probeerde de stalinistische overheid zich gematigder op te stellen door afstand te nemen van het atheïsme. Echter de CIA bleef de Moedjahedien aanmoedigingen om door te vechten. Uiteindelijk namen ze in 1992 bezit van Kaboel en kwam een einde aan het seculiere tijdperk en de gelijkwaardigheid tussen man en vrouw!   

Begin jaren 90 bleek de CIA niet in staat om het terrorisme vanuit de islamistische hoek tegen te houden. Men had zich sinds 1947 gericht op linkse groeperingen die gesteund werden door de Sovjet-Unie. Islamistisch terrorisme was tot de jaren 90 geen onderdeel geweest van de CIA. Mede ook omdat islamieten een bondgenoot waren tegen de atheïstische stalinisten. De bomaanslag van 1993 op het WTC werd niet voorkomen, ook al had de CIA aanwijzingen dat Osama Bin Laden er achter zat. Men kon Bin Laden echter niet vinden en op 11 september 2001 sloeg hij weer toe. Weer werd het WTC geraakt en weer faalde de CIA. De vernietiging van de WTC torens was een enorme klap in het gezicht van het imperialisme!

In 2007 werd bekend wat de CIA allemaal had uitgespookt tijdens de Koude Oorlog. Maar in plaats van de schuldigen aan te pakken, deed de CIA alsof ze ''veranderd'' waren. De organisatie structuur zou zijn aangepast en de overheid zou meer toezicht krijgen. In werkelijkheid, blijft de Central Intelligence Agency het zwaard en schild van het Amerikaanse imperialisme. Een bende criminelen die achter de schermen het kapitalisme van dienst zijn!

Revolutionair Socialistische Media is van mening dat de CIA een wrede, criminele organisatie is. Een organisatie wiens doel is het om de kapitalistische interesses van de VS veilig te stellen. Nederland was de CIA ook van dienst, door geheime vluchten toe te laten boven Nederlands luchtruim. Tijdens de koude oorlog is Nederland gebruikt als tussen landingsplaats voor CIA toestellen!

Het rapport uit december 2014 over de martelmethodes van de CIA zal niets veranderen. De Amerikanen zullen niet luisteren naar mensenrechten organisaties. Voor hun is de CIA juist iets goeds, een organisatie die hun beschermd. Dat is de propaganda die Washington DC sinds 1947 verspreid. Nou, linkse mensen en groepen hebben gemerkt wat de CIA gedaan heeft. Ook linkse Amerikanen zijn in de gaten gehouden, puur om hun politieke mening. De CIA heeft het leven van duizenden mensen verwoest en alleen daarom is het een criminele organisatie!

GESTAPO, STASI, KGB en CIA, allemaal veilingheidiensten die in dienst stonden/staan van wrede regimes. De Nazi-Duitse; Geheime Staatspolitie, het Oost-Duitse; Ministerie voor Staatsveiligheid, Het Sovjet; Comité voor Staatsveiligheid en de Amerikaanse; Centrale Inlichtingendienst. Zij stonden in dienst van leiders die zich tegen de arbeidersklasse keerde. Met geweld en terreur hebben zij de werkende klasse onderdrukt en daarom zullen ze altijd geminacht en vervloekt worden door ons revolutionair socialisten!  


In een rapport uit december 2014 staat duidelijk
dat de CIA zich schuldig heeft gemaakt aan martelingen
en wrede ondervragingsmethodes in hun gevangenissen!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Voor Revolutionair Socialistische Media staan drie thema's centraal. Strijd, Solidariteit en Socialisme. We moeten strijden, omdat zonder strijd het kapitalisme niet vernietigd wordt. De groei in welvaart hebben we te danken aan strijd. Strijd voor hogere lonen, betere arbeidsvoorwaarden en de sociale zekerheid. Allemaal gewonnen dankzij strijd. Solidariteit, omdat we solidair staan met de zwakkeren, onderdrukten en kanslozen. Mensen met een arbeidshandicap die door de overheid in diepe onzekerheid en angst zitten. Onderdrukten zoals volkeren die te maken hebben met kapitalistische dictaturen. Uiteindelijk biedt RSM een socialistisch alternatief op het kapitalisme, parlementarisme en neoliberalisme!  

Het jaar 2014 is bijna voorbij. Een jaar waarin de klassenstrijd tussen arbeid en kapitaal duidelijker dan ooit is geworden. Stakingen komen vaker voor nu de heersende klasse frontaal de aanval opent op lonen en arbeidsvoorwaarden. Hun neoliberale politici brullen dat iedereen met minder moet leven, terwijl de rechtse elite alleen maar rijker wordt. Van neoliberaal rechts tot salon-socialistisch links, allemaal roepen ze dat bezuinigingen nodig zijn. Maar dit is een truc om de werkende klasse te laten boeten voor de economische crisis die sinds 2008 aan de gang is. Wij arbeiders worden gedwongen om in te leveren voor de fouten van bankiers, zakenmensen en beurshandelaren. Wij moeten boeten voor hun hebzucht!


Er is veel potentiaal op politiek links voor een arbeiders partij op een socialistisch programma. In veel Europese landen hebben mensen door hoe verraderlijk de sociaal democratie geworden is. De Partij van de Arbeid in Nederland staat op een historisch dieptepunt in de peilingen. Echter de ''Sociaaldemocratische'' Partij van Emile Roemer wint niet de aanhang van de PvdA. Hoezo niet? Om deze vraag te beantwoorden moeten we kijken naar het profiel van de SP in Nederland. De SP noemt zich Socialistische Partij en wordt door de media socialistisch genoemd. Maar Revolutionair Socialistische Media omschrijft de SP als sociaal democratisch. Dat komt omdat de SP zich inzet voor een menselijker en socialer kapitalisme, er wordt niet gepraat over socialisme!


De SP wil zo graag meedoen met het verrotte parlementaire systeem, waardoor niet meer stemmen winnen. We zagen dit gebeuren in Noorwegen, waar de Socialistische Linkse Partij ( SV ) in 2001 enorm veel stemmen won. Linkse kiezers zagen in de SV een alternatief op de verrechtste sociaal democraten. Maar vlak voor de verkiezingen van 2005 gaf de reformistische partijleiding van de SV aan, dat ze met de sociaal democraten en agrarische democraten in een kapitalistische regering gingen. Eenmaal in de regering moest de SV ''regeringsverantwoordelijkheid'' nemen voor kapitalistische wandaden en dat kostte de partij bijna 200.000 stemmen. Tegenwoordig is de SV een kleine partij die niet meer vertrouwt te vertrouwen is als socialistische partij!


Door hun opportunisme verloor de Noorse; Socialistische Linkse Partij haar electoraat, dat staat de Nederlandse; Socialistische Partij ook te wachten. De peilingen liegen er niet om, de SP profiteert niet van de daling die de PvdA meemaakt. Deels ligt dit ook aan Emile Roemer, hij is te braaf en dat past helemaal niet bij een socialistische partij die juist moet knokken tegen het kapitalistische systeem. Roemer wil zo graag met Diederik Samsom een centrum-linkse regering oprichten, maar alleen SP, PvdA en GroenLinks zijn daar te zwak voor. Trouwens PvdA en GroenLinks zouden niet bereid zijn om de linkse idealen van de SP te willen uitvoeren. Het linkse gedachtegoed heeft de PvdA al 25 jaar geleden opzij gezet!  


Een groep die vooral last heeft van de complexe kapitalistische maatschappij, zijn arbeiders met een laag IQ. Vroeger ( voor 1990 ) had je nog simpele en overzichtelijk banen. Banen die ook mensen met een laag IQ konden uitvoeren. Het waren natuurlijk niet goed betaalde banen, maar het gaf mensen met verstandelijke beperking wel de kans om te participeren. Door de opkomst van het neoliberalisme eind jaren 80, verdwenen de simpele banen naar China en India. De arbeidsmarkt werd complexer, voor werk moet je tegenwoordig meer dan één handeling kunnen uitvoeren! 


Het Parool schreef; ''Het aantal mensen met een lichte verstandelijke beperking dat door de overheid betaalde zorg krijgt, is tussen 1998 en 2011 vervijfvoudigd. Die grote stijging komt niet doordat meer mensen een beperking hebben, maar omdat de diagnose nu vaker wordt gesteld. Dat meldt het Sociaal Cultureel Planbureau in het vandaag verschenen rapport 'Zorg beter begrepen. Verklaringen voor de groeiende vraag naar zorg voor mensen met een verstandelijke beperking'. Doordat er minder eenvoudig werk is, hogere eisen in het onderwijs worden gesteld en door de toegenomen digitalisering, zoals bijvoorbeeld internetbankieren en de ov-chipkaart, valt het steeds meer op als iemand een licht verstandelijke beperking heeft''


Een ander probleem is uitbuiting van arbeidsmigranten. In de jaren 60 kwamen de eerste Turkse arbeiders naar Nederland. Zij gingen werken in fabrieken en dachten ooit terug te gaan naar Turkije. Maar ze bleven in Nederland en dat werd hun niet in dank afgenomen. Racisme en intolerantie groeide, zeker toen het neoliberalisme zijn intrek nam. Blanke Nederlanders zagen de Turkse arbeiders aan als concurrenten op de arbeidsmarkt. Woedend over hun eigen werkeloosheid en verlaagde kansen, kregen Turken het verwijt dat ze de banen van Nederlanders inpikte. Niemand gaf de kapitalisten de schuld, die goedkopere Turken in dienst nam ten kosten van de duurdere Nederlanders. In plaats van samen te strijden tegen de kapitalistische uitbuiters vielen veel arbeiders in het gat van etnisch nationalisme. Dat werd gevoed door extreem rechtse partijen zoals de Centrum Democraten van Hans Janmaat!


In 2007 traden Polen, Roemenië en Bulgarije toe tot de Europese Unie. Dat hield in dat arbeiders uit deze landen mochten gaan werken in West Europa. Rechtse nationalisten voorspelde een golf van buitenlandse arbeidskrachten die het westen zouden overspoelen. Door de baanonzekerheid als gevolg van de crisis, gingen meer Nederlandse arbeiders luisteren naar de ziekelijke propaganda van extreem rechts. In Nederland is het de Partij voor ''Vreemdelingenhaat'' en ''Vrijemarktpolitiek'' die het voortouw neemt in de strijd tegen migranten en arbeiders uit Oost Europa. De PVV is een anti-immigratie partij en richt zich op de angst en onzekerheid onder de arbeidersklasse. Door het verraad van de PvdA en de zwakheid van de SP, wint de PVV meer aanhang in de peilingen!


Solidariteit moeten we tonen met migranten arbeiders, die vaak onderbetaald werk verrichten. Zij hebben het recht op een eerlijk loon voor het werk dat ze doen. De kapitalisten zijn het die deze mensen uit buiten. Doordat vele niet durven te protesteren zijn ze aangewezen op solidariteit van andere arbeiders. Het is daarom een noodzaak dat uitbuiting van buitenlandse arbeiders meteen gestopt dient te worden. Natuurlijk zal onze kapitalistische regering dat niet doen, die staat in dienst van mensen die buitenlandse arbeiders aannemen!


Elders in de wereld vechten volkeren tegen barbarij als gevolg van het kapitalisme. In Syrië is de reactionaire Islamistische Staat bezig met een offensief tegen Syrisch Koerdistan. De Koerden in de stad Kobani houden dapper stand tegen de islamieten. Wat de Syrische Koerden zo strijdvaardig maakt zijn hun progressieve idealen voor een samenleving vrij van het reactionaire islamisme, dat de Arabische wereld in een houdgreep houdt sinds de jaren 80. Tussen 1960 en 1980 waren veel Arabieren behoorlijk seculier ingesteld. Maar de islamieten wist een nieuwe generatie voor zich te winnen door de neoliberale dictaturen die in het Midden Oosten werd opgebouwd met westerse steun!


Koerdische vrijheidsstrijders houden dapper stand in Kobani tegen de barbaren van de IS. Echter de wereld durft hun niet te steunen. Dat komt omdat de leiders van Syrisch Koerdistan gelinkt zijn aan de Koerdistan Arbeiders Partij ( PKK ). Turkije noemt de Koerden in Syrië ''terroristen'' en ook de VS en Europa willen Volks beschermingseenheden ( YPG ) niet helpen. Allemaal omdat het westen graag Turkije ten vriend wil houden. Het zelfde Turkije dat met westerse wapens meer dan 3.000 Koerdische dorpen van de kaart veegde in de jaren 80. Door het wrede Turkse nationalisme begon de PKK met terreurdaden die pas na 1999 verminderde. Toch zullen Koerden blijven vechten totdat ze niet meer onderdrukt worden. Of de vijand nu Turkije, Iran of de Islamistische Staat is!


Socialisme is het enigste alternatief op het kapitalisme. Toch is een socialistisch alternatief nog niet opgebouwd in de meeste landen. In het Verenigd Koninkrijk heb je de Socialistische Vakbondscoalitie ( Trade Unionist and Socialist Coalition ) een samenwerkingsverband tussen vakbonden en socialisten. Maar revolutionair socialisten merken dat veel arbeiders te makkelijk stemmen op sociaal democraten ( PvdA ) of gematigde socialisten ( SP ). Er zijn ook arbeiders die zich laten misleiden door rechtse partijen. Vooral arbeiders met weinig of nauwelijks klassenbewustzijn laten zich leiden door populistische partijen. Het klassenbewustzijn is behoorlijk laag in Europa. Een resultaat van de verrechtsing van de sociaal democratie en de implosie van het stalinisme. 


Klassenbewustzijn is het besef dat arbeiders behoren tot een eigen sociale klasse omdat zij gemeenschappelijke belangen hebben op grond van hun gedeelde economische positie. Marx zag deze politieke bewustwording als voorwaarde tot de val van het kapitalisme middels een proletarische revolutie. Lenin zag twee soorten klassenbewustzijn, waarbij de eerste zich richtte op een onmiddellijke verbetering van de omstandigheden en het tweede de gehele samenleving om wilde vormen om verbetering op de lange termijn te bewerkstelligen! - Wikipedia artikel 


2015 wordt een nieuw jaar van Strijd, Solidariteit en Socialisme. Er zijn massa protesten tegen dictaturen, ongelijkheid en armoede. Maar wat die protesten vaak missen is een socialistische leiding en een partij voor arbeiders. Een voorhoede partij is nodig zoals Lenin al 110 jaar geleden besefte. Zonder een arbeiders partij is het niet mogelijk om socialisme op te bouwen. Anders waren veel opstanden en revoluties al socialistisch geworden. Maar dit is niet zo, bijvoorbeeld de Arabische revoluties leidde niet tot arbeiders macht of democratisch socialisme. De heersende klasse bleef aan de macht in Tunesië, Egypte en Libië. Pas wanneer het kapitalisme wordt afgeschaft kan een alternatief opgebouwd worden op socialistische principes!




De Rode Tomaat vliegt naar rechts. Het symbool van de SP van 1994 tot 2006. De ''Sociaaldemocratische'' Partij verving dit activistische symbool om zich neer te zetten als acceptabele regeringspartner voor de PvdA, GroenLinks en zelfs rechtse partijen!

Oost Europa, tussen Brussel en Moskou

Anno 2014 is Oost Europa meer dan ooit verdeeld. De regering van Belarus ( Wit-Rusland ) is de enigste die nog een vriend is van Vladimir Poetin en zijn kapitalistische bureaucratie. Andere Oost-Europese landen hebben zich aangesloten bij het westerse kamp, waaronder de Europese Unie en de NAVO. Ex-Sovjet republieken zoals Oekraïne en Moldavië zijn het meest verdeeld. Zeker omdat hier een grote groep etnische Russen wonen. Die moeten helemaal niets hebben met de EU en de NAVO, zij verzetten zich dan ook fel tegen pogingen van hun regeringen om toenadering te zoeken tot Europa en het westen!

Sinds december 2013 is het onrustig in Oekraïne, een voormalige Sovjet republiek. Het land is al 25 jaar een politieke oorlogszone tussen anti-Russische Oekraïners en pro-Russische Oekraïners. De ethische Oekraïners zijn na bijna 70 jaar stalinistische overheersing behoorlijk anti-Russisch en minachten alles dat met Rusland te maken heeft. Rechtse nationalisten die met de nazi's samenwerkte en dienst deden bij de Waffen SS, worden bewonderd als helden. Echter de Oekraïners van Russische afkomst zijn fel tegen het verheerlijken van nazi collaborateurs als nationale helden. Voor hun zijn de soldaten van het Rode Leger, de helden van de geschiedenis en niet de Oekraïners die met Hitler samenwerkte. Echter door de Sovjet dictatuur en ellende die Stalin bracht over Oekraïne is een groot deel van de etnische bevolking fel anti-Russisch geworden, dit wordt ook versterkt door etnisch nationalisme dat populair is onder jongeren!


Door de ''EuroMaidan'' beweging werd president Viktor Yanukovich afgezet. Echter de etnische Russen in Oekraine waren het daar niet meer eens. Zeker omdat Yanukovich in 2010, democratisch gekozen was en dus het recht had om president van het land te zijn. De ''EuroMaidan'' beweging wist met steun van pro-Europese politieke partijen in het parlement, de president af te zetten. Natuurlijk waren de pro-Russische partijen hier fel tegen. Buiten het parlement kregen fascisten en rechtse nationalisten vrij spel om dat te doen wat ze 25 jaar niet mochten doen. Grote menigte nationalistische jongeren trokken naar Lenin monumenten en trokken die onder luid gejuich neer. Op de restanten werden nationalistische teksten geschreven, ook fascistische symbolen waren aanwezig. Daarnaast werd het Russisch als minderheidstaal verboden in geheel Oekraïne. Hierdoor voelde Russen zich gediscrimineerd en keerde zich tegen Kiev!


Russische separatisten namen bezit van enkele steden in de regio's Donetsk en Lugansk ( Oost-Oekraïne ). Ook op de Krim kwamen separatisten met hulp van het Russische Leger aan de macht. Met chauvinistische propaganda verspreidde het Kremlin, de leugen dat de etnische Russen zich moesten verdedigen tegen de fascisten in Kiev. Dictator Vladimir Putin wordt hierin gesteund door veel anti-westerse groepen, van nationalisten tot stalinisten. Zo is de burgeroorlog vooral een oorlog tussen twee ethische groepen. Oekraïense nationalisten aan de ene kant en Russische chauvinisten aan de andere kant. 


De Russen stellen zich sociaal conservatief op en willen vooral dat hun eigen cultuur en religie moeten heersen. In separatistisch gebied is bijvoorbeeld het Russisch orthodoxe christendom verheven tot staatsgodsdienst en is homoseksualiteit verboden. Maar de nationalisten in Kiev zijn geen haar beter, die maken jacht op linkse en anti-fascistische Oekraïners en beschuldigen hun ervan, dienaren van Moskou te zijn. Haat tegen etnische Russen is de drijfkracht van rechtse partijen zoals het Volksfront geleid door Arseniy Yatsenyuk!


Eind jaren 80 werd door de Amerikaanse president en de Sovjet president besloten dat de NAVO zich niet zou uitbreiden naar Oost-Europa. Echter na de val van de Sovjet-Unie, ging de NAVO zich toch uitbreiden. Ook de Europese Unie ( bondgenoot en onderdeel van de NAVO ) begon Oost-Europese landen te pronken om deel te worden. Na 40 jaar stalinistische ( Russische ) overheersing waren veel Oost-Europeanen zeker bereid om deel te worden van de NAVO en de EU. Waarschuwingen van revolutionair socialisten werden in de wind geslagen. Zeker omdat de ex-stalinisten geen socialistisch alternatief op de EU boden!


In 2007 werden veel voormalige Oost-Blok landen lid van de EU. Neoliberale-rechtse en kapitalistisch-linkse politici beweerde dat er meer welvaart zou komen dankzij Europa. Zeven jaar later is er van die welvaart weinig te merken. Het modale inkomen in Polen is net 650 euro bruto per maand, in Bulgarije verdient men 300 euro modaal en in Roemenië net 400 euro modaal per maand. In Bulgarije stemt men elke regering naar huis, alleen om toe te zien hoe een andere kapitalistische coalitie het weer verprutst. Door de afwezigheid van een socialistisch alternatief is de politiek in Oost-Europa min of meer eenheidsworst. De keus is tussen ex-stalinisten, rechtse conservatieven, extreem rechtse nationalisten of neoliberalen. 


25 jaar na de ondergang van het stalinisme, is er nog steeds een groot verschil in welvaart tussen West en Oost Europa. Toen het zogenaamde ''reëel bestaande socialisme'' implodeerde brulde rechtse politici dat het kapitalisme voor welvaart en rijkdom zou zorgen. 10 jaar later zou blijken hoe zeer men gelogen had. In Moldavië kwam 73% van alle mensen op het platteland in de armoede terecht, pas in 2004 werd dit gereduceerd tot 31%. De kapitalistische revolutie leidde tot een sociale achteruitgang, alcoholisme steeg sterk en ook de criminaliteit. Racisme en haat tegen buitenlanders neemt toe, zeker in Hongarije waar Roma's geterroriseerd worden door extreem rechtse Hongaren!


Belarus ( Wit-Rusland ) maakte na 1995 een draai terug naar haar stalinistisch verleden. Althans zo lijkt het aan de buitenkant. President Alexander Lukashenko is de eerste president van de Republiek Belarus en werd in 1994 gekozen. Een jaar na zijn aantreden verving hij de vlag van de anticommunisten, die sinds 1991 als nationale vlag diende. Lukashenko voerde de oude Sovjet vlag in, wel zonder hamer en sikkel. Ook het oude Sovjet embleem ( zonder communistisch symbool ) werd weer aangenomen. Anticommunisten waren natuurlijk woedend, maar de autoritaire president geeft geen moer om de mening van andersdenkenden in Belarus! 


De Republiek Moldavië is een Roemeens sprekend land, dat door de Sovjet-Unie in 1924 werd opgericht als de Moldavische Autonome Sovjet Republiek binnen Sovjet Oekraïne. Het doel van de oprichting was dat men hoopte de socialistische revolutie te verspreiden in buurland Roemenië, dat een conservatief koninkrijk was. Echter door de opkomst van Stalin verdween het internationalisme en begon de Sovjet-Unie zich te richten op het ''socialisme in eigen land''!


Na de ondertekening van het niet-aanvalspact tussen Nazi Duitsland en de Sovjet-Unie, werd in 1940 de Moldavische Socialistische Sovjet Republiek opgericht. Het Koninkrijk Roemenië werd gedwongen om gebieden af te staan aan Moskou, die hierop de Moldavische SSR oprichtte. In feite kwam het er op neer dat Stalin nu enorm veel invloed kreeg in Oost-Europa. De Sovjet-Unie beheerste in 1940, de Baltische landen, Oost-Polen en geheel Bessarabië ( 80% in Moldavië en 20% in Oekraïne )!


Roemenië nam in 1941 weer bezit van Bessarabië, maar verloor het gebied definitief in 1944 toen het Rode Leger terug keerde. De Moldavische SSR werd weer hersteld en bleef tot 1990 deel van de Sovjet-Unie. Na de ondergang van het stalinisme werd de Republiek Moldavië opgericht door anticommunisten, die echter meteen in conflict kwamen met de regio Transnistrië. Dit gebied wordt voornamelijk bewoond door 32% Moldaviërs, 30% Russen en 28% Oekraïners. Zij weigerde om deel te worden van de Republiek Moldavië, dat zich anti-Russisch opstelde en toenadering zocht tot Roemenië. Transnistrië verklaarde zich onafhankelijk van Moldavië, wat tot een burgeroorlog leidde in 1992!


Moldavië viel met Roemeense vrijwilligers de rebelse regio binnen in maart 1992. Echter het voormalige 14de Sovjet Leger was nog in het gebied en kwam te hulp. Dankzij hun steun werden de Moldaviërs en Roemeniërs verslagen. Transnistrië wist te overleven, maar wordt door geen enkel land erkend. Hoewel de regio de voormalige vlag van de Moldavische SSR gebruikt met hamer en sikkel, is Transnistrië zeker niet socialistisch. De economie is vooral kapitalistisch en veel economische welvaart ligt in de handen van een kleine oligarchie. Officieel heet het land, de Pridnestrovische Moldavische Republiek, maar wordt internationaal beschouwd als deel van de Republiek Moldavië!


In 1998 won de Partij van ''Communisten'' van de Republiek Moldavië ( PCRM ), de verkiezingen. Doordat de anticommunisten voor veel ellende en achteruitgang hadden gezorgd, stemde men massaal op de communistische partij. Die was echter niet bereid om het echte socialisme van Marx en Lenin in te voeren. De partij deed een symptoombestrijding en bestreed de oorzaken van armoede en sociale ellende niet. Wel werd armoede op het platteland teruggebracht naar 31% van de bevolking, dat was 73% in het jaar 2000. Dus de hervormde stalinisten genoten populariteit, hierdoor wonnen ze de verkiezingen van 2001 en kregen een absolute meerderheid in het Moldavische parlement!


Echter ook de Partij van ''Communisten'' maakte geen einde aan het kapitalisme. Ook was de partij niet populair onder jongeren, die liever keken naar Europa en de welvaart die daar lag. De PCRM was ook een bureaucratische partij, waarvan de meeste leden ooit behoorde tot de Communistische Partij van Moldavië, de heersende stalinistische partij van de Moldavische Socialistische Sovjet Republiek. Een echte partij van het proletariaat kun je de PCRM niet noemen, ook al zwaaien ze met rode vlaggen en zingen revolutionaire liederen!


Pro-Europese partijen in Moldavië deden het goed bij de verkiezingen van 2014. De Liberaal Democratische Partij van Moldavië kan vermoedelijk met de Democratische Partij van Moldavië en de Liberale Partij een pro-Europese regering samenstellen. Er zijn echter ook partijen die tegen de EU zijn en pogen voor samenwerking met Rusland. In Moldavië zijn dat de Partij van ''Socialisten'' van de Republiek Moldavië ( PSRM ) en de PCRM, die als derde partij uit de verkiezingen kwam!


In Oekraïne is het in december 2014 nog steeds onrustig. De chauvinistische separatisten blijven zich verzetten tegen de nationalistische Oekraïners. Beidde kanten maken zich schuldig aan misdaden en laten zich leiden door etnisch nationalisme, vooroordelen en oude haatgevoelens. Oekraïners worden in separatistisch gebied geminacht en om hun etniciteit vervolgt. Datzelfde gebeurd in Kiev waar etnische Russen opgejaagd worden door extreem rechtse groeperingen. Revolutionair socialisten verwerpen het chauvinisme van de Russische separatisten en het nationalisme van de Oekraïners!


De Oost-Europese conflicten zijn een oorlogen bij volmacht geworden tussen Brussel en Moskou. Het is overduidelijk dat de bureaucraten van de Europese Unie en de Russische Federatie achter de schermen de boel besturen. Wie steunde de nationalisten in Kiev met wapens en propaganda? De EU. Wie steunt de separatisten met wapens en propaganda? Het Kremlin van Vladimir Poetin. Revolutionair socialisten geven geen steun aan de separatisten alleen maar omdat ze beweren anti-fascistisch te zijn. Aan hun anti-fascisme mag behoorlijk aan getwijfeld worden omdat extreem rechtse figuren meevechten met de separatisten. Zo is er bijvoorbeeld het Russische Orthodoxe Leger, dat een christelijke theocratie nastreeft. Ook is het orthodoxe christendom verheven tot staatsreligie in de Federale Staat Novorossiya, de naam van de separatistische gebieden!


Revolutionair Socialistische Media begrijpt dat deze conflicten liggen in de aard van het kapitalisme. De ene heersende klasse vecht tegen de andere heersende klasse. Hun bedoelingen zijn al bijna 200 jaar oud; hebzucht, daar draait het kapitalisme op. 100 jaar geleden werd hun hebzucht bevredigd met imperialistische veroveringen en koloniale gebieden. Maar anno 2014 gebruiken de kapitalisten hun invloeden bij de grootmachten om hun drang naar macht te vergroten. De oorlog in Afghanistan en Irak zijn voorbeelden van het Amerikaanse imperialisme, de invasie van de Krim is een voorbeeld van Russisch imperialisme!


Het westen en met name de Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika, zette Rusland neer als het kwaad. Maar zoals de voormalige Sovjet president; Micheal Gorbachev zei, ''Het westen heeft zich niet aan de afspraken gehouden die tot het einde van de koude oorlog leidde''. In 1990 besloten de Sovjet-Unie en de VS, dat het westen en met name de NAVO zich niet zouden uitbreiden. Echter na de ondergang van de USSR, deed de NAVO precies dat. Hierdoor voelt Rusland zich in het nou gedreven en gaat gekke sprongen maken. Alleen Belarus is nog een bondgenoot van Rusland in Europa, maar de rest van Oost-Europa staan in het kamp van de NAVO en de EU!


Onze alternatieven op oorlog, armoede en onrechtvaardigheid zijn duidelijk


- Tegen, de Europese Unie en de Russische Federatie

- Tegen, tegen groot Russisch chauvinisme
- Tegen, tegen Oekraïens nationalisme en fascisme
- Tegen, het kapitalisme en het imperialisme van zowel Europa als Rusland 

- Voor, de nationalisatie van alle productie middelen onder democratische controle van de gemeenschap

- Voor, grootschalige sociale programma's om een einde maken aan armoede
- Voor, de oprichting van arbeiders-raden die de politiek bedrijven, weg met elitaire politici
- Voor, de onteigening van de super rijken!
- Voor, seculiere socialistische republieken, die de basis leggen voor een wereldwijde federatie van socialistische landen!



Uitbreiding van de NAVO tussen 1990 en 2009. Officieel was afgesproken
dat dit niet zou gebeuren. Maar het westen hield zich niet aan de gemaakte afspraken!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme