De kapitalistische media schildert revolutionair socialisten en anarchisten vaak af als extreem-links. Daaronder worden ook stalinisten, maoisten en andere revolutionaire ideologieën geplaatst die niet braaf gematigd links ( kapitalistisch links ) denken. Radicaal links krijgt vaak het etiket extreem links om zo naast extreem rechts geplaatst te kunnen worden. Burgerlijke politici brullen vaak dat anarchisten net zo wreed zijn als bijvoorbeeld neonazi's. Een grove leugen, bedoeld om radicaal links gelijk te schakelen met de wreedheid van racisten, nazi's en ander extreem rechts tuig.
Er is een groot verschil tussen zogenaamde extreem linkse groeperingen en extreem rechtse groeperingen. Extreem rechts is altijd haat zaaiend en bereid om geweld te gebruiken. Radicaal links is er niet op uit om geweld te plegen tegen onschuldigen. Als er al spraken is van geweld dan is dat het resultaat van confrontaties tussen politie en extreem rechts. Anarchisten kunnen gewelddadig optreden, maar de schande die zij veroorzaken is meestal materialistisch. Extreem rechts heeft daar geen behoefde aan, zij willen fysieke schade aanrichten en daarom kun je radicaal links ook niet met extreem rechts gelijk schakelen!
Het doel van radicaal linkse partijen ( extreem links genoemd ) is ook heel anders dan die van extreem rechts. Zo willen bijna alle extreem rechtse partijen een gemeenschap dat waarde legt op de blanke cultuur, geloof en tradities. Een diepe minachting voor joden, moslims, zigeuners en andere niet-blanke volkeren hoort daarbij. -In de jaren 30 van de 20ste eeuw waren het de joden, die in Europa werden geminacht en gehaat. Extreem rechtse partijen wouden de totale vernietigen van het joodse geloof. Alleen al in Duitsland waren twee grote antisemitische partijen actief tussen 1919 en 1933. De meeste bekende was de Nationaal Socialistische Duitse Arbeiders Partij, de partij van Adolf Hitler. Toch was de NSDAP tot midden jaren 20, nog niet de grootste extreem rechtse partij in Duitsland. Het waren de antisemitische nationaal conservatieven van de Duitse Nationale Volks Partij die het boegbeeld waren van het Duitse nationalistische antisemitisme!
Haat tegen joden leidde uiteindelijk tot de Holocaust, de massamoord op 6 miljoen joden. Haat tegen niet-Europese volkeren was ook de oorzaak voor de moord op 13 miljoen burgers van de Sovjet-Unie. De nazi's zagen de volkeren van de USSR aan als minderwaardig. Dit is nog steeds terug te vinden in bijna alle extreem rechtse groeperingen. Radicaal links daarin tegen doet niet aan ethisch nationalisme of antisemitisme. Afkeer van de Staat Israël komt voor, dat heet dan antizionisme. Maar haat tegen joden komt niet voor binnen radicaal links. Natuurlijk brullen zionistische websites en politici dat radicaal links wel antisemitisch is, omdat revolutionair links zich solidair verklaart met de Palestijnen. Maar volgens die zionistische logica is iedereen meteen antisemitisch, als men kritiek levert op de politiek van de Staat Israël!
De enigste reden waarom de kapitalistische media, radicaal links met extreem rechts gelijk geschakeld is het feit dat sommige radicaal linkse groeperingen bereid zijn om geweld te gebruiken. Bijvoorbeeld dieren activisten, die proefdieren bevrijden uit laboratoriums worden extreem genoemd, omdat ze de burgerlijke regeltjes niet accepteren. Als radicaal links al geweld gebruikt is dat altijd een reactie op het geweld van de heersende klasse of extreem rechts. De West-Duitse groepering; Rote Armee Fraktion ( RAF ) probeerde in de jaren 60 en 70, een guerrilla oorlog te voeren tegen de Bondsrepubliek Duitsland. Hun motivatie lag in het feit dat veel ex-nazi's gewoon door mochten werken onder de nieuwe ''democratische'' machthebbers. Ook hekelde de naoorlogse jonge generatie Duitsers, de manier waarop West-Duitsland omging met hun oorlogsverleden. De RAF was daarnaast een reactie op het autoritaire karakter van de Duitse bondskanselier; Konrad Adenauer. Als overtuigd anticommunist, liet Adenauer de communistische partij verbieden en werden linkse Duitsers berecht door ex-nazi rechters!
Linkse groeperingen die bereid waren om terroristische methodes te gebruiken, waren vooral actief in de jaren 70/80. De Rote Armee Fraktion was in West-Duitsland actief. In Nederland had je de Revolutionaire Anti-Racistische Actie ( RaRa ). De RaRa bestond uit revolutionairen die vooral het Apartheid stelsel bevochten, door aanvallen uit te voeren op Nederlandse bedrijven die zaken deden met Zuid Afrika. Na de ondergang van Apartheid en het stalinisme, verdwenen de linkse groeperingen die via geweld een socialistische maatschappij wouden oprichten. Een belangrijke rede was het wegvallen van financiële en ideologische steun. Zowel de ondergang van de Sovjet-Unie als het maoïsme in China, leidde tot de ontbinding van veel revolutionair linkse partijen begin jaren 90!
Terwijl de gewelddadigheid van radicaal links verdween, groeide die bij extreem rechts. De ondergang van het stalinisme, zorgde voor vacuüm in de politiek. Bijna alle politieke partijen verschoven naar rechts. Voormalige centrum partijen werden centrum-rechts, terwijl veel socialistische partijen hun linkse veren inruilde voor centrum opvattingen. De politiek ging zich niet meer bezig houden met de behoefde van de werkende klasse. Iedereen moest voor zich zelf gaan zorgen, het was ieder voor zich. Een logisch gevolg van de neoliberale politiek was een groei in armoede. Extreem rechts wist daar op in te spelen, ze spelen vooral op een nieuwe generatie jongeren. Dat zijn meestal jongeren uit arme gezinnen, zonder een hoge opleiding en slechte kansen op de arbeidsmarkt. Deze jongeren voelen zich in de steek gelaten en vuren hun frustratie af op de ''asociale buitenlander'' die hun baan kwam inpikken. Want daar speelt extreem rechts op, afkeer en haat tegenover niet-westerse bevolkingsgroepen!
Radicaal links biedt verzet tegen extreem rechts, iets wat de kapitalistische politici niet graag zien. Want extreem rechts is voor hun een middel om de werkende klasse te verdelen. De kapitalisten gebruiken de fascisten, racisten, nazi's en rechtse populisten om arbeiders tegen elkaar op te zetten. Want een groot deel van het proletariaat mist een klassenbewustzijn en is hiermee kwetsbaar voor extreem rechtse opvattingen. Vooral de leus; ''Eigen Volks Eerst'' is populairder geworden. Vooral moslims zijn anno 2014, een gehate geloofsgroep in Europa. Moslims zouden zich niet willen ''aanpassen'', precies zo brulde de nazi's en rechtse conservatieven ook in de jaren 30. Die ''smerige'' joden willen zich niet aanpassen!
Extreem rechts speelt op haat, diepe ethische haat. Vooral in Griekenland is de fascistische groep; Gouden Dageraad gegroeid. De Gouden Dageraad wil een nationalistisch Griekenland, dat waarde legt op de Helleense cultuur. Albanese immigranten moeten met brut geweld verjaagd worden. Ook willen de fascisten een antisemitisch beleid voeren. Dankzij de wrede neoliberale bezuinigingen op gedwongen door de Europese Unie, hebben de fascisten veel steun gevonden onder arme Grieken. Adolf Hitler wist in 1933 ook meer dan 48,4% van de Duitsers te overtuigen. De Gouden Dageraad wist bij de verkiezingen van 2012, 12.28% te winnen!
Er is dus een groot verschil tussen radicaal ( extreem ) links en extreem rechts. Als radicaal links al gebruikt maakt van geweld dan is dat meer gericht tegen de elementen van het kapitalisme. Materialistische schade is wat radicaal links vaak aanricht. Extreem rechts daarentegen wil fysiek geweld en vooral angst en paniek zaaien. Revolutionair links denkt volgens het principe van internationale solidariteit, terwijl extreem rechts juist rassenhaat verspreidt. Het is daarom niet logisch om radicaal links naast extreem rechts te plaatsen. Ook al lijken veel fascisten en anarchisten qua kleding op elkaar ( zwarte kleding ), is er een wereld van verschil tussen een anarchist en een fascist. Anarchisten willen een klasseloze maatschappij, zonder een staat die boven de mensen staat. Fascisten willen een centralistische totalitaire dictatuur, met een zeer sterke staat!
Maar Revolutionair Socialistische Media snapt waarom de heersende klasse, radicaal links naast extreem rechts plaatst. Men grijpt dan terug op de ervaringen met het stalinisme. Maar dat de stalinisten veel extreem rechtse elementen in zich hadden wordt verzwegen. Zo waren bij alle stalinistische regimes, zeer nationalistisch van aard. In Bulgarije moesten mensen met Turkse namen hun naan verplicht veranderen in Bulgaarse namen, onder het regime van de Bulgaarse Communistische Partij. Het regime van Kim Jong Un in Noord Korea anno 2014, is meer extreem rechts dan radicaal links te noemen. Noord Korea legt veel waarde op militarisme, religieus dogmatisme ( persoonlijkheidscultus ) en rassenhaat, vooral gericht tegen Japanners. De heersende klasse wil dat iedereen gelooft dat revolutionaire opvattingen allemaal leiden tot dictatuur en onderdrukking. Het is hun doel om socialisme en communisme gelijk te schakelen met het fascisme en nazisme, om mensen tot anticommunisten op te voeden. Kapitalistische politici gebruiken soms de woorden; fascisme, marxisme in één zin als ze praten over totalitaire regimes!
Extreem rechts is een gevaar voor de democratie en de mensenrechten. Radicaal ( extreem ) links is dat niet. Stalinistische partijen hebben hun totalitaire opvattingen opzij gezet. Veel stalinisten werken samen met kapitalistische regeringen, die kun je nauwelijks radicaal links noemen. Maar de stalinisten vormen geen gevaar voor de heersende klasse en dat weten ze. Het zijn de anarchisten en revolutionair socialisten waar de bourgeoisie voor bang is. Extreem rechts speelt op angst, onzekerheid en vrees. Het kapitalisme gebruikt extreem rechts om de aandacht af te leiden van het feit dat de groeide armoede een gevolg is van hun politiek!
Strijd, Solidariteit, Socialisme
