Burgerlijke nieuwspresentatoren brullen al maanden dat Griekenland geen keus heeft. Om binnen de neoliberale EU te blijven ( met name de Eurozone ) moet Griekenland de wetten van Brussel uitvoeren. Die wetten bevorederen het bedrijfsleven en niet de werkende klasse. Om het noodlijdende land weer concurrerend te maken in de Eurozone, moet Griekenland het neoliberalisme volledig van dienst zijn. Onder de vorige sociaal democratische en conservatieve regeringen werd politiek bedreven dat leidde tot armoede, honger en wanhoop. SYRIZA beloofde hier een einde aan te maken, maar het lukte hun niet om binnen de lijnen van de EU iets te veranderen. Daarom pleiten revolutionair socialisten ook voor een breuk met deze unie!
Dit doen wij niet uit nationalisme, wij denken niet dat een socialistisch Griekenland alleen zich kan ontwikkelen. Maar een Griekenland los van het neoliberale Europa kan haar eigen weg volgen en een voorbeeld land worden, als men de weg van het socialisme inslaat. Maar dat is nou precies wat de leiders van SYRIZA niet willen of durven. Hun gedachtegoed is zo beperkt dat ze niet verder kunnen denken dan de bestaande economische machtsstructuren. Wat vooral smerig is het feit dat premier Tsipras de bezuinigingen doorvoert, terwijl het volk net keihard NEE zei!
SYRIZA vraagt dus om een keihard NEE in een referendum om daarna het Griekse proletariaat te verraden. Dit bewijst waarom reformisten nooit in staat zullen zijn om socialisme te realiseren. De gematigde socialisten van Alexis Tsipras denken dat socialisme pas na een moeizame weg opgebouwd dient te worden, vermoedelijk zitten ze ook nog vast in de stalinistische opvatting dat je eerst het kapitaal moest versterken voordat de werkende klasse de macht overneemt!
Revolutionair links in Griekenland heeft een zware klap gekregen door het verraad van de SYRIZA leiding, maar er zijn ook leden van de partij die de politiek van hun leider niet steunen. Het is aan die linkse SYRIZA leden om in opstand te komen en verzet aan te tekenen tegen de regering. Want het is nu wel duidelijk dat veranderingen niet zullen komen vanuit de politiek. Daarvoor is de revolutionaire strijd op straat noodzakelijk. Stakingen, demonstraties en bezetting van ondernemingen en overheidsgebouwen moet de regering dwingen om van koers te veranderen. Het Griekse volk wil niet lijden en heeft genoeg van de bezuinigingen!
Wie vooral versterkt worden door dit verraad zijn de media kapitalisten. Zij zullen de politiek van SYRIZA omschrijven als ''Het ultime bewijs dat er geen alternatief is op het neoliberalisme''. Dit hoorde je vooral in de jaren 90, toen rechtse economen glashard brulde dat het socialisme mislukt was en dat allene het neoliberale kapitalisme kon werken. Door het verraad van de sociaal democratie werden hun opvattingen min of meer standaard en wie daarvan afweek werd ''gek'' of ''ouderwets'' genoemd. Sommige centrumlinkse partijen gingen zelfs praten over ''conservatisme'' als echte socialisten zich verzetten tegen marktwerking en privatiseringen. Partijen zoals GroenLinks vinden het heel ''progressief'' als de markt onze levens bepaald!
De Linkse Socialistische Partij in België, merkt heel duidelijk op hoe en waarom SYRIZA capituleerde:
LSP/PSL artikel
De weg van een breuk ( met de EU ) is niet zonder uitdagingen, maar deze weg valt te verkiezen boven de koers van de leiding van Syriza die uiteindelijk dezelfde neerwaartse spiraal van besparingen volgt. Het zou natuurlijk niet mogelijk zijn om enkel in Griekenland geïsoleerd te breken met de regels van het kapitalisme en te bouwen aan socialistische verandering. Maar de uitstraling van een breuk met het kapitalisme in Griekenland zou wellicht ook meteen opgepikt worden in de rest van het continent. Het perspectief van een geïsoleerd Griekenland is dan ook niet het meest waarschijnlijke.
De reactie van werkenden en jongeren doorheen Europa op de gebeurtenissen van de voorbije weken toont aan hoe snel gebeurtenissen in het ene land opgenomen worden in andere landen. Zoals een nederlaag een stap achteruit zou zijn in heel Europa, zou een breuk in de zwakste schakel van het Europese kapitalisme ook enorm veel kansen bieden voor de linkerzijde in de rest van het continent. Een open breuk met dit systeem met een massale betrokkenheid van onderuit zou bijzonder inspirerend zijn. Het zou de mogelijkheid vestigen van gelijkaardige fundamentele verandering in andere landen in de periferie wat het proces zou versterken van de opbouw van een ander Europa, een socialistisch Europa dat democratisch wordt georganiseerd door miljoenen mensen in plaats van door de miljonairs.
''Ik kon er toch niets aan doen'' LEUGENAAR!!
