Na Nimrud nu ook Palmyra slachtoffer van IS barbarij?

De historische stad Palmyra in Syrië is veroverd door de cultuurbarbaren van de IS. Net als de Irakese historische stad Nimrud, loopt Palmyra een groot gevaar. De reactionaire islamieten van de IS, zien de oude steden aan als ''afgoderij'' en hebben al veel historische monumenten verwoest. Achter dit ''afgoderij'' argument van de IS, staat een PR-stunt. Het gaat er bij de terroristen om het zaaien van angst en woede in het westen. Toen ze Nimrud vernietigde was er verontwaardiging in de wereld. De IS houdt van negatieve aandacht en zal zeker geen moeite doen om Palmyra te gebruiken voor hun PR stunten. Dat daarbij de hele historische stad vernietigd kan worden is een groot risico!   

Reactionaire groepen zoals de Islamistische Staat beweren voor een zuivere islam te strijden. Ondertussen doden ze duizenden onschuldige moslims, zowel soennitische als sjiitische. Mannen,m vrouwen en kinderen zijn niet veilig voor het terreur van deze reactionaire groepering. De IS heeft met de verovering van Palmyra, een grote overwinning geboekt op het Syrische regime van Bashar Al-Assad. Palmyra is de toeristenplek van Syrië, een prachtige locatie met veel Romeinse ruïnes. Deze ruïnes zijn een doorn in het oog van de fundamentalisten, die geen tempels duldde van andere religies. De islamieten tonen het zelfde gedrag als de koptische christenen in Romeins Egypte. Die sloegen als plunderde barbaren erop los toen ze in het jaar 391, alle tempels van de oud Egyptische religie mochten verwoesten. In dat jaar gaf het christelijke Romeinse Rijk, de opdracht dat alle oude religies vernietigd diende te worden!

Wat de christenen in 391 deden, doen de moslims nu in 2015. Natuurlijk zijn de meeste moslims helemaal geen aanhangers van de IS en diens terreur methodes. Helaas weet de groepering veel jonge moslims uit Europa te lokken. Mede door racisme, armoede en goede propaganda, hebben al duizenden westerse jonge moslims zich aangesloten bij de terreur groep. Eenmaal binnen merken vele dat het leven binnen de IS, helemaal niet zo idyllisch is zoals op internet verteld wordt. Het gebied dat de IS bestuurd is dan wel groot, maar echt stabiel zeker niet. Daarnaast is er schaarste aan alles!

Op dit moment in mei 2015 beheerst de Islamistische Staat, 50% van de Syrische Arabische Republiek. Dit zijn dan wel de minst bevolkte gebieden. Want de meeste dorpen en steden zijn gebouwd langs de westelijke kust. Ook Noord-Syrië heeft de IS niet in hadden. Daar vechten de Koerden en die hebben de IS, verjaagd uit hun gebieden. Toen de islamieten in Irak verschillende nederlagen leden, leek het erop dat het tij gekeerd was. Maar met de verovering van Palmyra, staat de IS weer sterk op de kaart. Wat het lot van de bijna 2000 jaar oude ruïnes wordt is nog onbekend. Als de IS net zo te werk gaat als in Nimrud, dan is Palmyra straks alleen nog een herinnering! 

Dit moet voorkomen worden, Palmyra mag niet vernietigd worden zoal Nimrud in Irak. Er is echter een grote kans dat de IS zal beginnen met de vernietiging van de historische stad, om hun propaganda te versterken. 2000 jaar oude tempels en een bijna volledig Romeins theater, dreigen hierdoor voor eeuwig vernietigd te worden. De reactionaire IS weet hoe belangrijk deze oude stad is voor de wereld. Alleen al daarom zullen ze plezier hebben in het opblazen van de ruïnes, om maar aan het westen te laten zien dat ''afgoderij'' niet getolereerd wordt! 

Revolutionair socialisten roepen alle Syrische arbeiders op om te voorkomen dat deze plaats vernietigd wordt. De IS barbaren mogen niet slagen in hun waanzin om alles te vernietigen dat niet soennitisch is. Helaas is het etnische en religieuze sektarisme een enorm probleem. Ondanks dat Syrië altijd een seculier land is geweest, heerst nu vooral het islamisme bij de oppositie tegen Bashar Al-Assad. Hierdoor hebben sommige linkse anti-imperialisten in hun afkeer van de IS, besloten om het regime van Al-Assad te steunen. Revolutionair socialisten doen dit niet. Wij verwerpen zowel de Islamitische Staat, als het Ba'ath regime. 

De Syrische stad Palmyra, moet beschermd worden tegen de barbaren van de IS. Maar doordat het Syrische Leger zich heeft terug getrokken hebben de terroristen nu vrij spel. Het zal vermoedelijk niet lang duren voordat er filmpjes op you-tube opduiken, waarin de verwoesting van Palmyra, te zien is. Een vreselijk vooruitzicht om machteloos toe te kijken hoe een reactionaire groepering in de naam van de islam, probeert de geschiedenis te vernietigen!

 Palmyra. Een historische Romeinse stad in Syrië. Binnenkort niet meer?

De Russische persoonlijkheidscultus

Vladimir Poetin is sinds 1999, leider van de Russische Federatie. In de ogen van het kapitalistische westen is hij een boef, omdat Rusland zich onder zijn leiding weer aan het versterken is. Poetin kreeg de macht, nadat zijn voorganger Boris Yeltsin zich volledig vervreemd had van de Russische bevolking. In 1991 nog held van de democratie, in 1999 gehaat en vervloekt. Yeltsin's contrarevolutie werd gesteund door het westen, maar veel Russen kregen al in 1993 genoeg van hem. Vladimir Poetin beloofde Rusland weer sterk te maken en volgens veel Russen is hem dat gelukt. Natuurlijk helpt de staatsbureaucratie ook een handje, het Kremlin heeft in 16 jaar een ware persoonlijkheidscultus rond de autoritaire president gebouwd! 

Een persoonlijkheidscultus is een antisocialistisch fenomeen. Het is de kritiekloze verering van een persoonlijkheid en het verwerpen van elke vorm van kritiek. Russen zijn maar al te gewend aan een persoonlijkheidscultus. De tsaren vereerde zich zelf als ''goddelijke leiders'', gestuurd door God om Rusland te besturen. Ze werden daarbij gesteund door de Orthodoxe Kerk die maart al te graag de tsaristische familie op gelijke hoogte met heilige figuren stelde. Pas in februari 1917 kwam een einde aan de verering van de tsaar!

Tijdens de Russische burgeroorlog werd Vladimir Lenin een icoon voor veel revolutionairen. Hier lag de basis voor de latere Lenin cult. Hijzelf was hier fel op tegen, zo ook in 1920 bij zijn 50ste verjaardag. Sovjet leiders zongen loofliederen over Lenin, die daar niet van gediend was. Zijn verjaardag moest gepaster gevierd worden. Daarnaast was de eerste Sovjet leider niet bepaald blij met het zien van zijn afbeelding!

Lenin's dood op 21 januari 1924 luidde het startsignaal voor zijn persoonlijkheidscultus. De architecten hiervan waren vooral twee bolsjewieken. Joseph Stalin en Grigory Zinoview verheerlijkte de dode Sovjet leider en ook Leon Trotsky maakte de fout om Lenin te hemel in te prezen. Tussen 1924 en 1927 ging de strijd binnen de communistische partij vaak om ''wie nu de juist interpretatie van Lenin's ideeën had''. Hoewel Trotsky veel dichter in de buurt van Lenin stond, was het Stalin die de partij bestuurde. Hij had een machtig wapen en kon de Linkse Oppositie uitschakelen. Met de invoering van het marxisme-leninisme als dogma werd Lenin een ''heilig'' figuur!

Stalin begon zichzelf naast Lenin te zetten in de jaren 30. Overal waren Stalin en Lenin te zien, alsof ze tot elkaar behoorde. Niets daarvan was juist, aangezien de zieke Lenin in 1923 al afstand had genomen van de chauvinistische Stalin. De stalinistische propaganda creëerde de illusie dat de ''Grote Leider'' een trouwe volgeling van de heilige Lenin was geweest. Dat hij altijd trouw naast hem had gestaan, tijdens de revolutie en de burgeroorlog. Niet daarvan is waar, Stalin speelde geen belangrijke rol tijdens de Russische Revolutie van november 1917. Ook tijdens de burgeroorlog was Stalin slechts Volkscommissaris van Nationaliteiten. Zijn militaire handelingen waren vooral contraproductief en leidde tot conflicten met de leider van het Rode Leger: Trotsky. Lenin moest Stalin zelfs te hulp komen, omdat hij als militaire leider enorm faalde!

De persoonlijkheidscultus van Joseph Stalin zou vreemde vormen aannemen. Zo beweerde de propaganda dat Stalin altijd hard aan het werk was in het Kremlin. Ze duidde daarbij op een kamer die altijd verlicht was. Men zei dat ''Kameraad'' Stalin daar dag en nacht werkte. In werkelijkheid had de ''Grote Leider'' een eigen villa waar hij tot laat in de avond feestjes gaf. Daar werd hij stom dronken en genoot van luxe en genoeg te eten. Dit terwijl in Oekraïne meer dan 8 miljoen mensen stierven aan honger in 1932! 

Angst speelde een grote rol in de Stalin cult. Wie niet een slaafse loyaliteit toonde kon direct opgepakt worden. Daar zorgde NKVD leider; Beria wel voor. Die was in 1938 aangesteld om de geheime politie van het stalinistenrijk te leiden. We zien deze vorm van angst en slaafse loyaliteit alleen nog in de ''Democratische Volksrepubliek'' Korea. Dit land werd na de tweede wereld oorlog opgericht door Stalin's Sovjet-Unie en nam bijna alle aspecten van diens persoonlijkheidscultus over. Al heel vroeg begon de Noord Koreaanse leider; Kim Il Sung zich op gelijke hoogte te plaatsen als Stalin en Lenin. Noord Korea was tot 1972 trouw aan het klassieke stalinisme, totdat Kim Il Sung zijn eigen ideologie invoerde genaamd; juche. In 2009 werden de laatste verwijzingen naar het communisme, geschrapt uit de grondwet van de DPRK!

Nikita Khrushchev maakte een einde aan Stalin's persoonlijkheidscultus in 1956. In vijf jaar tijd werden alle verwijzingen naar Joseph Stalin verwijderd uit het straatbeeld. Als laatste daad werd het lichaam van de ''Grote Leider'' uit Lenin's graftombe gehaald. Hiermee kwam een einde aan de slaafse verering van de tweede Sovjet leider. Khrushchev voerde een gematigde koers, hij koos voor meer vrijheden op het gebied van kunst en cultuur. Echter de neostalinisten vreesde dat de nieuwe Sovjet leider verder zou gaan. Dus werd Khrushchev in 1964 afgezet en vervangen door Leonid Brezhnev!

Deze nieuwe leider bouwde een persoonlijkheidscultus om zich heen. Echter niet zo uitgebreid als Stalin deed. Leonid Brezhnev was het voorbeeld van de enorme zelfverrijking der stalinisten. Zijn elitair leven stond haaks op dat van arbeiders, die vanaf de jaren 70 in lange rijen moesten wachten om brood en vlees te kunnen kopen. Dit terwijl de stalinisten in speciale winkels mochten komen en ze hadden toegang tot westerse producten. Brezhnev stierf in 1982, zijn begrafenis op het Rode Plein was een groot evenement. De gehele Sovjet-Unie werd verplicht om in diepe rouw te zijn voor een man die leefde als een lid van de bourgeoisie. 

Tot aan de ondergang van de Unie van Socialistische Sovjet Republieken was er geen spraken meer van een persoonlijkheidscultus. Vladimir Poetin zou dit fenomeen weer nieuw leven in blazen. Hij begon met de oprichting van een jongerengroep in 2005, die hem kritiekloos steunt. ''Nasji'' zet zich neer als een ''democratische, anti-fascistische'' jeugdgroep, maar liberale oppositieleden in Rusland zien veel overeenkomsten tussen de stalinistische jeugdliga van de USSR en de Hitler-Jugend van Nazi Duitsland. ''Nasji'' is vooral Russisch nationalistisch en verheerlijkt de staat en diens leider. De oprichting werd gesteund door hoge functionarissen uit het presidentieel bestuur. In 2007 waren ongeveer 120.000 jongeren lid, waarvan de meeste tussen 17 en 25 jaar oud zijn. Later dat jaar werd ''Misjki'' opgericht, een kinderbeweging voor de jeugd van 8 tot 15 jaar!  

''Nasji'' en ''Misjki'' vormen de jeugdorganisaties van Tsaar Poetin. Hun doel is het de jongeren hersenspoelen met groot Russisch chauvinisme, nationalisme en afkeer van liberale en socialistische opvattingen. Stalinistische opvattingen zijn alleen toegelaten zolang die Russisch van aard zijn. Dat houdt in dat je Stalin als ''Grote Russische Leider'' moet zien en dat USSR vooral een groot Russisch rijk voorstelde. Anti-imperialisme en anti-fascisme zijn ook alleen toegestaan zolang die gericht tegen het westen zijn. Kritiek op het Russische imperialisme is ''verraad'' aan het moederland!

Doordat de media in Rusland, de persoonlijkheidscultus van Poetin ondersteunt krijgen jongeren vaak alleen positief nieuws over hun president ( tsaar ) te horen. Kritische journalisten krijgen te maken met intimidaties, geweld en worden tegengewerkt door het Kremlin. De Poetin jeugd krijgt de opdracht om tegenstanders van hun leider tegen te werken en zo nodig te intimideren. ''Verraders aan Rusland'' roepen ze, ''spionnen van het westen'' krijgen critici van Poetin over zich heen geworpen door fanatieke jongeren van ''Nasji'' en ''Misjki''. Doordat veel Russische kinderen en tieners in armoede leven zijn de jeugdorganisaties van Poetin, de enigste manier om leuke dingen te doen. Zo organiseert men uitstapjes, concerten en activiteiten die normaal gesproken te duur zijn voor veel families. Zeker omdat het modaal inkomen in Rusland slechts 400 euro per maand is! 

Het gezicht van Vladimir Poetin wordt anno 2015 overal gedrukt. Op t-shirts, vlaggen, boeken en posters. Poetin is vooral populair geworden door zijn acties in Oost Oekraïne. De media zet hem neer als ''beschermer'' van de Russische minderheid. Dit terwijl de ''tsaar'' keihard liegt wanneer hij beweert dat Rusland niets te maken heeft met de separatisten in Oost Oekraïne. Al een jaar stuurt de Russische Federatie in het geheim, soldaten naar deze gebieden toe. Officieel ontkent het Kremlin dat soldaten uit het Russische Leger mee vechten, maar de hele wereld weet dat Poetin soldaten heeft gestuurd. De staatsmedia beweert echter dat het westen en Oekraïne liegen en dat geloven veel Russen. Revolutionair socialisten die zich tegen de inmenging in Oekraïne hebben uitgesproken, ervaren dat veel Russen vooral nationalistisch denken en grotendeels geloven wat de staatsmedia zegt!

Poetin heeft een doel met zijn persoonlijkheidscultus. Het is een afleiding van het feit dat er veel armoede is in Rusland. Ondanks enkele verbeteringen leeft de arbeidersklasse nog steeds van een laag inkomen. Met nationalistische parades en propaganda, probeert het Kremlin de bevolking iets voor te houden. Men moet de armoede vergeten en vooral trots zijn op Rusland. Dat is wat het doel van de persoonlijkheidscultus is. Verheerlijking van moedertjes Rusland en diens president/tsaar, zo wil de bourgeoisie van Vladimir Poetin het hebben! 

  Tiener meiden van 2015, helemaal in de ban van de Poetin 

persoonlijkheidscultus!

70 jaar bevrijding

Op 5 mei capituleerde de Duitse bevelhebber, Johannes Blaskowitz voor de westerse geallieerde strijdkrachten in Nederland. Daarmee was een einde gekomen aan vijf jaar nazistische heerschappij. Van 29 mei 1940 t/m 7 mei 1945 stond Nederland onder het gezag van Reichsminister Arthur Seyss-Inquart. Die had Hitler al in 1938 een dienst gedaan toen hij zijn geboorteland Oostenrijk liet inlijven bij Nazi Duitsland. Seyss-Inquart werd dictator van Nederland en gebruikte de Nationaal Socialistische Beweging van Anton Mussert, als pionnen om de schijn hoog te houden dat Nederlandse nazi's iets te zeggen hadden. Duizenden joden en politieke tegenstanders van het nazisme werden opgepakt en zonder genade afgemaakt. Onder de doden ook de gehele leiding van het Marx-Lenin-Luxemburg-Front!

De nazi bezetting heeft diepe sporen achter gelaten. Nog nooit werd een religieuze groep zo vervolgt en mishandeld als de joden. Natuurlijk hebben de aanhangers van deze religie al langer te maken gehad met intolerantie en buitensluitingen. Het antisemitisme ( haat tegen joden ) bestond al bijna 500 jaar in Nederland, wat begon onder het christendom. De Duitser; Martin Luther was een felle antisemiet en poogde voor de scheiding tussen de ( goede ) christenen en de ( slechte ) joden. Het protestantisme zou tot 1945 een grote antisemitische stroming kennen waar de nazi's, dankbaar misbruik van zouden maken!

Communisten werden ook gehaat door de nazi's. Dit heeft ermee te maken dat het oorspronkelijke communisme, zich fel uitspreekt tegen het etnische nationalisme. Daarnaast waren veel communistische revolutionairen van joodse ouders. Hitler en zijn bende zagen in het marxisme, hun grootste vijand. Daarom werd de Communistische Partij van Duitsland ( KPD ) al in maart 1933 verboden en haar leden werden de eerste bewoners van het concentratiekamp Dachau. Naast stalinistische communisten werden ook revolutionair socialisten vervolgt, net als sociaal democraten en uiteindelijk ook burgerlijke liberalen en conservatieven!

Nederland had ook een eigen nazi beweging genaamd de Nationaal Socialistische Beweging ( NSB ). Hoewel deze nazi's zich nationaal socialisten noemde was hun ideologie tot 1940, meer verwant aan het fascisme en niet aan het nazisme. Het grootste verschil tussen Duitse nazisme en Italiaans fascisme is hun kijk op de staat, economie en de joden. Italiaanse fascisten waren niet anti-kapitalistisch in hun propaganda en poogde voor samenwerking tussen arbeider en kapitalist. Antisemitisme was niet aanwezig, ook al zou dit door de opkomst van het Duitse nazisme wel toenemen. Adolf Hitler beweerde een anticommunistisch; socialisme na te streven, iets wat Benito Mussolini nooit deed. Dat het Duitse nazisme na haar machtsovername meer fascistisch ging denken op economisch gebied, toont aan dat Hitler nooit de macht van het Duitse kapitalisme wou breken!

De NSB werd geleid door Anton Mussert, een voormalige ingenieur. Mussert poogde voor de afschaffing van de parlementaire democratie en voor een persoonlijk dictatuur. In het burgerlijk-democratisch Nederland merkte de NSB al snel dat ze nooit aan de macht konden komen. Daarnaast was de angst voor het communisme, geen sterk wapen want de CPN in Nederland was niet zo sterk als de KPD. Toen de Duitsers, Nederland binnen vielen besloot de NSB over te gaan tot collaboratie. Arthur Seyss-Inquart merkte al snel dat de Nederlanders niet de mentaliteit van de Duitsers bezatten. Ook de NSB vond hij klein-burgerlijk van aard. Toch zou hij Mussert gebruiken om zijn macht te versterken. Vanaf 1941 werd NSB'ers ingezet als burgemeesters en hoge ambtenaren!

Mussert hoopte op een eigen regering, maar Seyss-Inquart behield alle politieke macht. Wel zou de Rijkscommissaris voor de Bezette Nederlandse Gebieden, wat macht moeten afstaan aan de SS in Nederland, onder leiding van Hanns Albin Rauter. Deze wrede leider van de SS, was verantwoordelijk voor het politie bestuur en maakte jacht op verzetsmensen. Zijn centralisatie van de politiekorpsen is na de oorlog intact gelaten!

Toen de nazi's begonnen met de invasie van de Sovjet-Unie stelde ze een voormalige Nederlandse luitenant-generaal aan om een Vrijwilligers Legioen op te richten. Luitenant-generaal Hendrik Alexander Seijffardt was een collaborateur en stelde zich in dienst van de nazi's. Samen met Mussert's NSB werd het Vrijwilligers Legioen opgericht. Om de schijn hoog te houden dat dit een Nederlands legioen zou voorstellen werd Seijffardt aan gesteld als leider. Daarnaast werd de Nederlandse vlag gebruikt. In werkelijkheid zouden de vrijwilligers allemaal onder Duits bevel komen te staan!

Met het verbod op politieke partijen bleef alleen de NSB over. Die zag haar aanhang groeien naar 100.000 leden. De meeste Nederlanders die lid werden deden dit om te profiteren van de bezetting. Wat dus lid werd van de NSB waren geen ideologische mensen, maar vooral tuig dat allen zich zelf wou helpen. NSB'ers merkte al snel dat ze gehaat werden door de bevolking. Dus trokken ze zich terug in een fantasiewereld en sociaal isolement. Hun kinderen werden lid van de Jeugdstorm en dachten goed bezig te zijn voor Nederland. Want nationalisme was de drijfkracht van de NSB, alles voor Nederland dat in grote matte hun verachtte!

In februari 1943 werd Luitenant-generaal Seijffardt gedood door Gerrit Willem Kastein en Jan Verleun, twee leden van de verzetsgroep CS-6. De nazi's reageerde meteen door de Nederlandse SS de opdracht te geven om sluipmoorden uit te voeren. Moordcommando's gingen te werk in de verhouding 1:3. Voor elke door het verzet omgebrachte collaborateur werden drie Nederlanders uit de weg geruimd die als anti-nazi bekend stonden. Hiertoe hield de bezetter in het geheim lijsten bij met anti-Duitse kandidaten, die voor deze represaillemaatregel in aanmerking kwamen!

De hongerwinter was de laatste grote klap voor het toch al verzwakte Nederland. 20.000 mensen stierven door honger in de wintermaanden 44/45. 200.000 raakte ondervoedt en dreigde te sterven als Seyss-Inquart niet op het laatste moment akkoord was gegaan met voedsel dropping. Op 30 april vlogen geallieerde bommenwerpers vol met voedselpakketten naar de steden in het westen. Een week later werd de Reichsminister opgepakt. Zijn twee luxe Mercedes auto's kwamen in het bezit van Prins Bernhard die er triomfantelijk mee rond reed!

Anton Mussert's NSB was al na Dolle Dinsdag in september 1944 uit elkaar gevallen. Paniek en angst heerste onder de collaborateurs en vele sloegen op de vlucht naar Duitsland. Mussert bleef echter in Nederland en werd op 7 mei in zijn hoofdkwartier in Den Haag opgepakt. Als icoon van de collaboratie met de nazi's werd de NSB leider veroordeeld tot de doodstraf. Veel andere hoge NSB'ers kregen levenslang celstraf. Echter in de jaren 50 werden de meeste al weer vrij gelaten. Sommigen kwamen terecht in het Nederlandse Leger dat poogde de Indonesische vrijheidsstrijders te verslaan. Anders melde zich als vrijwilliger in Korea, om daar het ''communisme'' te bevechten. Hun anticommunisme was blijkbaar voldoende om weer vertrouwt te worden!

70 jaar geleden is het nu dat Nederland bevrijd werd. Meer dan 200.000 Nederlanders werden gedood tussen 1940 en 1945. Het bekendste slachtoffer is Anne Frank, een Duits meisje dat in Nederland kwam wonen. Anne Frank moest onderduiken en schreef daar haar beroemde dagboek dat na de oorlog werd gepubliceerd. Ze zou het einde van de oorlog net niet mee maken. In april 1945, stierf de verzwakte Anne samen met haar zus in het concentratiekamp Bergen-Belsen, ze was 15 jaar oud!

Revolutionair socialisten hadden zich in 1940 verenigd in het Marx-Lenin-Luxemburg-Front. Het MLLF werd opgericht pal na de Duitse invasie en poogde voor een revolutionaire opstand van zowel Nederlanders als Duitsers tegen de nazi's. Het revolutionair socialistische verzet kent haar oorsprong in de Revolutionair Socialistische Arbeiders Partij, die in 1935 was opgericht. Henk Sneevliet behoorde tot de leiding, die bestond uit zeven personen. Samen met 500 vrijwilligers voerde het MLLF een propagandaoorlog tegen de bezetter. Daar kwam in april 1942 een einde aan, toen de leiding opgepakt werd. Sneevliet en zijn kameraden werden geëxecuteerd waardoor het MLLF uit elkaar viel. Toch mogen revolutionair socialisten zich trots rekenen als eerste groep die actief in verzet kwam tegen de nazi's!

Nu 70 jaar later kijken we trots 

terug naar alle Nederlanders 

die hun leven gaven voor de bevrijding!

De geëxecuteerde leiders van het MLLF 

Helden van de Nederlandse arbeidersklasse!